Αρχιερέας του διχασμού, ο Τσίπρας ποτίζει με δηλητήριο NOVARTIS την πολιτική ζωή

 

Οι πρόσφατες εξελίξεις δικαίωσαν την κ. Μπαζιάνα που παραπονείται επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε την κυβέρνηση αλλά όχι (ακόμη;) την εξουσία. Διότι διαφορετικά όσα έγιναν με το Σκοπιανό και τη Novartis θα είχαν δικαιώσει την αντίληψη του συντρόφου της ότι η άσκηση της πολιτικής είναι κυρίως θέμα προπαγάνδας.

Του Κώστα Ιωάννου

Η πραγματικότητα, στην οποία για μία ακόμη φορά κουτούλησε ο Αλέξης Τσίπρας, καταδικάζει σε αποτυχία ακόμη και τα πιο μελετημένα επικοινωνιακά σχέδια. Βλέπετε, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ μπορεί να διαθέτει τρία κρατικά κανάλια που αξιολογούν τις ειδήσεις όπως οι συντάκτες των «ΒΡΕΜΝΑ» της ΕΣΣΔ, μπορεί να διαθέτουν και «Πράβντα» (Documento) και Ισβέστια (Kontra), αλλά δεν κατάφεραν παρά τις εργώδεις προσπάθειές τους να φιμώσουν τα ΜΜΕ της αντιπολίτευσης, όπως φερ’ ειπείν ο ομόλογός τους Νικολάς Μαδούρο.

Η αντικειμενική αυτή «δυσκολία» είναι ένας από τους λόγους που εξηγούν πώς μετατράπηκαν σε μπούμερανγκ οι βολές εναντίον των πολιτικών αντιπάλων. Ο άλλος είναι η πανθομολογούμενη ανικανότητα των κυβερνώντων να στήσουν μια σκευωρία της προκοπής την οποία μαγειρεύει επί τρία χρόνια. Καθόλου περίεργο για μια κυβέρνηση που δεν καταφέρνει να μετρήσει έστω και κατά προσέγγιση το πλήθος των συλλαλητηρίων και να φέρει στη Βουλή μια σωστή τροπολογία για τα… αδέσποτα!

Βέβαια, ακόμη κι αν δεν υπολόγισε με ακρίβεια τις εκατοντάδες χιλιάδες του λαού που μετέτρεψαν σε αντικυβερνητική διαδήλωση μια συγκέντρωση για το Σκοπιανό, ο πανικός της δεν κρύβεται. Κι ήταν τόσο μεγάλος που την υποχρέωσε να πυροδοτήσει τη βόμβα του «μεγαλύτερου σκανδάλου από συστάσεως του ελληνικού κράτους» όπως χαρακτήρισε την υπόθεση Novartis o κ. Παπαγγελόπουλος, που φαίνεται ότι είχε πλήρη γνώση τής κατά τα άλλα μυστικής ανάκρισης. Μόνο που η έκρηξη δεν είχε περισσότερα ντεσιμπέλ από μια πασχαλινή τρακατρούκα. Οι σοφές κυβερνητικές κεφαλές χειρίστηκαν το θέμα με τέτοιο άγαρμπο τρόπο που το ωστικό κύμα στράφηκε εναντίον τους. Κι είμαστε ακόμη στην αρχή.

ΕΜΠΑΘΕΙΑ ΚΑΙ ΤΣΑΠΑΤΣΟΥΛΙΑ

Η εξέλιξη ήταν αποτέλεσμα της ιδεοληψίας, του φανατισμού, της εμπάθειας και της τσαπατσουλιάς που χαρακτηρίζουν τα στελέχη του στενού πρωθυπουργικού περιβάλλοντος. Έτσι έχουν μάθει να λειτουργούν, έτσι λειτούργησαν πάλι. Το ξέρουν αλλά δεν τους νοιάζει. Σκοπός του Αλέξη Τσίπρα δεν είναι να εξαλείψει τη διαφθορά ούτε να αποκαλυφθεί η αλήθεια και να τιμωρηθούν όσοι ενέχονται σε σκάνδαλα.

