Ειδησεογραφικό site

Θοδωρής Αθερίδης: «Ο Έλληνας σήμερα βιώνει τη μεγαλύτερη ενοχή του» – Συνέντευξη στο «Καρφί»

102

Της Δέσποινας Καραγιαννοπούλου

«Ο Έλληνας σήμερα έχει τη στάση του λαγού όταν τυφλώνεται από τους προβολείς ενός αυτοκινήτου. Παγώνει το αίμα του και δεν μπορεί να πάει ούτε μπρος ούτε πίσω» δηλώνει στο «Καρφί» ο ηθοποιός Θοδωρής Αθερίδης, τονίζοντας ότι ιδίως σήμερα ο κάθε συνειδητοποιημένος πολίτης πνίγεται από τις ενοχές του. Μ’ ένα διπλό ντεκαφεϊνέ ανά χείρας, ο ταλαντούχος καλλιτέχνης μάς μίλησε για τη θεατρική παράσταση που ανεβάζει για δεύτερη χρονιά, την αγαπημένη του κόρη, το ταξίδι-όνειρο ζωής που θέλει να κάνει οδικώς, αλλά και για το πώς θέλει να κλείσει το πέρασμά του από την τέχνη.

Πώς θα χαρακτήριζες τον Έλληνα του σήμερα;

Σαν ένα λαγό που έχει στυλώσει τα πόδια μπροστά στους προβολείς ενός αυτοκινήτου. Πιστεύω πως σήμερα ο Έλληνας βιώνει τη μεγαλύτερη ενοχή του. Από τη μία ξέρει ότι για όλα αυτά που ζούμε ευθύνεται και ο ίδιος, και συγκεκριμένα οι συντεχνίες που προστάτευε για χρόνια, και από την άλλη γνωρίζει ότι, ενώ έχει επιλέξει βάσει του δημοκρατικού πολιτεύματος τους εκλεκτούς που θέλει να τον κυβερνήσουν, τελικά δεν μπορεί να τους ελέγξει. Είναι ένα αγεφύρωτο χάσμα που τον κατατρώει.

Σε έχουμε γνωρίσει ως ηθοποιό και σκηνοθέτη. Ο ρόλος του παρουσιαστή εκπομπής πώς προέκυψε;

Με διακρίνει η λογοφιλία και θα έλεγα πως είμαι και λίγο παρλαπίπας. Μου ταιριάζει η εκπομπή «Αργά» που παρουσιάζω στο ACTION 24. Moυ αρέσει που υποδέχομαι καλεσμένους και μέσα από τη δύναμη του λόγου, και σε μια χαλαρή ατμόσφαιρα, βγαίνει ο άλλος τους εαυτός. Κομμάτια του χαρακτήρα τους που μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν έχουν βγει στο φως!

Άρα δεν ισχύει η εικόνα του αντικοινωνικού ανθρώπου που δίνεις;

Μπορεί να τη δίνω, αλλά δεν νομίζω ότι είμαι αντικοινωνικός. Έχω φίλους τους οποίους θέλω να αγαπάω και να με αγαπούν. Δεν μου αρέσουν οι συγκρούσεις και θέλω να μοιράζομαι σκέψεις, καταστάσεις, συναισθήματα, την ίδια μου τη ζωή. Να τους ανοίγω την καρδιά μου και αυτοί να πράττουν το ίδιο.

Ξεκάθαρες λοιπόν κουβέντες χωρίς καθόλου μυστήριο;

Κάποτε αποζητούσα το μυστήριο, μέχρι που κατάλαβα ότι πίσω από αυτό υπάρχει ένα τίποτα, ένα μηδέν. Για παράδειγμα, με τραβούσαν οι μυστήριες γκόμενες, ενώ και εγώ ήθελα μικρός να είμαι μυστήριος γκόμενος και τσαντιζόμουν όταν οι άλλοι με «διάβαζαν» στο λεπτό. Τώρα πια θέλω ξεκάθαρες κουβέντες και ξεκάθαρους ανθρώπους που να μη μου δυσκολεύουν τη ζωή.

Ποια είναι η μεγαλύτερη αγάπη της ζωής σου;

Η κόρη μου, η Φωτεινή, 24 ετών σήμερα. Είναι ηθοποιός, σκηνοθέτης και συγγραφέας. Μέσα από τη Φωτεινή ζω το μεγαλείο της αγάπης και ξέρω ότι χωρίς αυτήν δεν υπάρχει κανένα νόημα στη ζωή μου. Άλλωστε, και λόγω ηλικίας, είμαστε φιλαράκια. Πέρυσι κάναμε μαζί το γύρο της Ευρώπης με αμάξι. Ένα ταξίδι που διήρκεσε 17 ημέρες ξεκινώντας από το Μπάρι, περνώντας στη Νάπολη, την Κυανή Ακτή, τη Βαρκελώνη, το Άμστερνταμ και πάει λέγοντας.

