Ειδησεογραφικό site

Κριτική Κινηματογράφου από το «Κ»

49

Του Νέστορα Πουλάκου

1Δεσμοί αίματος

H ταινία του Γκρίμουρ Χακόναρσον κέρδισε κοινό και κριτικούς στο Φεστιβάλ Καννών 2015, κερδίζοντας το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας στο τμήμα Ένα Κάποιο Βλέμμα, όπου και πραγματοποίησε την παγκόσμια πρεμιέρα του. Την πανελλήνια πρεμιέρα του έκανε στο 56ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης κερδίζοντας το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας-Χρυσός Αλέξανδρος. Σε μια απομακρυσμένη κοιλάδα στην Ισλανδία, ο Γκάμι και ο Κίντι, δύο αδέλφια που ζουν δίπλα-δίπλα, μοιράζονται την ίδια γη και έχουν παρόμοιο τρόπο ζωής, έχουν να μιλήσουν 40 χρόνια! Τα πρόβατα που έχουν κληρονομήσει θεωρούνται από τα σημαντικότερα είδη ζώου της περιοχής κι εκείνοι έχουν βραβευθεί πολλές φορές για τα κριάρια τους, που έλκουν μια μακρινή, αρχαία καταγωγή. Όταν μια θανατηφόρα ασθένεια προσβάλει τα πρόβατα του Κίντι και εξαπλώνεται στην περιοχή ως ιός, οι αρχές αποφασίζουν να θανατωθούν όλα τα πρόβατα της κοιλάδας ώστε να σταματήσει εκεί η απειλή!

2Οι μισητοί οκτώ

Στο νέο, βαμμένο με αίμα, γουέστερν έπος του Κουέντιν Ταραντίνο, με πρωταγωνιστή τον Σάμιουελ Τζάκσον, έξι ή οχτώ ή δώδεκα χρόνια μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο, μία ετερόκλητη ομάδα ανθρώπων, που αποτελείται από κυνηγούς επικηρυγμένων, φυγάδες κι ανθρώπους του νόμου, βρίσκουν καταφύγιο σε μια ορεινή στάση κατά τη διάρκεια μιας χιονοθύελλας και μπλέκονται σε μία πλεκτάνη προδοσίας κι απάτης. Θα καταφέρουν να επιβιώσουν; Όταν τον Ιανουάριο του 2014 υπήρξε διαρροή στο σενάριο, ο Tarantino σκεφτόταν αντί να το κάνει ταινία, να το κάνει μυθιστόρημα. Το Απρίλιο, όμως, αποφάσισε κι έκανε δημόσια ανάγνωση του κειμένου που είχε διαρρεύσει, δηλώνοντας πως κάνει νέα προσχέδια, αλλά ανακοινώνοντας και το καστ των ηθοποιών.

3Η ιστορία της Ναχίντ

Στερεοτυπικό ιρανικό δράμα για τους λάτρεις του είδους. H Ναχίντ, μια νεαρή διαζευγμένη γυναίκα, ζει με τον γιο της σε μια μικρή πόλη στο Ιράν, όταν ερωτεύεται έναν άνδρα που θέλει να την παντρευτεί. Ενώ σύμφωνα με τους ιρανικούς κανόνες σε περίπτωση διαζυγίου την επιμέλεια του παιδιού έχει ο πατέρας, εκείνος την παραχωρεί στη Ναχίντ, με τον όρο ότι δεν θα ξαναπαντρευτεί. Προσπαθώντας να διατηρήσει την κηδεμονία του παιδιού της, αλλά κι εκείνον που αγαπά, αναγκάζεται να σκεφτεί τον προσωρινό γάμο (Sighe) ως διέξοδο. Παρά το γεγονός ότι η πράξη αυτή είναι νόμιμη, δεν έχει την αποδοχή της κοινωνίας. Ποια μπορεί να είναι η λύση στο πρόβλημά της;

Τα σχόλια είναι κλειστά.