Ενότητα για να μην βουλιάξουμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ

Οι νοήμονες των Ελλήνων αντιλαμβάνονται πως η χώρα μας ζει ουσιαστικά από την μετεμφυλιακή εποχή μια νέα περίοδο διχασμού, η οποία έχει ως επίκεντρό της το ακατανόητο της ελλείψεως πεδίου διαλόγου και συνεννοήσεως μεταξύ των κομμάτων, ακόμη και επί θεμάτων υψίστης εθνικής σημασίας, που απαιτούν κοινές γραμμές πλεύσεως, ακόμη και εάν υπάρχουν διαφορετικές οπτικές ιδεολογικού χαρακτήρα, γιατί, απλούστατα, το συμφέρον της πατρίδος επιβάλλει να γίνονται υπερβάσεις.

Του Γρηγόρη Καλοκαιρινού

 

Οι κομματικές ιδεολογίες, ιδεοληψίες και τα όποια παραταξιακά μικροσυμφέροντα, παραμερίζονται όταν πρόκειται να αντιμετωπιστούν κρίσιμα ζητήματα που αφορούν το παρόν και το μέλλον της Ελλάδος και κατ΄ επέκταση ολοκλήρου της Ρωμιοσύνης. Αυτό οι πολιτικοί μας δεν το κατανοούν, ή δεν θέλουν να το κατανοήσουν, αδιαφορώντας για τις όποιες επιπτώσεις εις βάρος του τόπου, παρά το γεγονός ότι το βιώνουν καθημερινά, το βλέπουν και του γυρίζουν την πλάτη, λες και δεν υφίσταται. Έτσι λοιπόν η χώρα βρίσκεται συνεχώς ενώπιον μεγάλων προβλημάτων που τα φορτώνεται ο λαός. Όμως εκείνοι, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, «σφυρίζουν» αδιάφορα, συνεχίζοντας την τακτική των άγονων και ανούσιων αντιπαραθέσεων που οδηγούν σε αλλεπάλληλα λάθη, τα οποία δεν έχουν αρχή και τέλος. Τα αποτελέσματα είναι καταστροφικά. Παρασύρουν την εκλογική τους πελατεία, της μεταφέρουν την άκαρπη και ζημιογόνα πολιτική τους φιλοσοφία, επενδεδυμένη με όλα τα αρνητικά στοιχεία του φανατισμού και έτσι επικρατεί τελικώς διχαστικό κλίμα στο μεγαλύτερο ποσοστό των Ελλήνων, ενώ παράλληλα «φροντίζουν» ορισμένοι εκ των πολιτικών μας να μεταφέρουν αυτήν τους την παθογένεια και σε μεγάλα κομμάτια της Διασποράς. Και αυτή η διχαστική διάθεση ακολουθεί τον Ρωμιό επί αιώνες. Όλες οι καταστροφές που υπέστη το Γένος είναι απότοκα διχασμών και εσωτερικών συγκρούσεων, που, κάθε φορά, εκμεταλλεύονται εχθροί αλλά και υποτιθέμενοι φίλοι, «αρμέγοντάς» μας παντοιοτρόπως και φυσικά, με βάση τα δικά τους συμφέροντα. Είχαν και συνεχίζουν να έχουν πλήρη γνώση του αρνητικού αυτού DNA της φυλής μας και το διαχειρίζονται αναλόγως τις περιστάσεις που οι ίδιοι διαμορφώνουν. Έτσι εμείς, είμαστε πάντα τα θύματα, λογοδοτούμε σε αυτούς και υποτασσόμαστε στις επιθυμίες και προσταγές τους. Για παράδειγμα, το ίδιο ακριβώς δεν συμβαίνει και τώρα, μέσα στον χώρο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως; Από δικά μας λάθη είμαστε καταχρεωμένοι και έτσι ο Σόιμπλε μάς μαστιγώνει ανελέητα. Και κάτω όμως από αυτές τις συνθήκες, εμείς συνεχίζουμε τη διχαστική μας πορεία. Αντί να καθίσουν όλοι σε ένα τραπέζι, να συζητήσουν και να βρουν καλύτερες λύσεις από αυτές που μας επιβάλλουν οι …θεσμοί, λένε ο καθένας το δικό του, συγκρούονται και δεν μιλούν καν μεταξύ τους. Αυτά βλέπουν οι ξένοι και μας συμπεριφέρονται αναλόγως. Ακόμα και οι Σκοπιανοί, όπως και Τσάμηδες της Αλβανίας, τον τελευταίο ειδικά καιρό, έχουν βγάλει …γλώσσα. Και οι Έλληνες πολιτικοί απλώς παρακολουθούν τις εξελίξεις, των οποίων οι αντιδράσεις πάντα έπονται και αναγκάζονται τελικά να τρέχουν «καταϊδρωμένοι», μήπως και μαζέψουν τα …ασυμμάζευτά τους. Όμως για ΕΝΟΤΗΤΑ και ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ, ούτε λόγος δεν γίνεται !

