ΕΥΡΥΔΙΚΗ: «Με θυμώνει η αδικία και η βία στους αδύναμους»

Η γνωστή τραγουδίστρια κάνει φέτος την έκπληξη και ανεβαίνει στο σανίδι του θεάτρου. Εμφανίζεται στο μιούζικαλ «Μιχάλης Σουγιούλ: Ας ερχόσουν για λίγο», δίπλα στον Γιάννη Μπέζο και την Τάνια Τρύπη

 

«Οι πολιτικοί να παίρνουν τις αποφάσεις με τον ίδιο τρόπο που αποφασίζουν στο σπίτι τους για τα παιδιά τους. Η χώρα μας είναι το σπίτι τους και ο λαός τα παιδιά τους», δηλώνει στο «Κ» η τραγουδίστρια Ευρυδίκη.

Η ιδιαίτερη χροιά της φωνής της είναι χαρακτηριστική όταν την ακούς να τραγουδά. Αναγνωρίζεις αμέσως την αισθαντικότητά της στο ραδιόφωνο. Φέτος, έκανε την έκπληξη δοκιμάζοντας τον εαυτό της και στο μιούζικαλ συμμετέχοντας στην παράσταση «Μιχάλης Σουγιούλ: Ας ερχόσουν για λίγο» δίπλα στον Γιάννη Μπέζο, την Τάνια Τρύπη και πολλούς ακόμη ηθοποιούς.

Τι είναι για εσένα η μουσική;

Είναι ο μυστικός μου κόσμος. Το συννεφάκι μου, η θάλασσά μου, το ταξίδι μου, το μέρος όπου μπορώ να είμαι ο πραγματικός μου εαυτός. Είναι όλα όσα αγαπώ.

Αν όχι τραγουδίστρια, τότε τι;

Τότε… δεν ξέρω. Δεν το έχω σκεφτεί ποτέ. Δεν έχω καταφέρει να δω τον εαυτό μου με άλλα μάτια.

Εκφράζεσαι μόνο μέσω της ροκ;

Εκφράζομαι μέσα από τη μουσική γενικότερα, την οποία δεν θέλω να διαχωρίζω σε είδη.

Ποιο το κομμάτι που ξεχωρίζεις στην καριέρα σου και έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία για εσένα;

Ξεχωρίζω πολλά, πάρα πολλά τραγούδια μου. Ένα από αυτά είναι το «Πόσο λίγο με ξέρεις», το οποίο έγραψε ο Γιώργος Θεοφάνους και έδωσε τον τίτλο στη δεύτερη δισκογραφική μου δουλειά. Δεν κρύβεται κάποια ιστορία πίσω από αυτό, αλλά είναι απίστευτο το πόσο πολύ με εκφράζει κατά καιρούς και φτάνω κι εγώ στο σημείο τραγουδώντας το να νιώθω σαν ακροατής που θέλει να το αφιερώσει κάπου γιατί κάθε λέξη αγγίζει την καρδιά του. Το ίδιο το τραγούδι γίνεται η ζωή μου μέσα από γεγονότα που επαναλαμβάνονται.

Φέτος έκανες στροφή στο θέατρο. Πώς σου φαίνεται αυτή η εμπειρία;

Δεν θα το αποκαλούσα στροφή. Φλερτάρω, θα έλεγα, με το μουσικό θέατρο κάνοντας μικρά βήματα κάθε φορά. Είναι μια υπέροχη εμπειρία. Μπαίνω σε έναν καινούργιο κόσμο και νιώθω ξανά σαν μαθήτρια. Είναι όμως ένας κόσμος πολύ γοητευτικός, που μου δίνει παράλληλα τη δυνατότητα να προσεγγίσω με διαφορετικό τρόπο τις ερμηνείες και την τέχνη γενικότερα. Είναι σαφέστατα κάτι με το οποίο θα ήθελα να ασχοληθώ περισσότερο μελλοντικά.

Είχες ενδοιασμούς;

Όχι. Ενθουσιάστηκα με την πρόταση του Δημήτρη Μαλισσόβα γι’ αυτό και την αποδέχτηκα χωρίς δεύτερη σκέψη.

 

Πώς είναι να συνεργάζεσαι με τον Γιάννη Μπέζο;

Είναι πραγματικά υπέροχο το να βρίσκεσαι στη σκηνή δίπλα σε ανθρώπους που θαυμάζεις και εκτιμάς. Μόνο χαρά και τεράστια τιμή αισθάνομαι για αυτή τη συνεργασία.

