Μεγάλο πλήγμα στην αξιοπιστία και το οικογενειακό ταμείο οι μεταρρυθμίσεις Γαβρόγλου

Οι μεταρρυθμίσεις που έχουν προταθεί από την κυβέρνηση στον χώρο της Παιδείας έχουν προκαλέσει αμφίθυμες αντιδράσεις, καθώς έχει ξεσπάσει θύελλα διαμαρτυριών από καθηγητές της δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης αλλά και από τους γονείς των μαθητών που θα εισάγονται σε πανεπιστημιακές και τεχνολογικές σχολές. Οι διαφωνίες έγκεινται στην αντικειμενικότητα και στο αδιάβλητο του τρόπου εισαγωγής των μαθητών στις σχολές, στις οποίες θα στηριχτεί η μετέπειτα επαγγελματική τους σταδιοδρομία, όπως επίσης και στο οικονομικό βάρος που δέχεται η οικογένεια, καθώς ενώ αναμενόταν η μείωση αυτού με περικοπή των διδάκτρων στα φροντιστήρια και στα ιδιαίτερα μαθήματα, αντιθέτως το νέο σύστημα σχολικών εργασιών προπαγανδίζει τη συνέχιση διαρροής του οικογενειακού εισοδήματος. Τέλος, ο τρόπος αξιολόγησης των καθηγητών και των ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης συνεχίζει να παραπαίει ανάμεσα σε κομματικά κριτήρια και πολιτικές επιδιώξεις.

στην Πέννυ Κροντηρά

Το «Κ» μεταφέρει την έγκυρη άποψη δύο εκπροσώπων της δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ώστε να αντιληφθούμε τα προβλήματα που ανακύπτουν από τις μεταρρυθμίσεις που επιθυμεί να φέρει η κυβέρνηση στην Παιδεία. Ο κ. Γιώργος Ν. Φωτούχος είναι μαθηματικός και πρώην λυκειάρχης, συνταξιούχος της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και ο κ. Κώστας Α. Λάβδας είναι καθηγητής Ευρωπαϊκής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και έχει διατελέσει, μεταξύ άλλων, αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου Κρήτης, senior Research Fellow στη London School of Economics και καθηγητής στην έδρα Ελληνικών και Ευρωπαϊκών Σπουδών «Κωνσταντίνος Καραμανλής» στη Fletcher School of Law and Diplomacy του Πανεπιστημίου Tufts στις ΗΠΑ.

 

 

 

 

  Φωτούχος Ν. Γιώργος

  «Ένα νέο Λύκειο δεν χτίζεται μόνο με αλλαγές στις εξετάσεις»

 

 

 

Οι συνεχείς παλινωδίες στο θέμα των πανελλαδικών εξετάσεων του Υπουργείου Παιδείας και κατ΄ επέκταση της κυβέρνησης δικαιώνουν την έντονη κριτική που δέχονται.

Οι πανελλαδικές εξετάσεις, σε μεγάλο ποσοστό, είναι αδιάβλητες και κατά τεκμήριο αντικειμενικές. Μένει να είναι και αξιόπιστες, δηλαδή μέσα από τη διαδικασία να επιλέγονται οι καλύτεροι.

Η πρόταση του Υπουργείου Παιδείας για το νέο Λύκειο περιέχει διπλές εξετάσεις, αφού είχε προπαγανδιστεί η κατάργησή τους, την εργασία των μαθητών και τον βαθμό του σχολείου που συμμετέχει τελικά περίπου 20%.

Η σχολική επίδοση κρίνεται από τους αξιολογητές καθηγητές και μπορεί να δημιουργήσει, ανάλογα την περιοχή και την αντικειμενική κρίση του καθηγητή, ποσοστό διαβλητότητας. Χωρίς να έχουμε δημιουργήσει τις προϋποθέσεις, ώστε οι καθηγητές να βαθμολογούν κατά το δυνατόν ομοιόμορφα, θα παρουσιαστούν αποκλίσεις στη βαθμολογία από περιοχή σε περιοχή, από σχολείο σε σχολείο.

