Τρία χρόνια φυλάνε ΣΚΟΠΙΑ στο ψέμα, τα άγρια νούμερα Τσίπρα-Καμμένου

Συμπληρώθηκαν τρία χρόνια από την ημέρα που οι παράταιροι εταίροι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έγιναν κυβέρνηση χωρίς όμως να έχουν κατακτήσει την εξουσία που ορέγεται ο Πολάκης και ονειρεύεται η πρωθυπουργική συντρόφισσα.

του Κώστα Ιωάννου

Παρ’ όλα αυτά κατέχει ήδη ένα ρεκόρ: Είναι η μακροβιότερη μνημονιακή κυβέρνηση της Ευρώπης. Καμία άλλη δεν άντεξε τόσο πολύ και μάλιστα μετά από τρεις δοκιμασίες (δύο εκλογικές αναμετρήσεις κι ένα δημοψήφισμα). Βέβαια, οι άλλες κυβερνήσεις έβγαλαν τις χώρες τους από τα μνημόνια σε χρόνο ρεκόρ ενώ η δική μας τη φόρτωσε με ένα ακόμη τρισ-χειρότερο μνημόνιο. Αλλά μεγάλη μερίδα του ελληνικού λαού δεν πτοήθηκε και περιέβαλε με στοργή την πρώτη φορά Αριστερά.

Η ερμηνεία του φαινομένου ανάγεται πιθανότατα στην ψυχολογία των όχλων – με την έννοια που αποδίδει στους όρους το κλασικό έργο του Γουσταύου Λεμπόν. Αλλά η εξήγηση είναι λιγότερο περίπλοκη. Η μακροβιότητα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ οφείλεται κυρίως στη στάση καλού Σαμαρείτη που τήρησε σύσσωμη η αντιπολίτευση και μάλιστα χωρίς να ακούσει ούτε ένα «ευχαριστώ» και δίχως να διεκδικήσει ανταλλάγματα. Μπροστά στον γκρεμό που έχασκε σε απόσταση αναπνοής, υπερψήφισε το αριστερό μνημόνιο για να αποφευχθεί μια εθνική τραγωδία, προσφέροντας στον Αλέξη Τσίπρα τη χείρα βοηθείας που αρνήθηκαν να του δώσουν όσοι ήταν σύντροφοί του στα ανέμελα χρόνια της αντιπολίτευσης.

ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ

Ένας άλλος λόγος είναι ότι αυτή η κυβέρνηση, ειδικά μετά την ημερομηνία που προκαλεί δάκρυα στην κ. Μπαζιάνα, αποδείχθηκε η πιο συνεργάσιμη, η πιο υπάκουη και η πιο υποτακτική στα κελεύσματα των δανειστών, παρ’ότι η φασιστική μπότα συνέθλιβε το κεφάλι του λαού που ζητούσε να τελειώσει η λιτότητα. Δεν ήταν σαν το «παλαιό σύστημα» των προδοτών και των γερμανοτσολιάδων, που τόλμησε δειλά δειλά να σηκώσει κεφάλι στον στρατό κατοχής. Ο Σόιμπλε απένειμε τα εύσημα, ο Ντάισελμπλουμ ομολόγησε ότι όλα έγιναν πιο εύκολα με τον Τσίπρα και τον Τσακαλώτο κι ο πρόεδρος της Βουλής διαπίστωσε υπερηφάνως ότι οι δανειστές έριξαν για δικούς τους λόγους την κυβέρνηση Σαμαρά και στηρίζουν τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ εκτιμώντας την πολιτική σταθερότητα που αποκατέστησαν.

Μπορεί ο Βαρουφάκης, που κάποτε ήταν το asset της κυβέρνησης, να χαρακτηρίζει «μαζορέτες της Μέρκελ» τους καλούς συνεργάτες της τρόικας και να αποδίδει «ευφυΐα αχινού» (sea urchin) στον πρωθυπουργό, αλλά η αλήθεια είναι ότι ο Αλέξης Τσίπρας είχε προειδοποιήσει τον λαό για όσα θα συνέβαιναν μετά τις εκλογές του 2015. Σε προεκλογική ομιλία του, ακριβώς πριν από τρία χρόνια, έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου αλλά ο ελληνικός λαός, αν και σοφός, δεν έδωσε σημασία στα προφητικά λόγια του. Να τι είχε πει μεταξύ άλλων:

