Μακρύ καυτό καλοκαίρι για την Κεντροαριστερά

 

Σε αχαρτογράφητα νερά, χωρίς πυξίδα και καπετάνιο εισέρχεται η περίφημη υπόθεση συγκρότησης της Kεντροαριστεράς. Η παράδοση του περίφημου πορίσματος της Επιτροπής που έχει αναλάβει να παρουσιάσει ένα πλαίσιο θέσεων, αναμένεται να γίνει στις 7 Ιουλίου -όπως λένε μέλη της «δεν βλέπω να το προλαβαίνουμε για τις 4 Ιουλίου-, αλλά τα δυσκολότερα ξεκινούν αμέσως μετά.

Να γίνει πρώτα Συνδιάσκεψη και μετά εκλογή αρχηγού από τη βάση; Ή να γίνει πρώτα εκλογή αρχηγού από ένα «χύμα» εκλογικό σώμα και μετά Συνέδριο για μετατροπή σε ενιαίο κόμμα;

Οι δυνάμεις που συμμετέχουν στον εξαιρετικά επώδυνο -όπως αποδεικνύεται στην πράξη- τοκετό για την Κεντροαριστερά, έχουν διαφορετική άποψη για τη διαδικασία, η οποία αντικατοπτρίζει και τη δυστοκία για το ίδιο το εγχείρημα. Από την πλευρά της Δημοκρατικής Συμπαράταξης θα ήθελαν να γίνει πρώτα μια Συνδιάσκεψη Θέσεων και μετά να προχωρήσει η διαδικασία εκλογής αρχηγού.

Όπως λέει χαρακτηριστικά στέλεχος του ΠΑΣΟΚ «βρε παιδιά, αυτά τα πράγματα θέλουν λίγο χρόνο, δεν πρέπει κάπως να γνωριστούμε μεταξύ μας, να μιλήσουμε κοινή γλώσσα, να καταλήξουμε να έχουμε κοινές προσεγγίσεις σε μερικά κρίσιμα θέματα; Πώς να προχωρήσουμε σε εκλογή αρχηγού χωρίς να έχει προηγηθεί αυτή η διαδικασία;»

Η έμμεση αιχμή πηγαίνει κυρίως προς την πλευρά της Σεβαστουπόλεως, η οποία προτάσσει την ιδέα της εκλογής αρχηγού από τη βάση και στη συνέχεια τα υπόλοιπα.

Πίσω απ’ όλα αυτά τα διλήμματα κρύβεται στην πραγματικότητα ο φόβος του αγνώστου. Όσοι επιθυμούν να γίνει άμεσα η εκλογή αρχηγού προτείνουν την αυτοδιάλυση των κομμάτων που θα λάβουν μέρος. Κι αυτό πιέζει περισσότερο το ΠΑΣΟΚ που ως ιστορικό κόμμα έχει «περισσότερα να χάσει» όπως λένε στελέχη του «για κάτι που είναι ακόμα άγνωστο».

Από την πλευρά τους θα έβλεπαν πιο «φυσιολογική» την εξέλιξη δημιουργίας μιας Συνομοσπονδίας , δηλαδή το κάθε κόμμα να κρατήσει τη σφραγίδα του και την κάθοδο στις εκλογές με ένα νέο αρχηγό κι έναν «θόλο» -δηλαδή ένα όργανο που θα βρίσκεται πάνω από τα κόμματα-σφραγίδες.