 

ΤΟΥΣ ΤΑ «ΕΨΑΛΕ» Ο ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ

Ε, λοιπόν, για πρώτη φορά τα τελευταία 40 χρόνια και μάλιστα στη δύση ενός δύσκολου έτους και στην ανατολή ενός αβέβαιου νέου, του 2017, ακούστηκαν, επιτέλους, στο ελληνικό Κοινοβούλιο αυτές οι «μαγικές λέξεις» και αναλύθηκε η σημασία τους και η αναγκαιότητά τους. Και αυτό δεν έγινε από κάποιον πολιτικό ηγέτη, αλλά από τον ηγήτορα της Ορθοδόξου Ελλαδικής Εκκλησίας, Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο. Ήσαν παρόντες εκπρόσωποι όλων των κομμάτων, αλλά και αντιπρόσωποι ελληνικών οργανώσεων από ολόκληρη την Ομογένεια που είχαν την ευκαιρία να ακούσουν μεγάλες αλήθειες οι οποίες …αποφεύγονται κατά τους καιρούς που περνάμε, ακόμη και από πνευματικούς ανθρώπους και όχι μόνον από πολιτικούς. Η πρόσκληση του Εκκλησιαστικού μας Ταγού να μιλήσει στη συνεδρίαση της Επιτροπής Αποδήμου Ελληνισμού της Βουλής των Ελλήνων που είχε ως θέμα: «Ο ρόλος της Εκκλησίας στη διατήρηση της εθνικής ταυτότητας του Ελληνισμού της Διασποράς», υπήρξε εξαιρετικά επιτυχής ως ιδέα και ενέργεια των διοργανωτών. Η ομιλία του, καθώς και οι απαντήσεις που έδωσε σε ερωτήσεις και απορίες συνέδρων, στο σύνολό τους προβλημάτισαν, αναμόχλευσαν μνήμες, έθεσαν ενώπιον των ιστορικών τους ευθυνών τους «κρατούντας» με την αναφορά και ανάδειξη των πραγματικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η χώρα και μέσα σε κλίμα αληθείας το οποίο απλώθηκε από τις καίριες επισημάνσεις Ιερωνύμου, δημιουργήθηκε και ατμόσφαιρα αισιοδοξίας από το αναμφισβήτητο γεγονός, ότι, όποτε η Εκκλησία κρούει τον κώδωνα του κινδύνου και ξεσηκώνει υπνωτισμένες συνειδήσεις, αναλαμβάνει και πρωτοβουλίες, διαδραματίζοντας όταν χρειάζεται και τον ηγετικό ιστορικό της ρόλο.

Ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος είναι ήπιος ιεράρχης, δεν είναι αρχομανής και δεν επιθυμεί καμία ανάμειξη στα του κράτους, όμως αισθάνεται απόλυτα και τη μεγάλη ευθύνη της Εκκλησίας απέναντι στο ποίμνιό της. Γι’ αυτό και στις δύσκολες στιγμές και στις όποιες κυβερνήσεις συμπαρίσταται και τον λαό βοηθάει. Αυτό συνέβαινε πάντα στην Ελληνορθοδοξία και αυτονόητα επομένως, συμβαίνει και στις μέρες μας. Και αυτή η στάση της Εκκλησίας σηματοδοτεί τις καθαρές αλλά απολύτως διακριτές σχέσεις με την Πολιτεία, όπως με έμφαση τόνισε ο Πρώτος των Ιεραρχών μας.

 

ΚΑΘΟΔΗΓΗΤΙΚΕΣ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ

 

Αξίζει λοιπόν να αναφερθούμε περιεκτικά στις καθοδηγητικές αυτές επισημάνσεις του Αρχιεπισκόπου, οι οποίες δεν έμειναν μόνον εντός της κοινοβουλευτικής αιθούσης, έφθασαν στα αυτιά και στις καρδιές εκατομμυρίων Ρωμιών ανά την Οικουμένη. Και ήσαν έτοιμοι οι περισσότεροι των απανταχού Ελλήνων. Περίμεναν με ανοικτές καρδιές τα όσα μηνύματα τους έστειλε ο κ. Ιερώνυμος. Γιατί ο Προκαθήμενος της Εκκλησίας μας ανέσυρε θαμμένες μνήμες και επανέφερε στο προσκήνιο την τσαλακωμένη ελληνική αξιοπρέπεια. Με απλό αλλά σκληρό λόγο, είπε, μεταξύ άλλων:

– Πάντα υπήρξε ενοποιητικός ο ρόλος που επιτελεί διαχρονικά η Εκκλησία μας, εντός και εκτός εδαφικών συνόρων του ελληνικού κράτους.