«Όλοι πια γνωρίζουν τι περιμένει τον ελληνικό λαό. Αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης. Κατάργηση των κατώτατων συντάξεων σε όλα τα ασφαλιστικά ταμεία. Αυξήσεις του ΦΠΑ, αυξήσεις στα φάρμακα, στα τρόφιμα, στους λογαριασμούς ρεύματος, ύδρευσης, φυσικού αερίου, στον τουρισμό. Πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας υπερχρεωμένων νοικοκυριών, που από 1/1/2015 είναι ανεξέλεγκτοι. Ομαδικές απολύσεις, με την κυβέρνηση που λειτουργεί ως νομικός σύμβουλος των βιομηχάνων για να εγκριθούν και τυπικά…».

«ΚΑΤΗΓΟΡΩ ΤΟΝ ΣΑΜΑΡΑ»

Τώρα, πράγματι όλοι γνωρίζουμε τι μας έλαχε και δεν μπορούμε να μη θαυμάσουμε το χάρισμα του κ. Τσίπρα που με τρόπο σαφή και εμπεριστατωμένο (κι όχι με γριφώδεις χρησμούς τύπου Πυθίας) μας είχε περιγράψει ακριβώς την κατάσταση που θα ζούσαμε μετά τις εκλογές και τη θριαμβευτική του νίκη. Πρέπει μάλιστα να ήταν τόσο υπερήφανος για την οξυδέρκειά του ώστε, για να μην πάει χαμένη η πρόβλεψη για τα δεινά που θα ζούσαμε αν εκλεγόταν ο Αντώνης Σαμαράς, ανέλαβε να υλοποιήσει την προφητεία του ο ίδιος αυτοπροσώπως (σ.σ. διότι ο πολιτικός Αρμαγεδδών που προαναγγέλθηκε, θα ενέσκηπτε σε περίπτωση νίκης του Σαμαρά). Είπε κι άλλα εξίσου προφητικά ο πρωθυπουργός:

«(Ο κ. Σαμαράς)… αφού υπερφορολόγησε τη μεσαία τάξη και συνέθλιψε το βιοτικό επίπεδό της, τώρα, την τελευταία προεκλογική στιγμή, τη θυμήθηκε ξανά. Αλλά για να της πει τι ακριβώς; Ότι δήθεν θα ελαφρύνει τις δόσεις του ΕΝΦΙΑ; Πήρε άραγε την άδεια από την τρόικα που διαφωνεί; Και αν η τρόικα του πει όχι, τι θα κάνει; Μονομερείς ενέργειες; Εμείς θα καταργήσουμε τον ΕΝΦΙΑ γιατί θα καταργήσουμε και την τρόικα και το μνημόνιο. Δεν χρειαζόμαστε την άδεια κανενός για να πράξουμε το σωστό και το λογικό (…). Θα υποσχεθεί, μήπως, ο κ. Σαμαράς ελάφρυνση στον φόρο εισοδήματος; Ποια ελάφρυνση; Όταν έχει καταργήσει το αφορολόγητο όριο των 12.000 €, που εμείς θα το επαναφέρουμε για όλους. Και σας λέει τόσα ψέματα «που ντράπηκαν και τα ίδια, μια και δεν ντρέπονταν τα στόματα που τα ‘λεγαν», όπως γράφει ο Μενέλαος Λουντέμης. Στις 25 Ιανουαρίου ο λαός, με την ψήφο του, κάνει τα μνημόνια παρελθόν».

