Στο πέταλο 12 Δεκεμβρίου 2015

MΙΑ πολιτική αιθαλομίχλη, που στο μείγμα της εμπεριέχονται σωματίδια «θυμού» και «εκνευρισμού», αναδίδεται τις τελευταίες ημέρες από τις καπνοδόχους του Μεγάρου Μαξίμου και διαχέεται μέχρι τα κυβερνητικά έδρανα της Βουλής.

ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ αυτό θα μπορούσε να το ερμηνεύσει κανείς με δύο λόγους. Ο πρώτος έχει σχέση με την κλασική παροιμία που λέει «όπου φτώχεια και γκρίνια», αφού είναι πολύ φυσικό τα τεράστια και δυσεπίλυτα προβλήματα, που ταλανίζουν τη χώρα (προεξάρχοντος του οικονομικού), να δημιουργούν άγχος, αμηχανία και ταραχή στην κυβερνητική πλειοψηφία, επειδή άλλα έλεγε, άλλα πίστευε και άλλα βλέπει τώρα μπροστά της.

Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ λόγος δεν αφορά τη φτώχεια μόνο, αλλά και τη διάγνωση (και την ένδεια) όλων των πολιτικών επιχειρημάτων, που είχαν ειπωθεί προεκλογικά (δις) και μετεκλογικά, προκειμένου να πειστεί το ευμετάβλητο εκλογικό σώμα ότι η έλευση του ΣΥΡΙΖΑ «μπορεί να θεραπεύσει πάσαν νόσον»…

ΔΥΣΤΥΧΩΣ, όμως, τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν σύμφωνα με τα ευχολόγια, γι’ αυτό και η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να εφαρμόσει τα σκληρά μέτρα, ακολουθώντας τις επιταγές του τρίτου μνημονίου. Και ακόμα είμαστε στην αρχή, γιατί ακολουθεί μια νέα καταιγίδα, η οποία φέρνει μαζί και τα αστραπόβροντα του ασφαλιστικού.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ παράδειγμα του πρέσινγκ που δέχονται οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, για να ψηφίσουν τα «δύσκολα» νομοσχέδια, είναι ένα γεγονός που διαδραματίστηκε στη Βουλή την ημέρα της ψηφοφορίας των προαπαιτουμένων.

ΔΥΟ ΝΕΑΡΕΣ βουλευτίνες, οι οποίες ήταν στο καφενείο της Βουλής, ήταν τόσο πολύ προβληματισμένες για το αν θα έπρεπε να πουν «ναι» ή «όχι» στα μέτρα, με αποτέλεσμα να καταληφθούν από έντονο στρες και να ζητήσουν βοήθεια από το γιατρό του κοινοβουλίου. Μέχρι και την τελευταία στιγμή της ψηφοφορίας αμφιταλαντεύονταν και οι δύο για το αν θα έπρεπε να υπακούσουν στην κυβερνητική απόφαση ή στη συνείδησή τους. Τελικά, υπερίσχυσε ο κομματικός πατριωτισμός και ψήφισαν τα μέτρα.

ΠΡΟΦΑΝΩΣ ο πρωθυπουργός έχει αντιληφθεί ότι οι βουλευτές του είναι σφόδρα προβληματισμένοι, γι’ αυτό και το τελευταίο διάστημα αναζητά ευρύτερες συναινέσεις, προκειμένου να περάσει τα μέτρα. Επίσης, θέλοντας να τονώσει το ηθικό της κοινοβουλευτικής ομάδας διακηρύττει μέσω συνεντεύξεων ότι η πλειοψηφία των 153 εδρών είναι αρραγής και άρα η κυβέρνηση έχει μπροστά της πεδίο δόξης λαμπρό μέχρι το 2019.

Ο ΑΛΕΞΗΣ Τσίπρας, που καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια να διαγράψει όλα όσα ανεδαφικά υποστήριζε προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ, θέλει να χτίσει τον κόσμο από την αρχή, αλλά το επιχείρημά του αυτό φαίνεται ατελέσφορο στην παρούσα συγκυρία, εάν προηγουμένως δεν επικρατήσει το πνεύμα της συναίνεσης με τα κόμματα της αντιπολίτευσης, όπως ο ίδιος επιδιώκει, σύμφωνα με τις τελευταίες κινήσεις του.

ΠΕΡΑ, ΟΜΩΣ, από την εσωτερική συναίνεση η κυβέρνηση θα πρέπει να μην ανοίγει ταυτόχρονα άλλα μέτωπα, αφού η Ελλάδα είναι στο μάτι του κυκλώνα λόγω και του μεταναστευτικού και ενώ ο περίγυρος μυρίζει μπαρούτι.