Η συνθετική εργασία του μαθητή πρέπει να γίνεται στο σχολείο με την άμεση επίβλεψη υπεύθυνου καθοδηγητή-καθηγητή, σε κατάλληλο χώρο και εκπαιδευτικό υλικό, οπωσδήποτε βιβλιοθήκη και internet. Το περιεχόμενο της εργασίας, ώς την ολοκλήρωσή της, να παραμένει στο σχολείο. Σε διαφορετική περίπτωση η εργασία, πιθανόν, να είναι δημιούργημα κάποιου φροντιστηρίου. Η εμπειρία από τις φοιτητικές εργασίες είναι διδακτική.

Οι διπλές εξετάσεις Ιανουαρίου-Ιουνίου ονομάστηκαν κεντρικά οργανωμένες εξετάσεις -ΚΟΕ- και αντικατέστησαν τις πανελλαδικές. Μία ακόμα ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ονοματοδοσία. Οι μαθητές θα εξετάζονται σε τέσσερα μαθήματα, το ένα κοινό για όλους και τα άλλα τρία σύμφωνα με την κατεύθυνση που έχει προτιμήσει ο μαθητής.

Κατά το υπουργείο οι διπλές εξετάσεις στόχο έχουν την αποδραματοποίηση των εξετάσεων στην κοινωνία. Ουσιαστικά όμως δημιουργούν περισσότερο άγχος στους μαθητές και αύξηση της πελατείας των φροντιστηρίων από τη Β΄ ή και την Α΄ Λυκείου.

Οι εξετάσεις του Ιανουαρίου θα επιφέρουν αναστάτωση στην εκπαιδευτική διαδικασία περίπου 15 ημερών -προετοιμασία, διεξαγωγή, διόρθωση- στο Λύκειο αλλά και στο Γυμνάσιο από πιθανή χρησιμοποίηση των καθηγητών του. Απορία υπάρχει για τους μαθητές Λυκείων με 3 ή 4 ή 5 μαθητές στη Γ΄ Λυκείου. Θα μεταφερθούν οι μαθητές αυτοί σε εξεταστικά κέντρα μακριά από το σπίτι τους ή και το νησί τους; Ποιος θα πληρώσει τα έξοδα μετακίνησης-διαμονής;

Με δεδομένο τον τρόπο και τον χρόνο πλήρωσης των κενών, σε πολλά Λύκεια, ειδικά της περιφέρειας, τα μαθήματα θα αρχίσουν σε ολοκληρωμένη μορφή μετά 10 ή 15 ημέρες από την αρχή του διδακτικού έτους. Αν παρουσιαστούν και φαινόμενα καταλήψεων που συνήθως γίνονται Νοέμβριο ή Δεκέμβριο και υπολογίζοντας τις 5 ημέρες της εκδρομής της Γ΄ Λυκείου, η ύλη των εξετάσεων του Ιανουαρίου θα αντιστοιχεί σε 2 ή το πολύ 3 μήνες διδασκαλίας. Δηλαδή, ελάχιστη ύλη για αξιόπιστη αξιολόγηση.

Τελικά, ένα νέο Λύκειο δεν χτίζεται μόνο με αλλαγή του εξεταστικού. Βέβαια, η κυβέρνηση κάτι έπρεπε να παρουσιάσει.

Προηγείται η ενίσχυση της υλικοτεχνικής υποδομής, η συνεχής επιμόρφωση και ενημέρωση των εκπαιδευτικών, η αναμόρφωση των σχολικών βιβλίων, διορισμοί καθηγητών, υλική ενίσχυση των εκπαιδευτικών, αξιολόγηση του σχολείου, των εκπαιδευτικών και των σχολικών προγραμμάτων.

Δυστυχώς, οι προτάσεις της επιτροπής Εθνικού Διαλόγου για την Παιδεία ελάχιστα χρησιμοποιήθηκαν.