ΤΟ ΗΡΩΪΚΟ «ΟΧΙ»

Η αλήθεια είναι ότι ο Αλέξης Τσίπρας έπεσε μέσα ως μάντης κακών αλλά δεν είχε την ίδια επιτυχία στα ευοίωνα που υποσχέθηκε. Δεν μπορούμε όμως να τα έχουμε όλα. Αρκεί που σεβάστηκε το 60% του ηρωικού ΟΧΙ και το μετέτρεψε μετά από σκληρή διαπραγμάτευση 17 ωρών σε ταπεινωτικό ΝΑΙ σε όλα. Οι οπαδοί του μπορούν να αισθάνονται θαυμασμό και υπερηφάνεια, αν και η αντίσταση στην τρόικα κόστισε γύρω στα 80 δισ. ευρώ (κατά τους μετριότερους υπολογισμούς) και υποθήκευσε τη δημόσια περιουσία για τα επόμενα σχεδόν 100 χρόνια. Κανείς από τους ευδαίμονες χορευτές της πλατείας Συντάγματος τον Ιούλιο του 2015 δεν θα ζει μέχρι τότε για να τεθεί σε αμφισβήτηση η λατρεία του προς τον ηγέτη…

Ο ΣΥΡΙΖΑ διαλαλεί ότι οι άνθρωποι είναι πάνω από τους αριθμούς. Πολύ περισσότερο που οι αριθμοί προκαλούν κατάθλιψη και η Ελλάδα δεν έχει ακόμη Υπουργείο Ευτυχίας, όπως η Βενεζουέλα – ένας ακόμη λόγος για τον οποίο την θαυμάζουν οι κυβερνώντες. Οι αριθμοί λοιπόν λένε ότι τον τρίτο χρόνο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ το κατά κεφαλήν εισόδημα της Ελλάδας σε σχέση με το μέσο ευρωπαϊκό είναι στο ύψος του 62%, όπου βρισκόταν το 1960! Πριν ξεσπάσει η κρίση είχε φτάσει και στο 85%. Για λόγους δικαιοσύνης πρέπει να ειπωθεί ότι η ευθύνη για την κατρακύλα δεν βαρύνει αποκλειστικά τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, οι οποίοι πάντως έκαναν ότι μπορούσαν για να επιταχύνουν τη φτωχοποίηση των Ελλήνων – αρχίζοντας από τη φορολογική εξόντωση της μεσαίας τάξης.

«ΧΕΙΡΟΦΡΕΝΟ» ΧΟΥΛΙΑΡΑΚΗ

Τα τρίτα γενέθλια της πρώτης φοράς Αριστερά στην εξουσία (όχι την απόλυτη που θα ήθελαν) συμπίπτουν με σοβαρά προβλήματα. Το ελκυστικό παραμύθι περί «καθαρής εξόδου» από το τρίτο μνημόνιο είναι εξίσου πειστικό με την Κοκκινοσκουφίτσα. Το έκαψαν οι πλέον αρμόδιοι παράγοντες: Ρέγκλινγκ, Ντράγκι, Βίζερ μέχρι κι ο αγαπητός μας φίλος Μοσκοβισί. Το παραδέχθηκαν σεμνά και ταπεινά κορυφαία κυβερνητικά στελέχη (Σκουρλέτης, Σεβαστάκης). Οι βεβιασμένοι πανηγυρισμοί άλλων κυβερνητικών στελεχών για την πορεία ανάκαμψης της οικονομίας και τις κάνουλες που θα ανοίξουν τον Αύγουστο είναι παρηγοριά στον άρρωστο. Τους προσγείωσε ο Γιώργος Χουλιαράκης, που προειδοποίησε για τον κίνδυνο δημοσιονομικού εκτροχιασμού εν όψει εκλογικής περιόδου. Οι αθρόες προσλήψεις και τα επιδόματα δημιουργούν εύλογη ανησυχία σε όποιον καταλαβαίνει πόσο εύκολο είναι να πάνε χαμένες οι αιματηρές θυσίες του ελληνικού λαού. Μάλιστα, ο ίδιος ξεπάστρεψε μια και καλή το άλλο παραμύθι με τον δράκο του μνημονίου. Διευκρίνισε ότι τα μνημόνια τα έφερε η κρίση κι όχι το αντίθετο (όπως βαυκαλίζονται να πιστεύουν οι επιτήδειοι) και ότι χωρίς αυτά παραμόνευε η τραγωδία της άτακτης χρεοκοπίας.

