Εστίν ουν τραγωδία

Του Ηλία Κανέλλη

Η Ελλάδα είναι η χώ­ρα του Σοφοκλή, που με την Αντιγό­νη μάς έμαθε πως υπάρχουν στιγμές που υπέρτατος νόμος από τους νόμους των ανθρώπων, είναι το δίκιο των ανθρώπων».

Η παραπάνω φράση υποτίθεται ότι θέλει να πει πολλά, αλλά δεν λέει τίποτα. Το δίκιο ποιων ανθρώπων είναι «υπέρτατος νόμος από τους νόμους των ανθρώπων»; Μήπως των ανθρώπων που δεν πρέπει να κρύβο­νται πίσω από τους αριθμούς; Η φράση, ασφαλώς, δεν είναι ξεκούδουνη. Είναι η κατακλείδα, το ρεζουμέ μιας σειράς σκέψεων, σύμ­φωνα με τις οποίες οι εκπρόσωποι του παλιού, φθαρμένου πολιτικού συστήματος που κυβερνά την Ελλάδα μοιάζουν στον Κρέοντα, τον σκλη­ρό ηγεμόνα που άφησε άταφο τον Πολυνείκη προκαλώντας την μήνιν της Αντιγόνης, η οποία τον αψήφησε προσπαθώντας να θάψει το άψυχο κορμί του αδελφού της. Μόνο που επειδή στις τραγωδίες τίποτα δεν είναι τσάμπα, η Αντιγόνη πλήρωσε τη γενναία πράξη της με τη ζωή της: αυτοκτόνησε.

Ο συγγραφέας που ανακαλεί για πολιτική χρήση τον μύθο της Αντιγόνης, θεατρολόγος εκ του προχείρου, κάνει βεβαίως μια πο­λύ βολική αφαίρεση. Η Αντιγόνη της παραβολής του όχι μόνο δικαιώνει τις επιλογές του, αλλά και νικάει, αφού σε άλλο σημείο του ίδιου κειμένου ισχυρίζεται ότι οι υπαίτιοι της κρίσης «έχουν κάθε λόγο να φοβούνται, γιατί μετά τη διάπραξη της ύβρεως έρχεται η Νέμεσις και η κάθαρση!». Η τραγω­δία, με αυτό τον τρόπο, μετατρέπεται σε σύγχρονο ρομάντζο με χάπι εντ. Δεν πουλάει την εκδοχή του για σε­νάριο b-movie στο Χόλιγουντ; Ποιος είναι ο συγγραφέας των παρα­πάνω, που δημοσιεύθηκαν σε γνωστό σάιτ; Ονομάζεται Αλέξης Τσίπρας και όταν δεν αμολάει περιστέρια στα λιμάνια, ασχολείται και με την αρχαία ταυτότητα του ελληνισμού. Εστίν ουν τραγωδία.

Αναδημοσίευση από τα «Νέα»