«Οι προπάτορες της 17Ν και ο Αλέκος» η θρυλική έκθεση του ταξίαρχου Ρουφογάλη που συνέταξε τον Ιούλιο του 1972

Το «Κ» εξασφάλισε και παρουσιάζει το «Άκρως Απόρρητο» δελτίο της ΚΥΠ υπό τον τίτλο «Παράνομαι Οργανώσεις Εμφανισθείσαι εν Ελλάδι από 21-4-1967 έως 30-6-1972» στο οποίο περιλαμβάνονται πολύ γνωστά αλλά και παντελώς άγνωστα πρόσωπα έως σήμερα…

Του Δ. Γιαννακόπουλου

Τον ασκό του Αιόλου ανοίγει η διαρροή απόρρητων στοιχείων για την εγχώρια τρομοκρατία, τον τρόπο δόμησής της και τα πρόσωπα που συγκρότησαν τις πρώτες ομάδες την περίοδο της χούντας. Πρόκειται για τη θρυλική έκθεση της ΚΥΠ συνταχθείσα προσωπικώς από τον τότε αρχηγό, Ταξίαρχο Μιχ. Ρουφογάλη τον Ιούλιο του 1972. Κατά καιρούς πρόσβαση σε αυτήν απέκτησαν ξένες μυστικές υπηρεσίες στις έρευνές τους για την εξιχνίαση εγκλημάτων της 17Ν εναντίον διπλωματικών και στρατιωτικών στόχων του ενδιαφέροντός τους, ενώ μετά την εξάρθρωση της οργάνωσης οργίαζαν οι φήμες για ασύλληπτα μέλη της πρώτης γενιάς του τρόμου.

Το τελευταίο διάστημα, οι πληροφορίες αυτές διακινήθηκαν εκ νέου με τον καταδικασθέντα ως αρχηγό της 17Ν Αλέξανδρο Γιωτόπουλο σε δύο επιστολές του, τον Νοέμβριο του 2016 και τον Απρίλιο του 2017, να μιλά ευθέως για αποδεικτικό υλικό που δεν αξιοποιήθηκε από την Αστυνομία, εκφράζοντας φόβους για τη ζωή του.

 

Το «Κ» εξασφάλισε και παρουσιάζει το «Άκρως Απόρρητο» δελτίο της ΚΥΠ υπό τον τίτλο «Παράνομαι Οργανώσεις Εμφανισθείσαι εν Ελλάδι από 21-4-1967 έως 30-6-1972» στο οποίο περιλαμβάνονται πολύ γνωστά αλλά και παντελώς άγνωστα πρόσωπα έως σήμερα.

 

Ο «ΑΛΕΚΟΣ ΓΙΑΤΡΟΠΟΥΛΟΣ»

Στο ντοκουμέντο αυτό ο Γιωτόπουλος εμφανίζεται ως «Αλέκος Γιατρόπουλος», καθώς οι πληροφοριοδότες – όπως είχε ειπωθεί και στην πρώτη δίκη της 17Ν – είχαν λανθασμένα στοιχεία της ταυτότητάς του. Επίσης γίνεται εκτενής αναφορά στους «πυρήνες» της Γαλλίας, της Ιταλίας , της Σουηδίας, σε ταξίδια Ελλήνων τρομοκρατών στην Κούβα, την Παλαιστίνη και σε άλλα κράτη της Μέσης Ανατολής, σε σχέσεις που απέκτησαν με τα δίκτυα πανίσχυρων διεθνών οργανώσεων και σε ενέργειες που πραγματοποίησαν ή σχεδίαζαν. Ο Ρουφογάλης διαπίστωνε ότι «εάν μέχρι σήμερον το καθεστώς παρέμεινεν τελείως ακλόνητον, τούτο οφείλεται μερικώς εις την λανθασμένην τακτικήν των αντιστασιακών και εις την λίαν ικανοποιητικήν απόδοσιν των δικτύων πληροφοριών …» . Όμως «ο μεν αντικαθεστωτικός αγών άρχισε να αλλάζει μορφήν επί το συνωμοτικότερον, η δε απόδοσις του δικτύου πληροφοριών να μειούται, με προοπτική περαιτέρω πτώσεως, λόγω λήψεως σχολαστικών μέτρων ασφαλείας εκ μέρους των χειριζόμενων απόρρητα θέματα».

