Τα σπασμένα κομμάτια μαζεύει ο Σαμαράς – Ρεπορτάζ στο «Καρφί»

Toυ Γιάννη Χρηστάκου

Ο τελευταίος magnus magister του τάγματος των Ιωαννιτών Ιπποτών, ο μεγάλος μάγιστρος των ναϊτών που φρόντιζαν τους προσκυνητές των Αγίων τόπων και μετά από πολλά βάσανα καταστάλαξαν στη Ρόδο, ήταν ο Φίλιππος Βιλιέ. Οι φωτογραφίες των μεγάλων μαγίστρων του Μεσαίωνα βρίσκονται σε κάδρα στο παλάτι, που σήμερα είναι μουσείο, μέσα στο επιβλητικό κάστρο που εγκαταλείφθηκε το 1522 μετά τη μεγάλη πολιορκία του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς.

Τι σχέση έχουν όλα αυτά με τη Νέα Δημοκρατία και την κυβέρνηση; Έχουν τα… κάδρα με τους «μεγάλους μαγίστρους» της δυναστείας της ΝΔ που βρίσκονται στην αίθουσα συνεδριάσεων στο στρατηγείο της Συγγρού και, όταν τα κοιτάζει κανείς, βλέπει το πολύ απλό: ότι ξεκινούν από Καραμανλή και καταλήγουν σε Καραμανλή. Και αυτό οι Καραμανλήδες το ξέρουν. Όπως ξέρουν ότι στα δύσκολα πάντα θα τους ζητούν στήριξη και κινήσεις ενωτικής διάθεσης, αφού οι magni magistri της ΝΔ μπορεί να μη λέγονται Βιλιέ με γαλλική προφορά αλλά Καραμανλής με σερραϊκή βαριά προφορά.

ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΝΤΑΙ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ

Πέρα από αυτές τις χαρούμενες ιστορικές παρομοιάσεις, η ωμή πραγματικότητα προσγειώνει το κόμμα που κυβερνά σήμερα τον τόπο στην παραδοχή ότι τα σπασμένα κομμάτια από το 2012 και μετά θα πρέπει να μαζευτούν για να μπορεί κανείς να μιλά με περισσότερη σιγουριά σε ό,τι αφορά την προσπάθεια εξεύρεσης των 180 βουλευτών που θα εκλέξουν το νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Η συνάντηση Σαμαρά-Καραμανλή στο Χίλτον, σε χώρο όπου θα ήταν εύκολο να δημοσιοποιηθεί η συνάντηση, είχε βασικό αντικείμενο την κατανόηση από κάθε ενδιαφερόμενη πλευρά ότι ο πρώην πρωθυπουργός έχει καταλυτικό ρόλο στις εξελίξεις. Όλοι όσοι βρίσκονται σήμερα εκτός ΝΔ, ακόμη και εκείνοι που στο παρελθόν είχαν κοντραριστεί μαζί του, εμπιστεύονται τις απόψεις του με ελάχιστες εξαιρέσεις. Στη σφαίρα επιρροής του Καραμανλή, θα μπορούσαν να είναι λοιπόν όλοι εκείνοι (του μεσαίου χώρου – θυμάστε;) που σήμερα κατέχουν βουλευτικό αξίωμα, άρα και ψήφο για την εκλογή του επόμενου Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας.

ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ

Ο πρωθυπουργός γνωρίζει, ως παλιός κοινοβουλευτικός και άριστος γνώστης της ανθρωπογεωγραφίας στη ΝΔ, ότι δεν θα μπορούσε να παραμείνει ο Καραμανλής απλός θεατής των εξελίξεων, πολύ περισσότερο μάλιστα όταν γνωρίζει από τις συνομιλίες που έχουν ότι προβλέπει κακά μαντάτα για τον τόπο εάν οδηγηθεί σε εκλογές το Μάρτιο. Ο ίδιος ο Καραμανλής τονίζει στους συνομιλητές του ότι «θα πρέπει πάση θυσία να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας το Φεβρουάριο», ενθυμούμενος τον εκβιασμό που είχε δεχτεί ο ίδιος το 2009 από τον Γιώργο Παπανδρέου και την πορεία της χώρας μετέπειτα.

