Ο φαύλος κύκλος της τελειομανίας και το αίσθημα του ανικανοποίητου

Της Κατερίνας Ιορδανίδη

Προσπαθείτε να είστε τέλειοι σε ό,τι κάνετε; Βάζετε υψηλούς στόχους; Έχετε μεγάλες προσδοκίες; Τρέμετε μήπως αποτύχετε σε κάποιο εργασιακό project, στο σχολείο ή στις σπουδές σας; Προσπαθείτε να ικανοποιήσετε τους πολύ απαιτητικούς γονείς σας; Θέλετε να φαίνεστε τέλειοι στους συντρόφους σας; Αν η απάντηση που δώσατε ήταν ναι σε κάποια από τα παραπάνω ερωτήματα καλύτερα να… λάβετε τα μέτρα σας!

Η εμμονή με την πρωτιά, το αίσθημα του ανικανοποίητου, η «με το ζόρι» επιτυχία και η συνεχής προσπάθεια απόδειξης στον εαυτό μας – και όχι μόνο- ότι είμαστε τέλειοι, ώστε να γίνουμε κοινωνικά αποδεκτοί, είναι μερικά συμπτώματα της πιο συνηθισμένης νεύρωσης της εποχής. Της τελειομανίας.

ΜΑ ΠΩΣ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙ;

Πολλές φορές λανθασμένα πρότυπα δίνουν την εντύπωση πως το να καταπιάνεσαι με πολλά πράγματα ταυτόχρονα είναι πανεύκολο, διασκεδαστικό και άξιο επιβράβευσης (βλέπε: Σούπερμαν. Όχι, πλάκα κάνω.)

Αρκετοί άνθρωποι, όμως, από τον χώρο της σόου μπιζ, σε νεαρή ηλικία βλέπουμε να κάνουν ό,τι δεν μπορούμε να φανταστούμε! Καριέρες στα 23, 3 παιδιά και μετά την εγκυμοσύνη δεν τους μένει γραμμάριο, 3 πτυχία, τέλεια σώματα και πρόσωπα. Και έτσι μπαίνουμε σε διαδικασία να αναρωτιόμαστε μα πώς τα καταφέρνουν; Στη συνέχεια αρχίζει μια συνεχής αναβάθμιση του «λίγου» εαυτού μας!

ΝΑΙ ΜΕΝ, ΑΛΛΑ…

Η απλή ανάγκη για βελτίωση του χαρακτήρα μας και ορισμένων ικανοτήτων (παρκάρισμα), δεξιοτήτων και συνηθειών μας (δεν πετάω σκουπίδια κάτω, ελαττώνω το κάπνισμα) είναι θεμιτή και βοηθάει στη εξέλιξή μας αλλά το να προσπαθούμε να φτάσουμε πάση θυσία τον τέλειο εαυτό μας είναι μια ουτοπία. Το μόνο που καταφέρνουμε είναι να μας «φορτώνουμε» με πίεση, άγχος , στρες και το χειρότερο:  το αίσθημα του ανικανοποίητου. Επίσης με αυτόν τον τρόπο χάνουμε την απόλαυση της διαδρομής γιατί στο μυαλό μας υπάρχει μόνο ο πολυπόθητος στόχος!

ΚΑΙ ΟΜΩΣ…

Δύο στους πέντε εκδηλώνουν τάσεις τελειομανίας χάρη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (fb, twitter κλπ). Αυξάνεται ο αριθμός όσων ασχολούνται με την… τέλεια εικόνα τους.

Εκτιμάται ότι υπάρχουν τρείς τύποι τελειομανών. Εκείνοι που εστιάζουν την τελειομανία τους στον εαυτό τους. Εκείνοι που περιμένουν από τους γύρω τους να είναι τέλειοι και εκείνοι που πιστεύουν ότι άλλοι απαιτούν από τους ίδιους να είναι τέλειοι. Όπως οι γονείς, τα αφεντικά ή ο σύντροφος.

Ο φαύλος κύκλος της τελειότητας δεν μας αφήνει τελικά να χαρούμε όσα ήδη έχουμε καταφέρει που σίγουρα θα είναι εξίσου σημαντικά. Το θέμα είναι να βρούμε μία ισορροπία, να ικανοποιούμαστε και να εμπιστευόμαστε τον εαυτό μας. Έτσι και αλλιώς το τέλειο δεν υπάρχει και όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσουμε τόσο καλύτερα για εμάς και την υγεία μας. Η προσωπική πραγματική πρόοδος δεν είναι καλύτερη από την τελειότητα της φαντασίας μας;