Η κυβέρνηση τεστάρει τις αντοχές της – Με την ψήφο εμπιστοσύνης επιχειρούν να… μαντρώσουν τους αντάρτες βουλευτές τους

Του Γιώργου Γερόπουλου

Διαβολοβδομάδα για τον Α. Σαμαρά και τον Ευ. Βενιζέλο, άσε που το κλίμα θύμιζε λίγο Οκτώβριο του 2011, τότε που ο Γιώργος Παπανδρέου έβαλε τα χεράκια του και έβγαλε τα ματάκια του και αποχώρησε οικειοθελώς (;) από την πρωθυπουργική καρέκλα. Προχώρησαν σε κίνηση ρελάνς με την ψήφο εμπιστοσύνης (η τριήμερη συζήτηση θα αρχίσει τη Δευτέρα στη Βουλή) επιχειρώντας να προλάβουν εξελίξεις. Και όλα αυτά επί του παιγνίου της τακτικής και της άγονης αντιπαράθεσης με τον ΣΥΡΙΖΑ, ερήμην των συμφερόντων της χώρας, που επιζητεί οικονομική σταθερότητα, διέξοδο από το μνημόνιο και σύμφωνο ανάπτυξης και κοινωνικής συνοχής, καθώς οι Έλληνες στενάζουν οικονομικά ύστερα από τέσσερα χρόνια σκληρής λιτότητας.

Οι δύο συγκυβερνώντες ένιωθαν τον κλοιό των πιέσεων για ηρωική έξοδο, είτε με εκλογές είτε με σχήμα οικουμενικής κυβέρνησης, να τους σφίγγει και αντέδρασαν, επιχειρώντας να βάλουν κάθε κατεργάρη στον πάγκο του. Όχι τόσο τον Τσίπρα, όσο τους αντάρτες εντός ΝΔ, οι οποίοι διέρρεαν σενάρια περί αποχώρησης του κ. Σαμαρά και συγκρότησης οικουμενικής κυβέρνησης. Την αρχή έκανε ο Απ. Τζιτζικώστας, προτείνοντας ευθέως αποχώρηση Σαμαρά, και ακολούθησε ο Γ. Βλάχος, ενώ η κινητικότητα καραμανλικών βουλευτών έδινε στίγμα προθέσεων.

Από κοντά και βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι ξιφουλκούν εναντίον νέων μέτρων και θέτουν εν αμφιβόλω την κυριαρχία του κ. Βενιζέλου. Το χορό άνοιξε ο Θ. Μωραΐτης, ο οποίος κάτι ψέλλισε για την προεδρική εκλογή, και ακολούθησαν ηχηρές αμφισβητήσεις από τον Κ. Σκανδαλίδη και τον Μ. Χρυσοχοΐδη, οι οποίοι αμφισβήτησαν τη συνεργασία με τη ΝΔ.

ΙΔΕΑ ΤΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είναι καλός γνώστης της κοινοβουλευτικής τακτικής και αντιλαμβάνεται πώς «παίζουν» κέντρα και παράκεντρα της πολιτικο-εκδοτικής ελίτ της χώρας, γι’ αυτό και ο ίδιος πιστώνεται την ιδέα των πρωτοβουλιών.

Εκτιμά ότι το μέλλον του είναι συνδεδεμένο με αυτό του πρωθυπουργού και την επιτυχία της κυβέρνησης. Όλα τα άλλα που λέγονται γράφονται για να χαϊδεύουν τα ώτα ορισμένων βουλευτών του ΠΑΣΟΚ.

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ μπορεί να αφήνει στελέχη στη Χαριλάου Τρικούπη να παίζουν με την κυβερνητική σταθερότητα και να χαράσσουν «κόκκινες γραμμές», όταν όμως το κλίμα διαταράσσει ισορροπίες, παρεμβαίνει για τη διάσωση της κυβέρνησης Σαμαρά.

Ο κ. Βενιζέλος, βοηθούντος και του χρόνου, θα πάει στις εκλογές με σχήμα τη Δημοκρατική Παράταξη για να επιβάλει την κυριαρχία του. Αυτό επιδιώκει, αλλά ο δρόμος προς τις εκλογές είναι σπαρμένος με «αγκάθια», δηλαδή με διαφωνίες φιλόδοξων διαδόχων και στο βάθος τον Γιώργο Παπανδρέου.

