Δεν επιτρέπεται επιπολαιότητα στα εθνικά θέματα

 

 

 

Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου 

Τα εθνικά θέματα πρέπει να αντιμετωπίζονται με περισσή σοβαρότητα. Να σταματήσει η λογική των επικοινωνιακών και πρόσκαιρων εντυπώσεων και να εμβαθύνει η κυβέρνηση στην ουσία. Και να ιεραρχηθούν στόχοι. Δεν μπορεί να ανοίγουν όλα μαζί συλλήβδην.

Η χώρα δεν μπορεί να διαχειριστεί έναν πολυμέτωπο διπλωματικό αγώνα. Είναι πρακτικά αδύνατο να κερδίζεις παντού. Και έχει πολύ μεγάλη σημασία να επιλέγεις προσεκτικά και με σαφή στρατηγική την ατζέντα. Και τελευταία κάτι δεν πηγαίνει καθόλου καλά. Φταίνε οι υποσχέσεις προς ξένους συμμάχους στον βωμό της εξασφάλισης μη ορατών πάντως οφελημάτων, που υπάρχει αδυναμία να υλοποιηθούν; Φταίει η ελλιπής προετοιμασία και η έλλειψη εμπειρίας στην αντιμετώπιση των κρίσιμων ζητημάτων; Ίσως και υπό το… άγχος της αξιοποίησης συγκεκριμένων συγκυριών; Φταίει ο μικροπολιτικός προσανατολισμός και οι εμμονές που αλλοιώνουν την ουσία της διαχείρισης;

Δεν είναι σαφές. Είναι όμως σαφές ότι οι εξελίξεις δεν δικαιώνουν την ενημέρωση που λαμβάνει η ελληνική κοινωνία, ούτε την πρόσκαιρη θετική αποτίμηση. Να θυμίσουμε πώς εμφανίστηκε αρχικά η επίσκεψη Ερντογάν και πώς επιχειρήθηκε να αναδειχθεί ο ρόλος του Έλληνα πρωθυπουργού και της χώρας ως «μεσάζοντα» ή «αγγελιοφόρου» μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και ΗΠΑ με την Τουρκία. Και πώς εξελίχθηκαν οι ελληνοτουρκικές σχέσεις; Βρίσκονται αυτή τη στιγμή στο πιο επικίνδυνο ίσως σημείο από τότε που ανέλαβε την εξουσία στην Τουρκία ο Ερντογάν.

Στο Σκοπιανό; Μόνο ως… εντελώς τελειωμένη υπόθεση δεν εμφανίστηκε. Μην το κουράζουμε όμως. Όλοι έχουμε παρακολουθήσει τις εξελίξεις. Και πού βρισκόμαστε τώρα, ενώ προηγουμένως έχει σχεδόν διχαστεί η χώρα; Στις προκλητικές δηλώσεις Ζάεφ που σιγά σιγά ρίχνει τη μάσκα του υποχωρητικού και του συναινετικού συνομιλητή. Εξέλιξη που απέχει πολύ από την εικόνα που σχεδόν διθυραμβικά είχε αρχικά παρουσιαστεί από την ελληνική πλευρά. Και γενικότερα υπάρχει μία τάση του στυλ «θα κλείσουμε όλα τα μέτωπα». Και πουθενά δεν υπάρχει αποτέλεσμα…

Ως τμήμα εθνικού θέματος, ή αν θέλετε ως ένα ιδιαίτερα σοβαρό «θερμό επεισόδιο» θα πρέπει να εκτιμηθεί και η σύλληψη και κράτηση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών. Εννοείται ότι δεν χρειάζονται κραυγές και πιθανώς οι χαμηλοί τόνοι να είναι η ενδεδειγμένη τακτική για να διασφαλιστεί η ασφαλής επιστροφή τους. Ωστόσο δεν μπορεί να παραγνωριστεί ότι η ελληνική διπλωματία και ίσως και το υπουργείο Άμυνας, πιάστηκαν στον ύπνο. Υποτίμησαν το συμβάν, θεωρώντας ότι η αποδοχή της ευθύνης θα επαρκούσε για την διευθέτηση του ζητήματος σε τοπικό επίπεδο.

Όμως αυτή η εκτίμηση αποδείχθηκε εντελώς εσφαλμένη. Και οι αρχικές διαβεβαιώσεις και η επικοινωνιακή διαχείριση φαντάζουν πλέον ως ιδιαίτερα επιπόλαιη επιλογή. Και όλη αυτή η επιπολαιότητα δεν αποτελεί – κάθε άλλο – τεκμήριο αξιοπιστίας στις κινήσεις της ελληνικής διπλωματίας συνολικά. Όχι μόνο σε αυτή την περίπτωση… Τέλος πάντων ας ευχηθούμε σύντομα να τελειώσουν όλα με το καλό. Και ας ελπίσουμε.

 

ΠΗΓΗ: capital.gr