Γεννηματά και Ανδρουλάκης στο εκλογικό «ρινγκ» για την ηγεσία της Κεντροαριστεράς

«Ερεθίζοντας» την προεκλογική ατμόσφαιρα με αιχμηρά σχόλια αλλά και με αλληλοκαρφώματα, οι δύο μονομάχοι της Κεντροαριστεράς, Φώφη Γεννηματά και Νίκος Ανδρουλάκης, ανεβαίνουν την Κυριακή στο εκλογικό «ρινγκ» για τον τελικό αγώνα.

Της Στέλλας Νοβάκη

Οι δύο φιναλίστ που όλη την εβδομάδα προσπάθησαν, ίσως όχι με απόλυτη επιτυχία, να διατηρήσουν τις ισορροπίες αλλά και το κλίμα ενότητας της παράταξης, άφησαν ωστόσο και τα πνεύματα να εκτονωθούν, ηλεκτρίζοντας την ατμόσφαιρα προκειμένου το κλίμα να πολωθεί. Πάγια προεκλογική τακτική κάθε υποψηφίου.

Η μάχη είναι ωστόσο ενδοπαραταξιακή -και όχι ενδοπασοκική- και οι δύο υποψήφιοι αρχηγοί γνωρίζουν πολύ καλά ότι πρέπει να πιστωθούν με κάθε τρόπο το ενωτικό κλίμα που προέκυψε από την μαζική συμμετοχή των ψηφοφόρων στον πρώτο γύρο. Εστιάζουν αμφότεροι στη σύνδεση της ιστορίας του παραδοσιακού ΠΑΣΟΚ και της σύστασης του νέου ενιαίου φορέα της Κεντροαριστεράς κι αυτό ίσως θα αποτελέσει και το μεγάλο στοίχημα, αφού ο νέος ηγέτης της Κεντροαριστεράς στην ουσία δεν θα κριθεί από τις κάλπες της Κυριακής αλλά από τις εθνικές κάλπες που θα στηθούν σε… λίγους μήνες.

Φώφη, το φαβορί

Δεν έκρυψε ότι ένιωθε και ίδια πως ήταν το φαβορί της πρώτης Κυριακής και με τον αέρα που της δίνει το ποσοστό του 41,31% αύριο η Φώφη Γεννηματά θα ολοκληρώσει μια ακόμη μάχη, δίνοντας τον λόγο στους ψηφοφόρους της παράταξης προκειμένου να επιλέξουν εκείνοι ποιος θα είναι ο εγγυητής της ενότητας της Κεντροαριστεράς και πρωταγωνιστής των εξελίξεων.

Αναμφισβήτητα, η Φώφη Γεννηματά νιώθει δικαιωμένη για την περπατησιά της στην Κεντροαριστερά, καθώς δικαιώθηκε για το εγχείρημά της να ενώσει και πάλι την παράταξη. Από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε τα ηνία του κόμματος, η Φώφη Γεννηματά αντέδρασε με ψυχραιμία απέναντι στην κριτική που δέχτηκε αλλά και με επιθετικότητα απέναντι στις πολιτικές που ήθελε να καταγγείλει.

Η πρώτη γυναίκα πρόεδρος για το ΠΑΣΟΚ ήταν κι εκείνη που κατάφερε, μετά από πολλές συζητήσεις που ποτέ δεν ολοκληρώθηκαν, να κινητοποιήσει τους πολιτικούς μηχανισμούς και τις δυνάμεις της Κεντροαριστεράς προς την πορεία της ενότητας. Η Φώφη Γεννηματά τόλμησε το ρίσκο και μπήκε δυναμικά στο ρινγκ της δημοκρατικής παράταξης, διατηρώντας τις ισορροπίες αλλά και με συγκρούσεις, όποτε ήταν αυτές απαραίτητες.

Με μετρημένα και σταθερά βήματα ανανέωσε τη δυναμική του ΠΑΣΟΚ ως προς τη διεξαγωγή εκλογικών διαδικασιών με την επιλογή του Νίκου Αλιβιζάτου. Μακριά από εμπρηστικές δηλώσεις, ακόμη και κατά την προεκλογική περίοδο, δεν έπεσε στην παγίδα του διχασμού, παρ’ ότι η πόλωση είναι ζητούμενο για πολλούς υποψηφίους. Ακόμη, και για όσους επιμένουν να τη «βλέπουν» ως «την κόρη του Γεννηματά», η Φώφη Γεννηματά απέδειξε ότι έχει δική της πολιτική οντότητα, προσωπικότητα και εκτόπισμα στον χώρο της πολιτικής.