 

– Η Εκκλησία μας ως γνήσιος θεματοφύλακας τόσο της πνευματικής όσο και της γλωσσικής, αλλά και της ευρύτερης πολιτιστικής μας κληρονομιάς, μέσα στον πανανθρώπινο προσανατολισμό της, λειτουργεί συγχρόνως ως εγγυητής και της ενότητος, αλλά και της ιδιοπροσωπίας της εθνικής μας ταυτότητος στην οικουμενική προοπτική μιας ευμετάβλητης παγκοσμιότητος. Μιας ενότητος και μιας ιδιοπροσωπίας, που μέσα στην πορεία της ιστορίας του Γένους μας, αγωνίζονται μαζί, ταυτισμένες διαχρονικά, ώστε να κρατούν όρθια τη Ρωμιοσύνη και συχνά θαυματουργούν. Ενίοτε μάλιστα μέσα σε αντίξοες χωροχρονικά συνθήκες.

– Το πλέον αντιπροσωπευτικό παράδειγμα αυτής της αισιόδοξης δυναμικής της εθνικής μας ταυτότητος αποτελεί ασφαλώς ο Ελληνισμός της Διασποράς, ο οποίος, έχοντας ως κεντρικό σημείο αναφοράς του την Εκκλησία και με εφόδια την πίστη, τη γλώσσα και τις παραδόσεις των πατέρων του, έχει κατορθώσει, όχι απλώς να επιβιώσει, αλλά και να μεγαλουργήσει και υλικά και πνευματικά.

– Να τεθούν στην άκρη οι ιδεοληψίες που μας σπρώχνουν σε οποιαδήποτε κατεύθυνση, γιατί «το καράβι βουλιάζει και αν το καράβι βουλιάξει, βουλιάζουμε όλοι και δεν θα γλιτώσει κανένας, ούτε ο αφεντικός, ούτε ο αξιωματικός, ούτε ο μούτσος» – αυτή η φράση του Αρχιεπισκόπου ερμηνεύθηκε από πολιτικούς αναλυτές ως αυστηρή κριτική με «αφυπνιστική πρόθεση» προς τον Αλέξη Τσίπρα και το σύνολο σχεδόν του ΣΥΡΙΖΑ.

– Χαιρετίζω αυτή την πρώτη συμμετοχή της Εκκλησίας σε εργασίες της Βουλής και τη χαρακτηρίζω σαν μια «χαραμάδα συνεργασίας» και «μια σπίθα που άναψε».

– Έχουμε να κάνουμε πολλά και καλά, εάν πάμε έτσι – ανέφερε με δηκτικό τρόπο ο Αρχιεπίσκοπος, υπαινισσόμενος το κλίμα της συναντήσεώς του με τον νέο υπουργό Παιδείας κ. Γαβρόγλου, καθώς και το περιεχόμενο της συνομιλίας που είχε μαζί του.

– Ο καθένας μέσα στην Εκκλησία μπορεί να έχει τις απόψεις του. Εγώ, εάν θεωρήσω ότι κάποιος είναι σε λάθος γραμμή, θα του το πω μεν, αλλά και δεν μπορώ να του κόψω το κεφάλι – έτσι απήντησε ο κ. Ιερώνυμος όταν του ετέθη το θέμα των σκληρών φωνών Αρχιερέων σε ζητήματα διενέξεων με την Πολιτεία. Ουσιαστικά ο Αρχιεπίσκοπος με αυτήν του την απάντηση έστειλε προς πάσαν κατεύθυνση το μήνυμα πως μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία επικρατούν δημοκρατικές διαδικασίες.

 

– Ποιος από εσάς αναρωτήθηκε πώς κατορθώνει η Εκκλησία και προσφέρει χιλιάδες γεύματα καθημερινά, φάρμακα και δωμάτια σε φοιτητές; Μόνον ο κλήρος και οι χιλιάδες εθελοντές γνωρίζουν το μέγεθος και την αγωνία της προσπαθείας, ώστε να καταφέρνουμε να καλύπτουμε τα προβλήματα του χειμαζομένου Λλαού. Ας σταματήσει λοιπόν αυτό το «παραμύθι» περί μεγάλης εκκλησιαστικής περιουσίας. Έχουμε φθάσει να μην μπορούμε να λειτουργήσουμε τους ναούς. Η τεράστια περιουσία της Εκκλησίας είναι η πνευματική της διάσταση και προσφορά.

