«Πόθεν έσχες» το χαρτζιλίκι – Η γιαγιά κερνά τον καφέ μας

Γκάλοπ του «Κ» στις καφετέριες για το… πόθεν έσχες του χαρτζιλικιού των νέων

Της Κατερίνας Ιορδανίδη

Καφές, ποτά και ξενύχτι με την… ευγενική χορηγία του παππού και της γιαγιάς. Το «Καρφί» συνάντησε στις καφετέριες της Αθήνας και του Πειραιά νέες και νέους άνεργους , οι οποίοι μας εκμυστηρεύτηκαν πού βρίσκουν χρήματα για τις εξόδους τους. Παρά τη μεγάλη οικονομική κρίση δεν έχουν σκοπό να αφήσουν να περάσουν έτσι τα πιο όμορφα χρόνια της ζωής τους. Οι καφετέριες είναι γεμάτες από νεαρόκοσμο που προτιμά να χαραμίσει και τα ελάχιστα χρήματα που διαθέτει, για να διατηρήσει τη δροσιά και την ανεμελιά της νιότης και χορηγοί σε αυτό είναι οι παππούδες και οι γιαγιάδες, οι οποίοι δεν διστάζουν να δώσουν χαρτζιλίκι στα εγγόνια τους από τη σύνταξή τους.

Δημήτρης Αλεξίου, 19 χρόνων, άνεργος

«Έχω τελειώσει ένα χρόνο τώρα το λύκειο, έχω ψαχτεί για δουλειά, αλλά λόγω της δύσκολης κατάστασης δεν υπάρχει τίποτα. Για την ώρα κάνω πράγματα με το χαρτζιλίκι των γονιών μου, αλλά δεν χαλάω πολλά, τρία ευρώ μόνο για έναν καφέ, επειδή άμα καθίσω σπίτι μου θα τρελαθώ, δεν γίνεται να μην βγαίνουμε καθόλου, και μία κάρτα για το κινητό. Εντάξει, όλοι δυσκολευόμαστε, αλλά για ένα καφέ πάμε».

Μαρία, 20 χρόνων, άνεργη

«Είμαι άνεργη και ψάχνω για δουλειά πολύ καιρό, 5 μήνες σίγουρα, αλλά δεν βρίσκω τίποτα. Κοιτάω τις αγγελίες κάθε μέρα, πηγαίνω σε μαγαζιά… Τα έξοδά μου μέχρι τώρα τα καλύπτουν οι γονείς μου αλλά και η γιαγιά μου, που μου έχει αδυναμία. Έναν καφέ, ένα ποτό, άντε κι ένα κομμωτήριο, αυτά τα έξοδα έχω. Όσο μπορώ κάνω οικονομία, για να μη βαραίνω κι άλλο τους δικούς μου, γιατί δεν έχουν έτσι κι αλλιώς να μου δώσουν».

Χρήστος, 21 ετών, σπουδαστής

«Τελείωσα το λύκειο και τώρα συνεχίζω σε ιδιωτικό ΙΕΚ. Τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα, δουλειές δεν υπάρχουν, ούτε για ημιαπασχόληση. Επειδή οι γονείς μου πληρώνουν το ΙΕΚ, λεφτά πολλά για σπατάλες δεν υπάρχουν. Ευτυχώς είμαστε δεμένη οικογένεια και “τσοντάρουν” οι θείοι μου και οι παππούδες μου και πάω για κανένα καφέ με τους φίλους μου για να ξεσκάσω και παίρνω και καπνό. Δεν χαλάω πολλά δηλαδή».

Κατερίνα Φωτίου, 25 χρόνων, απόφοιτη ΤΕΙ

«Από τότε που έχω τελειώσει τη σχολή μου, δεν έχω βρει κάποια σταθερή δουλειά, σε καφετέριες μόνο, αλλά τώρα είμαι άνεργη. Όσο να ναι, οι γονείς μου μου δίνουν χρήματα για να βγαίνω κάθε μέρα, αλλά και ο παππούς μου και η γιαγιά μου κάθε μήνα. Ευτυχώς δηλαδή, αλλά εντάξει δεν θέλω να το κάνω για πολύ ακόμα αυτό, δεν το βρίσκω σωστό. Θέλω πολύ να βρω δουλειά και να είμαι ανεξάρτητη. Όσο μπορεί κανείς βέβαια να είναι ανεξάρτητος με αυτά τα χρήματα!».

Δέσποινα Λαζάρου, 27 χρόνων, απόφοιτη ΙΕΚ

«Είμαι άνεργη εδώ και δύο μήνες και δεν ξέρω τι να κάνω. Όλο αυτό το διάστημα μου δίνουν οι γονείς μου χρήματα για να καλύψω τις ανάγκες μου, καφέδες, τσιγάρα και γενικότερα για τις εξόδους μου, ευτυχώς μένω ακόμα μαζί τους και δεν έχω έξοδα όπως νοίκι, ρεύμα κ.λπ. Έξοδα σπιτιού δηλαδή δεν έχω, αλλιώς δεν θα τα βγάζαμε πέρα με τίποτα. Ό,τι μπορούν κάνουν και εκείνοι, αλλά κι εγώ επειδή καταλαβαίνω την κατάσταση δεν ξοδεύω πολλά, δεν έχω απαιτήσεις, αλλά για ένα καφέ θα πάω. Ελπίζω να βρω σύντομα κάτι για να μην τους βαραίνω»!

Δώρα Λαμπροπούλου, 25 χρόνων, άνεργη

«Είμαι άνεργη γιατί περίμενα να βρω δουλειά πάνω στο αντικείμενό μου, αλλά τίποτα ακόμα. Σιγά σιγά όμως βλέπω ότι δεν γίνεται άλλο να μένω έτσι και πρέπει να βρω μια οποιαδήποτε δουλειά κι ας μη μου αρέσει κιόλας. Είμαι γυμνάστρια και θα ήθελα να ασχοληθώ με αυτό, αλλά μέχρι τώρα δεν έχει γίνει κάτι και ξέρω ότι είναι πολύ δύσκολο να βρω. Μου δίνουν βέβαια οι γονείς μου χρήματα για να βγαίνω, για καφέ, για ποτό, αλλά για πόσο; Κάποια στιγμή πρέπει να βγάλω τα δικά μου λεφτά. Πολλές φορές μου δίνουν και η γιαγιά με τον παππού μου, από τη σύνταξή τους, όπως πιστεύω κάνουν οι περισσότεροι! Μακάρι να βρω κάτι για να είμαι και εγώ πιο άνετη αλλά και οι δικοί μου».