H μεγάλη δεξαμενή της Κεντροαριστεράς ανήκει στο ΠΑΣΟΚ, κι αυτό τρομάζει τον ΣΥΡΙΖΑ

Γράφαμε πριν από δύο εβδομάδες, σε αυτήν εδώ τη σελίδα, ότι οι Έλληνες συχνά αιφνιδιάζονται από διάφορα γεγονότα και για τον λόγο αυτό ακούμε τη γνωστή επωδό «έπεσα από τα σύννεφα». Κάποια ανάλογη… ταραχή θα έπαθαν και διάφοροι πολιτικοί, πολιτικάντηδες, αναλυτές, δημοσιογράφοι και όσοι -τέλος πάντων- παριστάνουν τους ειδήμονες και μιλούν από καθέδρας, όταν πληροφορήθηκαν ότι ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό πολιτών πήγε στις κάλπες για την εκλογή ηγεσίας στην Κεντροαριστερά. Όλοι εκείνοι που αιφνιδιάστηκαν, το διάστημα που προηγήθηκε των εκλογών, είχαν κάνει λάθος εκτιμήσεις αφού οι προβλέψεις μιλούσαν για 50.000 ψηφοφόρους, ενώ είχαν λοιδορήσει αυτό το εγχείρημα. Βέβαια, διαψεύστηκαν πανηγυρικά οι ξερόλες γιατί πάντα λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο, ο οποίος στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι ο λαός.

-Χωρίς να θέλω να ευλογήσω τα… δημοσιογραφικά μας γένια, σημειώνω ότι το «ΚΑΡΦΙ» ήταν η μοναδική εφημερίδα απ’ όλες που κυκλοφόρησαν το Σαββατοκύριακο, η οποία είχε βασικό θέμα την ψήφο για τη νέα αλλαγή και επιπροσθέτως προέτρεπε τους ψηφοφόρους να πάνε μαζικά στις κάλπες γιατί η εκλογική διαδικασία υπερβαίνει πρόσωπα και κόμματα, γράφαμε χαρακτηριστικά.

-Επίσης, τονίζαμε ότι η μεγάλη συμμετοχή θα έστελνε πολλαπλά πολιτικά μηνύματα, ανάμεσα στα οποία δύο σημαντικά. Πρώτον ότι ο χώρος του Κέντρου, που βρίσκεται εν υπνώσει, μπορεί να ανακτήσει την παλιά δυναμική του και δεύτερον να καταδικαστεί η ανερμάτιστη και καταστροφική διακυβέρνηση των λαφυραγωγών του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι πέρα από τα άπειρα ψέματα που έσπειραν στην κοινωνία, προσπάθησαν να οικειοποιηθούν τον χώρο της Κεντροαριστεράς, με τον οποίο ουδεμία ιδεολογική συγγένεια έχουν. Οι πρώην ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, που μετεπήδησαν στον ΣΥΡΙΖΑ, είναι οι καιροσκόποι και γνωστοί λαθρεπιβάτες της κάθε εξουσίας.

 

-Τα μηνύματα, που εστάλησαν από τους ψηφοφόρους, δημιούργησαν αμηχανία στους παραλήπτες και γι’ αυτό υπήρξαν πολυποίκιλες και κακεντρεχείς αντιδράσεις. Άρχισαν να μιλούν για απαξιωμένο και τελειωμένο ΠΑΣΟΚ, που δεν θα μπορέσει να ανακάμψει, γιατί τον κεντροαριστερό χώρο τον καλύπτει ο ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά πέρα από αυτό το επιχείρημα, κάποια προσέδωσαν μια άλλη χροιά στη διαδικασία, τονίζοντας ότι η πλειονότητα αυτών που πήγαν στις κάλπες ήταν πασοκογενείς.

 

-Το γαρ πολύ της θλίψεως δεν γεννά μόνον παραφροσύνη αλλά και ανόητα επιχειρήματα. Σε αυτές τις εκλογές μετείχαν στην ουσία δύο κόμματα, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι, και ο ανεξάρτητος Καμίνης. Επομένως, ήταν απόλυτα λογικό η πλειονότητα των ψηφοφόρων να προέρχονται από το μεγαλύτερο κόμμα. Γι’ αυτό και σώθηκε η παρτίδα. Επίσης, υπήρξε και ένα άλλο αξιοσημείωτο περιστατικό. Πολλοί που μετοίκησαν στον ΣΥΡΙΖΑ, απηυδισμένοι από τα πολλά ψέματα και την καταστροφική πολιτική, επέστρεψαν στα οικεία εδάφη.

