Ορθοδοξία και Ένοπλες δυνάμεις, πόλοι εμπιστοσύνης για τον λαό

Του Γρηγόρη Καλοκαιρινού

Είναι ξεκάθαρες οι δημοσκοπήσεις, που συνηθίζονται και στον τόπο μας τα τελευταία τριάντα χρόνια, επάνω και στο ερώτημα ποιον θεσμό εμπιστεύεστε ως άνθρωποι και ως πολίτες: Η Ορθόδοξη Εκκλησία μας έρχεται πάντα πρώτη, γιατί φαίνεται πως ο Ρωμιός, όσα και να υφίσταται, όποιες έννοιες και να ‘χει, ό,τι είδους και μορφής καταπίεση αλλά και πόλεμος να γίνεται εις βάρος του, δεν μπορούν να κλονίσουν τις παραδόσεις αιώνων που «κουβαλάει» μέσα του. Έχουν συνυφανθεί με το DNA του. Και όσο μάλιστα πιο δύσκολες είναι οι στιγμές, τις οποίες περνάει, όσο μεγαλύτερα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει, τόσο πιο πολύ προστρέχει στην πίστη του και μέσα από αυτήν αναζητά κουράγιο και δύναμη για να σταθεί όρθιος και με την ευλογία του Θεού να τα ξεπεράσει.

 

Ακολουθούν πάντα την Εκκλησία σε βαθμό εμπιστοσύνης οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ελλάδο, γιατί έχουν ιστορικά αποδείξει ότι, όποτε το απαιτήσουν οι καιροί, θυσιάζονται υπέρ της Ελευθερίας του Γένους. Και να σκεφθεί καθένας των Ελλήνων πως και οι δύο αυτοί Θεσμοί, ο ένας Θεοδημιούργητος και ο άλλος ανθρώπινος αλλά ένθεος, βρίσκονται σε συνεχή «σιωπηρό διωγμό» από την πολιτεία -τους πολιτικούς δηλαδή που μας διαφεντεύουν- για λόγους ποικίλους. Ημεδαπούς και Αλλοδαπούς! Και οι δύο αυτοί θεσμοί… ενοχλούν «κάποιους» και γιατί τους υποσκελίζουν στα μάτια του λαού και της Ιστορίας και γιατί εμποδίζουν τα όσα στα νοσηρά μυαλά τους απεργάζονται. Από κοινού μάλιστα τους θεωρούν… επικίνδυνους για τα όποια σχέδιά τους. Ένα παράδειγμα συγκλονιστικού διωγμού που επιχειρείται τον τελευταίο καιρό είναι η κατάργηση της σημαίας μας από τα σχολεία, όπως και ο ιστορικός θεσμός των παρελάσεων, οι οποίες έχουν πάντα επικεφαλής την γαλανόλευκη με τον Σταυρό του Χριστού στη μέση. Σύμβολα διαχρονικά και τα μόνα αρρήκτως συνυπάρχοντα, που εκφράζουν την Ελευθερία του ανθρωπίνου πνεύματος και της Πατρίδος. «Καρφί» στα μάτια αυτών που επιθυμούν την ισοπέδωση των παραδόσεων, των ηθών, των εθίμων και, πάνω απ΄όλα, την αλλοτρίωση της εθνικής μας ταυτότητας και την ιστορική λήθη, εντάσσοντας τον Έλληνα στο πλαίσιο της… πλασαριζομένης παγκοσμιοποιήσεως, δηλαδή ενός «μωσαϊκού» αποστεωμένων και αποεθνικοποιημένων λαών, εύκολων, άβουλων, χωρίς Θεό πια, ώστε να τους διαχειρίζονται και να χρησιμοποιούν σύμφωνα με τα δικά τους συμφέροντα. Όμως στο Ρωμαίικο αυτά δεν περνάνε. Ούτε ο Τούρκος δεν τα κατάφερε επί 400 χρόνια με τη φωτιά και το τσεκούρι. Και θα το επιτύχουν τώρα οι ορατοί και «αόρατοι» εχθροί του;

 

