Η Πρόκληση των Βορείων και η Ύβρις των Νοτίων

Γράφει η Μαρία Σπαντιδάκη

Ο αλβανικής καταγωγής πρωθυπουργός της σλαβo-βουλγαρο-αλβανικής χώρας των Σκοπίων Ζόραν Ζάεφ που επί χιλιετία και μέχρι το Βυζάντιο λεγόταν Δαρδανία, στα νεώτερα χρόνια Βαρντάρσκα, Νότια Σερβία, Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας και με τη συγκατάθεση μας πΓΔΜ, μετά τον «θρίαμβο» που του επιτρέψαμε στη σημειολογικά βεβαρημένη όχθη των Πρεσπών, είπε να δώσει και μια συνέντευξη στη ΣΥΡΙΖΟκρατική μας Τηλεόραση, μήπως και μας έμειναν απορίες… Κανείς Έλληνας πιστεύω δεν χρειαζόταν τη στιγμή αυτή τη συνέντευξη του πρωθυπουργού της γείτονος. Μάλλον εκείνοι, που την υπέδειξαν, τη χρειάζονταν… Ωστόσο και μόνο γιατί τον ακούσαμε να εκφράζει τον σεβασμό του για εμάς, που αν και… Έλληνες νιώθουμε… Μακεδόνες, άξιζε που την έδωσε, μήπως έστω και τώρα αντιληφθούν οι… επικίνδυνοι πρόθυμοι αυτής της χώρας σε τι επίπεδο ανυποληψίας μάς έφεραν, που αυθαδιάζοντας «μας τη λένε» ακόμα και οι άρτι ευεργετηθέντες…

Συνεντευξιαζόμενος στην κρατική μας τηλεόραση 18 ημέρες μετά την επαίσχυντη για τους πολλούς Συμφωνία, ο Σκοπιανός πρωθυπουργός σε μία μάταιη προσπάθεια κατευνασμού των Ελλήνων πολιτών, ξαναπροκάλεσε… Είπε μεταξύ άλλων: «Εκφράζουμε απόλυτο σεβασμό προς την ελληνική κληρονομιά, προς εκείνους που νιώθουν Έλληνες Μακεδόνες». Καταλάβατε; Ο σεβασμός φταίει… Από… σεβασμό στην κληρονομιά μας υφαρπάζουν ό,τι μας ανήκει και από σεβασμό μάς επιτρέπουν αν και Έλληνες, να νιώθουμε… Μακεδόνες. Τι λέτε, καλέ μου άνθρωπε από τη Στρώμνιτσα; Να κλάψουμε, να γελάσουμε ή να ξεχάσουμε τους καλούς μας τρόπους; Για την ώρα, θέλουμε μόνο να κλάψουμε… γιατί ο άνθρωπος από τη Στρώμνιτσα δεν έκανε τίποτα περισσότερο από αυτό που του επιτρέψαμε…
Ο πρόεδρος των Σκοπίων Ιβάνοφ που αρνείται να υπογράψει τη Συμφωνία των Πρεσπών, με αφορμή αυτή τη συνέντευξη δήλωσε: «Είναι ψεύτης, λέει ψέματα και στους Έλληνες και σε εμάς». Είναι προφανές πως ο πρωθυπουργός της γείτονος προσπάθησε, μέσω Ελλάδας, να προκαταλάβει τον διαφωνούντα πρόεδρο της χώρας του, όπως και κάποιος άλλος από ‘δω προσπάθησε επί ματαίω να προκαταλάβει την Ευρωπαϊκή Ένωση υπέρ των Σκοπίων, με τρόπο τόσο έντονα πιεστικό που και ο ίδιος ο Σκοπιανός πρωθυπουργός απόρησε και ευχαριστώντας τον, τον εξέθεσε… Οποία περηφάνια, οποία διπλωματία… Της… γραβάτας!
Μ’ αυτό που η ελληνική κυβέρνηση έπραξε, παραβλέποντας την εθνική γραμμή, τους αυτονόητους κινδύνους και βεβαίως τη βούληση του ελληνικού λαού, πραγματικά συνετελέσθη το αδιανόητο. Πουθενά στον κόσμο δεν έχει συμβεί άλλο ίδιο γεγονός.