Όντως δύο χρόνια μετά η χούντα κατέρρευσε βαλλόμενη εκ των έσω, όπως ακριβώς το είχε προβλέψει στο μέτρο των αρμοδιοτήτων του. Η έκθεσή του έχει πολύ υψηλό βαθμό πιστότητας. Όλα όσα περιγράφονται για τις διασυνδέσεις των Ελλήνων αντιστασιακών, τα «στρατόπεδα εκπαίδευσής» τους, τη χρηματοδότησή τους και τον τρόπο λειτουργίας των ομάδων αυτών επιβεβαιώθηκαν στην εξέλιξη των ετών και αναδείχθηκαν – εν πολλοίς – στις διεξαχθείσες δίκες της 17Ν και του ΕΛΑ.

 

ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ 29ΗΣ ΜΑΪΟΥ

Κατά την ΚΥΠ η οργάνωση της «29ης Μάη» δημιουργήθηκε αμέσως μετά την άνοδο των πραξικοπηματιών στην εξουσία, τον Μάιο του 1967 από «φοιτητάς κομμουνιστικών ιδεών» στο Παρίσι με ιδρυτές τους Αλέξανδρο Γιατρόπουλο , Α.Σ. και Γ.Κ. Για τον Α.Σ. ο Γιωτόπουλος έχει διαψεύσει «φιλική – συντροφική σχέση μαζί του» παρά ταύτα δέχεται ότι ήταν συνδημιουργός της ομάδας. Ο τρίτος όμως, ο Γ.Κ., παραμένει έως σήμερα αόρατος. Ακόμη και η ΚΥΠ τον είχε χάσει από τα ραντάρ της αναφέροντας σχετικά: «Ολίγους μήνες μετά την ίδρυση της οργανώσεως και πριν προλάβει να υλοποιήσει τα οργανωτικά της σχέδια εξηρθρώθησαν τα δύο κλιμάκια τα οποία είχε συγκροτήσει εις Αθήνας και Θεσσαλονίκην…». Για τους Γιωτόπουλο και Α.Σ. σημειώνει ότι «αφίχθησαν στην Ελλάδα διά πλαστών διαβατηρίων αρχάς Οκτωβρίου 1968», αλλά για τον τρίτο υπάρχει κενό ενημέρωσης. Στις δραστηριότητες της «29ης Μάη» συμπεριλαμβάνονται μεταξύ άλλων: «Συνεργασία, (αποδεδειγμένη) τόσον μετά Παλαιστινίων ανταρτών της AL – FATAH εις θέματα προμηθείας εκρηκτικών υλών και όπλων, όσον και μετά της κυβερνήσεως της Κούβας, εις θέματα εκπαιδεύσεως προσωπικού , επί μακρόν, εις τρομοκρατικάς ενέργειες, εις ειδικόν προς τούτον στρατόπεδον».

 

ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ 20ΗΣ ΟΚΤΩΒΡΗ

 

