Μονομαχία στο Κολοσσαίο: Καυτό το επόμενο δίμηνο για Ρέντσι, Μπερλουσκόνι, Ντι Μάιο

 

 

της Μαλένας Παππά

Ανεβαίνει το θερμόμετρο στην Ιταλία με τα κόμματα να έχουν μπροστά τους 2 “θερμούς” μήνες μέχρι τις κάλπες των προεδρικών εκλογών της 4ης Μαρτίου. 

Καθώς μαίνεται ο μιντιακός πόλεμος μεταξύ των κομμάτων, αποκαλύπτονται τόσο το βάθος της πολιτικής αβεβαιότητας που επικρατεί στη χώρα, όσο και η έλλειψη πολιτικού οράματος.

Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις κανένα κόμμα δεν θα καταφέρει να έχει αυτοδυναμία. Το Δημοκρατικό Κόμμα του Ρέντσι βρίσκεται σε υποχώρηση, τη στιγμή που το λαϊκιστικό Κίνημα Πέντε Αστέρων και η Δεξιά του  Μπερλουσκόνι βρίσκονται σε άνοδο. Το σκηνικό περιπλέκει ακόμα περισσότερο ο νέος εκλογικός νόμος που αφήνει μεγάλο μέρος στην απλή αναλογική, ευνοώντας τη διασπορά των ψήφων.

Κεντροαριστερά

Το Δημοκρατικό Κόμμα κατεβαίνει και πάλι στις εκλογές με υποψήφιο, τον γραμματέα του κόμματος, Ματέο Ρέντσι. Ο πρώην πρωθυπουργός είχε φέρει αέρα αλλαγής με την εκλογή του το 2013, ωστόσο κατά την διάρκεια της 3ετούς θητείας του έχασε μεγάλο μέρος της δημοτικότητάς του. Τότε είχε έρθει στην εξουσία υποσχόμενος ριζικές θεσμικές μεταρρυθμίσεις που σε μεγάλο βαθμό δεν κατάφερε να καθιερώσει. Το τελειωτικό χτύπημα ήρθε τον Δεκέμβριο του 2016, με την παταγώδη ήττα του στο δημοψήφισμα για τις μεταρρυθμίσεις. Αν και αναγκάστηκε να παραιτηθεί και αντικαταστάθηκε από τον Πάολο Τζεντιλόνι, πήρε νέα εντολή και είναι και πάλι υποψήφιος για την προεδρία. Το Δημοκρατικό Κόμμα που κατάφερε να σχηματίσει συμμαχίες μόνο με μικρά κόμματα, φτάνει το 24% στις δημοσκοπήσεις.

 

Το Κίνημα 5 Αστέρων

Πρώτο στις δημοσκοπήσεις με 28% έρχεται το λαϊκιστικό “Κίνημα 5 Αστέρων” που ιδρύθηκε το 2009 από τον κωμικό Μπέπε Γκρίλο και τον Τζανρομπέρτο Καζαλέτζο. Το κόμμα πάει κόντρα στο “κατεστημένο”  και θεωρείται ευρωσκεπτικιστικό, με περιβαλλοντικές ανησυχίες, στηρίζει τη λήψη αποφάσεων μέσω Διαδικτύου για λόγους διαφάνειας και “πολεμάει” τη διαφθορά. Έχει γίνει ιδιαίτερα δημοφιλές λόγω της δυσαρέσκειας του κόσμου που απορρέει από την οικονομική κρίση και τα υψηλά ποσοστά ανεργίας και μετανάστευσης. 

Ο Γκρίλο ωστόσο, αυτοαποκλείστηκε από το ενδεχόμενο να μπει στο Κοινοβούλιο, τασσόμενος φανατικά υπέρ του αποκλεισμού από τη Βουλή των καταδικασθέντων για ποινικά αδικήματα. (Ο ίδιος είχε καταδικαστεί για ανθρωποκτονία σε τροχαίο ατύχημα το ’81). Υποψήφιος του κόμματος για πρόεδρος θα είναι ο 31χρονος, Λουίτζι Ντι Μάιο. 