Όπως και με τον χειρισμό του Σκοπιανού, επιδίωξή του παραμένει να διχάσει τον λαό, άλλοτε προσπαθώντας να στριμώξει την αντιπολίτευση κι άλλοτε ενοχοποιώντας όποιους του μπαίνουν στη μύτη. Άλλωστε το είχε πει τον Σεπτέμβριο του 2015 όταν προκήρυξε τις εκλογές που είχε δεσμευτεί πως δεν θα έκανε: «Ή αυτοί ή εμείς». Αλλά επειδή η Ελλάδα ανήκει στην Ευρώπη και όχι στη Λατινική Αμερική κι επειδή μερικές φορές η Δικαιοσύνη παρεμβάλλει «θεσμικά εμπόδια» στις αυθαιρεσίες του, αδυνατεί να λάβει δραστικότερα μέτρα κατά των «άλλων» και προσφεύγει στη μοναδική δυνατότητα: τον διχασμό των Ελλήνων σε «ημετέρους» και σε «εχθρούς», σε «πατριώτες» και σε «εθνικιστές», σε «προοδευτικούς» και σε «ακροδεξιούς». Οποιοσδήποτε, οποτεδήποτε, ανάλογα με τη συγκυρία μπορεί να πάρει μεταγραφή από τη μία κατηγορία στην άλλη. Παράδειγμα ο Μίκης Θεοδωράκης, τον οποίο «μετέθεσε» ο κυβερνητικός εκπρόσωπος που διαθέτει μόνο τη διετή διαμονή του στο Αιγάλεω ως απόδειξη αγωνιστικής δράσης.

Με βάση τα πρώτα στοιχεία της δικογραφίας για την υπόθεση Novartis προκύπτει ότι το μέγαρο Μαξίμου απέφυγε τις πρωτοτυπίες. Κατά σατανική σύμπτωση στο «σκάνδαλο» εμπλέκονται αποκλειστικά όσοι ενοχλούν με λόγια και έργα το θεόπνευστο έργο του ΣΥΡΙΖΑ.

ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΗ… ΛΑΣΠΗ

Από «προστατευόμενους» (με τη διπλή σημασία του όρου) μάρτυρες και με εκτιμήσεις, κουτσομπολιά και φήμες επιλέγονται οι εξής ενοχλητικοί:

Τρεις υπουργοί της κυβέρνησης Κώστα Καραμανλή αλλά όχι ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Τον απαλλάσσει ο μάρτυρας που εκτιμά ότι «τελούσε εν αγνοία» και τον «παρέσυρε» ο Αβραμόπουλος. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Βούδας της Ραφήνας εξακολουθεί να κάνει τον Μοσκιό παρ’ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εμπλέκει σχεδόν το μισό υπουργικό του συμβούλιο. Μάλλον δεν είναι σύμπτωση ότι για την υπόθεση φέρεται να ενδιαφέρεται ζωηρά ο κ. Παπαγγελόπουλος που είχε θέσει στο αρχείο όλα τα σκάνδαλα της περιόδου που ο Καραμανλής επανίδρυε το κράτος.

Τρεις υπουργοί του Γιώργου Παπανδρέου αλλά όχι ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Πιθανόν το Μαξίμου να υπολογίζει στη στήριξή του για την υπόθεση του Σκοπιανού.

Τρεις υπουργοί της κυβέρνησης Αντώνη Σαμαρά και ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Εδώ δεν γίνονται εξαιρέσεις λόγω της παλιάς νεοδημοκρατικής βεντέτας.

Ο υπηρεσιακός πρωθυπουργός Παναγιώτης Πικραμμένος αλλά κανείς υπουργός του. Το εκπληκτικό είναι ότι ο διακεκριμένος νομικός διετέλεσε πρωθυπουργός μόλις για 27 ημέρες (συν τα Σαββατοκύριακα).

