Ώσμωση ΣΥΡΙΖΑ – «Καραμανλικών», με αφορμή την Κ. Παπακώστα

Του Γιάννη Σιδέρη

Ακόμη και ο Ευάγγελος Αντώναρος, που δήλωσε ότι ψήφισε και θα ξαναψηφίσει την Κατερίνα Παπακώστα, δεν έδειξε τόση αγάπη στο πρόσωπό της, όσο οι συριζαίοι, π.χ. ο υπουργός Π. Πολάκης, ο ευρωβουλευτής Δ. Παπαδημούλης, ο βουλευτής Κων. Μπάρκας, και ανώνυμα troll του ΣΥΡΙΖΑ στο διαδίκτυο.

Ο έντονος διάλογος που ακολούθησε την τοποθέτηση Αντώναρου, στον λογαριασμό του, περιείχε φράσεις – προειδοποιήσεις εκ μέρους του, όπως «την ΝΔ δεν θα την αλώσετε» (σε αυτούς που του επισήμαιναν το άτοπον και υπονομευτικόν της δήλωσης), καθώς και την έκπληξή του, ότι «είναι αδιανόητο να λένε ότι δίνουμε όπλα στον ΣΥΡΙΖΑ» – έλα ντε, μόνοι τους τα φαντάζονται, χωρίς αφορμή.

Βέβαια, η δήλωση αφοσίωσης στην κα Παπακώστα εκ μέρους Αντώναρου (άρα και εναντίωσης στον αρχηγό του κόμματος για την απόφασή του, και έμμεσης ενίσχυσης Τσίπρα), υπολείπεται της επικής δήλωσης Παπαγγελόπουλου, ότι ο Τσίπρας είναι ο νέος εθνάρχης (δίπλα στον Ελ. Βενιζέλο και τον Κων Καραμανλή)! Υπολείπεται και της λιγότερο προσωποκεντρικής, αλλά πλήρους ιδεολογικής ταύτισης, του ΠτΔ, με την – α λα Γιάνης – φράση του, για το Μινώταυρο του νεοφιλελευθερισμού. Κάποια στιγμή, για μη εμφανείς λόγους, παρεισέφρησε εξ αντικειμένου στο τόξο των υποστηρικτών, με το «τσάμπα μαγκιές», και ο Ευ. Μεϊμαράκης.

Δεν μας αφορούν τα εσωτερικά της ΝΔ, παρά μόνο στο σημείο που έχουν επιπτώσεις στο δημόσιο βίο, και καθορίζουν την πορεία της χώρας, αποτελώντας βοηθητικό υπομόχλιο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι δικό του θέμα, του καραμανλικού στρατοπέδου, να αποβλει την εικόνα που έχει δημιουργηθεί στην κοινωνία, περί στήριξης του Αλ. Τσίπρα, πολύ περισσότερο αν ο ιδιωτεύων απόγονος Καραμανλής, δεν τα καθοδηγεί. Στο διάλογο πάντως που αναπτύχθηκε στο διαδίκτυο έδωσαν επίμονο παρών οι ανώνυμοι «καραμανλικοί» της βάσης, ενώ σύμφωνα με τους εξειδικευμένους στα της ΝΔ δημοσιογράφους, ισχυρό μπλοκ τέτοιων δυνάμεων, διαβιοί και στο εσωτερικό της Κ.Ο.

Ο γράφων, ως αμύητος, δεν κατανοεί τι σημαίνει η λέξη «Καραμανλικοί» και γιατί πρέπει να υπάρχουν ως δρώσα πολιτική τάση. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής απεσύρθη από την ενεργό δράση, επειδή δεν ήθελε «να μετέχει σε αυτό που λέγεται πολιτική ζωή», λόγω αντίθεσης σε επιλογές του Αντρέα, ενώ οι ιδεολογικές του παρακαταθήκες (παρότι η ιδεολογία δεν ήταν το ισχυρό γνώρισμά του, καθώς ήταν περισσότερο άνθρωπο της δράσης), ανάγονται στην δεκαετία του 70. Άρα απέχουν από την εποχή της πτωχευμένης χώρας, υποχείριου του ΔΝΤ. (Από την άλλη πλευρά, στο ΠΑΣΟΚ, ίσως ως πιο σύγχρονο κόμμα, οι ανδρεϊκοί, είναι περισσότερο μια τάση νοσταλγών της εποχής του ιδρυτή. Δεν πολιτεύονται, δεν δρουν και δεν αποζητούν – ούτε αποκτούν – πολιτική νομιμοποίηση στο όνομά του)

Στην Ελλάδα τα κόμματα εξακολουθούν να θεωρούνται κληρονομικό δικαίωμα των φυσικών απογόνων (αν και ο ΓΑΠ δια του μνημονίου απετάξατο την κληρονομιά).