 

-Ήταν πολύ λογικό οι ψηφοφόροι αυτοί να επιλέξουν πρόσωπα που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ. Μακάρι, στην πρώτη δυάδα να υπήρχαν πολιτικοί, προερχόμενοι από άλλους χώρους. Φαίνεται όμως η μεγάλη δεξαμενή της Κεντροαριστεράς ανήκει στο ΠΑΣΟΚ. Όλα τα άλλα είναι πομφόλυγες και παιδικά επιχειρήματα. Όσοι ενοχλήθηκαν, ας ψάξουν αλλού να αναζητήσουν τους λόγους της μεγάλης συμμετοχής.

 

-Πρέπει, επίσης, να επισημανθεί ότι ο νέος φορέας που θα δημιουργηθεί, ξεκίνησε με πρωτοβουλία του ΠΑΣΟΚ. Και σ’ αυτό το εγχείρημα προσχώρησαν οικειοθελώς κόμματα και κινήσεις πολιτών. Γιατί σε ένα μεγάλο κόμμα όλοι οι καλοί χωράνε. Συνεπώς, όσοι επιχειρούν να απαξιώσουν μια ξεκάθαρη δημοκρατική διαδικασία, ας κοιτάξουν τα του οίκου τους. Γιατί είτε τους αρέσει είτε όχι, ένα μεγάλο κόμμα στο Κέντρο είναι το αντίβαρο απέναντι στη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ.

 

-Η κυβέρνηση προσπάθησε από την πρώτη στιγμή να υπονομεύσει τη μαζική προσέλευση ψηφοφόρων γιατί αφ’ ενός φοβάται τον επαναπατρισμό των ψηφοφόρων και αφ’ ετέρου θέλει να διαφεντεύει τον χώρο της Κεντροαριστεράς. Κι αυτό ενώ δεν το κατάφεραν, ψέλλισαν κάποιες ασυναρτησίες του στιλ «ε, και τι έγινε», αλλά μόλις κατάλαβαν τη σοβαρότητα της υπόθεσης άλλαξαν αμέσως τροπάριο.

 

-Την επομένη της κάλπης (πρωί Δευτέρας) οι Μαυρογιαλούροι του Μαξίμου είχαν μια φαεινή ιδέα. Έστησαν μπροστά στις κάμερες τον Αλέξη, προκειμένου ο ηγεμόνας να μοιράσει στους υπηκόους του «κοινωνικό μέρισμα». Με την οίηση που τον διακρίνει, ο πρωθυπουργός προσέφερε 1,4 δισεκατομμύρια σε εκατομμύρια πολίτες, χωρίς όμως να αναφέρει από ποιους πόρους προέρχονται αυτά τα χρήματα. Πάντως, το φαινόμενο, ένας πρωθυπουργός να μοιράζει από τηλεοράσεως ψιχία, δεν απαντάται σε κανένα μέρος του πολιτισμένου κόσμου. Η ελληνική αυτή πατέντα είναι παγκόσμια πρωτοτυπία. Δυστυχώς!

 

-Όμως, για μια ακόμη φορά ο Αλέξης δεν είπε την αλήθεια. Τα 1,4 δισεκατομμύρια δεν είναι τα χρήματα που θα μοιραστούν αλλά μόνο τα 700 εκατομμύρια, δηλαδή τα μισά. Κι αυτό επειδή τα 315 εκατομμύρια αφορούν υποχρεώσεις του κράτους στους συνταξιούχους, επειδή τους παρακρατούσαν χρήματα επί 5 χρόνια παράνομα αλλά τα δικαστήρια τούς δικαίωσαν. Συνεπώς, τα χρήματα αυτά δεν είναι επιδόματα αλλά χρωστούμενα. Επίσης, άλλα 360 εκατομμύρια θα δοθούν στη ΔΕΗ για το κόστος των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας, ένα κόστος που το πλήρωναν όλες οι κυβερνήσεις.