– Η λέξη «χωρισμός» δεν υπάρχει στην ποιμαντική της Εκκλησίας. Γι’ αυτό και δεν αντιλαμβανόμαστε τα περί «χωρισμού Κράτους – Εκκλησίας». Εμείς πιστεύουμε πως «Εκκλησία είμαστε όλοι». Όποιος θέλει, φεύγει και όταν αναθεωρήσει τις απόψεις του, έρχεται πάλι πίσω στην Εκκλησία που τον αγκαλιάζει με αγάπη. Ας το καταλάβουν όλοι, η Εκκλησία δεν διώχνει κανέναν. Επομένως, να πάψουν να φωνάζουν ορισμένοι για «χωρισμό», γιατί το θέμα αυτό είναι ανύπαρκτο και δημιουργείται από ιδεοληψίες και από καρεκλοκένταυρους οι οποίοι φοβούνται πως η Εκκλησία θέλει να καταλύσει το Νόμο, το Κράτος ή τη Βουλή και έτσι αυτοί θα χάσουν τις καρέκλες τους. Η Εκκλησία δεν ήρθε να καταλύσει κανέναν θεσμό. Το μόνο που την ενδιαφέρει είναι η ποιμαντική και ανθρωπιστική προσφορά της.

– Πρέπει όλες οι πολιτικές πτέρυγες να συνηγορήσουν στη συνέχιση της συνεργασίας με την Εκκλησία, γιατί αυτή τη συνεργασία την έχει ανάγκη και η Πολιτεία, όλα τα άλλα που λέγονται είναι εκ του πονηρού.

– Κανείς δυνάστης δεν μπορεί να εκμεταλλευθεί την Εκκλησία. Ορισμένοι κάνουν πολιτική εις βάρος της. Όλοι έχουμε παιδικές αρρώστιες και ιδεοληψίες, αλλά δεν είναι καιρός για τέτοια. Αποδέκτης αυτού του λακωνικού μηνύματος είναι σαφές πως ήταν ολόκληρος ουσιαστικά ο πολιτικός κόσμος, λόγω της στάσεώς του απέναντι στην Εκκλησία και τον κλήρο.

– Δεν έχουμε άλλη επιλογή από την ενότητα και τη συνεργασία. Αυτό πρέπει να μας γίνει συνείδηση εάν θέλουμε να επιβιώσουμε ως έθνος και ευρύτερα ως Ελληνισμός.

 

ΞΕΚΑΘΑΡΑ ΛΟΓΙΑ

 

Μετά τη συγκεκριμένη παρουσία και ομιλία του στο ελληνικό Κοινοβούλιο ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, ενώπιον εκπροσώπων όλων των ελληνικών κομμάτων και αντιπροσώπων από το σύνολο της Διασποράς, ξεκαθάρισε τις θέσεις της Εκκλησίας, όσον αφορά τις σχέσεις της με την Πολιτεία, οριοθέτησε τον ρόλο της και παράλληλα με τις προτροπές και νουθεσίες του, έγινε ο ενωτικός κρίκος μεταξύ της μητέρας πατρίδας και του απανταχού Ελληνισμού. Εκείνο όμως που έκανε ιδιαιτέρα εντύπωση και δημιούργησε ξεχωριστή αίσθηση, ήταν το σαφές μήνυμα περί αναγκαίας ενότητος και συνεργασίας όλων των Ελλήνων, γιατί βουλιάζουμε ως χώρα. Και με τη διατύπωση και τον τρόπο αναφοράς του στις δύο αυτές αναγκαιότητες, έθεσε σαφώς και την Εκκλησία ισοδύναμα με την Πολιτεία στην κοινή προσπάθεια να μη βουλιάξει το καράβι. Με άλλα λόγια, είπε κατάμουτρα, όπως λέει και ο λαός, πως έχουν αποτύχει τα πολιτικά κόμματα και η Εκκλησία είναι η μόνη που έχει τα αποθέματα δυνάμεων, αλλά και το καθαρό μυαλό και έτσι μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά το Κράτος σε μια «επιχείρηση» ανακάμψεως και επανόδου στον ιστορικό δρόμο των πεπρωμένων της Ρωμηιοσύνης, έχοντας συμπαραστάτη και τον απόδημο Ελληνισμό. Ίσως με τα όσα είπε ο κ. Ιερώνυμος στη Βουλή, να έκανε το καλύτερο ποδαρικό για αφύπνιση πολιτικών και λαού μέσα στο 2017!