ΤΟ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ
Και ενώ πράξαμε το αδιανόητο με αυτή την απίστευτη εκχώρηση, ισο-δυναμούσα με εκχώρηση εδάφους, για τους Έλληνες των Σκοπίων κου-βέντα… Στα Σκόπια, για όσους δεν ξέρουν, υπάρχει μια μεγάλη μειονό-τητα Ελλήνων που έχουν ελληνική συνείδηση αλλά και θυμό για την εγκατάλειψή τους από τη Μητέρα Ελλάδα. Από ‘κει εκφοβισμός και εκσλαβισμός, από ‘δω αδιαφορία και σιωπή… Ταπεινωμένοι και αγνοημένοι και οι εντός και οι εκτός… Ταπεινωμένοι παντού…

Ο αείμνηστος Τάσος Μητσόπουλος, υπουργός Άμυνας της Κύπρου, στις 17/7/2008 είχε αποκαλύψει στην κυπριακή εφημερίδα «ΣΗΜΕΡΙΝΗ»:

«Την περίοδο 1989-1993, όταν υπηρετούσα ως ειδικός σύμβουλος στο ελληνικό ΥΠΕΞ, είχα λάβει ρητές οδηγίες από την προϊσταμένη μου υ-φυπουργό Βιργινία Τσουδερού, να ασχοληθώ με το θέμα της ελληνικής μειονότητας στα Σκόπια. Με συμπαραστάτες μου στην αποστολή αυτή, επιφανείς καθηγητές και επιστήμονες αλλά και θερμούς και συνετούς πατριώτες, ταξίδεψα αρκετές φορές στην ΠΓΔΜ και κυρίως στην περιοχή του Μοναστηρίου. Ήρθα σ’ επαφή, πάντα με τις σχετικές προφυλάξεις, με δεκάδες Έλληνες των Σκοπίων, οι οποίοι με δάκρυα στα μάτια και πόνο ψυχής, μού εξιστορούσαν τις διώξεις που υπέστησαν, την αφόρητη πνευματική τρομοκρατία που γνώρισαν προκειμένου να απαρνηθούν τις ρίζες, την ταυτότητα, την πίστη τους και να γίνουν δηλωσίες, αποδεχόμενοι ότι δεν υπήρξαν ποτέ Έλληνες αλλά Σλαβομακεδόνες….
Συγκέντρωσα υλικό που κατέγραφε τη συστηματική προσπάθεια αλλοίωσης των φυλετικών και πολιτισμικών χαρακτηριστικών των Ελλήνων μειονοτικών… Πίσω από κάθε μικρή ή μεγάλη ιστορία κρύβονταν απίστευτες προσωπικές περιπέτειες και ανείπωτες δοκιμασίες. Οικογένειες που ξεκληρίστηκαν, άνδρες που βιαίως εκτοπίστηκαν, ονόματα που εκσλαβίστηκαν, ακόμη και …κοιμητήρια που ισοπεδώθηκαν… Και όλα τούτα, σε μια προσπάθεια να εμπεδωθεί παντί τρόπω η θέση ότι οι Μακεδόνες είναι Σλάβοι και όχι Έλληνες».

Ο Κίρο Γκλιγκόροφ, πρώτος πρόεδρος της FYROM, σε δήλωσή του στην τσεχική εφημερίδα «Cesny Denik» τον Ιούνιο του 1992, είχε πει ότι στη χώρα του υπήρχαν 100.000 Έλληνες. H δήλωσή του αναδημοσιεύτηκε στην Ελλάδα, στην εφημερίδα «Μεσημβρινή» στις 16/6/1993. Την ίδια χρονιά, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης σε μια τραγικά λανθασμένη προ-σέγγιση μάς έλεγε ότι δεν έχει σημασία ποιο όνομα θα δοθεί στα Σκό-πια γιατί σε 10 χρόνια δεν θα το θυμάται κανείς… Η πραγματικότητα, δυστυχώς, τον διέψευσε… Το θέμα επέστρεψε κι αυτή τη φορά εφιαλ-τικά…