Το 2014, με τεράστιο κοινωνικό και οικονομικό κόστος, το πρωτογενές ισοζύγιο του προϋπολογισμού βρισκόταν σε ισορροπία (ενώ το 2009 ξεπερνούσε το -10% του ΑΕΠ) και για πρώτη φορά από το 2007 η οικονομία βρισκόταν σε ρυθμό ανάπτυξης (ασθενικής αλλά ανάπτυξης). Η ευκαιρία να συνεχιστεί και να ενταθεί η προσπάθεια χάθηκε γιατί ο Αλέξης Τσίπρας βιαζόταν να γίνει πρωθυπουργός για να σκίσει τα μνημόνια, να αλλάξει την Ευρώπη και να βαράει το νταούλι και να χορεύουν οι αγορές. Το πρώτο εξάμηνο της «υπερήφανης διαπραγμάτευσης» έφερε τη χώρα ένα βήμα πριν από την έξοδο από την ευρωζώνη και την άτακτη χρεοκοπία. Τα αποτελέσματα τα υφιστάμεθα ακόμη και σήμερα. Η οικονομία γύρισε σε αρνητικούς ρυθμούς, επιβλήθηκαν capital controls και υπογράφηκε το τρίτο και σκληρότερο μνημόνιο. Ένας ενδεικτικός αριθμός για τη ζημιά: το φθινόπωρο του 2014 η αξία των ελληνικών συστημικών τραπεζών έφτανε τα 34 δισ. ευρώ. Όταν ανακεφαλαιοποιήθηκαν, η αξία τους έφτανε μετά βίας το 1 δισ. Εξού και η επιμονή των δανειστών να προχωρήσουν με ραγδαίους ρυθμούς οι πλειστηριασμοί για να λυθεί το πρόβλημα με τα κόκκινα δάνεια. Το γενναίο σύνθημα «κανένα σπίτι σε χέρια τραπεζίτη» προκαλεί ειρωνικά χαμόγελα σήμερα.

ΕΘΝΙΚΑ ΣΤΡΑΒΟΠΑΤΗΜΑΤΑ

Βαριά όμως είναι και τα σύννεφα στον διεθνή ορίζοντα – εκεί που ο Αλέξης Τσίπρας επιδίωκε μια επιτυχία για να αναστρέψει το κλίμα. Η επίσκεψη κλιμακίου του τουρκικού Υπουργείου Δικαιοσύνης και η κυνική ομολογία του Σταύρου Κοντονή ότι στην Άγκυρα επαφίεται η λύση του «προβλήματος» με τους οκτώ Τούρκους πιλότους αποδεικνύουν ότι τα αριστερά δάκρυα για τα δικαιώματα των προσφύγων ήταν κροκοδείλια. Το απέδειξε η στοργική φροντίδα του αρμόδιου υπουργού για τους πρόσφυγες και μετανάστες που στοιβάζονται στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Αλλά η μεθόδευση για να παρακαμφθεί η απόφαση του Αρείου Πάγου και να διαγραφούν το διεθνές δίκαιο και οι διεθνείς συμβάσεις ξεπερνάει κάθε διεστραμμένη φαντασία.

Τέλος, προέκυψε εκ του μηδενός και θέμα με την ονομασία της ακατονόμαστης χώρας στα βόρεια σύνορά μας. Πάντα «λάρτζ» με τους διεθνείς εταίρους του, ο Αλέξης Τσίπρας δεν υποσχέθηκε μόνο στον Ερντογάν ότι θα του έστελνε πακέτο τους οκτώ αλλά φαίνεται πως δεσμεύτηκε και στον συμμαχικό παράγοντα να δώσει τέλος στη μακρά φιλονικία με την κυβέρνηση των Σκοπίων. Θεώρησε μάλιστα πως βρήκε την ευκαιρία να μετατρέψει ένα θέμα που απαιτούσε ευρεία συναίνεση σε φτηνό μικροπολιτικό παιχνίδι, προσπαθώντας να εμπλέξει σ’ αυτό την αντιπολίτευση. Κι ήρθε ένα μεγάλο συλλαλητήριο για να δείξει ότι οι Έλληνες που υπέμειναν στωικά τους πειραματισμούς μιας ανίκανης κυβέρνησης, σηκώθηκαν από τον καναπέ για να διαδηλώσουν υπέρ μιας συμβολικής αξίας. Αν και αριστερό κόμμα, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν εκτίμησε σωστά τη σημασία των συμβόλων στην πολιτική.

Τρία χρόνια ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν, αλλά πόσα χρόνια πίσω;