Αν και το κόμμα δεν έχει σαφές κυβερνητικό σχέδιο, ζητά δημοψήφισμα για την αποχώρηση της Ιταλίας από το ευρώ, καθώς το θεωρεί βασικό “υπαίτιο” της οικονομικής κρίσης. Παρά την δυσαρέσκεια, όμως, με την ευρωπαϊκή νομισματική πολιτική και ειδικότερα τη Γερμανία, δεν θεωρείται πιθανή μια τέτοια εξέλιξη.

Κεντροδεξιά 

Φόρτσα Ιτάλια

Tο κόμμα “Φόρτσα Ιτάλια” του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, αποτελεί το μοναδικό μεγάλο κόμμα στην κεντροδεξιά, διεκδικώντας το 15% των ψήφων. Ο 81χρονος πρώην πρωθυπουργός καταδικάστηκε για φοροδιαφυγή το 2013 με αποτέλεσμα να του αφαιρεθεί το δικαίωμα υποψηφιότητας στις προεδρικές εκλογές. Αν και έχει προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για άρση της απόφασης, δεν αναμένεται να προλάβει την προθεσμία.

Το “Φόρτσα Ιτάλια” κατεβαίνει στις εκλογές με μια ευρύτερη δεξιά συμμαχία, που περιλαμβάνει το δεξιό κόμμα της Βόρειας Λίγκας, του Ματέο Σαλβίνι, το εθνικιστικό, συντηρητικό κόμμα “Αδελφοί της Ιταλίας” της Τζόρτζια Μελόνι και τον “Τέταρτο Πόλο”.

Στην κορυφή της ατζέντας του κεντροδεξιού συνασπισμού βρίσκεται ο περιορισμός της γραφειοκρατίας, η προσαρμογή της κατώτατης σύνταξης στα 1.000 ευρώ, ο ενιαίος φόρος και η αντιμετώπιση της παράτυπης μετανάστευσης.

Βόρεια Λίγκα

Στροφή προς το νότο – και κατ’ επέκταση- ολόκληρη την Ιταλία έκανε η Λίγκα του Βορρά, αντικαθιστώντας τις αποσχιστικές πεποιθήσεις του παρελθόντος, με μία νέα σκληρή αντι-μεταναστευτική, αντι-μουσουλμανική και αντιευρωπαϊκή πολιτική στάση που απευθύνεται στο σύνολο της χώρας και  που στηρίζει έντονα, ο λαϊκιστής αρχηγός της, Ματέο Σαλβίνι. Το κόμμα που πλέον μετονομάστηκε “Λίγκα” αγγίζει σχεδόν το 14% στις δημοσκοπήσεις.

Αβεβαιότητα για την επόμενη μέρα

To πολιτικό σκηνικό εμπνέει έντονη αβεβαιότητα λόγω έλλειψης συγκεκριμένων, βιώσιμων προτάσεων από τα κόμματα σε κρίσιμα ζητήματα, ενώ ταυτόχρονα υπάρχει ο συνήθης προεκλογικός καταιγισμός υποσχέσεων για διασφάλιση καλύτερου επιπέδου ζωής, που όμως αδυνατεί να… πείσει τους ψηφοφόρους.

Το κλίμα αβεβαιότητας επιδεινώνει και ο περίπλοκος εκλογικός νόμος που εισήχθη τον Οκτώβριο του 2017 με την κατάρρευση των μεταρρυθμίσεων Ρέντσι και που αναμένεται να οδηγήσει σε ένα ιδιαίτερα “κατακερματισμένο” κοινοβούλιο με πολλά κόμματα και πιθανό πρόβλημα συνεννόησης. 

Ανησυχία για μεγάλο ποσοστό αποχής από απογοητευμένους πολίτες, προκαλούν στοιχεία διαφόρων ερευνών, αλλά και  αυτά των περιφερειακών εκλογών της Σικελίας, τον Νοέμβριο του 2017, με συμμετοχή γύρω στο 50%. Τάση που αν επαληθευτεί και στις εκλογές της 4ης Μαρτίου, μπορεί να προκαλέσει αστάθεια στη γειτονική χώρα που δεν θα αφήσει ανεπηρέαστη και την Ευρώπη.