Άγγελος Διονυσίου: «H σκιά του Στράτου πάνω μου είναι ευλογία»

«Ο Στράτος ήταν μοναδικός, ο μεγαλύτερος λαϊκός τραγουδιστής, οπότε το να είμαι εγώ υπό τη σκιά του είναι υπέρ μου και όχι κατά μου.» τονίζει στο «Κ» ο τραγουδιστής Άγγελος Διονυσίου.

στην Πέννυ Κροντηρά

Με έναν πατέρα «θρύλο» του λαϊκού τραγουδιού ο Άγγελος Διονυσίου συνεχίζει επάξια την μουσική παράδοση της οικογένειας σεβόμενος το ποιοτικό και διαχρονικό λαϊκό τραγούδι.

 Ήθελε θάρρος η απόφασή σας να ασχοληθείτε με το τραγούδι;

 

Ποτέ δεν σκέφτηκα να γίνω τραγουδιστής. Έγινε, μπορώ να πω, κατά λάθος, χωρίς να το καταλάβω εμφανίστηκα κάποια στιγμή σε ένα  μαγαζί να τραγουδώ για κάποιους φίλους και μου έγινε μια πρόταση. Χωρίς να το σκεφτώ είπα το ναι. Δεν έγινε επί τούτου, δεν ήθελα δηλαδή να γίνω τραγουδιστής και να το κάνω επάγγελμα. Απλά προέκυψε και ακολούθησα αυτή την πορεία.

 

Τι σας έχει προσφέρει ο καλλιτεχνικός χώρος;

 

Ο καλλιτεχνικός  χώρος είναι ένα πολύ μεγάλο μονοπάτι που το έβλεπα και εγώ πιτσιρίκος από τον πατέρα μου, με τις χαρές του και με τις λύπες του. Είμαι ευλογημένος που την έκανα και εγώ αυτή τη διαδρομή και συνεχίζω να την κάνω. Είμαι υπερήφανος που έχω αφήσει και εγώ ένα στίγμα στον καλλιτεχνικό χώρο με κάποια τραγούδια, με το σεβασμό που έχω από τους συναδέλφους μου και από τον κόσμο. Νομίζω ότι είμαι ένας ευλογημένος άνθρωπος, για αυτό και λέω να έχω πάντα την υγεία μου και να μπορώ να προφέρω ακόμη περισσότερα πράγματα.

 

Για τι άλλο είστε περήφανος;

 

Είμαι περήφανος γιατί είμαι Έλληνας, περήφανος που έχω κάνει μια πολύ όμορφη οικογένεια, περήφανος για τα παιδιά μου, περήφανος για τη δουλειά μου, περήφανος για τον πατέρα μου.

 

Τι σας είπε ο πατέρας σας για τη φωνή σας;

 

Στην αρχή κάποιες συμβουλές όπως να προσέχω τις καταλήξεις μου, τεχνικές συμβουλές, κατά κάποιο τρόπο. Του άρεσε η χροιά μου και από εκεί και πέρα μου έλεγε ότι θέλεις πολύ δουλειά, υπομονή, σπουδές και μακάρι να ξεχωρίσεις σε αυτή τη δουλειά. Το κατάφερα και τον ευχαρίστησα για όλα αυτά που μου είχε πει και ακόμη τα κρατώ μέσα στο μυαλό μου και μέσα στη δουλειά μου.

 

 

Πως είναι να μεγαλώνετε κάτω από τη σκιά ενός από τους μεγαλύτερους έλληνες τραγουδιστές όπως ήταν ο πατέρας σας;

 

Είμαι πάρα πολύ υπερήφανος που έχω αυτή τη σκιά του Στράτου Διονυσίου. Ποτέ δεν αισθάνθηκα βάρος, ποτέ δεν αισθάνθηκα πίεση του ονόματος, καθώς, όπως είπα και πριν, ποτέ δεν σκέφτηκα να το κάνω επάγγελμα, οπότε ήρθαν τα πράγματα πολύ πιο εύκολα. Οπωσδήποτε όταν ακούνε το όνομα Διονυσίου αμέσως το μυαλό τους πάει στον Στράτο. Ο Στράτος ήταν μοναδικός, ο μεγαλύτερος λαϊκός τραγουδιστής, οπότε το να είμαι εγώ υπό τη σκιά του είναι υπέρ μου και όχι κατά μου.

