Σαλίνα Γαβαλά: Να ζω τις στιγμές και να αφήνω να μιλάει η δουλειά μου περισσότερο από εμένα για μένα

«Ο κόσμος της μουσικής είναι πιο ξεκάθαρος και πιο παρεϊστικος από αυτόν της υποκριτικής.» δηλώνει στο «Κ» η τραγουδίστρια και ηθοποιός Σαλίνα Γαβαλά. Οδηγούμενη από την καλλιτεχνική της κλίση δοκίμασε τον εαυτό της στην υποκριτική αλλά έπειτα προσδιόρισε ότι το ταλέντο της εκφράζεται μέσα από το τραγούδι.

στην Πέννυ Κροντηρά

Αποφάσισε λοιπόν να ακολουθήσει τον μουσικό χώρο αλλά δεν παύει πολλές φορές να ενώνει τις τέχνες καθώς όπως πιστεύει η ίδια η τέχνη είναι μία και αδιαίρετη ανεξαρτήτως της υπόστασης που της δίνεται κάθε φορά μέσω του τρόπου έκφρασης του κάθε ανθρώπου.

Υποκριτική ή μουσική; Ποια η επιλογή σου;

Η επιλογή μου ήταν πάντα η τέχνη. Τα τελευταία χρόνια είναι βέβαια  ξεκάθαρη η στροφή μου στην μουσική. Μέσα όμως εκεί βρίσκω και την υποκριτική αφού αντιμετωπίζω κάθε τραγούδι σαν ένα μονόλογο και προσπαθώ να μεταδώσω το αντίστοιχο συναίσθημα στον κόσμο. Οπότε νομίζω πως όλα συνδέονται και συνυπάρχουν.

Ο χώρος της μουσικής διαφέρει από της υποκριτικής;

Έχουν πολλά κοινά, αλλά προσωπικά ένιωσα ότι ο κόσμος της μουσικής είναι πιο ξεκάθαρος και πιο παρεϊστικος. Δεν υπάρχουν τόσα πολλά πίσω κείμενα.

Τι παραπάνω βρήκες στη μουσική;

Βρήκα ότι εκφράζομαι πιο ξεκάθαρα μέσα από το τραγούδι. Βρήκα τον εαυτό μου.

Αποκλείεις να ασχοληθείς πάλι με το θέατρο;

Καθόλου. Άλλωστε φέτος ετοιμάζω μια μουσική παράσταση που κείμενα και τραγούδια γίνονται ένα. Θα είμαι σε διπλό ρόλο τραγουδίστριας και ηθοποιού. Μαζί μου θα είναι η Ελπίδα και αυτή σε διπλό ρόλο. Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Αντώνης  Λουδάρος.  Ήταν κάτι που ονειρευόμουν και ετοίμαζα καιρό αφού στηρίζεται σε κείμενα που έχω γράψει.

Ποιες συνεργασίες ξεχωρίζεις;

Όλες οι συνεργασίες μου έγιναν  πολύ συνειδητά και κάθε μια είναι πολύ ξεχωριστή. Έχω όμως μια ιδιαίτερη αδυναμία στα ντουέτα μου, το «πάλι θα στη δώσω την καρδιά» με τον Γιάννη Κότσιρα, το «θα ρθει ξανά» με τον Γιώργο Καραδήμο. Επίσης επειδή το πιο πρόσφατο ντουέτο είναι και το πιο έντονο, ξεχωρίζω τη συνάντηση μου με τον Μπάμπη Στόκα στα πλαίσια του φετινού Xfactor που ήμουν coach της ομάδας του και ελπίζω αυτή η συνεργασία να προχωρήσει και σε άλλα καλλιτεχνικά μονοπάτια.

Ποια τα «μαθήματα» που έχεις πάρει και πως σε διαμόρφωσαν;

Όσο ζω μαθαίνω και αλλάζω . Ακόμα μαθαίνω τον τρόπο να αντιμετωπίζω τα πράγματα πιο θετικά. Να μην επικεντρώνομαι στο τι λείπει αλλά να βλέπω όλη την εικόνα. Να ζω τις στιγμές και να αφήνω να μιλάει η δουλειά μου περισσότερο από εμένα για μένα. Επίσης έμαθα να εμπιστεύομαι τη διαίσθηση μου.

