Ανοιχτοί λογαριασμοί 2 Μαΐου 2015

Της Δέσποινας Καραγιαννοπούλου

Τι και αν είναι πολυεθνική… το ουσιαστικό είναι ελληνικό. Και θα σας εξηγήσω ευθύς αμέσως! Η Αθηναϊκή Ζυθοποιία αποχαιρέτησε με ούριο άνεμο το πρώτο της κοντέινερ προς Άπω Ανατολάς, Κίνα συγκεκριμένα, φορτωμένο τίγκα στην μπίρα Heineken. Η περιεχόμενη μπίρα κατασκευάστηκε στο εργοστάσιο που διατηρεί η εταιρεία στην Πάτρα και οι σχεδιασμοί της διοίκησης αφορούν την παραγωγή 160.000 εκατόλιτρων μπίρας Heineken για Κίνα και Ιταλία. Και για αυτόν τον λόγο θα απαιτηθούν επιπλέον 5.000 τόνοι κριθαριού, οι οποίοι θα παράγονται εδώ σε αυτό τον τόπο. Την Heineken την ξέρουν όλοι, αφού ήδη πουλιέται σε 26 χώρες στις πέντε ηπείρους. Και εμείς εδώ καταναλώσαμε ήδη άπειρα λίτρα. Η Αθηναϊκή Ζυθοποιία, για όσους δεν ξέρουν, ιδρύθηκε το 1962 και σήμερα αποτελεί μέλος της πολυεθνικής Heineken Ν.V., που κατοικοεδρεύει στο Άμστερνταμ της Ολλανδίας.

«Πόρτα» στο περίπτερο;

Άκουσον άκουσον!!! Μετά τα νυχτομάγαζα, τα μπουζουκομάγαζα και τα κάθε είδους after night… στέκια, τώρα θα περνάτε από face control και από τους περιπτεράδες. Γελάτε; Εγώ πάλι καθόλου! Ποιος θα το περίμενε ότι και οι περιπτεράδες θα ξεκινούσαν face control των πελατών τους εξυπηρετώντας μόνο εκείνους που δεν αγοράζουν ένα είδος αλλά πολλά μαζί… Για κάντε μια βόλτα από τα περίπτερα του Συντάγματος και ζητήστε ΜΟΝΟ χύμα καπνό. Και άντε, επειδή είμαι καλοπροαίρετος άνθρωπος, σας συμβουλεύω να φοράτε αθλητικά παπούτσια για να μη μου κουραστείτε. Διότι δεν πρόκειται να βρείτε ούτε για δείγμα χύμα καπνό σε ακτίνα ενός χιλιομέτρου. Γιατί; Γιατί, από τη στιγμή που μειώθηκε το περιθώριο κέρδους στα καπνικά είδη –την τελευταία διετία– κάθε περιπτεράς προσπαθεί να καλύψει μέρος των απωλειών του με όποιον τρόπο μπορεί. Ξέρατε ότι σε μια συσκευασία με χύμα καπνό αξίας 4 ευρώ (16 γρ. περιεχόμενο) το κέρδος είναι 0,04 λεπτά; Αυτό ώθησε κάποιους περιπτεράδες να μην ικανοποιούν τους πελάτες τους που θέλουν να αγοράσουν μόνο το συγκεκριμένο είδος. Κάτι που βεβαίως δεν ισχύει για αυτούς που θέλουν να αγοράσουν μαζί με το καπνό και χαρτάκια, ενώ… μόνο φιλιά δεν δίνονται σε αυτούς που θέλουν να αγοράσουν και φιλτράκια. Γιατί; Χμ! Το κόστος αγοράς για τα χαρτάκια (χονδρική τιμή) είναι από 25 έως 30 λεπτά, ενώ η τελική τιμή τους (λιανική) είναι 50 λεπτά. Αντίστοιχα στα φιλτράκια –η συσκευασία περιλαμβάνει 120 φιλτράκια–, που η χονδρική τιμή τους είναι 25-30 λεπτά, ο πελάτης τα αγοράζει από 1 ευρώ έως και 1,5 ευρώ το πακέτο.