Εκ πρώτης όψεως ο κατάλογος των εμπλεκομένων δεν θυμίζει δικογραφία αλλά λίστα πολιτικών προγραφών. Με τη μεθόδευση αυτή ο Αλέξης Τσίπρας ελπίζει πως θα πάει στις εκλογές (όποτε κι αν αποφασίσει να τις προκηρύξει) πάλι με τον λαό διχασμένο: από τη μία οι άσπιλοι και άμωμοι αριστεροδεξιοί με το «λευκό ποινικό μητρώο» (δήλωσή του στην Πάτρα) κι από την άλλη οι «πατριώτες της μίζας» (που καταδικάστηκαν πριν καν παραπεμφθούν). Ο Τσίπρας διαθέτει δείκτη ευφυΐας κατά πολύ υψηλότερο από τον μέσο όρο των συνεργατών του και, φυσικά, δεν περιμένει ότι η κακοστημένη φάρσα της «κάθαρσης» θα πείσει έστω και έναν πάρα πάνω από εκείνους που είχαν ήδη πεισθεί χωρίς να ζητούν αποδείξεις. Ξέρει, επίσης, ότι μια δικογραφία εκατοντάδων σελίδων θα οδηγήσει σε μια χρονοβόρα διαδικασία πολλών μηνών με πιθανότερη κατάληξη να βρίσκονται όλα στον αέρα όταν η χώρα μπει σε προεκλογική περίοδο. Και τότε ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα χρειάζεται να διαφημίσει το εθνοσωτήριο έργο του για να ξαναζητήσει την ψήφο των εξαπατημένων οπαδών του αλλά να κατηγορεί για σκάνδαλα και διαφθορά τους αντιπάλους του. Η τακτική αυτή δεν εξασφαλίζει τη νίκη αλλά συσπειρώνει τους φανατικούς και τους βολεμένους ώστε να αποφευχθεί μια συντριπτική ήττα και να παραμείνει ο ΣΥΡΙΖΑ ισχυρός παίκτης στο μετεκλογικό πεδίο.

«ΚΩΔΙΚΟΣ NOVARTIS»

Όλη η μεθόδευση παραπέμπει σε κυνήγι μαγισσών – αυτό ακριβώς που διαβεβαίωσε ο κ. Τζανακόπουλος ότι δεν επιδιώκει να εξαπολύσει η κυβέρνηση. Με πλήρη περιφρόνηση στη δημοκρατική νομιμότητα η κυβέρνηση έκανε ακριβώς ό,τι έπρεπε να είχε αποφύγει αν την ενδιέφερε η έξωθεν καλή μαρτυρία.

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος επισκέπτεται τον Άρειο Πάγο την ώρα που οι εισαγγελείς συσκέπτονται πριν αποστείλουν τη δικογραφία στη Βουλή. Στην είσοδο «πέφτει πάνω» σε δημοσιογράφους που τον ρωτούν για τον σκοπό της επίσκεψής του κι εκείνος τιμώντας τον ρόλο του επιστρατεύει ένα κραυγαλέο ψέμα. Λέει πως πήγε για προσωπικό του θέμα αλλά λίγο αργότερα το Μαξίμου αποκαλύπτει ότι σκοπός της επίσκεψης ήταν η «ενημέρωση». Λόγω της ασυνήθιστης ομολογίας, η εισαγγελέας Διαφθοράς κ. Τουλουπάκη σπεύδει να δηλώσει, χωρίς να ερωτηθεί, ότι η σύσκεψη δεν έγινε παρουσία του κ. Τζανακόπουλου!

Αργότερα συγκαλείται σύσκεψη στο μέγαρο Μαξίμου υπό την προεδρία του Τσίπρα με θέμα τη δικογραφία, την οποία υποτίθεται πως ουδείς άλλος εκτός των εισαγγελέων γνωρίζει. Μάλιστα, σε μια εκδήλωση χαμερπούς κολακείας, ο Σταύρος Κοντονής μας ενημερώνει ότι ο πρωθυπουργός «έδωσε εντολή να διαβιβαστεί άμεσα στη Βουλή η δικογραφία», παρ’ ότι ως νομικός γνωρίζει ότι αυτό αποτελεί υποχρέωση του εισαγγελέα («αμελλητί» αναφέρει το Σύνταγμα) και όχι προνόμιο του πρωθυπουργού να διατάζει κατά πως τον συμφέρει.

Ακολουθεί το γνωστό προπαγανδιστικό μπαράζ για «βόμβα μεγατόνων» και η έκδοση καταδικαστικής απόφασης από την «Kontra» του Κουρή που αποφαίνεται σε πηχυαίο τίτλο ότι «Δύο πρωθυπουργοί και οχτώ υπουργοί τα άρπαζαν από τη Novartis». Η μεγάλη επιτυχία των παπαγάλων του Μαξίμου είναι ότι, συσκοτίζοντας σκόπιμα τις μαρτυρικές καταθέσεις, αφήνουν να εννοηθεί εμμέσως πλην σαφέστατα πως τα ενοχοποιητικά στοιχεία προέρχονται από σχετική έρευνα του αμερικανικού FBI – κι είναι η πρώτη φορά που οι Έλληνες αριστεροί εμπιστεύονται τις ΗΠΑ και δεν υποψιάζονται ανθελληνική συνωμοσία…