Η ΚΟΝΤΡΑ –που ξανάνοιξε– με το σκληροτράχηλο Σόιμπλε και το ΔΝΤ οδηγεί τη χώρα σε αχαρτογράφητα νερά, την ώρα που οι διαπραγματεύσεις με τους δανειστές είναι σε πλήρη εξέλιξη. Εκτός κι αν κάτι άλλο έχει στο μυαλό του ο πρωθυπουργός και μας το κρατάει για χριστουγεννιάτικο μποναμά.

ΕΝΑ ΑΛΛΟ επεισόδιο, που έλαβε χώρα τις τελευταίες ημέρες με μια γερμανική εφημερίδα, το έχουμε ξαναδεί στο παρελθόν, με πρωταγωνιστές όλους σχεδόν τους πρωθυπουργούς από τη μεταπολίτευση και μετά, αφού και εκείνοι ανακάλυπταν ότι η χώρα βάλλεται από εξωτερικούς εχθρούς.

Η «Die Welt» έγραψε ότι η Ελλάδα είναι ένα ακυβέρνητο καράβι. Και ξαφνικά πήρε φωτιά το Μαξίμου και με μια λάβρα ανακοίνωση μιλούσε για εχθρούς και υπονομευτές. Προς τι αυτή η έκρηξη; Παρόμοια δημοσιεύματα υπάρχουν κατά κόρον σε όλες τις εφημερίδες του κόσμου. Θα πρέπει να απαντά, δηλαδή, κάθε μέρα και με το στιλ «περαστικά σας»;

ΕΚΕΙΝΟ που πρέπει να κάνει πρώτα από όλα η κυβέρνηση είναι να αλλάξει τακτική. Και να ανοίξει πόλεμο με τον κακό της εαυτό, με στόχο να τον νικήσει, βάζοντας στη φαρέτρα της ένα συγκεκριμένο πλάνο και ένα σχέδιο για το αύριο. Και για να υλοποιηθεί αυτό το σχέδιο, θα πρέπει να ζυμωθεί σε μια μαγιά, που θα λέγεται όραμα.

ΟΣΟΙ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ κοντά στον πρωθυπουργό πρέπει να τον προστατεύουν και όχι να τον προτρέπουν να δίνει συνεντεύξεις στην ΕΡΤ, η οποία είχε ακροαματικότητα μόλις 10,4%, ενώ την ίδια ώρα ο Βασίλης Λεβέντης, που ήταν φιλοξενούμενος του Νίκου Χατζηνικολάου στο Star, απολάμβανε διπλάσια τηλεθέαση (20,4%). Αυτά βλέπει ο πρόεδρος και βάζει όρους για συνεργασία με την κυβέρνηση. Άλλωστε, στα τέσσερα από τα εννιά σημεία συμφωνεί και ο κύριος Αλέκος Φλαμπουράρης. Για τα άλλα πέντε, τα βλέπουν στην πορεία.

ΜΑΣ ΑΦΗΣΕ «ΜΑΡΜΑΡΟ» Ο ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΜΠΑΛΤΑΣ

Όταν δίνεις έναν αγώνα για εθνικό σκοπό, δεν κάνεις πίσω, ακόμα κι αν ξέρεις ότι μπορεί να μην τελεσφορήσει η προσπάθειά σου.

Γιατί, διαφορετικά, παραδίδεσαι άνευ όρων και υποτάσσεσαι στους σφετεριστές της ανεκτίμητης κληρονομιάς της χώρας σου.

Για άλλη μια φορά, ο υπουργός Πολιτισμού, Αριστείδης Μπαλτάς, εξέπληξε δυσάρεστα τους Έλληνες, όταν μιλώντας στη Βουλή δήλωσε ότι «η χώρα μας δεν πρέπει να διεκδικήσει δικαστικά την επιστροφή των Μαρμάρων από την Αγγλία, γιατί κινδυνεύει να χάσει το δικαστήριο». Η καινοφανής αυτή άποψη του υπουργού έρχεται ως συνέχεια των όσων υποστήριζε, όταν ήταν υπουργός Παιδείας, σχετικά με την αριστεία των μαθητών αλλά και με πολλές άλλες αποφάσεις του, με τις οποίες το εκπαιδευτικό σύστημα γύρισε πίσω 40 χρόνια. Για το άλλοθι που έδωσε ο κ. Μπαλτάς στον άρπαγα Έλγιν και στους σημερινούς Άγγλους κλεπταποδόχους, του αφιερώνουμε τους στίχους του Γιάννη Ρίτσου, που μελοποίησε ο Μίκης:

Σε τούτα εδώ τα μάρμαρα

κακιά σκουριά δεν πιάνει

μηδέ αλυσίδα στου Ρωμιού

και στ’ αγεριού το πόδι

 

Εδώ το φως εδώ ο γιαλός

χρυσές γαλάζιες γλώσσες

στα βράχια ελάφια πελεκάν

τα σίδερα μασάνε