Δημήτρης Μπάσης: Στεναχωριέμαι που έχει υποθηκευτεί το μέλλον της επόμενης γενιάς

Ο Δημήτρης Μπάσης είναι από τους τραγουδιστές που το φωνητικό τάλαντο και η ποιότητα του χαρακτήρα του τον έχουν ξεχωρίσει στο μουσικό στερέωμα. Ευγενής, προσγειωμένος, ηθικός με αξίες ενός ατόμου που τα φώτα δεν τον έχουν θαμπώσει αφού συνεχίζει να μας χαρίζει διαχρονικά  τραγούδια. Στις 25 Φεβρουαρίου και 4 Μαρτίου θα τον απολαύσουμε στη μουσική σκηνή «Σφίγγα».

στην Πέννυ Κροντηρά

Είστε από τους πιο αγαπητούς τραγουδιστές της γενιάς σας. Πως αισθάνεστε για αυτό;

Αυτό είναι μία είδηση, όπως μου το λέτε! Έχω εισπράξει πολύ αγάπη από τον κόσμο, δεν ξέρω αν είμαι από τους πιο αγαπητούς, αλλά αυτή η αγάπη με συγκινεί, αισθάνομαι όμορφα.. Τα τελευταία χρόνια όταν γεμίζουν οι χώροι που τραγουδώ ενώ ξέρω ότι δεν υπάρχει περίσσευμα και ο κόσμος έρχεται και διασκεδάζει από το υστέρημά του και  μετά από αυστηρή επιλογή θα δώσει τα χρήματά του, εισπράττω αυτή την αγάπη και  προσπαθώ να δίνω το 100%.

Ποιες οι αρχές ενός καλού τραγουδιστή;

Είναι μία ερώτηση που δεν μου την έχουν ξανακάνει. Καταρχήν ένας καλός τραγουδιστής πρέπει να έχει ταλέντο, να έχει γνώση της μουσικής, να έχει κάνει κάποιες σπουδές. Χρειάζεται πρόγραμμα στη ζωή και να έχει μια ισορροπημένη προσωπική ζωή γιατί ότι συμβαίνει εκεί περνάει πολύ εύκολα στη δουλειά. Η μουσική και το τραγούδι είναι κατάσταση ψυχής οπότε πρέπει η ψυχή να είναι αρκετά υγιής. Να έχει εμπειρίες, να έχει αγαπήσει και αγαπηθεί.

 Έχετε γράψει ο ίδιος στίχους;

Όχι, κατά καιρούς έχω σκαρώσει μελωδίες που δεν τόλμησα ποτέ να βγάλω προς τα έξω ως τραγουδοποιός ή συνθέτης, τουλάχιστον προς το παρόν. Μπορούμε να δώσουμε στους συνεργάτες μας στιχουργούς μίαν κατεύθυνση για να μας γράψουν ένα τραγούδι ανάλογα με τι μας συμβαίνει έτσι δημιουργείς τα ερεθίσματα στο δημιουργό.

Τι να περιμένουμε από τις εμφανίσεις σας στην μουσική σκηνή «Σφίγγα»;

Η μουσική σκηνή «Σφίγγα» είναι ένας χώρος πολύ όμορφος και το διαπίστωσα στο πρώτο μου live το Σάββατο 18 Φεβρουαρίου. Πέρα από τα τραγούδια της προσωπικής δισκογραφίας ο κόσμος θα ακούσει ένα πάντρεμα τραγουδιών που μιλούν για αυτά που βιώνουμε τώρα από το παλιό λαϊκό κλασσικό ρεπερτόριο του 1960-70 και ένα μικρό αφιέρωμα στον Δημήτρη Μητροπάνο γιατί για μένα υπήρξε ένας σπουδαίος φίλος και συνεργάτης που μου λείπει πολύ όπως και στον κόσμο. Επειδή με συνδέει με τον Μητροπάνο κάτι ιδιαίτερο πέρα από την φιλία χρόνων που είχαμε, ήμασταν μαζί με τον Γιάννη Κότσιρα η τελευταία του συνεργασία πριν φύγει. Όσο θα τραγουδάω θα λέω τραγούδια του. Βέβαια όλη αυτή η παρουσίαση θέλω να  καταλήγει σε μία διασκέδαση γιατί η συναυλία διαρκεί 3,5 ώρες και σαν τελική γεύση θέλω να περνάει καλά ο κόσμος. Μπορεί να μην υπάρχει πίστα αλλά είτε σε ένα τετραγωνικό χώρου είτε στην καρέκλα πάνω ο κόσμος χορεύει και γινόμαστε μία μεγάλη παρέα. Εγώ αυτό το μήνυμα θέλω να περάσω από τις εμφανίσεις μου ότι «ξεχάστε τη γκρίζα καθημερινότητά σας, ελάτε να περάσουμε καλά γιατί η επόμενη μέρα για όλους μας θα είναι μια μέρα που ο καθένας θα τραβάει τον δρόμο του και θα έχει τα προβλήματά του.».