Όσο για τους Έλληνες των Σκοπίων, απλώς τούς εγκαταλείψαμε. Χαρα-κτηριστικό παράδειγμα, η περίπτωση της Αικατερίνης Βίδα. Σε συνέ-ντευξή της το 2010 είχε πει: «Υπάρχουν πολλοί Έλληνες στα Σκόπια. Πρέπει να ανέρχονται σε 300.000. Όμως δεν νιώθουν όλοι Έλληνες. Πώς να νιώσουν όταν επί τόσα χρόνια ήταν κλειστά τα σύνορα γι’ αυτούς; Το κακό είναι ότι έκλεισαν τα σύνορα και για όσους δήλωσαν Βούλγαροι το 1945 αλλά και για τους κομμουνιστές που έφυγαν το 1949. Στο ίδιο τσουβάλι μας βάλανε όλους …Το 1992 άνοιξαν τα σύνορα και μου έδωσαν την άδεια να έρθω στην Ελλάδα, μόλις για τρεις ημέρες. Μέσα σε αυτό το τριήμερο έπρεπε να πηγαίνω από το υπουργείο Εξωτερικών στο Εσωτερικών για να μου δώσουν τα δικαιώματά μου, την ιθαγένειά μου».

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
«Πικρή διαδικασία να σου σπάει η μύτη πάνω στις κλειστές πόρτες. Δεκαετίες προσπαθώ να πείσω το ελληνικό κράτος ότι είμαι Ελληνίδα. Γέρασα πια, κουράστηκα. Θα πάρουν όλοι οι άλλοι την ιθαγένεια κι εμείς όχι. Και οι Σκοπιανοί να σου λένε: «δεν σ’ αγαπάνε οι Έλληνες. Δεν σε θέλουν». Έχω φτάσει σε σημείο να λέω ψέματα ότι έχω ελληνική ιθαγένεια. Μένω στο κέντρο του Πρίλεπ, όλοι με γνωρίζουν και είμαι δακτυλοδεικτούμενη. «Αυτή είναι, αυτή!» φωνάζουν εκείνοι που εχθρεύονται την Ελλάδα. Κανείς από το ελληνικό κράτος δεν έχει ασχοληθεί μαζί μας. Ούτε το υπουργείο Εξωτερικών ούτε κάποια άλλη επίσημη αρχή. Υπάρχει ελληνική μειονότητα στα Σκόπια, αλλά ποτέ δεν το λένε. Θα ακούσετε ότι υπάρχουν Αλβανοί, Σέρβοι, Τσιγγάνοι, αλλά για Έλληνες, ποτέ. Θα μπορούσαμε να έχουμε γίνει Ευρωπαίοι πολίτες παίρνοντας Βουλγαρικά διαβατήρια, αλλά δεν θέλουμε. Δεν είμαστε Βούλγαροι, είμαστε Έλληνες και ζητάμε από την πατρίδα να μην μας αρνείται».
Κατά την απογραφή του 1941, που έγινε με ευθύνη των γερμανικών στρατευμάτων κατοχής και είναι η πλέον αντικειμενική, επί συνόλου 800.000 πληθυσμού κατεγράφησαν 100.000 Έλληνες χριστιανοί ορθόδοξοι, δηλαδή το 12% του πληθυσμού.

Κατά την απογραφή του 1951, κατεγράφησαν 158.000 Έλληνες. Εξ αυ-τών 25.000 Έλληνες γηγενείς κάτοικοι Μοναστηρίου, 100.000 Βλαχό-φωνοι Έλληνες (Γκρέκ), 3.000 Έλληνες Σαρακατσαναίοι και 32.000 Έλληνες πολιτικοί πρόσφυγες του εμφυλίου. Ήτοι το 18% επί συνόλου 900.000 του τότε πληθυσμού.

Τα στοιχεία αυτά θορύβησαν τις αρχές των Σκοπίων οι οποίες υπο-χρέωσαν τους 100.000 Έλληνες να δηλώνονται στο εξής «Μακεδόνες» ή «Βλάχοι».