 

Σήμερα πιστεύετε ότι υπάρχουν αντάξιες φωνές;

 

Σίγουρα υπάρχουν καλές φωνές. Βγαίνουν κατά καιρούς κάποια παιδιά τα οποία είναι πάρα πολύ καλοί τραγουδιστές αλλά και κάποιοι πολύ κακοί τραγουδιστές, άπειροι δηλαδή. Έτσι είναι η δουλειά μας, κάθε εποχή κάποια παιδιά είναι που ξεχωρίζουν και κάνουν καριέρα, τους αναδεικνύει και τους αναγνωρίζει ο κόσμος.

 

Υφίσταται λαϊκό τραγούδι πλέον;

 

Εδώ και χρόνια υπάρχει ένας πόλεμος κατά του λαϊκού τραγουδιού, όμως πάντα υπερτερεί το καλό λαϊκό τραγούδι. Ακόμη και κάποιοι λεγόμενοι μοντέρνοι τραγουδιστές στις ζωντανές τους εμφανίσεις αν δεν πουν λαϊκό τραγούδι ο κόσμος δεν περνά καλά. Παρά τον πόλεμο το λαϊκό τραγούδι είναι στο DNA του Έλληνα και δεν θα πεθάνει ποτέ.

 

Ποια τα επαγγελματικά σας σχέδια;

 

Υπάρχουν κάποιες σκέψεις. Εδώ και αρκετά χρόνια δεν δουλεύω σε μαγαζιά, κάνω κάποιες συναυλίες. Το μότο μου είναι πάντα την υγεία μας να έχουμε και ότι προκύψει. Έχω αποφασίσει να κάνω κάποιες εμφανίσεις σε μεγάλους χώρους αλλά και μικρούς. Περνώ καλά οπουδήποτε και να τραγουδώ και είμαι πάρα πολύ χαρούμενος που δεν με ενδιαφέρει καν δηλαδή αν είναι ένα κλαμπάκι ένας μεγάλος χώρος ή αν είναι ένα στούντιο. Το θέμα είναι να τραγουδώ.

 

 

«Ούτε μια στιγμή»..;

 

Είναι ένα νέο τραγούδι με το οποίο μετά από 10 χρόνια απουσίας από τη δισκογραφία θέλησα να κάνω ένα νέο ξεκίνημα. Ήταν επιλογή μου που απείχα από τη δισκογραφία, απλά ο κόσμος όταν με έβλεπε ρωτούσε «Άγγελε πότε θα βγάλεις νέο τραγούδι». Αποφάσισα λοιπόν με αυτό το τραγούδι να κάνω μια επανεμφάνιση, αν θέλεις, στη δισκογραφία. Είναι ένα πολύ όμορφο τραγούδι του Γιάννη Παπαϊωάννου και του Γιώργου Μουστάκα. Τους ευχαριστώ που με εμπιστεύτηκαν και έπεται συνέχεια, καθώς έχουμε στα σκαριά και άλλα τραγούδια. Πιστεύω μέσα στον Σεπτέμβριο Οκτώβριο σε συνεργασία με τον Μίλτο Καρατζά να ολοκληρωθεί ένα cd που θα βγει στον κόσμο και ελπίζω να το αγαπήσει.

 

Υπήρξε ποτέ κόντρα ανάμεσα σε εσάς και τον αδελφό σας Στέλιο καθώς είστε και οι δύο τραγουδιστές;

 

Καμία κόντρα με το Στέλιο, είναι σαν να είμαι εγώ. Αν κάνει επιτυχία είναι σαν να την έχω κάνει εγώ. Είμαστε πολύ αγαπημένα αδέλφια,  υποστηρίζουμε ο ένας τον άλλον και ποτέ δεν υπήρξε κάποια κόντρα μεταξύ μας. Δουλεύουμε σε διαφορετικούς χώρους αλλά κάποιες φορές συναντιόμαστε και κάνουμε κάποιες κοινές εμφανίσεις.