Ποια τα επαγγελματικά σας σχέδια;

Οι εμφανίσεις μου στη Σφίγγα θα είναι το Σάββατο 25 Φεβρουαρίου και 4 Μαρτίου. Θα συνεχίσω κάποιες εμφανίσεις στην επαρχία. Από μέσα Απριλίου μέχρι μέσα Μαΐου  θα είμαι στην Αυστραλία. Στις 26 Ιουνίου για μένα είναι μία ημέρα σταθμός γιατί θα γιορτάσω τα είκοσι χρόνια της δισκογραφίας μου στο Τεχνόπολις στο Γκάζι προσκαλώντας φίλους μου σπουδαίους καλλιτέχνες, δημιουργούς και συνθέτες που μας συνδέουν πάρα πολλά σε αυτή την εικοσαετή πορεία μου. Σε ενάμιση μήνα από τώρα θα κυκλοφορήσει το νέο μου άλμπουμ όπου τα τραγούδια γράφουν  ο Θάνος Μικρούτσικος, ο Χρήστος Νικολόπουλος, ο Νίκος Πασχαλίδης, ο Ανδρέας Κατσιγιάννης.

Με ποιο τραγούδι σας συγκινείστε;

Εξαρτάται σε τι στιγμή θα με βρει. Κάθε τραγούδι είναι μια μικρή ιστορία που μπορεί να το έχω συνδέσει με διαφορετικές καταστάσεις και προσωπικά βιώματα. Μπορεί να συγκινηθώ με διάφορα τραγούδια δεν έχω κάποιο ιδιαίτερο.

Ποιο αγαπάτε ιδιαίτερα;

Τα «Χαμοπούλια» είναι το πρώτο μου σουξέ από το πρώτο μου άλμπουμ, οι «Ψίθυροι Καρδιάς» είναι το τραγούδι που με έκανε ευρέως γνωστό και μου άλλαξε τη ζωή, το «Τώρα μένω μόνος μου» είναι από το επόμενο άλμπουμ που για μένα σημαίνει πολλά γιατί γράφτηκε σε μια περίεργη στιγμή τη ζωής μου. Κάθε τραγούδι που έχω επιλέξει και έχει μπει στους 13 δίσκους μου, δεν έχει επιλεγεί τυχαία. Το ψάχνω πάρα πολύ με τα τραγούδια. Δεν έχει να κάνει με το ποιο τραγούδι θα γίνει σουξέ αλλά τι αρέσει σε μένα. Κατά επέκταση μετά προσπαθώ να κάνω τον κόσμο να τα αγαπήσει. Το θέμα είναι τα τραγούδια να μένουν. Στην εικοσαετή μου διαδρομή, ο πρώτος μου δίσκος κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 1997, θέλω τα τραγούδια που έχω πει να αντέχουν στο χρόνο, να είναι διαχρονικά, αργής καύσης για να τα διαδέχεται η επόμενη γενιά.

Μία μέρα μακριά από τις σκηνές και το μικρόφωνο πως είναι;

Όταν δεν είμαι επί σκηνής έχω πολλά πράγματα να κάνω που αφορούν τη δουλειά μου, όπως καλή ώρα τώρα που ετοιμάζω το δίσκο. Επίσης όλα αυτά τα live που κάνω απαιτούν τρομερή οργάνωση και πρόβες. Θυμάμαι τη ζωή μου σαν μια αδιάκοπη πρόβα. Όταν τελειώνω προσπαθώ να αφιερώνω χρόνο στην οικογένειά μου και τα παιδιά μου γιατί λείπω πολύ στην επαρχία και το εξωτερικό.