Το «έργο» Καραμανλή 2004- 2009

Αρκετοί ΝΔτες της βάσης, στο διάλογο εξακολουθούν να ομνύουν στον ανιψιό Καραμανλή και… το έργο του!

Δεν έχουμε χρείαν μαρτυριών αντιπάλων του, περί αυτού:

Η Eurostat σε έκθεσή της τον Ιανουάριο του 10, απεφάνθη ότι υπήρξαν σοβαρές παρατυπίες στις γνωστοποιήσεις, στοιχείων βάσει της διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος του Απριλίου και του Οκτωβρίου του 2009 – με άλλα λόγια το έλλειμμα είχε αφηνιάσει.

Ο Juncker είχε δηλώσει ότι από το 2008 πίεζαν τον Καραμανλή να πάρει μέτρα αλλά εκώφευε. Ο Almunia είχε μιλήσει το 2013 στην Καθημερινή για βαρύτατες ευθύνες Καραμανλή, και συμπέρανε ότι «το πρόβλημα ήταν η καταστροφική διαχείριση των δημοσίων οικονομικών από την ελληνική κυβέρνηση το 2009, λόγω της ανικανότητάς της και της ενασχόλησης με τις εκλογές.

Η πενταετία Καραμανλή αύξησε: τη δαπάνη για μισθούς και κοινωνικές παροχές σε πεντέμισι χρόνια κατά 28%, περισσότερο απ’ ό,τι αύξησε τα τακτικά έσοδα του κράτους, κατά 19,6% την κατά κεφαλή δαπάνη ανά συνταξιούχο του δημοσίου τη διετία 2008-09, ενώ κατά 14 δις αύξησε σε μια διετία το χάσμα εσόδων – εξόδων του κράτους, όπως έχει απεικονίσει σε άρθρο του στο protagon ο Γιώργος Στρατόπουλος.

Αλλά και οι εντός των τειχών ήταν αποκαλυπτικοί: Ο Πέτρος Δούκας, υφυπουργός Οικονομιών, είχε απευθύνει προειδοποίηση στον Καραμανλή τον Δεκέμβριο του 2008, για κίνδυνο αποκλεισμού από τις αγορές. Επίσης ο αρμόδιος υπουργός Γιώργος Αλογοσκούφης έχει δηλώσει ότι το Καλοκαίρι του 2008 εισηγήθηκε λήψη μέτρων σταθεροποίησης και άκουσε τον τότε πρωθυπουργό να του λέει «άστο γι αργότερα».

Ενδεικτικά τα ανωτέρω, αλλά δεν υπέπεσαν προφανώς στην αντίληψη του ΣΥΡΙΖΑ ώστε να αρχίσει την εξεταστική για την Οικονομία από το 2000. Απορίας άξιο, αφού κατά τον κ. Τσίπρα, ο Σημίτης ήταν «ο άνθρωπος που έβλεπε τις μίζες να περνούν». Γιατί τόσο συγχωρητικός ο πρωθυπουργός; Μήπως γιατί θα εξεταζόταν και η περίοδος 2004-09, και θα διαταρασσόταν η ευγενής στήριξη που του παρέχει το καραμανλικό μπλοκ;

Εν τέλει, οι λεγόμενοι «καραμανλικοί», αφού θεωρούν ότι δικό τους είναι το μαγαζί, ας κάνουν όπως νομίζουν – ακόμη και ανεξαρτήτως προθέσεων του απογόνου Καραμανλή. Λόγος δεν μας πέφτει. Ας έχουν όμως επίγνωση, ότι δι’ αυτής της συμπεριφοράς, δρουν υποστηρικτικά στην παρούσα κυβέρνηση – και ας παραμυθιάζουν τους οπαδούς τους ότι την αντιπολιτεύονται. Σε αυτή την περίπτωση όμως, η δράση τους εισέρχεται στη δημόσια σφαίρα, και πέφτει λόγος στον κάθε πολίτη να τους κρίνει.

ΠΗΓΗ: liberal.gr