Η πρόταση έχει τεθεί σε δημόσια διαβούλευση. Ελπίζουμε την επόμενη φορά ο υπουργός να είναι συγκεκριμένος και σταθερός.

 

Κώστας Α. Λάβδας

«Η κρατική “επιτροπεία” βλάπτει σοβαρά τα Πανεπιστήμια»

Η παιδεία είναι προϋπόθεση εύρυθμης λειτουργίας της πολιτείας, είναι όμως και ανθρώπινο δικαίωμα. Κάθε μεταρρύθμιση άξια του ονόματος οφείλει να βελτιώνει το ισχύον πλαίσιο αναφορικά και με τις δυο παραμέτρους. Επιλέγω εδώ να επικεντρωθώ συνοπτικά στα ΑΕΙ. Ενώ η διεθνής συγκυρία καλεί σε αναβάθμιση της ανταγωνιστικής θέσης τους, στην Ελλάδα δεν έχει γίνει κατανοητή η σημασία της άμιλλας μεταξύ σοβαρών ακαδημαϊκών ιδρυμάτων. Ο εντός πλαισίων ανταγωνισμός και η άμιλλα ωφελούν την επιστήμη, η κρατική «επιτροπεία» βλάπτει. Αλλά στην Ελλάδα, κάθε σοβαρή μεταρρυθμιστική προσπάθεια στα ΑΕΙ συναντούσε ανέκαθεν αντιδράσεις. Η μετριοπαθής και στοχευμένη μεταρρύθμιση Γιαννάκου αποτελεί εξαιρετικό παράδειγμα: την πολέμησαν σχεδόν όλοι. Πιο πρόσφατα, με τον αποκαλούμενο «νόμο Διαμαντοπούλου» επιχειρήθηκε μια σημαντική αλλά άνιση και εν πολλοίς δυσλειτουργική τομή. Ο νόμος θύμιζε collage διεθνών ρυθμίσεων συχνά αντιφατικών μεταξύ τους. Στην πραγματικότητα, χωρίς τις παρεμβάσεις Αρβανιτόπουλου το νέο πλαίσιο θα ήταν ανεφάρμοστο. Και σήμερα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αλλάζει πάλι(!) το νόμο επανεισάγοντας γενναίες δόσεις λαϊκισμού του παρελθόντος. Όμως τα πανεπιστήμια χρειάζονται σαφείς και μακροπρόθεσμης διάρκειας κανόνες, οι οποίοι θα δεσμεύουν και τα ίδια και τις κυβερνήσεις. Κανόνες για την πρόσβαση μέσω συνδυασμού εθνικών εξετάσεων και ιδρυματικών κριτηρίων, τις σχέσεις μεταξύ χρηματοδότησης και αριθμού των φοιτητών, τα ακαδημαϊκά standards και τα κίνητρα για την επίτευξη τους κ.λπ.

Η Ελλάδα θα μπορούσε να αποτελέσει χώρα με θύλακες διεθνούς αριστείας στα πανεπιστήμια, τα νοσοκομεία, τα ερευνητικά κέντρα. Στα δημόσια νοσοκομεία όπως και τα δημόσια πανεπιστήμια, η άμεση καθιέρωση ενός συστήματος αξιολόγησης που θα συνεκτιμά την αποτελεσματικότητα ως προς τους χρήστες (ασθενείς, φοιτητές, κοινωνικούς φορείς) αλλά και τις διεθνείς επιστημονικές-ερευνητικές επιδόσεις του προσωπικού θα έδινε νέα ώθηση στην προσέλκυση των αξιότερων και την παρουσία θυλάκων αριστείας. Χωρίς διάκριση -όχι απλώς βελτίωση- στην Παιδεία, η Ελλάδα θα παραμείνει στην καλύτερη περίπτωση ένας ασθενής κρίκος μιας γενικώς ευημερούσας Ε.Ε.