 

Πείτε μου μία ανάμνηση με τον πατέρα σας που σας ακολουθεί;

 

Πολλές οι αναμνήσεις από τον Στράτο και σαν παιδί και σαν μεγάλος. Θα σας πω ένα περιστατικό που συνέβη σε ένα μαγαζί όταν χωρίς να το ξέρει ανέβηκα και είπα ένα τραγούδι και αυτό μου έμεινε γιατί τον είδα και δάκρυσε… Του άρεσε πολύ αυτή η έκπληξη που του έκανα. Αυτό ήταν και το παράπονο μου, που δεν βρεθήκαμε ποτέ μαζί στην πίστα. Θα ήθελα πολύ και το είχαμε κανονίσει το 1990 να τραγουδήσουμε μαζί σε κάποιο μαγαζί της Αθήνας, αλλά δεν τον καταφέραμε. Μας έφυγε…

 

Πως ήταν ο χώρος παλαιότερα και πως τώρα δεδομένης της κατάστασης;

 

Έχουν αλλάξει πάρα πολλά πράγματα από τη δεκαετία του ΄80 και του ΄90. Ο κόσμος διασκέδαζε με περισσότερο κέφι, σίγουρα υπήρχαν και περισσότερα χρήματα. Σήμερα είναι πιο συγκρατημένος. Τότε δουλεύαμε έξι ή και επτά μέρες την εβδομάδα, τώρα δύο ή μία. Δεν είναι μόνο η δική μας δουλειά είναι όλες οι δουλειές, έχουν αλλάξει, έχουν διαφοροποιηθεί λόγω της οικονομικής κρίσης, αλλά αισιοδοξούμε. Είναι η δουλειά μας αυτή και οπωσδήποτε όποιες και να είναι οι δυσκολίες πρέπει να ανταπεξέλθουμε για να ζήσουμε τις οικογένειες μας.

 

Έρωτες, νύχτα.. ποιο το συμπέρασμα;                            

 

Είμαι από τους ανθρώπους που δεν διαχωρίζουν τη νύχτα από τη μέρα. Ότι γίνεται τη νύχτα γίνεται και την ημέρα και είμαι της άποψης ότι τη μέρα γίνονται περισσότερα και χειρότερα πράγματα. Η νύχτα είναι πάρα πολύ όμορφη αρκεί να ξέρεις να την περπατήσεις και να τη ζήσεις. Έτσι λοιπόν, έρωτες υπάρχουν την ημέρα υπάρχουν και τη νύχτα, απλά τη νύχτα ο έρωτας έχει μεγαλύτερο πάθος…

 

Ποιες οι μουσικές διαφορές και οι διαφορές στο χαρακτήρα με τον αδελφό σας;

 

Κανένας άνθρωπος δεν είναι ίδιος, κάθε ένας έχει το δικό του χαρακτήρα και τη δική του προσωπικότητα. Και εγώ με το Στέλιο σίγουρα διαφέρουμε. Τώρα όσον αφορά στα ακούσματα εκεί συμπίπτουν λίγο οι απόψεις μας. Μας αρέσει το καλό λαϊκό τραγούδι, μας αρέσουν οι καλές φωνές, τουλάχιστον εκεί συμφωνούμε. Ο Στελάκος είναι λίγο πιο «έξω καρδιά», εγώ είμαι λίγο πιο «βαρύς», αλλά όπως είπα, ο καθένας έχει τη δική του προσωπικότητα.

 

Θα θέλατε να συνεχιστεί το όνομα της οικογένειας στο χώρο από τα νεότερα μέλη;

 

Δεν ξέρω αν θα συνεχιστεί στον καλλιτεχνικό χώρο το όνομα Διονυσίου. Πιστεύω είτε βγουν τραγουδιστές είτε κάνουν κάτι άλλο αυτό το όνομα να το έχουν ψηλά. Μόνο αυτό…