Παναγιώτης Ρουμελιώτης: Υπηρέτης πολλών αφεντάδων -Τι έγραψε το «Κ»

Tου Γιώργου Γερόπουλου

Η σχέση αφέντη και δούλου απασχολεί διαχρονικά τη φιλοσοφική σκέψη και σύμφωνα με το Νίτσε ο δούλος δεν έχει την δύναμη να διακριβώσει ο ίδιος τη θέλησή του, αλλά κατευθύνεται από τον αφέντη. Συμπερασματικά, ο δούλος δεν είναι αυτόβουλος, αλλά οι επιλογές του εξαρτώνται άμεσα από τον αφέντη του.

Πρόσφατο παράδειγμα «εθελοδουλίας» στη δημόσια ζωή είναι ο Παναγιώτης Ρουμελιώτης, «κολλητός» των τελευταίων κυβερνήσεων της χώρας.

Η περίπτωση του απασχόλησε τον Τύπο με την παρουσία του στην Επιτροπή Αλήθειας για το χρέος της προέδρου της Βουλής και ανέσυρε από τις μνήμες δύσκολες και σκοτεινές στιγμές της πολιτικής ιστορίας. Ο κ. Ρουμελιώτης, πρώην υπουργός, ακαδημαϊκός, εκπρόσωπος στο ΔΝΤ και τραπεζίτης ενεφανίσθη στο ελληνικό προσκήνιο το 1978, όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου τον ενέταξε στο οικονομικό επιτελείο του μαζί με τους Γ. Αρσένη, Κ. Σημίτη και Απ. Λάζαρη. Οι ακαδημαϊκές του περγαμηνές και οι σχέσεις του με την Ουάσιγκτον και το κατεστημένο της Γαλλίας αποτέλεσαν το διαβατήριο του.

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΔΡΕΑ…

Η σχέση του με την οικογένεια Παπανδρέου διαχρονική και είχε τα χαρακτηριστικά του ευεργετηθέντος, καθώς πολύ σύντομα με την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, ο κ. Ρουμελιώτης ανέβηκε τα σκαλιά της κυβέρνησης, καταλήγοντας από το 1987 έως το 1989 προϊστάμενος στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας.

Ο Ανδρέας τον έριξε από νωρίς στα βαθιά, αλλά ο Π. Ρουμελιώτης κατέδειξε εξ αρχής ότι δεν διαθέτει τα κότσια για να κολυμπήσει στα νερά της πολιτικής. Ήταν πάντα υπάκουος και χωρίς αντιρρήσεις ικανοποιούσε τις επιθυμίες των προϊσταμένων του. Δεν τόλμησε ποτέ να θέσει τον εαυτό του στη βάσανο της λαϊκής κρίσης, ενώ στα δύσκολα ακόμη και για τον ευεργέτη του την «έκανε» κατά το λαϊκώς λεγόμενα.

Το όνομα του ενεπλάκη στην υπόθεση Κοσκωτά και παραπέμφθηκε το 1989 στο Ειδικό Δικαστήριο, επειδή δεν έλαβε μέτρα ελέγχου της Τράπεζας Κρήτης. Ωστόσο ουδέποτε ενεφανίσθη στο Δικαστήριο, αφού κατά μια ευτυχή συγκύρια για τον ίδιο είχε εκλεγεί ευρωβουλευτής και αξιοποίησε την ασυλία του για να μη δώσει το «παρών» στην πιο σημαντική μάχη του Ανδρέα Παπανδρέου.

…ΣΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

Μετά τη λήξη της θητείας του, το 1994, χάνεται σε διεθνείς αποστολές και ερευνητικές δραστηριότητες, χωρίς να δίνει «σημάδια ύπαρξης», αλλά η ζωή παίζει πολλά παιχνίδια και για δεύτερη φορά, ένας Παπανδρέου τον ανασύρει από την πολιτική ναφθαλίνη.

Ο Γιώργος Παπανδρέου, άμα τη αναλήψει της πρωθυπουργίας, τον ορίζει εκπρόσωπο της χώρας στο ΔΝΤ. Στην πιο κρίσιμη περίοδο, συμμετέχει σε όλες τις διαπραγματεύσεις της Αθήνας με το ΔΝΤ και σιωπά για το τι τεκταίνεται. Ως δια μαγείας η γλωσσά του λύνεται με την πτώση του Γιώργου Παπανδρέου και την απομάκρυνση του ιδίου από το ΔΝΤ. Δημοσίως κατά τη διάρκεια της θητείας του εμφανίζεται υπέρμαχος των μνημονίων ενώ αμέσως μετά εξαπολύει βέλη εναντίον του Ταμείου και του πρώην πρωθυπουργού χάριν του οποίου βρέθηκε στην Ουάσιγκτον.

Τον Νοέμβριο του 2010, δήλωνε: «δικαιώνομαι σιγά σιγά» από τα χειροπιαστά αποτελέσματα από την εφαρμογή μέχρι τότε του μνημονίου και ένα μήνα μετά πρόσθεσε: «Αναγνωρίζονται οι προσπάθειες, η Ελλάδα βρέθηκε στο χείλος του γκρεμού, σερνόμασταν για δεκαετίες, ο πρωθυπουργός επέδειξε τεράστιο πολιτικό θάρρος που αναγνωρίζεται διεθνώς».

Τον Φεβρουάριο του 2011, παρουσίασε μελέτες του ΔΝΤ, σύμφωνα με τις οποίες η Ελλάδα ή άλλες χώρες της Ευρωζώνης δεν έπρεπε να προχωρήσουν σε διαδικασία αναδιάρθρωσης του χρέους, διότι έτσι θα έκλειναν οι αγορές για πολλά χρόνια.