Η οικογενειοκρατία, για την οποία κατηγορήθηκε από τον Νίκο Ανδρουλάκη, για την ίδια δεν είναι κάτι που την αγγίζει. «Ποτέ ο Γιώργος Γεννηματάς δεν υπήρξε πρωθυπουργός ή αρχηγός κόμματος» σημειώνει η ίδια. Το σύνθημα «όλοι Φώφη» ήταν από αυτά που δύσκολα ξεχνούν οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ και όχι μόνο. Από τις περιφερειακές εκλογές του 2002, η Φώφη Γεννηματά βρέθηκε στο τιμόνι του ΠΑΣΟΚ, σε μια περίοδο που το κόμμα βρίσκονταν υπό διάλυση και η παράταξη σε κατακερματισμό. Κατάφερε να βρει εκείνο το πολιτικό αφήγημα που θα ξεκολλούσε από την συνείδηση των ψηφοφόρων της παράταξης, την εικόνα του παλιού αμαρτωλού ΠΑΣΟΚ, και τα κατάφερε.

Αύριο η Φώφη Γεννηματά περιμένει, όχι να δικαιώσει τον αγώνα της αφού ο στόχος της ενότητας της παράταξης φαίνεται ότι έχει επιτευχθεί, αλλά να ολοκληρώσει το εγχείρημά της. Στόχος της η ενότητα της παράταξης και ανεξαρτήτως του αυριανού αποτελέσματος η Φώφη Γεννηματά, στο ζήτημα της ενότητας, είναι η μεγάλη νικήτρια.

Νίκος, η ανατροπή

Ο Νίκος Ανδρουλάκης, εκπρόσωπος της νέας γενιάς, σκοπεύει να προσελκύσει τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ, που θα επιστρέψουν απογοητευμένοι από τον ΣΥΡΙΖΑ, και διεκδικώντας την αντικυβερνητική ψήφο, θέλει να δημιουργήσει το πλαίσιο εκείνο που η παράταξη θα περάσει εξολοκλήρου στο νέο, το ανανεωμένο, στο καινούργιο.

Για τον ευρωβουλευτή της ΕΛΙΑΣ, αυτό είναι και το στοίχημα της ανασύστασης της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης. Απευθυνόμενος, όπως και ο ίδιος έχει δηλώσει στους προοδευτικούς πολίτες με ή χωρίς κομματικό παρελθόν θα δώσει τη μάχη για να ξεκινήσει για την παράταξη μια νέα πορεία από την αρχή.

Η ηλικία του πολλές φορές λειτούργησε ως προτέρημα και άλλοτε ως μειονέκτημα. Κάποιοι τον αποκαλούν «μικρό» αλλά και κάποιοι «παλιό» αφού έχει 20 χρόνια πολιτικής δράσης στο ΠΑΣΟΚ. Η παραταξιακή του δράση ξεκινάει από τα φοιτητικά του χρόνια και αναρριχήθηκε ακόμη και στη θέση του Γενικού Γραμματέα του ΠΑΣΟΚ, πριν εκλεγεί Ευρωβουλευτής.

Αφετηρία της κομματικής του πορείας η ΠΑΣΠ στα τέλη της δεκαετίας του ’90. Στα κεντρικά όργανα εκλέχθηκε για πρώτη φορά το 2008 ως μέλος της Κεντρικής Επιτροπής. Στη θέση του γραμματέα ανελίχθηκε το 2013 επί προεδρίας Ευάγγελου Βενιζέλου. Η σχέση του, ωστόσο, με τον Βενιζέλο πάντα είχε θολά σημεία, καθώς ο Νίκος Ανδρουλάκης ποτέ δεν δίστασε να διαφοροποιηθεί με όποιον διαφωνούσε. Παρ’ ότι από το 2014 μετακόμισε στις Βρυξέλλες, δεν έχασε ποτέ την επαφή του με τον κομματικό μηχανισμό που είχε φτιάξει στη βάση του ΠΑΣΟΚ από τη θέση του Γενικού Γραμματέα.

Μπορεί ο κρητικής καταγωγής Νίκος Ανδρουλάκης να μην εμφανίζει, σε ποσοστό, τη δυναμική της Φώφης Γεννηματά, όμως δεν εγκατέλειψε τη μάχη και ο δεύτερος γύρος τον φέρνει ακόμη πιο κοντά στους υποψήφιους ηγέτες του νέου φορέα της Κεντροαριστεράς. Στον πρώτο γύρο τον είδαμε με ψυχραιμία να αντιμετωπίζει σοβαρές προκλήσεις από τους αντιπάλους τους ενώ αυτή τη βδομάδα ήταν εκείνος που επέλεξε να δυναμιτίσει το προεκλογικό κλίμα μιλώντας για οικογενειοκρατία.

Το γεγονός όμως ότι τερμάτισε δεύτερος σε μια κούρσα εννέα υποψηφίων είναι ένα από τα βασικά σημεία που τονώνουν το πολιτικό του προφίλ και του προσφέρουν πολιτικούς πόντους. Αν ο στόχος του είναι να συγκρουστεί δημιουργικά το παλιό με το καινούργιο, ο Νίκος Ανδρουλάκης, ανεξαρτήτως αποτελέσματος, είναι ήδη νικητής.