Οι απογραφές του 1961 και 1971 είναι ασαφείς. Η Ομόσπονδη ακόμα Γιουγκοσλαβία, στην προσπάθειά της να «εξαφανίσει» την ελληνική παρουσία, απέκρυψε τα στοιχεία. Όμως κατά την απογραφή του 1991, η αλήθεια αποκαταστάθηκε μερικώς. Και πάλι όμως δεν δόθηκαν τα ακριβή στοιχεία για τους Έλληνες. Από πληροφορίες που διέρρευσαν στον Τύπο, έγινε γνωστό ότι το ποσοστό που δήλωσε ότι έχει ελληνική εθνική συνείδηση ήταν από 12 έως 18%, δηλαδή περίπου 250.000 επί συνόλου 2.200.000 κατοίκων. Όλοι αυτοί δεν ήταν παρά εκείνοι που είχαν εξαναγκασθεί στο παρελθόν να δηλώσουν «Μακεδόνες» ή «Βλάχοι» ή «Γιουγκοσλάβοι». Είναι αυτοί που στην πραγματικότητα είναι «Γηγενείς Έλληνες». «Βλάχοι», «Σαρακατσαναίοι» και «Πολιτικοί Πρόσφυγες».

ΤΟΥΣ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΑΝ
Όλους αυτούς το 2002 τα Σκόπια με τις γνωστές βλέψεις κατά της Ελλάδας τούς εξαφάνισαν… Δήλωσαν ότι οι Έλληνες που ζουν εκεί είναι μόλις… 450! Τι έκανε η Ελλάδα και η 2η τότε κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη; Τους αγνόησε κι αυτή. Το ενδιαφέρον της εποχής ήταν επικεντρωμένο στο Χρηματιστήριο της… ισχυρής Ελλάδας και στις κατευθείαν αναθέσεις των ολυμπιακών έργων… Με τους Έλληνες των Σκοπίων θα ασχολούμασταν; Άλλωστε, πολλοί απ’ αυτούς ήταν… κομμουνιστές! Μπορούσαν και να εξαφανιστούν…

Από το βιβλίο του δημοσιογράφου και ιστορικού ερευνητή Γιώργου Μουσταΐρα, Γιουγκοσλαβία και «Μακεδονικό» 1986, διαβάζουμε:

«Του Σλαβισμού η ψώρα Μακεδόνας δεν μολύνει, ούτε τους απομακρύνει από τον Ελληνισμόν. Είμαι Έλλην και όχι Σλάβος, ξέρω την καταγωγή μου… κτλ…» Αυτό τραγουδούσαν τέλη του 19ου αιώνα μαθητές των ελληνικών σχολείων στο Μοναστήρι και σε όλη την περιοχή της Πελαγονίας, όπου η μειονότητα των Ελλήνων ήταν… πλειονότητα, όμως οι εξελίξεις δυστυχώς, δεν δικαίωσαν το… τραγούδι τους ούτε τον εν γένει αγώνα τους… Και συνεχίζοντας: «Αυτό που γίνεται σ’ αυτό το τμήμα της Γιουγκοσλαβικής Ομοσπονδίας, στη «Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας» (Σκόπια), μόνο στη σύγχρονη Τουρκία έχει γίνει… Είναι, η εγκληματική προσπάθεια ισοπέδωσης ατόμων διαφόρων εθνοτήτων και η ένταξής τους σε ένα τεχνητό εθνολογικό τμήμα. Εδώ δεν έχουμε απλά ένα πογκρόμ σε βάρος μιας εθνολογικής ομάδας, που στο κάτω-κάτω είναι ορατό και μπορεί αντιδράσει κανείς . Εδώ έχουμε την με μανδύα «Επιστημονικής κάλυψης» απεθνοποίηση ατόμων και την παρουσία μιας νέας «εθνότητας» που όχι μόνο δια των εφευρετών της έχει απαιτήσεις αποδοχής και ύπαρξης, αλλά και με περισσό θράσος εμφανίζεται και με εδαφικές διεκδικήσεις σε εκτός Γιουγκοσλαβίας περιοχές…».

