Κυριακή Δερέμπεη: «Είναι μαγεία να εκφράζεις μέσα από νότες συναισθήματα»

«Η βυζαντινή και η παραδοσιακή μουσική αποτελεί την αφετηρία, είναι η γραμματική μου και το συντακτικό μου» εξηγεί στο «Κ» η μουσικός και τραγουδίστρια Κυριακή Δερέμπεη.

Στην Πέννυ Κροντηρά

Αν και πολύ νέα έχει ήδη καταφέρει να θέσει στέρεες βάσεις μουσικής παιδείας παίζοντας τέσσερα μουσικά όργανα πιάνο, ούτι, σαντούρι, μπουζούκι και έχει ξεχωρίσει τραγουδώντας δίπλα σε σπουδαία ονόματα του χώρου όπως ο Μανώλης Μητσιάς, η Ελένη Βιτάλη, η Γλυκερία, ο Βασίλης Λέκκας και ο Γρηγόρης Βαλτινός. Η Κυριακή Δερέμπεη έχει όλα τα εχέγγυα για το κτίσιμο μίας σπουδαίας μουσικής πορείας.

Μόλις  19 ετών και στο ενεργητικό σου έχεις ήδη πάνω πολλές συμμετοχές σε συναυλίες δίπλα σε καταξιωμένους ανθρώπους της τέχνης. Πως νιώθεις για αυτό;

Έχω συμμετάσχει σε περισσότερες από 20 συναυλίες, ούσα ανήλικη δηλαδή από 13,5 ετών, στο πλευρό καταξιωμένων καλλιτεχνών. Αυτό για εμένα αποτελεί σχολείο, είναι μια ευλογία.

Παρά το ότι η γενιά σου έχει άλλα ακούσματα εσύ αποφάσισες να ασχοληθείς με τη βυζαντινή και παραδοσιακή μουσική. Πως και δεν επέλεξες διαφορετική μουσική κατεύθυνση;

Σέβομαι όλα τα είδη μουσικής και δεν απορρίπτω κανένα άλλωστε και εγώ αγαπώ να πειραματίζομαι και με άλλα είδη, ξέχωρα από την παραδοσιακή. Για εμένα η βυζαντινή και η παραδοσιακή μουσική αποτελεί την αφετηρία, είναι η γραμματική μου και το συντακτικό μου όπως συνηθίζω και αγαπώ να λέω, όμως η μουσική δεν έχει όρια. Επέλεξα αυτά τα δυο είδη μουσικής λόγω του ότι κατάγομαι από μια παραδοσιακή οικογένεια με παραδοσιακά και βυζαντινά ακούσματα. Έχοντας αφετηρία αυτές τις δυο σχολές, μου αρέσει να πειραματίζομαι και να εξελίσσομαι. Να ενώνω το παραδοσιακό με το σύγχρονο χωρίς όμως να αλλοιώνω προκαλώντας μια «τερατογένεση» που δυστυχώς είναι πολύ εύκολο να γίνει κάτι τέτοιο πια.

Θεωρείς ότι σήμερα το μουσικό είδος που ασχολείσαι έχει μέλλον;

Όταν επιλέξεις να υπηρετείς το δρόμο της παράδοσης ξέρεις από την αρχή πως δεν είναι ο εμπορικός δρόμος που θα σου επιφέρει πολλά χρήματα και τεράστια δόξα. Εγώ συνειδητά επέλεξα να κάνω αυτό που αγαπώ, για εμένα, για να νιώθω εγώ καλά με τον εαυτόν μου κάνοντας το μεράκι μου. Έχει μέλλον πάντα η παράδοση, σε αυτό το μέλλον ελπίζουμε και εμείς που ασχολούμαστε με την παραδοσιακή μουσική. Να βάλουμε ένα λιθαράκι στην συνέχισή της.

Τι εκφράζει η μουσική και το τραγούδι για σένα; Τα θεωρείς αλληλένδετα καθώς ασχολείσαι και με τα δύο;

Θέλω να λέγομαι πρώτα μουσικός, να γράφω μουσική, να παίζω μουσική και μετά το τραγούδι. Και τα δυο απαιτούν εξίσου μεγάλο κόπο και γνώσεις. Δεν υπάρχει όμως μεγαλύτερη μαγεία από το να γράφεις μουσική και μέσα από αυτές τις νότες να εκφράζεις την ψυχοσύνθεσή σου και τα συναισθήματά σου. Είναι πηγή έκφρασης και επικοινωνίας. Τέλος μέσα από τον τρόπο που παίζει ένας μουσικός καταλαβαίνεις συνήθως τον χαρακτήρα του.

