Στις 12 Δεκεμβρίου το Αζερμπαϊτζάν τιμά τη 18η επέτειο από τον θάνατο του εθνικού ηγέτη και πρώην Προέδρου του Αζερμπαϊτζάν Χεϊντάρ Αλίγιεβ, ο οποίος είναι ο ιδρυτής του σύγχρονου κράτους σε αυτή τη χώρα. Ο Αλίεβ, ο οποίος υπηρέτησε ως ηγέτης του Σοβιετικού Αζερμπαϊτζάν και αργότερα προήχθη σε θέσεις κορυφαίας κατάταξης ολόκληρης της Σοβιετικής Ένωσης, συνέβαλε τα μέγιστα στην ανάπτυξη της πατρίδας του καθ’ όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του και διαδραμάτισε έναν κρίσιμο, σωτήριο ρόλο για το Αζερμπαϊτζάν που αντιμετωπίζε την απειλή του εμφυλίου πολέμου, τη σύγκρουση του Ναγκόρνο-Καραμπάχ και την οικονομική κρίση μετά την αποκατάσταση της ανεξαρτησίας του.
Οι αρχές της δεκαετίας του 1990 έμειναν στην ιστορία του Αζερμπαϊτζάν ως περίοδος σοβαρών τραγωδιών. Εκείνη την εποχή, όταν κατέρρευσε η Σοβιετική Ένωση, το Αζερμπαϊτζάν ήταν η μοναδική χώρα μεταξύ των 15 Δημοκρατιών της Ένωσης με το 20% του εδάφους του υπό κατοχή, περισσότερους από 20.000 νεκρούς και περίπου 1 εκατομμύριο Αζερμπαϊτζανούς που έγιναν πρόσφυγες ή εσωτερικά εκτοπισμένα άτομα. Σε συνέχεια της βαρβαρότητας του σοβιετικού καθεστώτος, μετά τις σφαγές της 20ης Ιανουαρίου από τα σοβιετικά στρατεύματα στο Μπακού, την πρωτεύουσα του Αζερμπαϊτζάν, ο Χεϊντάρ Αλίγιεβ αρνήθηκε να παραμείνει στη Μόσχα και επέστρεψε στη γενέτειρά του, το Ναχιτσεβάν, όπου άρχισε να ηγείται της Ανώτατης Συνέλευσης αυτής της Αυτόνομης Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν. Στις 17 Νοεμβρίου 1990, η σημερινή τρίχρωμη σημαία του Αζερμπαϊτζάν υψώθηκε μόνο στην Αυτόνομη Δημοκρατία του Ναχιτσεβάν του ακόμη Σοβιετικού Αζερμπαϊτζάν. Αυτό ήταν το πρώτο και το πιο λαμπρό βήμα στην ιστορία του αγώνα για την ανεξαρτησία.
Αφού κέρδισε τις προεδρικές εκλογές το 1993, ο Αλίεγιεβ κατέληξε σε συμφωνία κατάπαυσης του πυρός και οι βίαιες συγκρούσεις σταμάτησαν, διαχειρίστηκε την εσωτερική αστάθεια και κατέβαλε προσπάθειες για την οικονομική άνοδο και την ανάπτυξη των διεθνών σχέσεων. Ως ηγέτης του Αζερμπαϊτζάν έθεσε τα θεμέλια για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας υπογράφοντας τη «Συμφωνία του Αιώνα» με 11 εταιρείες από επτά χώρες, η οποία προέβλεπε τη λειτουργία του μεγαλύτερου κοιτάσματος πετρελαίου του Αζερμπαϊτζάν, της λεκάνης Αζέρι-Σιράγκ-Γκουνασλί (ACG) και τις εξαγωγές του στις παγκόσμιες αγορές. Η ανάπτυξη της βιομηχανίας πετρελαίου και φυσικού αερίου της χώρας διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στα τρέχοντα οικονομικά και πολιτικά επιτεύγματα του Αζερμπαϊτζάν. Επί του παρόντος, οι πόροι πετρελαίου και φυσικού αερίου του Αζερμπαϊτζάν εξάγονται στις παγκόσμιες αγορές μέσω διαφόρων οδών. Αυτοί είναι οι αγωγοί Μπακού-Νοβοροσίσκ, Μπακού-Σουπσά, Μπακού-Τμπιλίσι-Τσευχάν, Μπακού-Τμπιλίσι-Ερζερούμ και ο πιο πρόσφατος – Νότιος Διάδρομος Φυσικού Αερίου (ο TAP είναι ένα τμήμα του). Ο Νότιος Διάδρομος Φυσικού Αερίου ενισχύει την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης διαφοροποιώντας τις πηγές και τις οδούς ανεφοδιασμού. Ο TAP έκανε το Αζερμπαϊτζάν και την Ελλάδα στρατηγικούς εταίρους στον ενεργειακό τομέα και αυτός ο αγωγός έγινε μια φυσική γέφυρα μεταξύ των δύο χωρών. Μετά την εφαρμογή του TAP, η Ελλάδα έθεσε ως στόχο να μετατραπεί η χώρα σε ενεργειακό κόμβο της περιοχής.
Κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Προέδρου Αλίεγιεβ, εγκρίθηκε ένα σύνταγμα που αντικατοπτρίζει τις οικουμενικές δημοκρατικές αξίες και κατήργησε τη θανατική ποινή. Το Αζερμπαϊτζάν έγινε μέλος σε μια σειρά νέων ευρωπαϊκών και παγκόσμιων διεθνών οργανισμών και ενίσχυσε τη θέση του στη διεθνή σκηνή συνάπτοντας καλές σχέσεις με τις περιφερειακές χώρες, τις ΗΠΑ και τις ευρωπαϊκές και ασιατικές χώρες. Ακολουθώντας τη διορατική πολιτική του Χεϊντάρ Αλίγιεβ, η δυστυχία στο Αζερμπαϊτζάν μετατράπηκε σε ευκαιρίες, η φτώχεια σε ευημερία, η ανεργία σε απασχόληση και η εξάρτηση σε αυτάρκεια
Τα σχόλια είναι κλειστά.