Η ΜΕΤΑΓΡΑΦΗ ΣΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ

Αυτά έως το 2011, από εκεί και περά αφού πέρασε από την θέση του αντιπρόεδρου της Τράπεζας Πειραιώς και έκανε μια χρυσή μεταγραφή στο άρμα του ΣΥΡΙΖΑ, σε κάθε ευκαιρία καταγγέλλει την οικογένεια Παπανδρέου και προκαλεί με τις δηλώσεις τον αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Νίκο Παντελή, να διαβιβάσει στη Βουλή δικογραφία για τυχόν ευθύνες του πρώην πρωθυπουργού και υπουργών για την υιοθέτηση του μνημονίου.

H KATAΓΓΕΛΙΑ ΕΓΙΝΕ… ΑΜΝΗΣΙΑ

Πριν αλέκτορα φωνήσαι, ανέκρουσε πρύμναν ο Παναγιώτης Ρουμελιώτης σε ό,τι αφορά τις καταγγελίες του στην  Επιτροπή της Βουλής για το χρέος, ότι δημοσιογράφοι παρακολουθούσαν «σεμινάρια» στην Ουάσιγκτον για να προβάλουν τις απόψεις του ΔΝΤ αλλά και της Κομισιόν. Ο πρώην  εκπρόσωπος της χώρας στο ΔΝΤ, μετά τον σάλο που προκάλεσε και την αδυναμία του να τεκμηριώσει τις καταγγελίες, δήλωσε στο MEGΑ: «Δεν θυμάμαι ποιους είδα, έχει περάσει καιρός», ενώ, όταν του ζητήθηκε  να πει ονόματα, περιορίστηκε να προσθέσει:  «Αυτή είναι μια συνήθης πρακτική του ΔΝΤ. Δεν θυμάμαι καν ποιους συνάντησα στον δρόμο. Ένα  ή δύο δημοσιογράφους, αλλά δεν θυμάμαι».

Η ασθενής μνήμη του κ. Ρουμελιώτη ενεργοποιήθηκε μετά την αντίδραση της ΕΣΗΕΑ, ενώ με απόλυτο τρόπο αρνήθηκε ότι το ΔΝΤ έχει προχωρήσει σε οποιαδήποτε συναλλαγή με εκπροσώπους της ενημέρωσης.

Σε κάθε περίπτωση, ο κ. Ρουμελιώτης οφείλει να είναι πιο προσεκτικός επί του θέματος  και να ζητήσει άμεσα συγνώμη, ειδάλλως εύλογα κάποιος θα μπορούσε να τον κατηγορήσει ότι «πετά λάσπη στον ανεμιστήρα».

ΞΙΦΟΥΛΚΗΣΕ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΕΥΕΡΓΕΤΗ ΤΟΥ

«Ουδείς ασφαλέστερος εχθρός του ευεργετηθέντος» αναφέρει η λαϊκή ρήση και πηγαίνει «γάντι» στον Παναγιώτη Ρουμελιώτη, του οποίου η παρουσία στον δημόσιο βίο οφείλεται στην οικογένεια Παπανδρέου. Αν και θήτευσε, ελέω Γιώργου Παπανδρέου, στα άδυτα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου από τη θέση του αναπληρωτή εκτελεστικού διευθυντή, ως εκπρόσωπος της Ελλάδας, σήμερα παριστάνει τον μετά Χριστόν προφήτη και αποδεικνύει ότι στη περίπτωση του έχει ισχύ το «δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται».

Ενώπιον της περιβόητης Επιτροπής Αλήθειας για το χρέος, το πρώην στέλεχος του ΔΝΤ κατηγορεί τον Γ. Παπανδρέου ότι εσκεμμένως δεν προχώρησε στην αναδιάρθρωση του χρέους. Επιμένει να αναμασά την «καραμέλα» των καθυστερήσεων, που άφησαν χρόνο στις ευρωπαϊκές τράπεζες να ξεφορτωθούν τα «τοξικά» ελληνικά ομόλογα. Επενδύει τις απόψεις του με συνομωσιολογικές θεωρίες, περί μυστικών συναντήσεων των ισχυρών παικτών εκείνης της εποχής και συμπαιγνία με την κυβέρνηση Παπανδρέου, για να εμπλακεί η χώρα στο μνημόνιο. Μόνο που όλα όσα ανέφερε ο κ. Ρουμελιώτης είναι τροφή αναμασημένη, αφού εδώ και χρόνια έχουν αναπαραχθεί από τον διεθνή και εγχώριο τύπο και πολλοί εκ των πρωταγωνιστών έχουν δώσει απαντήσεις.

Είναι χαρακτηριστικό το video του πρώην πρωθυπουργού από την παρουσία του στο Χάρβαρντ, όπου απαντά στις κατηγορίες του κ. Ρουμελιώτη με αφορμή το βιβλίο του. «Εγώ ζήτησα και συζήτησα την αναδιάρθρωση, αλλά ξέρετε ποιος ήταν εναντίον της; Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Δεν θα έδιναν ποτέ τη συγκατάθεσή τους και οι περισσότερες χώρες, σχεδόν όλες οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ήταν εναντίον» δήλωσε ο κ. Παπανδρέου. Πρόσθεσε με νόημα: «Ναι, ο κ. Ρουμελιώτης ήξερε ότι κάποιες χώρες ήταν εναντίον στο πρόγραμμα και κάποιοι στο ΔΝΤ ήταν εναντίον, αλλά δεν ήξερε την άλλη όψη της ιστορίας… Δεν έκανε αυτός τις διαπραγματεύσεις με την Μέρκελ, δεν διαπραγματεύτηκε με τους άλλους… Το δίλλημα μου ήταν ότι αν δεν μπαίναμε στον μηχανισμό θα χρεοκοπούσαμε».