Το κοινό σημείο των serial killers των ΗΠΑ: Χτυπούσαν τις γυναίκες τους

Πολλοί serial killers αμερικανοί χτυπούσαν τις συντρόφους τους και είχαν δεχτεί μηνύσεις για βία κατά των γυναικών.

Είναι δύσκολο να γνωρίζει κανείς τι συμβαίνει στο κεφάλι κάποιου τη στιγμή που αποφασίζει να ανοίξει πυρ σε μια εκκλησία, σε ένα σχολείο ή σε μια συναυλία. Είναι εξίσου δύσκολο να προβλέψει κάποιος αυτή την στιγμή καθαρής τρέλας. Στις ΗΠΑ, αυτές οι σκηνές μαζικών δολοφονιών διαδέχονται η μία την άλλη και έχουν κάποια κοινά στοιχεία.

Οπως αναφέρει το Time, ο δολοφόνος είναι τις περισσότερες φορές Λευκός άνδρας, ο οποίος απέκτησε με νόμιμο τρόπο τα όπλα του και συχνά έχουν προηγηθεί σκηνές ενδοοικογενειακής βίας ή βία έναντι γυναικών.

Το αμερικανικό μέσο βασίζεται στην έρευνα μιας αμερικανικής ένωσης, της Everytown for Gun Safety, η οποία τάσσεται υπέρ του αυστηρού ελέγχου της οπλοφορίας, και αναφέρει ότι το 54% των serial killers -μεταξύ 2009 και 2016- ήταν άνδρες που είχαν στο παρελθόν κατηγορηθεί για ενδοοικογενειακή βία. Αυτό το 54%, ήδη μεγάλος αριθμός, είναι σίγουρα μεγαλύτερο, γιατί η έρευνα αναφέρεται στις δολοφονικές επιθέσεις στις οποίες σκοτώθηκαν και συγγενικά πρόσωπα που είχαν ήδη υποστεί ενδοοικογενειακή βία, αναφέρει το Time.

Το πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι ο Ντέιβιντ Κέλεϊ, ο οποίος σκότωσε 26 άτομα σε μια εκκλησία, στο Τέξας, την Κυριακή 5 Νοεμβρίου. Το 2012 και ενώ υπηρετούσε στην αμερικανική Air Force, ο Κέλεϊ κατηγορήθηκε ότι είχε χτυπήσει και στραγγαλίσει την γυναίκα του, ότι την είχε απειλήσει με όπλο και ότι είχε χτυπήσει τον γιό της με σκοπό να του σπάσει το κεφάλι. Ολα αυτά τα γεγονότα θα έπρεπε να είναι γνωστά και να του είχε απαγορευθεί να αγοράσει όπλα, έγραψαν αμερικανικά ΜΜΕ.

Αυτά τα γεγονότα ήταν τα εξωτερικά σημάδια της δολοφονικής συνείδησης αυτού του άνδρα, επιμένει η ερευνήτρια Sarah Tofte, της οργάνωσης Everytown for Gun Safety.
«Μπορούμε να δούμε την ενδοοικογενειακή βία ως ένα πρώτο σημάδι. Δεν μπορούμε να εξηγήσουμε επακριβώς πώς αυτή η βία θα εκφραστεί έξω από την οικογενειακή εστία, αλλά ξέρουμε ότι αυτό συμβαίνει συνεχώς».

Τον Ιούνιο του 2016, ο Ομάρ Μάτιν σκότωσε 49 άτομα σε ένα κλαμπ γκέη στο Ορλάντο. Μετά την τραγωδία, η πρώην σύζυγός του μίλησε για εκείνον: ήταν ζηλιάρης, της απαγόρευε να βλέπει τους συγγενείς της, την χτυπούσε συχνά και την γρατζουνούσε με την παραμικρή αφορμή.

Ο Τζέημς Τ. Χόγκινσον, ο οποίος πυροβόλησε Ρεπουμπλικανούς αξιωματούχους, κοντά στην Ουάσινγκτον, τον Ιούνιο του 2016, είχε έναν γεμάτο φάκελο στην αστυνομία. Το 2016 τον είχαν συλλάβει γιατί χτύπησε την κόρη του με τρομερή βία.
Ο Ρόμπερτ Ντίαρ, ο οποίος σκότωσε τρία άτομα σε κλινική εκτρώσεων στο Κολοράντο, το 2015, είχε κατηγορηθεί για ενδοοικογενειακή βία από τις πρώην συντρόφους του και είχε συλληφθεί για βιασμό το 1992.

Για τον γιατρό Garen Wintemute, αυτά τα παραδείγματα αποδεικνύουν ότι υπάρχει ένα κοινό σημείο στους serial killers. «Οι άνθρωποι που έχουν παρελθόν ενδοοικογενειακής βίας είναι πολλοί στις μαζικές δολοφονίες. Αλλά υπάρχει και ένα ακόμη πιο χτυπητό κοινό σημείο: ένας αριθμός δολοφονιών εγγράφεται στις περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας».

Το μακελειό του Sutherland Springs βρίσκεται σε αυτή την τελευταία κατηγορία. Σύμφωνα με τις αμερικανικές αρχές, ο Ντέιβιντ Κέλεϊ είχε πιθανότατα στόχο την πεθερά του, στην οποία έστελνε απειλητικά μηνύματα, με διάφορες οικογενειακές προφάσεις.

Το Time βασίζεται σε μαρτυρίες πολλών ειδικών που εξηγούν το φαινόμενο και το αποδίδουν σε «τραυματισμένη αρρενωπότητα», «επιθυμία να φοβίζουν», «ανάγκη ελέγχου» «και τάση για κρίσεις θυμού».

Οι ειδικοί εξηγούν ότι όλοι οι άνδρες που χτυπούν τις γυναίκες τους δεν είναι όλοι πιθανοί μακελάρηδες. Επιμένουν, ωστόσο, ότι υπάρχει τεράστια σχέση ανάμεσα στα δύο ζητήματα. «Η ενδοοικογενειακή βία δεν είναι παρά η μια όψη μιας πιο γενικευμένης, βίαιης συμπεριφοράς», εξηγεί η Susan B. Sorenson, καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια.