Financial Times: Ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζει τη νίκη στις εκλογές ως εκδίκηση

Αντιμέτωπη ανάμεσα στη λογική και τον παραλογισμό στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ θα βρεθεί η Ελλάδα την Κυριακή σημειώνουν οι Financial Times σε σημερινό τους άρθρο με τίτλο «Ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζει τη νίκη στις εκλογές ως εκδίκηση».

Στο κείμενο επιχειρείται να σκιαγραφηθεί τί θα γίνει στη μια και τί στην άλλη περίπτωση.

Αν επικρατήσει η λογική, ο Αλέξης Τσίπρας θα αναγνωρίσει ότι το κόμμα του, που λέει ότι θέλει να κρατήσει την Ελλάδα στην Ευρωζώνη, δεν θα είναι ελεύθερο να εφαρμόσει ορισμένες βασικές πολιτικές πάνω στις οποίες θα έχει μόλις κερδίσει τις εκλογές.

Οι επικείμενες πληρωμές σε ΔΝΤ και ΕΕ και η ανάγκη να παραμείνει ευχαριστημένη η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ώστε οι ελληνικές τράπεζες να μπορούν να χρηματοδοτούνται με ευνοϊκούς όρους, θα αφήσουν λίγες επιλογές στον Αλέξη Τσίπρα, σημειώνεται στο άρθρο.

Θα ήταν δύσκολο, υπό οποιεσδήποτε προϋποθέσεις, να υπάρξει διαπραγμάτευση για μείωση του χρέους αλλά θα είναι αδύνατο αν την ίδια στιγμή ο κ. Τσίπρας επιμείνει στην εκπλήρωση των προεκλογικών του υποσχέσεων για αύξηση των δημοσίων δαπανών, αποκατάσταση των μισθών στον δημόσιο τομέα, εγκατάλειψη των ιδιωτικοποιήσεων και την απομάκρυνηση της έξωθεν επίβλεψης της ελληνικής οικονομίας, αναφέρουν οι FT.

Ένας λογικός Αλέξης Τσίπρας θα επανεκκινούσε γρήγορα το διάλογο με τους πιστωτές για νέες μορφές βοήθειας. Θα διασφάλιζε μια προληπτική πιστωληπτική γραμμή και βοήθεια από την ΕΚΤ σε αντάλλαγμα για την δέσμευση στη δημοσιονομική πειθαρχία και την επιδιωκόμενη δομική αναμόρφωση της οικονομίας που εφαρμόζεται από το 2010.

Αλλά αν επικρατήσει ο παραλογισμός στον ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να ξεδιπλωθούν μια σειρά πιο ανησυχητικών γεγονότων. Ο κ. Τσίπρας θα κραδαίνει τη δημοκρατική εντολή από τον ελληνικό λαό για να απαιτήσει δομικές αλλαγές στο πακέτο διάσωσης ύψους 245 δισ. ευρώ. Υπό το όραμα της ηγεσίας μια ευρείας ευρωπαϊκής επανάστασης κατά της λιτότητας θα έλεγε όχι στην διακυβέρνηση ως αριστερός πρωθυπουργός εκτελώντας την ίδια επιβαλλόμενη από έξω πολιτική με τον συντηρητικό προκάτοχό του.

Οι κίνδυνοι από αυτή την αντίσταση θα περιλαμβάνουν την μη πληρωμή δόσεων του χρέους, την ακόμα μεγαλύτερη εκροή καταθέσεων από τις Ελληνικές τράπεζες και τελικά την κρατικοποίησή τους όπως συνέβη το 2013 στην Κύπρο. Επιπλέον το φάσμα της οικονομικής αστάθειας θα μπορούσε να εξαπλωθεί σε άλλα κράτη μέλη της Ευρωζώνης.

Μια νίκη της λογικής μπορεί να απαιτήσει από τον ΣΥΡΙΖΑ να μην πετύχει την αυτοδυναμία στη Βουλή. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ένα αρμονικό κόμμα που «τραγουδά» στον ίδιο τόνο αλλά μια παράφωνη συλλογή δογματικών Μαρξιστών, σκληροτράχηλων οπαδών του Τσε Γκεβάρα και αποστατών από το ΠΑΣΟΚ. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ επικρατήσει ευρέως στις εκλογές αυτές οι ρωγμές μπορεί να διευρυνθούν. Ο κ. Τσίπρα θα βρεθεί υπό πίεση από την ακροαριστερά πτέρυγα του κόμματός του.

Ορισμένοι ακροαριστεροί εντός του ΣΥΡΙΖΑ φαντάζονται τη νίκη ως μια εκδίκηση για τη στρατιωτική ήττα των κομμουνιστών στον Εμφύλιο Πόλεμο του 1946-1949. Βλέπουν την Ελλάδα στο ευρώ ως ένα θύμα των πλουτουκράτων, εγχώριων και ξένων. Μιλούν λιγότερο πειστικά από ό,τι ο κ. Τσίπρας για την θέλησή τους να κρατήσουν την Ελλάδα στην Ευρωζώνη.

Αν όμως ο ΣΥΡΙΖΑ εκλέξει λιγοτέρους από 150 βουλευτές τότε ο κ. Τσίπρας πιθανότατα θα χρειαστεί ένα από τα κεντρώα μετριοπαθή κόμματα είτε για να σχηματίσει μια κυβέρνηση συνασπισμού είτε για να στηρίξουν με ψήφο ανοχής μια κυβέρνηση μειοψηφίας.

Αυτά τα κόμματα, καταλήγουν οι FT, θα αποτελέσουν την τέλεια δικαιολογία ώστε οι ακροαριστεροί του ΣΥΡΙΖΑ να παραμείνουν στη γραμμή του κόμματος και ο ίδιος να προχωρήσει σε συμφωνία με τους πιστωτές.