Θα ξανακάνατε το ίδιο ταξίδι;

Το επόμενο στοίχημα που έχω βάλει ως Θοδωρής –δεν ξέρω αν θα την έχω και πάλι παρέα μου– είναι ο γύρος της Αμερικής, και πάλι οδικώς, καθώς θεωρώ ότι είναι ο καλύτερος τρόπος να έρθεις κοντά σε έναν τόπο και στους ανθρώπους που κατοικούν σε αυτόν. Το ταξίδι αυτό, όπως και το προηγούμενο, είναι όνειρο ζωής και πιστεύω ότι ο κάθε άνθρωπος πρέπει να επιδιώκει την πραγματοποίηση των ονείρων του, αν θέλει ο απολογισμός της ζωής του –που κάποια στιγμή όλοι κάνουμε– να είναι θετικός.

Άρα λάτρης των αυτοκινήτων;

Όχι. Λατρεύω τις μηχανές, γιατί πάνω τους αισθάνομαι ένας καουμπόι. Πάντα ήθελα να οδηγήσω μηχανή, από τότε που ήμουν μικρό παιδί στη Θεσσαλονίκη, την πόλη μου. Σήμερα, και λόγω των επαγγελματικών μου υποχρεώσεων, κινούμαι με μία BMW 1200, καθώς μπορώ πιο γρήγορα και πιο εύκολα να πηγαίνω στη δουλειά μου. Δεν κάνω όμως ταξίδια με αυτήν γιατί δεν θέλουν οι άνθρωποι που με αγαπούν… Έχω επίσης ένα Mini Cooper, καθώς και ένα παροπλισμένο Wrangler. Το οποίο είχα αγοράσει τις καλές εποχές 48.000 ευρώ και σήμερα κάνει 7.000 ευρώ! Αλλά έχω αποφασίσει να μην το «σκοτώσω» διότι κουράστηκα να το αποκτήσω. Την απόφασή μου αυτή την πληρώνω αδρά, καθώς τα τέλη κυκλοφορίας φθάνουν τα 1.200 ευρώ. Αλλά τι να κάνω;

«Πράματα και θάματα» στο Μικρό Παλλάς. Πράματα και θάματα και στη ζωή;

Θα μπορούσα να απαντήσω με μια σειρά ερωτήσεων: Tι είναι το σύστημα; Ποιος είναι το σύστημα; Εγώ είμαι στο σύστημα; Αυτός που πάει κόντρα στο σύστημα είναι αντισυστημικός, ή το σύστημα μεγάλωσε κι εμπεριέχει και τους αντισυστημικούς στις προδιαγραφές του; Αν οι κακοί είναι στις φυλακές, οι καλοί πού βρίσκονται; Ουσιαστικά, η παράσταση «Πράματα και θάματα» είναι η ίδια η ζωή δοσμένη με έξυπνες ατάκες βγαλμένες από τα κωμικοτραγικά γεγονότα της καθημερινότητας. Όσο παράλογες και υπερβολικές αν φαίνονται κάποιες καταστάσεις που περνάνε οι ήρωες του έργου, αν παρατηρήσεις πιο καλά, θα δεις ότι δεν απέχουν από την ελληνική πολιτική σκηνή.

Πώς θα ήθελες να τελειώσεις το πέρασμά σου από την τέχνη;

Είναι μια ερώτηση που έχω κάνει και εγώ πολλές φορές στον εαυτό μου και κατέληξα πως θέλω να γίνει μ’ ένα μυθιστόρημα. Αυτή θέλω να είναι η τελευταία ενασχόλησή μου με την τέχνη. Δεν ξέρω το θέμα, που είναι απλώς το πρόσχημα, αλλά πιστεύω ότι θα είναι κάποια ερωτική ιστορία. Θα δούμε…

Ένα ερωτικό τρίγωνο σαν αυτό που αποτυπώνεται στη νέα σου ταινία «Από έρωτα»;

Δεν έχω σκεφτεί ακόμη. Πάντως, πιστεύω ότι τα γρανάζια της ζωής κινούνται από τον έρωτα. Αυτό το μεταφυσικό συναίσθημα μπορεί να σε οδηγήσει στα ουράνια, μπορεί όμως και να σε καταστρέψει. Μπορεί να σε εξιτάρει, μπορεί να σε οδηγήσει στα όρια της παράνοιας ή και να τα περάσεις.

Τα σχόλια είναι κλειστά.