Οι πράκτορες του Ρουφογάλη είχαν μερικώς διαφορετική άποψη για το ιστορικό κίνημα της 20ής Οκτώβρη στο οποίο συμμετείχαν εν ενεργεία σήμερα πολιτικά πρόσωπα και άλλοι επιφανείς της δημόσιας σφαίρας. Η οργάνωση «φέρεται ως ιδρυθείσα εις το εξωτερικόν με έδραν τους Παρισίους παρ’ Ελλήνων τυχοδιωκτικώς διαβιούντων εν τη αλλοδαπή». Έκανε δε την εμφάνισή της στην Αθήνα, τον Οκτώβριο του 1969 « δι’ εκρήξεως ωρολογιακού μηχανισμού παρά την πλατεία δεξαμενής Κολωνακίου». Πρόκειται για «αυτάρκη οικονομικώς πυρήνα», πράγμα ασύνηθες για την εποχή, που διαθέτει συντονιστικό όργανο και μικρές ομάδες των 4-6 ατόμων. Η ΚΥΠ αποκαλύπτει ότι είχε συλλάβει τους Ν.Μ., Γ.Σ. και Λ.Μ. οι οποίοι «έσπασαν» στην ανάκριση … υποδεικνύοντας τα «μικροκλιμάκιά» τους σε Παρίσι, Ρώμη, Ζυρίχη, Φρανκφούρτη, Στουτγκάρδη και Μόναχο. Από τις μαρτυρίες αυτών (σ.σ. οι 2 πρώτοι έχουν κοινοβουλευτικό – κυβερνητικό βίο) οι υπηρεσίες οδηγήθηκαν στον Γ.Σ. της «ομάδας του Μονάχου» και στον Δ.Ψ. «άτομον ευμετάβλητων πολιτικών πεποιθήσεων, μειωμένης ηθικής υποστάσεως και επιρρεπή εις παρανομίαν εκ λόγων προβολής» (σ.σ. όντως, στους χαρακτηρισμούς τους για τον τελευταίο (δεν πέσανε έξω)! Επίσης αναφέρονται και 2 «φαντομάδες» οι Ι.Α. «τέως κάτοικος Γαλλίας και νυν Ιταλίας, φοιτητής της Φιλοσοφικής Σχολής Παρισίων» και Γ.Κ. «τέως κάτοικος Παρισίων και νυν αγνώστου διαμονής, φοιτητής, ως και τινές εκ των ανηκόντων κατά το παρελθόν στο Κίνημα 29ης Μαΐου (Αναγ., Σ. κτλ)». Τον Μάιο και τον Ιούνιο του 1971 διοργανώνεται υπό τον Γάλλο φιλόσοφο Ζαν Πολ Σαρτρ καλλιτεχνική έκθεση στη Ρώμη και τα ποσά «άτινα συνεκεντρώθησαν εκ της πωλήσεως έργων διετέθησαν εις την εν λόγω οργάνωσιν» ενώ τον Οκτώβριο του ιδίου έτους «κατά την εξάρθρωσιν του πυρήνος των Αθηνών» οι διωκτικές αρχές είδαν έκπληκτες ότι το Κίνημα στηρίζονταν σε… γερά θεμέλια. Διέθετε «πλήρες εργαστήριο κατασκευής ωρολογιακών μηχανισμών», πιστόλια, χειροβομβίδες, εκρηκτικές ύλες , Τ.Ν.Τ., πολύγραφους, διαρρηκτικά εργαλεία και μηχανήματα έκδοσης πλαστών διαβατηρίων και ταυτοτήτων.

Η ΣΚΟΤΕΙΝΗ Α.Α. ΤΟΥ «ΜΠΑΡΜΠΑ»