ΚΑΤΕΚΛΥΣΑΝ ΤΟΥΣ ΝΑΟΥΣ

Η πιο πρόσφατη «δημοσκόπηση», που πραγματοποιήθηκε από τον ίδιο τον ελληνικό λαό αλλά και την απανταχού ομογένεια, ήταν η κοσμοσυρροή στους μεγάλους ή μικρούς Ιερούς Ναούς της Μάνας Παναγιάς τον Δεκαπενταύγουστο. Όπου και να «περιέφερες» το μάτι σου στους πανελληνίας εμβελείας τηλεοπτικούς σταθμούς ή και στους πάμπολλους επαρχιακούς, όχι απλώς εντυπωσιαζόσουν αλλά έμενες με το στόμα ανοικτό! Εκατοντάδες χιλιάδες οι προσκυνητές. Μοναδική κοσμοπλημμύρα στην Τήνο. Το ίδιο στην Παναγία Σουμελά στο Βέρμιο, καθώς και στην Παναγιά της Αγιάσου στη Λέσβο. Και φυσικά σε πόλεις και χωριά, όπως και στα κέντρα και παράκεντρα της ομογένειας. Γιατί δεν υπάρχει ούτε χωριουδάκι χωρίς την Παναγιά του, που την γιορτάζει και τιμά με κατάνυξη. Και πάντα μετά τη Θεία Λειτουργία ακολουθεί γλέντι τρικούβερτο, Ρωμαίικο. Για τον Ορθόδοξο Έλληνα η Μάνα του Χριστού είναι και δική του Μάνα που τον στηρίζει στις δύσκολες ώρες του, αρκεί να καταφεύγει σ΄αυτήν με βαθιά αληθινή πίστη. Η Παναγία προστρέχει στις προσευχές μας, γίνεται η κλίμακα με τον Ουρανό και μεσολαβεί στον Γιο της να μας συγχωρεί και να μας προστατεύει. Και στον Ρωμιό αλλά και σε ολόκληρη την Ρωμιοσύνη επί αιώνες βρίσκεται στο πλευρό τους, ειδικά όταν υπάρχουν μεγάλα προβλήματα. Όσο για την πίστη του, αυτός τη φανερώνει με κάθε ευκαιρία και μάλιστα στο πολλαπλάσιο, όπως κατά τον Δεκαπενταύγουστο που μας πέρασε. Αυτά βλέπουν και τρέμουν, εξαφανίζονται οι «Τσίπρας – Γαβρόγλου και Σία». Ούτε σε ένα εκκλησάκι δεν εμφανίστηκαν τις Άγιες αυτές ημέρες… Να αναφέρουμε, βέβαια, πως το αυτό έπραξαν και με τις πυρκαγιές που έκαψαν τη μισή χώρα, γράφοντας έτσι στα παλαιά τους υποδήματα τον δοκιμαζόμενο λαό. Ο κ. πρωθυπουργός εμφανίστηκε μετά την καταστροφή για να… επιθεωρήσει τα… καμένα και τις καταστροφές, με τη συνοδεία «επιλεγμένων» δημοσιογράφων και με απόντα τον καταπονημένο κοσμάκη… Και στη συνέχεια… εξαφανίστηκε και πάλι…

 

Όμως, αξίζει κλείνοντας να υπενθυμίσουμε δημοσκοπήσεις που έγιναν πριν μερικά χρόνια, όταν δεν είχαμε τη λαίλαπα της πτωχοποιήσεως του λαού μας, παράλληλα με την προσπάθεια των σημερινών κυβερνώντων να «αποχρωματίσουν» εθνικοθρησκευτικά την πατρίδα μας.

 

ΑΞΙΟΠΙΣΤΕΣ ΜΕΤΡΗΣΕΙΣ

Η εταιρεία ΜRB που ειδικεύεται στις σφυγμομετρήσεις της κοινής γνώμης, καθώς και κάποια άλλη λίγο παλαιότερα, με καθαρές διαδικασίες και αβίαστες προς τους ερωτηθέντες πολίτες και, ως εκ τούτου, όχι κατευθυνόμενες, ανέδειξαν ουσιαστικά τα ίδια αποτελέσματα: Αποστροφή απέναντι σχεδόν στο σύνολο της πολιτικής μας σκηνής με ποσοστό 19,2%. Απαξίωση των ΜΜΕ με ποσοστό συνολικό για Τύπο και τηλεόραση 17,9%. Και καταποντισμό των τραπεζών, των πολυεθνικών επιχειρήσεων, της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, των ΗΠΑ, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του ΔΝΤ.

Καλά ποσοστά έδωσαν οι ερωτηθέντες στα Πανεπιστήμια, στην Αστυνομία και στη Δικαιοσύνη, παρά το γεγονός ότι και οι χώροι αυτοί αντιμετωπίζουν τις δικές τους παθογένειες. Δεν παύουν όμως να λειτουργούν σε υψηλό βαθμό υπεύθυνα και σωστά, γι’ αυτό και αποτελούν πηγές εμπιστοσύνης για τους πολίτες, οι οποίοι και τους στηρίζουν. Όμως, για άλλη μια φορά, όπως και σε ακόμη παλαιότερη δημοσκόπηση, τη μεγάλη τους εμπιστοσύνη, όπως τονίσαμε, και επομένως και τις ελπίδες τους οι Έλληνες εναπόθεσαν και συνεχίζουν να εναποθέτουν στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας και στις Ένοπλες Δυνάμεις -τις οποίες επιχειρούν οι κρατούντες να διαλύσουν- με ποσοστά 60,2% και 57,9% αντίστοιχα. Και αυτών των πολύ σημαντικών ποσοστών, ακολούθησε το, επίσης, αξιόλογο 56,3% που συγκέντρωσε το ερώτημα για την εμπιστοσύνη προς τον Έλληνα πολίτη.

 

Είναι, λοιπόν, σαφές πως, εάν γινόταν σήμερα μέσα στη γενικότερη κρίση μια νέα επιστημονική και έντιμη δημοσκόπηση, η Ορθοδοξία και το στράτευμα θα έπαιρναν κατά πολύ υψηλότερα ποσοστά από αυτά των παλαιοτέρων δημοσκοπήσεων που προαναφέραμε. Ασφαλώς όμως, μια τέτοια προσέγγιση του λαού τώρα δεν χρειάζεται, αφού υπάρχει ζωντανή ακόμη στη μνήμη όλης της Ρωμιοσύνης ο πάνδημος, θα λέγαμε, ξεσηκωμός των Ρωμιών κατά τον εορτασμό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, της Μεγαλόχαρης, η οποία με την άνοδό της στους Ουρανούς επί αιώνες πλημμυρίζει κάθε χρόνο μέσα στην καρδιά του καλοκαιριού όλη την Ορθοδοξία με τη χαρμολύπη του γεγονότος της μεταστάσεώς της και τη συνάντησή της με την αιωνιότητα στην αγκαλιά του Υιού της και Σωτήρα μας. Όπως δηλαδή γίνεται ακριβώς με την Ανάσταση του Κυρίου. Γι΄αυτό και ο λαός μας έχει ονομάσει τον Δεκαπενταύγουστο «Δεύτερο Πάσχα των Ελλήνων»…