Ένα προς… κανένα

Το πώς μας αρέσει να ωραιοποιούμε καταστάσεις δεν λέγεται. Αλλά λένε τα νούμερα και εμείς αλλιώς τα μεταφράζουμε. Μαθαίνουμε ότι οι εμπορικές μας συναλλαγές με την Αμερική είναι πλέον 1:1 και αμέσως τρέξαμε να πούμε ότι πλέον δεν υπάρχει έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο των δύο κρατών. Πώς το θέλατε; Δύο πράγματα σημαίνει το 1:1 (αν και δεν είναι το φόρτε μου τα μαθηματικά). Πρώτον, ότι οι Έλληνες επιχειρηματίες που εμπορεύονταν αμερικανικά προϊόντα, τα εισήγαγαν δηλαδή, δεν το κάνουν πια, καθώς δεν μπορούν να πληρώνουν τοις μετρητοίς τις παραγγελίες τους, όπως είναι και η απαίτηση των «έξω». Δεύτερον, ότι οι αμερικανικές εταιρείες δεν στέλνουν πια προϊόντα στην Ελλάδα φοβούμενες ότι ποτέ δεν πρόκειται να πάρουν τα λεφτά τους. Νομίζετε κάτι άλλο;

Το άγρυπνο μάτι…

Καλέ πώς το λέγανε εκείνο το reality στην τηλεόραση που παρακολουθούσε τους παίκτες με κάμερες όλο το 24ωρο; «Big Brother» δεν το λέγανε; Άντε και τα καταφέρατε! Μετά την επίμονη απαίτησή σας, όλοι εσείς θα μπορέσετε να γίνετε παίκτες του «Big Brother», ως μια ευγενική χορηγία του υπουργείου Δημοσίας Τάξεως και Προστασίας του Πολίτη. Πώς; Απλά! Το υπουργείο θα τοποθετήσει –για αρχή– σε 1.800 περιπολικά που κινούνται στην Αθήνα κάμερες, οι οποίες θα καταγράφουν τις παραβάσεις που κάνετε στον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας και εν συνεχεία θα λαμβάνετε συστημένα την κλήση σας. Ορίστε! Δεν προλαβαίνετε να πείτε τα θέλω σας και αμέσως εκπληρώνονται. Και από παραγωγή; Χλιδάτη, όλα τα μέα της και τα σέα της. Αρχής γενομένης από τις κάμερες που καθεμιά θα κοστίζει περί τα 30.000 ευρώ.

Ουκ αν λάβοις…

Πες μου εσύ! Δεν γίνεται αλλιώς, πρέπει να υπάρχει μια Α παρακαταθήκη για να πληρώσεις γκράου, έτσι, εφάπαξ το χρέος σου στο Δημόσιο. Πώς αλλιώς, μαντάμ, γιατί υπάρχει και το άλλο με τους μισθούς που τρέχουν σήμερις, όπου ο ένας στους δύο αμείβεται με το ζόρι με 751 ευρώ και τα έξοδα τρέχουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα και τα ζόρια ακολουθούν το παράδειγμα του καιρού που δεν λέει να ζεστάνει, πού βρίσκονται τα κεφάλαια για εφάπαξ πληρωμή; Φοβάμαι ότι θα περιμένουν πολύ οι κύριοι κύριοι αρμόδιοι με ό,τι μπόνους και αν προσφέρουν για αυτή τη ρημάδα την εφάπαξ καταβολή. Εμ πώς; Αφού ακόμα ένα εκατομμύριο κόσμος έχει πέντε μήνες να δει μισθό στο χέρι του. Εγώ σας λέω και θα με θυμηθείτε, πάρτε το αλλιώς… γιατί στο βάθος βράχος!