Παίζεις τέσσερα μουσικά όργανα πιάνο, σαντούρι, μπουζούκι και ούτι. Που στηρίζεις αυτή την έφεση;

Ούτι άρχισα να μαθαίνω πρόσφατα μετά από παρότρυνση του κ. Χρόνη Αηδονίδη, να μάθω λάφτα. Τα υπόλοιπα όργανα υπάρχουν στην ζωή μου από πολύ μικρή ηλικία. Συγκεκριμένα το σαντούρι από όταν ήμουν πέντε ετών. Το πιάνο είναι πολύ βασικό όργανο για εμάς τους μουσικούς και κυρίως -κατ’ εμέ- για την σύνθεση. Το μπουζούκι το έβλεπα στις ελληνικές ταινίες και το λάτρεψα.

Ποια στιγμή στην πορεία σου ξεχωρίζεις και θυμάσαι;

Πολλές στιγμές κρατώ αναλλοίωτες στην μνήμη μου που με έχουν σημαδέψει όσον αφορά την μουσική μου πορεία. Μια στιγμή όμως θέλω να κρατήσω πολύ γερά μέσα μου, την κάθε λέξη, την κάθε έκφραση, την κάθε μυρωδιά και ήχο από την στιγμή που ο κ. Μανώλης Μητσιάς μου έδωσε χώρο στην συναυλία του να πούμε μαζί ένα τραγούδι σε ηλικία 13,5 ετών, θυμάμαι ήταν επιθυμία του αντιδημάρχου που διοργάνωνε την συναυλία να πω ένα τραγούδι μαζί του. Θυμάμαι ο κ. Μητσιάς είχε πει στο κοινό μεταξύ άλλων «…η Κυριακούλα τραγούδησε με πολύ στρες, όμως να θυμάστε αυτό το παιδί θα το δείτε μπροστά σας σε λίγα χρόνια να τραγουδάει πολύ ωραία…». Η συμμετοχή μου αυτή αποτελεί σημείο αναφοράς για εμένα και τον ευγνωμονώ για αυτό!

Ποια τα επαγγελματικά σου σχέδια;

Έχω υπογράψει συμβόλαιο στην δισκογραφική εταιρία Final Touch του Μίλτου Καρατζά και σε λίγο καιρό μπαίνουμε στην τελική ευθεία για την ηχογράφηση του πρώτου μου τραγουδιού ενός πολύ σπουδαίου συνθέτη.

Έχεις εκδώσει μία ποιητική συλλογή. Πως προέκυψε η έμπνευση;

Από μικρή που θυμάμαι τον εαυτόν μου, μου άρεσε να εκφράζω τις σκέψεις μου σε ένα χαρτί είτε σε μορφή πεζού είτε σε μορφή στίχου. Το βιβλίο αυτό, όσο και να ακούγεται παράξενο είναι αποτέλεσμα της επιμονής της μικρής μου αδερφής να τα συλλέξω, να τα συγκεντρώσω όλα μαζί σε κάποια μορφή. Έτσι γεννήθηκε το πρώτο μου βιβλίο με τίτλο «Με τα μάτια της καρδιάς, από τα βάθη της ψυχής».

Πως αισθάνεσαι πάνω στη σκηνή;

Επάνω στην σκηνή αισθάνομαι μαγευτικά, σα να είμαι στο σπίτι μου. Νιώθω αγάπη και ευγνωμοσύνη για τους ανθρώπους που έχω την τιμή να με ακούν.

Ποια η σχέση σου με τη θρησκεία ως νέα κοπέλα;

Πιστεύω στο Θεό, με τον δικό μου τρόπο, χωρίς κανένα ίχνος υπερβολής και θρησκοληψίας.

Τι δεν γνωρίζουμε για σένα;

Πέρα από την μουσική που λατρεύω να ακολουθώ έχω στα άμεσα σχέδιά μου τη δημιουργία μιας φιλοζωικής οργάνωσης στον τόπο μου με ρόλο ουσιαστικό και άμεσο, την φροντίδα και τη νοσηλεία αδέσποτων καθώς και την φροντίδα αφιλοκερδώς κατοικίδιων που δεν είναι σε θέση οι ιδιοκτήτες να τα φροντίσουν όσον αφορά φάρμακα και σίτιση.

Ποια τα όνειρά σου;

Το όνειρό μου είναι να παραμείνω απλή και ταπεινή, να εξελίσσομαι και να μην αλλοιωθεί ο χαρακτήρας μου.