«ΑΓΚΑΘΙ» ΜΕΡΚΕΛ-ΤΡΟΪΚΑΣ ΓΙΑ ΦΟΡΟΕΛΑΦΡΥΝΣΕΙΣ

Πρωθυπουργός και αντιπρόεδρος πέταξαν το γάντι και ζητούν ψήφο εμπιστοσύνης, με στόχο να… μαντρώσουν όλους όσοι διαφωνούν και διστάζουν να ψηφίσουν νέα επώδυνα μέτρα, τα οποία θα συμπεριληφθούν στον προϋπολογισμό του 2015. Με την ψηφοφορία εμπιστοσύνης έχουν το άλλοθι να στοιχηθούν, αφού σε καμία περίπτωση δεν θα διακυβεύσουν την κυβερνητική σταθερότητα.

To κλίμα στην κυβερνητική πλειοψηφία θα είναι πιο ομαλό εάν η ψήφος εμπιστοσύνης συνοδευτεί από την πρόθεση για αποχώρηση του ΔΝΤ από το πρόγραμμα στήριξης της Ελλάδας. Οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος παίζουν όλα τα χαρτιά τους σε αυτό και –επειδή γνωρίζουν το νέο modus vivendi και operandi που διαμορφώνεται στην Ευρώπη, μετά το «όχι» Μέρκελ προς τον πρωθυπουργό για φοροελαφρύνσεις, όπως και τις απαιτήσεις της Κομισιόν και της ΕΚΤ– θα παρουσιάσουν τη νέα συμφωνία Βρυξελλών-Αθήνας, που θα φέρει μια τεχνική απομείωση του χρέους και θα συνοδεύεται από μέτρα με περίβλημα την ανάπτυξη, ως οριστική έξοδο από τα μνημόνια.

ΔΕΙΓΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΕΔΡΙΚΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ

Οι Α. Σαμαράς και Ευ. Βενιζέλος αγοράζουν πολύ ακριβά πολύτιμο χρόνο έως το Φεβρουάριο, οπότε και η προεδρική εκλογή, μήπως και (συμ)μαζέψουν 180 ψήφους για να αποφύγουν το μοιραίο. Τεστάρουν το σώμα του Κοινοβουλίου για την προεδρική πλειοψηφία, αφού επιχειρούν να εμφανίσουν συμπαγή την κυβερνητική πλειοψηφία (154 βουλευτές) και να ιχνηλατήσουν τις προθέσεις ανεξάρτητων πλην πρόθυμων βουλευτών.

Οι τοποθετήσεις των αποχωρησάντων από τη ΔΗΜΑΡ θα προδιαγράψουν το κλίμα. Οι κ.κ. Σ. Λυκούδης, Γ. Ψαριανός, Κατερίνα Μάρκου και Β. Οικονόμου δεν θα δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης, αλλά έχουν αποσυνδέσει την προεδρική εκλογή από την προκήρυξη εκλογών.

Αντίστοιχα από τη ΝΔ, ο διαγραφείς Νικήτας Κακλαμάνης έχει δηλώσει σε ανύποπτο χρόνο ότι, εφόσον υπάρχουν φοροελαφρύνσεις, είναι ανοιχτός σε θετική ψήφο. Οι προερχόμενοι από τους ΑΝΕΛ κ.κ. Κασαπίδης και Κουράκος θα έχουν την ευκαιρία να προσεγγίσουν ακόμη περισσότερο τη ΝΔ, ενώ σε αυτό τον κατάλογο πρέπει να προστεθεί και η κυρία Γιαταγάνα.

Ιδιαίτερη περίπτωση είναι ο Βύρων Πολύδωρας, ο οποίος, όπως αναφέρουν στη Συγγρού, δεν θα καταπατήσει την παραταξιακή συνείδησή του και στην κρίσιμη προεδρική ψηφοφορία θα ταχθεί με τη ΝΔ. Σε αυτή την εύθραυστη προεδρική πλειοψηφία ενδέχεται να προσμετρηθούν και οι ψήφοι του Π. Χαϊκάλη και της Μ. Τσαρούχα, ενώ προς διερεύνηση είναι η στάση του Β. Καπερνάρου, του Τ. Κουίκ και του Π. Μελά.

Αντίθετοι στις πολιτικές της κυβέρνησης εμφανίζονται οι διαγραφέντες ή αποχωρήσαντες από το ΠΑΣΟΚ Μ. Ανδρουλάκης, Θ. Παραστατίδης, Θ. Τζάγκρη και Μ. Μπόλαρης, χωρίς ωστόσο να προεξοφλείται η αρνητική στάση όλων στην προεδρική εκλογή.