Ας αρχίσουν οι χοροί!

 

 

 

 

 

 

Του Πέτρου Λάζου

Άρχισαν εχθές στην Ουάσιγκτον οι εργασίες της εαρινής Συνόδου του ομίλου  της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και θα ολοκληρωθούν το επόμενο Σαββατοκύριακο.

Το κυρίαρχο θέμα στη Σύνοδο θα είναι εκείνο του εμπορικού πολέμου δασμών, ανάμεσα σε ΗΠΑ και Κίνα. Ένα θέμα ιδιαίτερα καυτό και σημαντικό για το οικονομικό μέλλον του πλανήτη.

Ταυτόχρονα όμως, αναμένεται να απασχολήσει τους ισχυρούς και η Ελλάδα. Για σημαντικούς χρόνους, τόσο με συζητήσεις στο προσκήνιο, όσο και με «ζυμώσεις» στο παρασκήνιο.

Τα θέματα με ελληνικό ενδιαφέρον είναι πολλά και κρίσιμα.

Φυσικά, πριν και πρώτα απ’ όλα, θα συζητηθούν οι συνθήκες και οι παράμετροι που θα ισχύσουν στο τέλος του τρίτου Ελληνικού Προγράμματος. Μία από τις παραμέτρους αποτελεί η παρουσία του Ταμείου την επόμενη ημέρα. Αυτή η τελευταία μάλιστα, ίσως και να αποφασισθεί (ανεπίσημα) στην αμερικανική πρωτεύουσα, κατά τη διάρκεια της τρέχουσας εβδομάδας.

Ανάλογες διευθετήσεις, πιθανόν να βρεθούν και για άλλα, μικρότερης σημασίας, θέματα ελληνικού ενδιαφέροντος. Διευθετήσεις οι οποίες θα επηρεαστούν από τα στοιχεία που θ’ αρχίσουν να βλέπουν το φως της δημοσιότητας, από σήμερα.

Την Τρίτη το απόγευμα θα δημοσιοποιηθεί η έκθεση του Ταμείου για τις Παγκόσμιες Οικονομικές Προοπτικές. Σε αυτήν θα περιλαμβάνεται και η άποψη των στελεχών του για τις μακροοικονομικές προοπτικές της χώρας.

Άποψη η οποία δεν αναμένεται ιδιαίτερα θετική, λόγω των εξαιρετικά χαμηλών ρυθμών ανάπτυξης που σημειώθηκαν το 2017. Ρυθμών που βρέθηκαν πολύ μακριά από τις προβλέψεις, τόσο της ελληνικής κυβέρνησης και των Ευρωπαίων (-50%), όσο και του ΔΝΤ (-40%), ρυθμών που προβληματίζουν έντονα για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας και της επίτευξης των δημοσιονομικών στόχων, σε σταθερή διαχρονικά βάση.

Την Τετάρτη θ’ ακολουθήσουν οι προβλέψεις για τα δημοσιονομικά μεγέθη της Ελλάδας, στα πλαίσια του «Δημοσιονομικού Παρατηρητηρίου» του Ταμείου.

Κατόπιν, θ’ αρχίσει το πραγματικό γλέντι…

Βλέπετε ο συμπαθής Γιουκλίντ, η κόκκινη Έφη, ο ήρεμος Γιώργος και οι ομάδες τους, έφτιαξαν ένα «νέο, ολιστικό, αναπτυξιακό σχέδιο». Χωρίς καμία επίσημη ανακοίνωση έστω για τα μάτια, τουλάχιστον έως εχθές το βράδυ, το έστειλαν  στις Βρυξέλλες, προς το τέλος της Ορθόδοξης Μεγάλης Εβδομάδας.

Στην αρχή οι εταίροι, διαβάζοντας στον τίτλο περί νέου σχεδίου, έψαχναν τα ντουλάπια τους για να βρουν το παλιό, εκείνο που νόμιζαν πως τους είχε διαφύγει. Όταν δεν το βρήκαν, κατάλαβαν ότι είχαν να κάνουν μ’ έναν ακόμη βερμπαλισμό του Euclid…

Προχώρησαν λοιπόν στην εξέταση της ουσίας. Προσπάθησαν, ως λογικοί άνθρωποι, να προσδιορίσουν τη στρατηγική και τα βήματα του σχεδίου, που τους είχε κατατεθεί. Μάταια!

