Ο κυρ – Μιχάλης και η ταμειακή του σούπερ μάρκετ

Γράφει ο Γιάννης Βασιλακόπουλος

Ένα κιλό ρύζι και δυο πακέτα μακαρόνια κατέβασε σήμερα από το ράφι του σούπερ – μάρκετ, ο κυρ – Μιχάλης. Ο άνθρωπος του μαγαζιού, τον κοίταξε παράξενα – ως και καχύποπτα. Ο κυρ – Μιχάλης του ανταπέδωσε ένα καχύποπτο βλέμμα και συνέχισε τη βόλτα του, ρίχνοντας ματιές στα ράφια. Ο νεαρός υπάλληλος συνέχισε να κοιτά τον συνταξιούχο – καταναλωτή, καθώς πρόσθετε με δισταγμό μικροπράγματα στο καρότσι του, άλλα πάλι τα γλυκοκοίταζε, τα λιγουρευόταν, αλλά δεν τολμούσε να τ’ αγγίξει… Η σύνταξη, βλέπετε … Συνταξιούχος οδηγός ταξί είναι, έκανε τα χαρτιά του για σύνταξη πέντε χρόνια πριν, μετά από τέσσερις δεκαετίες, δουλειάς κι έχει, δεν έχει έξι μήνες που την πήρε γιατί τα… λαγωνικά του δημοσίου τον σκάναραν μέχρι όγδοης γενιάς και βρήκαν κάτι χρέη, λέει, σε ασφαλιστικά ταμεία. Κι άφησαν τον κυρ – Μιχάλη χωρίς αξιοπρεπές εισόδημα για χρόνια ολόκληρα… Σιγά, τώρα μη δεν κατάφερναν να … ακτινογραφούσαν τον κυρ – Μιχάλη, στη χώρα που παρακολουθούνται υπουργοί, σύζυγοι υπουργών, αρχηγοί κομμάτων… Ο κυρ – Μιχάλης θα τους γλύτωνε; «Περασμένα – ξεχασμένα» σκέφτηκε και συνέχισε το δρόμο του προς το ταμείο, σπρώχνοντας αργά το καρότσι, με τα ψώνια . Ένιωθε πως όλοι γύρω κοιτούσαν το καρότσι. Είχε περισσότερα πράγματα, από άλλες μέρες – είν’ αλήθεια. Είχε και κάτι κρεατικά , δυο κιλά κιμά κι ένα κοτόπουλο. Ούτε που κατάλαβε πως βρέθηκε αντιμέτωπος με τη χαριτωμένη ταμία. Αυτή μια λοξοκοίταζε το καρότσι, μια του χαμογελούσε κρατημένα … Τον ήξερε από καιρό – πριν το σούπερ μάρκετ αγοραστεί από μεγάλη αλυσίδα. «Υπερκατανάλωση, σήμερα, κύριε Μιχάλη», τόλμησε να του πιάσει κουβέντα… Εκείνος κοιτούσε σχεδόν με φόβο, τους αριθμούς να αλλάζουν γρήγορα στην ταμειακή, πιο γρήγορα από … μηχανάκι με φρουτάκια. Αλλά κράτησε την ψυχραιμία του. «Ε, τι να κάνουμε; Σήμερα βλέπεις είναι η γιορτή μου και στο σπίτι έχουμε ένα γλεντάκι»

«Γλεντάκι. Για τη γιορτή σας ; Χρόνια πολλά», αντέτεινε η όμορφη ταμίας… «Σε ευχαριστώ …», απάντησε ο κυρ – Μιχάλης, «αλλά το γλεντάκι δεν είναι μονάχα για τη γιορτή μου. Με την ευκαιρία για να κάνουμε ένα έξοδο, έχουμε και τους αρραβώνες της κόρης μου και τα γενέθλια του εγγονού μου»…

«Α, χρόνια του πολλά … Σήμερα τα χει;»

«Όχι την 1η Δεκέμβρη !» , απάντησε ο κυρ – Μιχάλης και την άφησε … κάγκελο. Η όμορφη ταμίας, χαμογέλασε και καθώς του έλεγε το ποσό δίνοντας του την απόδειξη, έδειξε διάθεση να συνεχίσει την κουβέντα: «Η κυρία Παναγιώτα τι κάνει; Γιατί δεν έρχεται εκείνη για ψώνια;»

Ο κυρ – Μιχάλης πλήρωσε, κοίταξε ξανά την απόδειξη και δεν έχασε την ευκαιρία να απαντήσει : «Είναι καρδιακή και προσπαθούμε να αποφεύγει τα μεγάλα σοκ»…

Χαιρέτησε με μια κίνηση του κεφαλιού, πήρε τις δυο σακούλες που του γέμισε η ταμίας και βγήκε από το σούπερ – μάρκετ…