Ο ΑΓΛΑΟΣ ΠΟΛΑΚΗΣ

Οι πρώτες εντυπώσεις είναι καταλυτικές. Σε λίγες ώρες ξεχνιέται το συλλαλητήριο, επικρατούν πανηγύρια στους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και αμηχανία στην αντιπολίτευση. Αλλά η ατμόσφαιρα αλλάζει με υπαιτιότητα των «θριαμβευτών». Ο αγλαός Πολάκης, πλήρης αυτοθαυμασμού, αποκαλύπτει ότι οι μάρτυρες είναι πρώην στελέχη της αμαρτωλής εταιρίας που πιάστηκαν να έχουν πλουτίσει παράνομα και «κελάηδησαν» – προφανώς για να εξασφαλίσουν ασυλία ενοχοποιώντας όσους πιθανόν τους υποδείχθηκαν. Κι έρχεται μια ακόμη κραυγή θριάμβου από τον Κώστα Βαξεβάνη που δηλώνει στο Twitter ότι δικαιώνεται για όσα είχε κατά καιρούς αποκαλύψει σε σχέση με το σκάνδαλο. Το ένα ερώτημα είναι πώς γνώριζε ο Πολάκης ποιοι είναι οι «κουκουλοφόροι» μάρτυρες, η ταυτότητα των οποίων προστατεύεται στη δικογραφία, και το άλλο έχει να κάνει με τις μαντικές ικανότητες ενός δημοσιογράφου που ξεπερνούν όλους τους προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης, δεδομένου ότι είχε δημοσιεύσει σχεδόν αυτολεξεί όσα κατέθεσαν μήνες αργότερα οι ακατονόμαστοι μάρτυρες.

Με τις διαρροές στοιχείων από τις καταθέσεις το οικοδόμημα που ολημερίς το χτίζανε επί τρία χρόνια κλονίζεται εκ θεμελίων. Οι μάρτυρες δεν έχουν άμεση γνώση των γεγονότων. Θυμίζουν την Μπερλίνα, ένα παιχνίδι που έπαιζαν τα κοριτσάκια τη δεκαετία του ’50: «Κάπου πήγα, κάποιον είδα, κάτι μου είπε να σας πω». Μιλούν με βάση τις προσωπικές τους εκτιμήσεις που είναι σε μεγάλο βαθμό εικασίες, δεν είχαν κανέναν ρόλο στη διαδρομή του μαύρου χρήματος και το, κυριότερο, στις πρώτες καταθέσεις τους είχαν ξεχάσει τους… πρωθυπουργούς! Τέλος, η ανάκριση πρωτοτυπεί σε ένα ακόμη σημείο: οι μάρτυρες καταθέτουν σε… δόσεις και μάλιστα με χρονική απόσταση δέκα ή και είκοσι ημερών για να θυμηθούν κάθε φορά και κάποιο άλλο πολιτικό πρόσωπο που είχε δωροδοκηθεί – μια μάλιστα με τον κωδικό «Κελέση» καταθέτει στις 21.40 το βράδυ της 4ης Φεβρουαρίου (!) χωρίς να προκύπτει ανάγκη κατεπείγοντος (αν εξαιρέσει κάποιος τον… όγκο του συλλαλητηρίου). Από τα ψευδώνυμα εντύπωση προκάλεσε η ευρηματικότητα του ενός: «Μάξιμος Σαράφης» (σ.σ.: Αν χρειαστεί να φρεσκάρουν τη μνήμη τους κι άλλοι μάρτυρες προτείνονται τα «Βλαδίμηρος Ζαχαριάδης» και «Ιωσήφ Σιάντος»).