Το μόνο που βρήκαν, ήταν ένας αχταρμάς από μέτρα χωρίς συνοχή και συνέχεια, τα οποία στοχεύουν αποκλειστικά στην επαναφορά μεγεθών, καταστάσεων και προβλημάτων των εποχών πριν την κρίση. Ένα συνονθύλευμα  όχι μέτρων, αλλά παροχών. Παροχών καθαρά προεκλογικού χαρακτήρα…

Παροχών πελατειακών οι οποίες, εάν εφαρμοστούν ποτέ, θα εκτροχιάσουν την οικονομία και θα εξαφανίσουν τα όποια κέρδη έχουν επιτευχθεί από τις θυσίες των πολιτών, επί τρία Μνημόνια…

Όπως ήταν φυσικό, οι τηλεφωνικές γραμμές ανάμεσα σε Βρυξέλλες, Βερολίνο, Ουάσιγκτον και την οδό Νίκης, πήραν φωτιά. Οι πληροφορίες μάλιστα θέλουν, να ανταλλάχθηκαν ορισμένες «φιλοφρονήσεις», όχι και τόσο ευγενικές.

Σε κάθε περίπτωση, άκρη δεν ήταν δυνατόν να βρεθεί, οπότε κανονίστηκαν ραντεβού και συναντήσεις στην Ουάσιγκτον. Όπου βέβαια, αναμένεται να καεί το πελεκούδι! Διότι όταν π.χ. η κυρία Λαγκάρντ, η οποία παλεύει με νύχια και με δόντια να διατηρήσει το Ταμείο στην ελληνική υπόθεση και πιέζεται φοβερά από ορισμένες (μικρές) χώρες να το αποσύρει, ακούσει τον Ευκλείδη Τσακαλώτο να μιλά για «ανάπτυξη με αύξηση της κατανάλωσης», δύσκολα θα παραμείνει ήρεμη!

Το πρόβλημα όμως, δεν είναι το τι θα συμβεί στην Ουάσιγκτον. Εκεί απλά, θ’ αρχίσει το πανηγύρι.

Την ερχόμενη Τρίτη 24 Απριλίου, η Eurostat ανακοινώνει επίσημα την πορεία των οικονομιών των χωρών-μελών το 2017. Για την Ελλάδα το κρίσιμο μέγεθος είναι αυτό του ελλείμματος του προϋπολογισμού. Εάν είναι μεγαλύτερο αυτού που έχει διαπιστώσει μέχρι τώρα η κυβέρνηση και η ΕΛΣΤΑΤ, θα υπάρχει πρόβλημα. Διότι, με βάση τα συμφωνηθέντα, θα πρέπει είτε να ενεργοποιηθεί ο γνωστός «κόφτης», είτε να εφαρμοσθούν οι μειώσεις στο αφορολόγητο, το 2019.

Αμφότερα, casus belli για την ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ και το μέγαρο Μαξίμου. Κι άντε να βγει άκρη…

Γενικότερα μιλώντας, η τέταρτη αξιολόγηση με τα περισσότερα από 80 προαπαιτούμενα (οι πιο πολλοί την ξεχνούν), η αναιμική ανάπτυξη, η μέθοδος που θ’ ακολουθήσει η Ελλάδα για να βγει από το Μνημόνιο, η δυνατότητα σταθερής επίτευξης πρωτογενών πλεονασμάτων της τάξης του 3,5% και η ανάγκη ελάφρυνσης του χρέους, παρουσιάζουν για την Ελλάδα, την Κομισιόν, το Eurogroup, το ΔΝΤ και την ΕΚΤ, ένα πολύ δύσκολο αίνιγμα.

Αίνιγμα το οποίο, είναι εξαιρετικά δύσκολο να λυθεί πριν το τέλος του καλοκαιριού ή τις αρχές του φθινοπώρου.

Αίνιγμα το οποίο, μέχρι να βρεθεί η λύση του, θα επιφέρει σοβαρές συνέπειες στην οικονομία.

Αίνιγμα το οποίο, έχει σημαντικό κόστος. Ένα κόστος που θα πληρώσουν, για μία ακόμη φορά, οι πιο αδύναμοι οικονομικά πολίτες.

Για ποιον λόγο; Για να έχει να λέει ο καθηγητής Τσακαλώτος, ότι έφτιαξε «ολιστικό, αναπτυξιακό σχέδιο»!

Η καταρράκωση και διάλυση των ιδεοληψιών το καλοκαίρι του 2015, δεν δίδαξετίποτα, σε κανέναν φαίνεται…

 

 

ΠΗΓΗ: capital.gr