-Τώρα, τα 700 εκατομμύρια που απομένουν θα τα μοιράσει ο πρωθυπουργός σε ανέργους, νέους και τη μεσαία τάξη, αλλά είναι αμφίβολο εάν θα πάρουν κάποιο ποσό γιατί υπάρχουν πολλά εισοδηματικά κριτήρια.

Να υπενθυμίσουμε ότι πέρυσι ένα μέρος του μερίσματος έμεινε αδιάθετο επειδή πολλοί δικαιούχοι δεν πήραν κάτι γιατί δεν συμπλήρωναν τα κριτήρια.

 

-Έτσι, ένα ακόμη ψέμα του Αλέξη μοιράστηκε στον πένητα λαό, δίκην επιδόματος. Ας το πάρουν για να ανακουφιστούν όσοι το έχουν ανάγκη. Πρέπει όμως να αντιληφθούν ότι θα προσβάλουν την αξιοπρέπειά τους, όσοι τους υποχρεώνουν να ζουν με επιδόματα-ψιχία αντί να τους δοθεί η ευκαιρία να βρουν αξιοπρεπείς δουλειές όλοι και ιδιαίτερα οι νέοι. Και προς αυτήν την κατεύθυνση πρέπει η κυβέρνηση να δώσει άμεση προτεραιότητα. Δουλειές και όχι επιδόματα χρειάζεται ο κόσμος.

 

-Με όλα αυτά τα παράδοξα, που βιώνουμε σχετικά με την κυβερνητική δραστηριότητα, είναι αδήριτη η ανάγκη να προσέλθουν πάλι αύριο μαζικά οι ψηφοφόροι για να εκλέξουν την (ή τον) πρόεδρο για τον νέο φορέα. Όπως λέγαμε και την προηγούμενη εβδομάδα, ο λαός έχει τη μοναδική ευκαιρία να καθορίσει αυτός το μέλλον του. Επίσης, να επισημάνουμε ότι τις εσωκομματικές εκλογές τις καθιέρωσε το ΠΑΣΟΚ (πρωτοβουλία Γ. Παπανδρέου το 2004) και ακολούθησε η ΝΔ. Και εδώ προκύπτει ένα ερώτημα. Έχουν σκοπό στον ΣΥΡΙΖΑ να ακολουθήσουν παρόμοιες ανοιχτές διαδικασίες ή θέλουν ο αρχηγός να εκλέγεται σε συνάξεις ταβερνείων και «κλειστών γραφείων», μέσα από ίντριγκες και δολοπλοκίες; Θα ήταν ενδιαφέρον να κάνουν αυτή τη στροφή η οποία, ασφαλώς, δεν θα είχε σχέση με τη γνωστή… κωλοτούμπα.

 

 

Η σιωπή του Αλέξη

Κάποιος να τον μαζέψει. Ο λόγος για τον αναπληρωτή υπουργό Υγείας Παύλο Πολάκη, ο οποίος έχει ξεπεράσει κάθε όριο ευπρέπειας και πολιτικού πολιτισμού, καθυβρίζοντας τους πάντες με τα πιο χυδαία λόγια. Τελευταία σοδειά, η επίθεση εναντίον της οικονομολόγου Μιράντας Ξαφά, η οποία σύμφωνα με την «Εφημερίδα των Συντακτών» φέρεται να είπε σε φόρουμ στο Λονδίνο ότι η τρίτη αξιολόγηση δεν θα κλείσει και ότι οι τράπεζες χρειάζονται ανακεφαλαιοποίηση οδηγώντας την κυβέρνηση σε παραίτηση. Όλα αυτά τα διέψευσε η κ. Ξαφά, όμως ο Πολάκης δεν πείστηκε, γι’ αυτό ζήτησε «φτύσιμο και δημόσιο ξεφτιλισμό της». Οι κατά συρροή αισχρές αντιδράσεις του υπουργού (που είναι και γιατρός δεν έχουν προηγούμενο στα παγκόσμια χρονικά. Το πρόβλημα όμως δεν είναι πώς συμπεριφέρεται ο Πολάκης. Είναι η παρατεταμένη σιωπή του πρωθυπουργού, που φανερώνει ότι ο Τσίπρας επικροτεί τις αθλιότητες. Η Ελλάδα, όντως, αλλάζει, Αλέξη…