Με non paper ο Τσίπρας διαψεύδει ότι άλλαξε θέση για το χρέος

Στα όρια της γραφικότητας και ενδεικτικό του εκνευρισμού που υπάρχει στην κυβέρνηση είναι το non paper που εξέδωσε σήμερα το Μέγαρο Μαξίμου με τίτλο: «H κατάσταση με τα ΜΜΕ στη χώρα μας δεν είναι σοβαρή είναι όμως κρίσιμη» (Παραλλαγή αυστριακού αφορισμού: Die lage ist hoffnungslos aber nicht ernst).

Με το κείμενο, το Μέγαρο Μαξίμου ζητάει… όρια στην προπαγάνδα και εξαπολύει μία απίστευτη επίθεση κατά των ΜΜΕ όσον αφορά τις αποκαλύψεις για το χρέος, κάνοντας λόγο για «κατασκευή ψευδών ειδήσεων και δημιουργία κλίματος σε βάρος όχι της κυβέρνησης αλλά της ίδιας της χώρας».

Αναλυτικά το non paper:

Αυτό που συμβαίνει τις τελευταίες ημέρες με τα ΜΜΕ που δίνουν τον τόνο της αντικυβερνητικής προπαγάνδας δεν είναι τίποτα άλλο παρά κατασκευή ψευδών ειδήσεων και δημιουργία κλίματος σε βάρος όχι της κυβέρνησης αλλά της ίδιας της χώρας.
Προχθές φτιάχτηκε η είδηση ότι η Ελλάδα απομονώθηκε στο Eurogroup και ότι ο Ευκλείδης Τσακαλώτος δέχτηκε σφοδρή κριτική από συναδέλφους του την ίδια στιγμή που κατά τη συνεδρίαση ευρωπαϊκοί θεσμοί αλλά και μια σειρά από κράτη μέλη της ΕΖ έπαιρναν με σαφήνεια τη θέση της Ελλάδας.
Την άλλη μέρα, φυσικά, σε όλο τον διεθνή Τύπο απομονωμένος ήταν ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Χθες, κατασκευάστηκε η είδηση ότι ο Πρωθυπουργός άλλαξε γνώμη και μια μέρα μετά την μη αποδοχή της πρότασης που κατατέθηκε από κάποιους δανειστές στο EG, έκανε πίσω στο ζήτημα του χρέους και αποδέχτηκε την παραπάνω πρόταση.
Και όλα αυτά την στιγμή που έχει κάνει ξεκάθαρο σε όλους τους τόνους ότι η Ελλάδα διεκδικεί μια καθαρή λύση και μια συνολική συμφωνία με τους δανειστές.
Προφανώς τα διεθνή media παρουσιάζοντας τη θέση αυτή δεν βλέπουν καλά και πρέπει μάλλον να πάρουν μαθήματα δημοσιογραφίας από το ελληνικό μιντιακό κατεστημένο.
Το γεγονός ωστόσο ότι μέρα με τη μέρα χάνεται κάθε ίχνος αξιοπιστίας και καταπατάται η δημοσιογραφική δεοντολογία, προκειμένου να αποδομηθεί η κυβέρνηση «δεν είναι μεν σοβαρό είναι όμως κρίσιμο».
Διότι σε θέματα εθνικής σημασίας όπου η διαπραγματευτική γραμμή δεν είναι μόνο της κυβέρνησης αλλά της ίδιας χώρας, πρέπει να υπάρχουν και όρια στην προπαγάνδα…