Κτίσμα-υπερπαραγωγή

Τις εστί; Ποιος είναι αυτός; Είν’ αψηλός; Διότι οι φήμες λένε ότι μάλλον στο κοντομέτριο τείνει. Ποιος είναι αυτός λοιπόν που ετοιμάζεται να σηκώσει 810 κλίνες πράγμα, δηλαδή ως κτίσμα μιάμιση πλαγιά βουνού και λίγο από πεδιάδα εκεί κοντά στην Κόρινθο, ένα βήμα από τα Λουτρά της Ωραίας Ελένης; Από το δήμο σιγή, η περιφέρεια ιχθύς, κανείς δεν μιλά, κανείς δεν ανταποκρίνεται. Surprise! Πάντως 810 κλίνες άνευ πλάκας εμένα για μεραρχία μου κάνει. Όποιος ξέρει κάτι ας μιλήσει. Εγώ θα το κρατήσω μυστικό, σε κανέναν δεν θα το πω, ούτε με βασανιστήρια.

Μόνο στην Ελλάδα…

Κι ενώ το εξωτερικό αντιλαμβάνεται και ξεχωρίζει την ελκυστική σχέση ποιότητας και τιμής του ελληνικού φαρμάκου και όλο και περισσότερες χώρες ζητούν και αγοράζουν φάρμακα παρασκευασμένα σε ελληνικές φαρμακοβιομηχανίες –να σημειωθεί ότι μεταξύ των πρώτων αγοραστριών βρίσκονται η Γερμανία και η Αγγλία… τυχαίο;– στο εσωτερικό η κατάσταση παραμένει ως είχε. Πώς είχε; Θα σας πω αμέσως: πλέγμα πολυπλοκότερον του ιστού της αράχνης για να κερδηθούν προκηρύξεις στα δημόσια νοσοκομεία από τις ελληνικές φαρμακοβιομηχανίες και προτιμώνται με βλακώδεις δικαιολογίες οι ξένες φίρμες. Εγώ απορώ πώς μας προτρέπουν να χρησιμοποιήσουμε ελληνικά γενόσημα, ενώ ουσιαστικά στην αγορά διατίθενται τα ξένα σκευάσματα… Και η κακομοίρα η ΠΕΦ (Πανελλήνια Ένωση Φαρμακοβιομηχανίας) πόσο να φωνάξει πια η άμοιρη; Και αν φωνάξει, ακούει κανείς; Δυστυχώς όχι, γιατί, ως γνωστόν, στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα ή πάρε την πόρτα και φύγε!!!

Τα γενέθλια ενός θεσμού

Αυτοί οι θεσμοί κάνουν ιστορία σε αντίθεση με κάποιους άλλους θεσμούς που κανείς δεν θέλει να θυμάται. Αυτό λέω και σταματώ. Γιατί η ΔΕΘ έτσι είναι γνωστή στη Σαλονίκη. Παραέξω μιλούν για Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, αλλά το ίδιο πράγμα είναι. Για τον ίδιο θεσμό μιλάμε όταν μετράς 80 συναπτά και μετά εφέτος τα γιορτάζεις, πρέπει, δεν πρέπει να ακουστεί η γιορτή και πέραν των τοπικών ορίων; 80 συναπτά έτη, που σημαίνει ότι από το 1935 φιλοξενεί κάθε χρόνο εκθέτες από όλο τον κόσμο και στους καιρούς της αίγλης της διαρκούσε και δύο εβδομάδες και στο καπάκι γινόταν και το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Ακούγεται πως για την επετειακή συσκέπτονται η ΔΕΘ και η Helexpo για να ετοιμάσουν κάτι μεγαλειώδες, κάτι γιορτινό πολύ, κάτι ανεπανάληπτο. Πρέπει δεν πρέπει, αφού ο τουρισμός είναι ζωτικής σημασίας προϊόν, τα ογδοηκοστά γενέθλια θα γίνουν πολύ καλή ευκαιρία τόσο για την τόνωση του εσωτερικού όσο και για την ενίσχυση του εξωτερικού τουρισμού. Αχ, ας μην κολλήσουμε σε τίποτε χαζομάρες πάλι!