Νίκος Ζιάγκος : «Η τέχνη είναι η πιο αξιόπιστη διέξοδος»

Ο ηθοποιός Νίκος Ζιάγκος, ένα από τα είδωλα της δεκαετίας του 1980, επανέρχεται φέτος δυναμικά, πρωταγωνιστώντας στην κωμωδία του καλού συναδέλφου Γιάννη Βασιλακόπουλου «Μέθοδος Αντι…Σύλληψης» που ανεβαίνει κάθε Παρασκευή στο Θέατρο Λύχνος στο Γκάζι. Ο γκριζαρισμένος αλλά πάντα γοητευτικός ζεν πρεμιέ, μιλά στο «Κ» για όλα με αφορμή το έργο.  Κάνει συγκρίσεις εποχών και παροτρύνει τους νέους ηθοποιούς να ζουν τον κοινωνικό σφυγμό και να δίνουν διεξόδους στην κοινωνία σε δύσκολες εποχές.

Κύριε Ζιάγκο, υπήρξατε θεατρικό – κινηματογραφικό και τηλεοπτικό είδωλο της δεκαετίας του ’80 και του ’90, σας συναντούμε σήμερα να πρωταγωνιστείτε σε μια νεοελληνική κωμωδία γραμμένη από έναν πρωτοεμφανιζόμενο θεατρικό συγγραφέα. Τελικώς, είναι παράξενη η ζωή του ηθοποιού… Λάμψη από τη μια, δύσκολες στιγμές και σκληρή δουλειά από την άλλη… Τι μένει από όλα αυτά;

Το θέατρο, ο κινηματογράφος, η τηλεόραση, είναι μια διαρκής περιπέτεια. Ο ηθοποιός δεν είναι μόνο για τη λάμψη, είναι και για τα δύσκολα. Το έργο στο οποίο πρωταγωνιστώ φέτος, μια φρέσκια κωμωδία, η «Μέθοδος Αντι…Σύλληψης» του Γιάννη του Βασιλακόπουλου είναι ένα στοίχημα για μένα αλλά και για όλη την ομάδα, την παρέα που αγαπήσαμε από την πρώτη στιγμή αυτό το ωραίο νεοελληνικό κείμενο…

Μπορούν να γίνουν συγκρίσεις στις εποχές, τότε και σήμερα;

Καλό είναι να αποφεύγονται. Γιατί είναι εντελώς διαφορετικές εποχές. Τότε έρεε χρήμα, τόσο που πολλές φορές δεν μπορούσες να ξεχωρίσεις τις καλές από τις λιγότερο καλές δουλειές. Το θέμα είναι πως όσοι έχουμε υπηρετήσει το θέατρο από όλες του τις πτυχές, υποκριτική – συγγραφή – σκηνοθεσία, ξέρουμε πως ο ηθοποιός οφείλει να είναι μέσα στην εποχή του, μέσα στην κοινωνία, μέσα στο ρυθμό. Είναι δημιουργός ο ίδιος, περισσότερο από «εμπορικό προϊόν». Ο ηθοποιός συμπάσχει με τον κόσμο. Και σε εποχές δύσκολες σαν τη σημερινή, πρέπει να δίνει διεξόδους.

Πείτε μας περισσότερα για τη «Μέθοδο Αντι…Σύλληψης»

Πρόκειται για μια φρέσκια καλογραμμένη κωμωδία, που θα ανεβαίνει για εννιά ακόμη Παρασκευές στο θέατρο «Λύχνος» στο Γκάζι. Μια αστυνομική κωμωδία, στην οποία δεν γελάς έτσι για να γελάσεις, αλλά από τις καταστάσεις γελάς όπως και προβληματίζεσαι. Ο δικός μου ρόλος δε είναι χαρακτηριστικός αυτής της μετάβασης αφού ο γυναικολόγος με το χιούμορ, το μπρίο και τη ροπή προς το γυναικείο φύλο,μεταμορφώνεται σε έναν άνθρωπο φορέα καθημερινών προβλημάτων.

Η τέχνη είναι διέξοδος σε εποχές κρίσης;

Ίσως η πιο αξιόπιστη. Η τέχνη είναι τρόπος παρέμβασης, μέσο αντίδρασης και αντίστασης. Και το σημαντικό είναι πως αν ο ηθοποιός έχει συνείδηση του ρόλου του στο κοινωνικό γίγνεσθαι, σε τέτοιες εποχές πρέπει να το αποδεικνύει. Το «ηθοποιός σημαίνει φως» που έχει ταυτιστεί με τον Δημήτρη Χορν πρέπει να το κρατάμε όλοι ψηλά και να το δικαιώνουμε συνεχώς… Χοντρό στοίχημα αυτό.

Οι υπόλοιποι συντελεστές της παράστασης;

Τη σκηνοθεσία έχει κάνει ο παλιός μου φίλος ο Σπύρος Ιωάννου, που παίζει κιόλας. Από εκεί και πέρα ένας θίασος εξαιρετικά ταλαντούχων συναδέλφων. Η Σοφιάννα Γρηγοριάδη, ο Δημήτρης Τοπαλίδης, η ‘Ελενα Αθανασοπούλου και η Μαρία Δεληκωνσταντίνου.

Κι ένα μήνυμα για τον κόσμο;

Μην πέφτουμε!….Η ψυχαγωγία επιβεβλημένη. Η κωμωδία πάντα πρώτη στη ζήτηση! Ελάτε να σας ψυχαγωγήσουμε φιλαράκια…να φύγετε [καινούργιοι]!…. Σας περιμένουμε κάθε Παρασκευή στο Θέατρο Λύχνος.Τα υπόλοιπα αφήστε τα σε εμας…