Τι σας λυπεί στη σημερινή μουσική βιομηχανία αν πλέον υφίσταται;

Μουσική βιομηχανία δεν υφίσταται με την έννοια που υπήρχε μέχρι το 2010 με το πολυπληθές προσωπικό και όλο αυτό τον κόσμο που ο καθένας είχε το ρόλο του. Όλο αυτό έχει πληγεί ανεπανόρθωτα. Θέλω να είμαι αισιόδοξος βλέπω ότι γίνονται μουσικές παραγωγές, δίσκοι, γράφονται τραγούδια. Κάθε ένας το κινεί μόνος του. Πωλήσεις σημαντικές δεν υπάρχουν πια στους δίσκους καθώς η προώθηση γίνεται μέσα από τα έντυπα. Υπάρχει πια το internet, το you tube πολλή πληροφόρηση αλλά ο κόσμος είναι αυτός που θα κρίνει κάποιον και θα τον ανεβάσει. Όταν κοσκινίζεις το καλό θα μείνει στην επιφάνεια, δηλαδή ο ταλαντούχος τραγουδιστής.

Πόσο αποπροσανατολίζουν τα φώτα της δημοσιότητας;

Είναι θέμα χαρακτήρα του κάθε καλλιτέχνη – ανθρώπου. Εγώ δεν κουβαλάω τα φώτα  της σκηνής στην προσωπική μου ζωή. Είμαι αρκετά γήινος, βγαίνω για ψώνια, χρησιμοποιώ μετρό. Δεν νομίζω ότι με αποπροσανατολίζουν τα φώτα. Είναι ένας πολύ λαμπερός χώρος που πολλές φορές μπορεί να νιώσει κάποιος ότι πετά. Το γνωρίζω αυτό το συναίσθημα, το έχω νιώσει και εγώ με τους «Ψίθυρους καρδιάς» που είχε γίνει δύο φορές πλατινένιος δίσκος όμως είχα πολύ καλούς συνεργάτες γύρω μου με προεξέχοντα τον Χρήστο Νικολόπουλο που με προσγείωνε και μου έλεγε «ότι ανεβαίνει κατεβαίνει». Έτσι έμενα προσγειωμένος για να αποδείξω ότι δεν είμαι τραγουδιστής του ενός τραγουδιού και δεν έγινε τυχαία κάτι αλλά θα έχω συνέχεια.

Η καταξίωση εκτός από δουλειά χρειάζεται και ευνοϊκές συνθήκες;

Σαφώς. Το ταλέντο είναι απαραίτητη προϋπόθεση αλλά από εκεί και πέρα χρειάζεται τύχη, πολλή δουλειά, σκληρή οργάνωση.

Τι πρέπει να θυσιάσει ένας τραγουδιστής σήμερα για να πετύχει στην πορεία του;

Εγώ αυτό που έχω θυσιάσει είναι η προσωπική μου ζωή. Έχω δοθεί σε αυτό που κάνω για να πετύχω και έχω στερηθεί πολλά πράγματα. Έφυγα από το σπίτι μου στο Κιλκίς σε ηλικία είκοσι χρονών, έχω στερηθεί τους γονείς μου. Κάποια στιγμή όταν έχασα τον πατέρα μου πριν από τέσσερα χρόνια είχα νιώσει τύψεις ότι δεν πέρασα όσο χρόνο θα ήθελα μαζί του και δεν έκανα τόσα πράγματα μαζί του γιατί προτεραιότητα εκείνη τη στιγμή είχα τη δουλειά μου και την καριέρα μου. Έχω στερηθεί πολλές στιγμές  από τα παιδιά μου, τις σχολικές γιορτές. Όλα αυτά είναι  θυσίες για να είμαι συνεπής σε αυτό που κάνω.

Η περίοδος αυτή που περνά η χώρα μας ενδείκνυται για όνειρα; Αν ναι τι όνειρα έχετε;

Το χειρότερο που μας έχουν κάνει ότι μας έχουν φέρει σε σημείο να βλέπουμε συνέχεια τα πάντα γκρίζα και να σταματήσουμε να ονειρευόμαστε. Στεναχωριέμαι πάρα πολύ που έχει υποθηκευτεί το μέλλον της επόμενης γενιάς. Με βάση τα οικονομικά στοιχεία είναι σίγουρο ότι η όποια ανάκαμψη έρθει αυτή τη στιγμή, θα χρειαστούν κάποιες δεκαετίες για να φθάσουμε στο επίπεδο του 2007. Αν η επόμενη γενιά δεν έχει μέλλον τι όνειρα μπορώ να κάνω εγώ σαν γονιός όταν το πιο σημαντικό πράγμα που έχει κάποιος στη ζωή του είναι τα παιδιά του;