ΜΕ ΤΗ… ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΤΟΥ FBI

Εκτός από τις καταθέσεις αυτές στη δικογραφία περιλαμβάνονται και στοιχεία που αποκτήθηκαν από τις αμερικανικές αρχές. Ιδιαίτερη αξία έχει ειδική έκθεση για τη Novartis που συνέταξε το FBI. Σ’ αυτήν ξεκαθαρίζεται ότι τα στοιχεία των Αμερικανών δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για ποινικές διαδικασίες. Αν μάλιστα αληθεύουν οι πληροφορίες ότι το μόνο πολιτικό πρόσωπο που αναφέρεται στα αμερικάνικα έγγραφα είναι ο Παναγιώτης Κουρουμπλής για μια τυπική συνάντηση με κορυφαίο στέλεχος της αμαρτωλής εταιρείας, μάλλον βιάστηκε το Λιμενικό (!) να διαψεύσει οποιαδήποτε εμπλοκή του προϊστάμενου υπουργού στην υπόθεση: δεν τίθεται κατά κανέναν τρόπο θέμα ποινικής αξιοποίησης.

Από τα «μαργαριτάρια» των καταθέσεων ξεχωρίζουν τα εξής:

Πρώτο. Ο μάρτυρας με το όνομα «Αικατερίνη Κελέση» καταθέτει σε έξι στάδια και θυμήθηκε τον Αντώνη Σαμαρά στο έβδομο, μόνο αφού είχε κατηγορήσει τον Ανδρέα Λυκουρέντζο.

Δεύτερο. Σε έγγραφο που προέρχεται από την έρευνα του ίδιου του FBI, ο συντάκτης του κειμένου φαίνεται να αγνοεί ότι το 2012-2013 ο Γιάννης Στουρνάρας ήταν υπουργός Οικονομικών και ότι ορίστηκε διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος τον Ιούνιο του 2014. Άλλωστε ουδέποτε ίδρυσε τον ΙΟΒΕ.

Τρίτο. Πάλι από τη μαρτυρία της «Αικατερίνης Κελέση» εμπλέκεται στην υπόθεση συνεργάτης του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά. Αναφέρει ραντεβού του Κώστα Φρουζή με τον Χρύσανθο Λαζαρίδη στο γραφείο του τελευταίου στη λεωφόρο Αθηνών 110. Εκεί όμως βρίσκεται το Ελληνικό Χρηματιστήριο όπου γραφείο έχει ο Σωκράτης Λαζαρίδης, πρόεδρος του Ελληνικού Χρηματιστηρίου και άσχετος με την υπόθεση.

Τέταρτο. Ο μάρτυρας «Μάξιμος Σαράφης» κάνει λόγο για συχνές επικοινωνίες του κ. Φρουζή με τον Άδωνι Γεωργιάδη, πιθανολογώντας πως έγιναν για να «κλείσουν συμφωνίες» μέσω των προσωπικών τους ηλεκτρονικών λογαριασμών. Σε άλλο σημείο υποστηρίζει ότι ο πρώην αντιπρόεδρος της Novartis «δεν γνώριζε να χρησιμοποιεί ηλεκτρονικό υπολογιστή»!

Πέμπτο. Ο ίδιος μάρτυρας για ένα φάρμακο που κυκλοφόρησε το 2011 ισχυρίζεται ότι με απόφαση του Ανδρέα Λοβέρδου ελήφθη ως τιμή βάσης αυτή που υπήρχε σε δύο αγορές, της Αγγλίας και της Γερμανίας που ήταν οι πιο ακριβές. Επομένως, η Novartis κέρδισε από αυτό. Ωστόσο το συγκεκριμένο φάρμακο είχε κυκλοφορήσει μόνο σ’ αυτές τις δύο αγορές και πουθενά αλλού.

Έκτο. Μεταξύ των καταθέσεων υπάρχουν αναφορές στον Γεωργιάδη με τον ισχυρισμό ότι «ξέπλενε» τις μίζες μέσω των τηλεπωλήσεων βιβλίων. Αλλά αυτή η επαγγελματική δραστηριότητα του κ. Γεωργιάδη είχε αρχίσει πριν από 20 χρόνια.

Έβδομο. Ο πρώην αντιπρόεδρος της Novartis, Κώστας Φρουζής, που φέρεται ως το μοναδικό στέλεχος που δωροδοκούσε, αφού ξεκαθάρισε ότι δεν είχε ποτέ στενή σχέση με κανένα από τα πολιτικά πρόσωπα που εμπλέκονται στην υπόθεση, επανέλαβε ότι δεν έχει κληθεί ποτέ από κανέναν να καταθέσει είτε στην Ελλάδα είτε στις ΗΠΑ. Τέτοια παράλειψη των εισαγγελέων είναι τουλάχιστον παράδοξη.