Ο Καραμανλής κινείται προσεκτικά στην πολιτική σκακιέρα. Αποφεύγει τις κακοτοπιές και δεν αφήνει να αιωρούνται σκιές γύρω από τις προθέσεις του. Γι’ αυτό και φρόντισε εγκαίρως να ξεκαθαρίσει ότι ο ίδιος δεν ενδιαφέρεται να είναι υποψήφιος για το ανώτατο πολιτειακό αξίωμα. Ο Καραμανλής δεν «κάνει παιχνίδι» εμφανώς, μιλά όμως με όλους και μέσα από τις πολύ προσεκτικές κουβέντες του αφήνει το συνομιλητή του να «πιάσει» τα νοήματα. Έτσι περνά τις θέσεις του και δίνει τροφή για σκέψη στους συνομιλητές του, ακόμη και αν θέλει να τους συμβουλεύσει για κάτι, εφόσον, πάντα, του ζητηθεί.

Η αλήθεια για τις σχέσεις του «κουρασμένου» με τον Τσίπρα

Ο Αντώνης Σαμαράς γνωρίζει ότι ο βασικός πολιτικός του αντίπαλος, ο Αλέξης Τσίπρας, και οι συνεργάτες του συμπαθούν τον Καραμανλή και υπάρχει ανοιχτός δίαυλος επικοινωνίας. Κάποιοι μάλιστα, με δική τους πρωτοβουλία και νομίζοντας ότι θα κάνουν κακό στον Σαμαρά, διασπείρουν σενάρια περί ταύτισης απόψεων σε πολλά σημεία μεταξύ Καραμανλή και Τσίπρα. Αυτό όμως για όσους ξέρουν και συνομιλούν με τον πρώην πρωθυπουργό δεν ισχύει. Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Δηλαδή, ο Καραμανλής γνωρίζει και με τις διεθνείς του διασυνδέσεις ότι για τους ξένους, τους δανειστές και όσους εμπλέκονται στο ελληνικό πρόβλημα ο Τσίπρας δεν είναι και κανένα σπουδαίο εμπόδιο. Όμως αυτό το λέει με την έννοια ότι, αφού δεν υπάρχει άλλος δρόμος για την Ελλάδα ούτε και σχέδιο Β, ο Τσίπρας δεν θα προκαλέσει μετωπική στον τοίχο για να απομονωθεί και να καταστραφεί ο ίδιος μαζί με τη χώρα.

Πιστεύει επίσης ότι ο κ. Τσίπρας, που βασίζει τη ρητορική του στο γεγονός ότι η Ευρώπη σε δυο-τρεις μήνες θα κάνει την επανάστασή της απέναντι στη Μέρκελ και ότι η εκλογή του θα είναι το σύνθημα για αυτό, θα καταλάβει σε πιο σύντομο χρονικό διάστημα ότι είναι απλώς ένα όνειρο με το οποίο κοιμούνται οι Ευρωπαίοι από το 1993 μέχρι σήμερα. Αλλά μέχρι να ξεκαθαρίσουν όλα αυτά η Ελλάδα, θα έχει ξεσκιστεί ξανά από τα δόντια των καρχαριών.

Όλα αυτά κουβεντιάστηκαν πάνω κάτω μεταξύ Σαμαρά και Καραμανλή, με τον πρώην πρωθυπουργό να αντιλαμβάνεται ότι θα πρέπει, αν εννοεί αυτά που λέει περί αποφυγής των πρόωρων εκλογών, να συμβάλει και εκείνος πιο αποφασιστικά σε αυτό. Και αφού δεν θα είναι εκείνος υποψήφιος, τότε ένας άνθρωπος με τη σφραγίδα του θα είναι ο αντ’ αυτού. Θα έχει την έγκριση του «μεγάλου μαγίστρου» της ΝΔ. Τον Αλέξη Τσίπρα θα μπορέσει ο Καραμανλής να τον πείσει να συναινέσει; Μάλλον όχι, αλλά ήδη ο Αλέξης μετά τη συνάντηση Σαμαρά-Καραμανλή δεν αρνείται να συμφωνήσει και για κεντροδεξιό πρόεδρο. Με την προϋπόθεση βέβαια να προηγηθούν εκλογές. Αλλά αυτά θα έχουν άλλη δυναμική μετά τα Χριστούγεννα και ως τότε ο Σταύρος Δήμας θα μπορεί κι εκείνος να ονειρεύεται ότι μπορεί να γίνει Πρόεδρος με μεγάλη πλειοψηφία.