Πού πήγαν λοιπόν όλοι οι Έλληνες των Σκοπίων; Γιατί, πλην της Βιργινίας Τσουδερού το 1989-93, δεν τους αναζήτησε ποτέ κανείς; Γιατί δεν αξιοποιήθηκε η 4χρονη εκείνη έρευνα; Γιατί στο πλαίσιο αυτής της Συμφωνίας δεν θέσαμε θέμα ελληνικής μειονότητας; Γιατί δεν αναφέρθησαν καν; Για να κάνουν εκείνοι θέμα, για δήθεν δική τους μειονότητα στην Ελλάδα, τρεις μόλις μέρες μετά τις Πρέσπες;

ΟΙ ΣΤΟΧΟΙ
Γιατί εν τέλει τους εκχωρήσαμε το όνομά μας; Για λόγους «φιλικούς και τουριστικούς» όπως μας είπε στη συνέντευξή του ο Ζάεφ; Επισφραγίσαμε την όψιμη… φιλία μας εκχωρώντας… πατρίδα; Ποιος στοιχειωδώς σκεπτόμενος το δέχεται αυτό; Δεν γνωρίζουμε τους απώτερους στόχους τους και την προσήλωσή τους σ’ αυτούς; Δεν βλέπουμε τις επίμονες μεθοδεύσεις τους παντού στον κόσμο επί δεκαετίες; Τόσο τελικά αφελείς και ενδοτικοί στην υπερατλαντική… οδηγία ή τόσο εθνομηδενιστές και καρεκλοκένταυροι, που δεν τολμούμε να ψιθυρίσουμε ούτε ένα ΟΧΙ για τα τόσα ΝΑΙ που έχουμε πει; Τι μας συμβαίνει επιτέλους; Γιατί τόση υποχωρητικότητα μπροστά στα γεωπολιτικά παίγνια των… συμμάχων μας; Βγήκαμε ποτέ κερδισμένοι υποχωρώντας;
Κατά τ’ άλλα, τα συλλαλητήρια συνεχίζονται και η ύβρις κατά των πολι-τών επίσης. Ο γνωστός πρώην υπουργός μάς είπε τραμπούκους και παρακρατικούς, άλλος εν ενεργεία τα ‘βαλε με το… θυμικό μας. Εκείνο φταίει, όχι οι πράξεις τους. Γνωστή συμπαθής πολιτικός, υποστηρίκτρια του ΣΥΡΙΖΑ, τους χαρακτήρισε… επικίνδυνους αλλά η μετάνοιά της αδιάφορη. Άργησε πολύ… Ο Ζαν Λυκ Μελανσόν αν και «συντρόφι»… «στόλισε» τον πρωθυπουργό μας ως τον… ελεεινότερο στην πολιτική ζωή της Ευρώπης, στολίζοντας κατ’ επέκταση και μας… Στο πλαίσιο ολοκλήρωσης της Συμφωνίας και ως καλοί υποτακτικοί, αντικαταστήσαμε τον συνταγματάρχη διευθυντή του Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα «εν μια νυκτί» γιατί επέκρινε τη Συμφωνία, κάναμε… πακέτο και δύο Ρώσους διπλωμάτες κατηγορώντας τους για παρέμβαση στα εσωτερικά της χώρας… Η απομόνωση της χώρας έχει πλέον δρομολογηθεί. Και απομονωμένη θα την κομματιάσουν καλύτερα.
Τα αποτελέσματα της Συμφωνίας και της υπερατλαντικής ποδηγέτησής της φάνηκαν ολοκάθαρα και στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ… Σ’ αυτά που δηλώθηκαν και σ’ αυτά που δεν δηλώθηκαν. Τα ‘λεγε η στάση του σώματος… Εφιαλτικό ν’ ακούς τον Ερντογάν σε νέες διεκδικήσεις ή να βλέπεις τον Ζάεφ, ασυγκράτητο κάτω από το βλέμμα του αποστασιοποιημένου Στόλτενμπεργκ, να φιλά το… στυλό που υπέγραψε μετά τη δική μας εκχώρηση…