ΜΙΖΕΣ ΚΑΤΑ… ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

Κοινό χαρακτηριστικό στις μαρτυρίες είναι ότι, ελλείψει λογαριασμών, εμβασμάτων και σχετικών εγγράφων, οι καταθέσεις αναφέρουν ότι τα χρήματα πηγαινοέρχονταν σε βαλίτσες με ροδάκια (!) και μάλιστα τα ποσά δηλώνονται κατ’ εκτίμηση: «… δεν μπορεί να ήταν λιγότερα από 200 χιλιάδες». Κατόπιν όλων αυτών μάλλον δεν υπερβάλλει ο Ευάγγελος Βενιζέλος που υπενθύμισε τη διαβόητη υπόθεση των «πάμπερς» του Μαμανέα στην προσπάθεια να καταδικάσουν για δωροληψία τον Ανδρέα Παπανδρέου με μαρτυρίες που κατέπεσαν σαν τραπουλόχαρτα ενώπιον του Ειδικού Δικαστηρίου. Ούτε άλλωστε βρίσκεται πολύ μακριά από τον σωστό χαρακτηρισμό ο ποινικολόγος Μιχάλης Δημητρακόπουλος που παρομοίασε τις καταθέσεις με «κουρελόχαρτα».

Ως προς τη νομική πτυχή του θέματος αξίζει να διευκρινιστεί ότι τα αδικήματα της απιστίας και της δωροληψίας (αν έχουν τελεστεί) έχουν παραγραφεί βάσει του νόμου περί ευθύνης υπουργών. Για να διατηρηθεί το θέμα ζεστό και να μπει σε λειτουργία ο ανεμιστήρας που θα πετάει τη λάσπη, ο Σταύρος Κοντονής εφηύρε την πιθανή διάπραξη ενός άλλου αδικήματος, το ξέπλυμα χρήματος, που δεν παραγράφεται στον αιώνα τον άπαντα. Όσο για τους «προστατευόμενους» μάρτυρες, η υπηρεσία έχει φροντίσει να τους περιβάλει με στοργή και ασφάλεια. Είναι γνωστά τα αισθήματα του ΣΥΡΙΖΑ για τους πάσης φύσεως κουκουλοφόρους είτε τα σπάνε είτε τα καίνε. Το ίδιο αισθάνεται και για τους μάρτυρες. Σε ανύποπτο για τους αμύητους χρόνο (21 Αυγούστου 2017), ο υπουργός Δικαιοσύνης φρόντισε να ενισχύσει το νομοθετικό πλαίσιο για την προστασία μαρτύρων επί υποθέσεων δημοσίου συμφέροντος. Αυτό σημαίνει ότι οι μάρτυρες έχουν εξασφαλίσει το ακαταδίωκτο κι ελάχιστα ανησυχούν για τις απειλές των θιγομένων ότι θα υποβάλουν μηνύσεις.

Σημειωτέον ότι ο νόμος για την προστασία μαρτύρων προέβλεπε αρχικά μόνο την ποινική διαδικασία για τρομοκρατικές οργανώσεις αλλά οι διατάξεις του «βελτιώθηκαν» το 2014 κι επεκτάθηκαν για αδικήματα όπως δωροδοκία και διαφθορά ακόμη κι αν δεν τελέστηκαν στο πλαίσιο εγκληματικής οργάνωσης. Ας μη διαμαρτύρεται λοιπόν η ΝΔ που έχει προσφέρει για μια ακόμη φορά στον πολιτικό της αντίπαλο το σχοινί με το οποίο θα κρεμάσει στελέχη της. Τα είχε ξανακάνει το 1989 και το επανέλαβε με τις ατελείωτες διώξεις του Ανδρέα Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ. Ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως τότε, έτσι και τώρα πήρε απλώς τη σκυτάλη και συνέχισε τον… ανώμαλο δρόμο.

ΥΓ. Σκάνδαλο Novartis υπάρχει. Είναι διεθνές με ελληνικό παρακλάδι. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι οι εμπλεκόμενοι πολιτικοί είναι εκ προοιμίου είτε αθώοι είτε ένοχοι. Αλλά με την εμπάθεια, την προχειρότητα και το διχαστικό κλίμα που χειρίζεται η κυβέρνηση την υπόθεση θα καταφέρει να κάνει ακόμη και την αλήθεια να μοιάζει με προπαγανδιστικό παραμύθι