Πως πορεύεσαι στη ζωή σου;

Με σταθερά και σίγουρα βήματα. Φοβάμαι τις μεγάλες ταχύτητες. Θέλω να νιώθω ασφάλεια για να προχωρήσω.

Ποια τα επαγγελματικά σου σχέδια;

Μόλις κυκλοφόρησε το νέο μου  τραγούδι σε μουσική και στίχους της Μάρως Μαρκέλλου με τίτλο «Ο άνθρωπος «. Είναι ένα πολύ διαφορετικό τραγούδι από όσα έχω ερμηνεύσει. Μας ταξιδεύει σε άλλες εποχές.

Κάνεις όνειρα και ποια είναι αυτά;

Πάντα κάνω όνειρα. Ένα από τα όνειρα μου είναι η μουσικοθεατρική παράσταση που ετοιμάζω φέτος. Ονειρεύομαι επίσης «ο άνθρωπος»  και όλα τα τραγούδια μου να ακουστούν και να αγαπηθούν από τον κόσμο σε όλο τον κόσμο. Αυτές τις μέρες μάλιστα κυκλοφορεί στον Καναδά ένα τραγούδι μου στα Γαλλικά το «le mot». Πέρα όμως από το προσωπικό σε ένα γενικότερο επίπεδο ονειρεύομαι να ξαναβρούμε την ανθρωπιά μας και τον σεβασμό για τους ανθρώπους γύρω μας αλλά και τα ζώα.

Ποιες οι θυσίες που χρειάστηκε να κάνεις για το χώρο;

Όταν αγαπάς κάποιον ή κάτι δίνεσαι με όλη σου την ψυχή.  Δεν είναι θυσία όμως ούτε ο χρόνος ούτε η ενέργεια που δίνεις αλλά χαρά, γιατί μόνο μέσα από αυτό νιώθεις ευτυχισμένος. Ακόμα και αν σε κρατάει μακριά από κάποια άλλα πράγματα προσωπικά ή οικογενειακά. Εκπτώσεις πάντως δεν έκανα σίγουρα ποτέ!

Ποιες οι δικλείδες της επαγγελματικής αλλά και προσωπικής ζωής σου;

Στα επαγγελματικά επιλέγω πάντα με καλλιτεχνικό γνώμονα. Έχω απορρίψει δουλειές με οικονομική σταθερότητα επειδή δεν ανταποκρίνονταν στα αισθητικά μου κριτήρια. Στα προσωπικά μου, ενώ  είμαι κοινωνική  επιλέγω  αυστηρά τους ανθρώπους που θεωρώ δικούς μου, δεν εμπιστεύομαι ούτε ανοίγομαι πολύ εύκολα.

Θεωρείς ότι η «πίτα» στον καλλιτεχνικό χώρο είναι σωστά μοιρασμένη;

Θεωρώ ότι υπάρχει χώρος  για όλους. Η πίτα βέβαια τα τελευταία χρόνια μοιράζεται και ξανά μοιράζεται. Το κομμάτι που σου δόθηκε αν δεν το σεβαστείς ή αν αρχίσεις τα βεντετιλίκια εύκολα θα στο πάρουν πίσω στην επόμενη μοιρασιά. Ευτυχώς άλλαξαν οι εποχές και δεν συγχωρούν τέτοιες συμπεριφορές για πολύ.

Διχάζεσαι ως προς τα «θέλω» σου και τα «πρέπει» στη ζωή σου;

Κυρίως στα προσωπικά γιατί στα καλλιτεχνικά υπερισχύει το θέλω!

Τι σε κάνει να χαμογελάς και τι σε αγχώνει;

Με κάνει να χαμογελάω μια ωραία ταινία, ένα καλό τραγούδι, η μαμά μου και κυρίως τα σκυλάκια μου που είναι πηγή θετικής ενέργειας. Με αγχώνει το μέλλον έτσι όπως το βλέπω στις ειδήσεις, η κακία, η ασέβεια και όλα τα άσχημα που συμβαίνουν στον κόσμο.

Τι είναι αυτό που γεμίζει τη ψυχή σου;

Να βλέπω ανθρώπους που νοιάζονται για τους γύρω τους. Αυτό γεμίζει την ψυχή μου με φως !