Ιδιαίτερα ενδιαφέροντα είναι τα όσα εκτίθενται για την οργάνωση «Ανεξάρτητος ή Προοδευτική Αριστερά (Α.Α)» που συστάθηκε στις αρχές του ’70 στη Ρώμη από τον Γ.Γ. ( σ.σ. πρόκειται για τον «μπάρμπα» που αποβίωσε το 1993). Η οργάνωση «επέτυχεν να δημιουργήσει ομάδας» σε διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις. Στο Παρίσι υπό τους Σ.Χ., Σ.Σ. και Ν.Α. «Η ομάς αύτη τελεί υπό τον άμεσο έλεγχον του Γ.Γ. και φαίνεται ότι πειθαρχεί απολύτως στας εντολάς και τα οδηγίας του». Στη Στοκχόλμη υπό τον «Καπετάν Μ…» (Α.Κ.) με βασικά στελέχη τους Γ.Π., Γ.Φ., Γ.Α. Στην Τεργέστη εξέδιδε και δύο περιοδικά με διευθυντή τον Α.Δ., στη Γένουα ενεργούσε με τον Ι.Ζ., στο Μιλάνο με τον Αλ.Χ. και στη Ρώμη με τους Δ.Τ., Ν.Μ. και Α.Γ. Πολλά εξ όσων γράφονται στο δελτίο της ΚΥΠ για τον «μπάρμπα» αξιοποιήθηκαν μεταγενέστερα από την Αστυνομία για τον εντοπισμό των μεταπολιτευτικών ομάδων του τρόμου. «Η Α.Α. ως φαίνεται στηρίζεται στις πλάτες της Κούβας, καθόσον ο Γ.Γ. ομού με ετέρους αριστερούς ευρωπαίους ηγέτας επεσκέφθη το έτος 1969 την Κούβαν ως επίσημος προσκεκλημένος του Φιντέλ Κάστρο». Αξίζει να σημειωθεί ότι το συγκεκριμένο ταξίδι επιβεβαιώθηκε χρόνια αργότερα ενώ σε αθηναϊκά στέκια παλαιών συμπαθούντων του εξτρεμισμού κυκλοφορούν και φωτογραφίες με τον Γ.Γ. και δύο πρώην στελέχη της κοινοβουλευτικής Αριστεράς.

ΤΑ ΑΣΥΛΛΗΠΤΑ ΜΕΛΗ

Από όλους όσοι κατονομάζονται στην έκθεση της ΚΥΠ ως μέλη του τρόμου, ελάχιστοι είναι γνωστοί όχι μόνον στην ΕΛ.ΑΣ. αλλά στους κύκλους των αντιστασιακών εκείνης της περιόδου. Οι περισσότεροι διαμένουν στο εξωτερικό, άλλοι έχουν αλλάξει όνομα ενώ ορισμένοι αποδήμησαν ή εξαφανίστηκαν. Στην επιστολή του ο Αλ. Γιωτόπουλος μιλά ευθέως για 8 ασύλληπτα μέλη της 17Ν. Λέει συγκεκριμένα: «Στο παράνομο σπίτι-γιάφκα της 17Ν που αποκαλύφθηκε το 2002, υπήρχε ένα όπλο που έκαιγε ένα συγκεκριμένο πρόσωπο. Το όπλο αυτό δεν βρέθηκε… Ποιος το εξαφάνισε; Οι μυστικές υπηρεσίες; Κάποιος από τους συλληφθέντες που συνεργάστηκε με τις Αρχές;… Σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή, θα έπρεπε να βρεθούν επίσης σημαντικά χειρόγραφα του ίδιου προσώπου. Ούτε αυτά βρέθηκαν. Ποιος τα εξαφάνισε;… Υπήρξαν επιβαρυντικές καταθέσεις εναντίον του ίδιου και εναντίον άλλων δύο κολλητών του από συλληφθέντες που συνεργάστηκαν με τις Αρχές. Καταθέσεις περισσότερες από μία.

Ποιος έδωσε εντολή να αγνοηθούν, να μπουν στο αρχείο; Οι τρεις αυτοί συνδέονται με άλλους πέντε. Απ’ αυτή την ομάδα των τουλάχιστον οκτώ, ορισμένοι είχαν άμεση συμμετοχή σε ανθρωποκτονίες…». Ωστόσο κρατά αποστάσεις από την περίοδο 1967-1972 σημειώνοντας στο τέλος πως «οι παλιοί μου φίλοι της δικτατορικής περιόδου χρησιμοποιήθηκαν ως μανδύας πίσω από τον οποίο τους έκρυψαν (σ.σ. τους 8 ασύλληπτους). Δεν έχαναν ευκαιρία να αφήνουν ανοιχτά υπονοούμενα ότι αυτοί ήταν τα μέλη της 17Ν».