Πώς σου φαίνεται η μουσική του Μιχάλη Σουγιούλ; Τι συναισθήματα σου γεννά;

Με συγκινεί αφάνταστα. Κυρίως γιατί με ταξιδεύει στα παιδικά μου χρόνια, τότε που κάθε Κυριακή μαζευόμασταν στο σπίτι του παππού και της γιαγιάς και τραγουδούσαμε ασταμάτητα. Όλες οι Κυριακές ήταν μικρές γιορτές για μένα. «Το τραμ το τελευταίο», «Άστα τα μαλλάκια σου», «Χαράμι», «Μια ζωή την έχουμε», τι να πρωτοθυμηθώ… Τα τραγούδια του Σουγιούλ είναι συνώνυμα της αγάπης και της οικογενειακής ζεστασιάς για μένα. Γι’ αυτό και στο τέλος κάθε παράστασης φεύγω με ένα χαμόγελο στα χείλη και ένα σκίρτημα στην καρδιά.

Ποια τα επαγγελματικά σου σχέδια;

Συναυλίες και εμφανίσεις γενικότερα για το καλοκαίρι, ξεκινώντας την επόμενη βδομάδα, 17 Απριλίου, από την «Αρχιτεκτονική». Μαζί με τους VICTORY IN RIO στα πλαίσια του «Fire + Ice Tour 2016» θα παρουσιάσουμε καινούργια τραγούδια, κλασικές ροκ επιτυχίες καθώς και δικά μου πολύ αγαπημένα από τους πρώτους μου δίσκους μέχρι και σήμερα. Στις 17 Απριλίου καλεσμένος μας ο Bob Κατσιώνης, με τον οποίο θα παίξουμε για πρώτη φορά ζωντανά το καινούργιο μας τραγούδι «Πάγος» σε στίχους της Σάννυ Μπαλτζή. Σειρά θα έχει η καινούργια παράσταση που ετοιμάζουμε μαζί με τον Δημήτρη Μαλισσόβα με τίτλο «On my own». Μία διαφορετική πρόταση, ένα αφιέρωμα στην πεμπτουσία της γυναίκας και μια ευκαιρία για μένα να δείξω μια άλλη πλευρά του εαυτού μου. Και βέβαια το καινούργιο μου άλμπουμ που θα είναι έτοιμο πολύ σύντομα και θα κυκλοφορήσει από την 14music.

 

Πώς βλέπεις τη μουσική παιδεία των Ελλήνων αλλά και τη μουσική βιομηχανία;

Νομίζω ότι είμαστε λίγο απαίδευτοι και αυτό ξεκινά σαφέστατα από το σχολείο και την οικογένεια. Η μουσική βιομηχανία, στην ύστατη προσπάθεια να σώσει ό,τι σώζεται, κάνει πολλές φορές τα πράγματα χειρότερα, κατά την ταπεινή μου άποψη. Έτσι κι αλλιώς αυτό που ενδιαφέρει τις εταιρείες στο τέλος της ημέρας είναι το κέρδος. Τη διαφορά την κάνουν συνήθως οι δημιουργοί και οι καλλιτέχνες με όραμα.

Κάνεις όνειρα;

Πάντα. Μόνο έτσι μπορώ να ελπίζω.

Τι μπορεί να σε κάνει να θυμώσεις στην καθημερινότητα;

Δεν θυμώνω εύκολα. Συνήθως με θυμώνουν άσχημες συμπεριφορές σε πιο αδύναμους ανθρώπους. Η αδικία, η βία και οτιδήποτε καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα.

 

Πόσο σε έχει επηρεάσει η κρίση;

Όπως όλους τους ανθρώπους. Δεν πιστεύω ότι έμεινε κανείς ανεπηρέαστος από αυτή την τρελή κατάσταση που επικρατεί.

Έχεις άγχος για το αύριο ως πολίτης;

Αγωνία, άγχος, ανασφάλεια. Αλλά προσπαθώ να τα αντιμετωπίζω όλα με αισιοδοξία και χαμόγελο.

Τι θα έλεγες στους πολιτικούς;

Να παίρνουν τις αποφάσεις με τον ίδιο τρόπο που αποφασίζουν στο σπίτι τους για τα παιδιά τους. Η χώρα μας είναι το σπίτι τους και ο λαός τα παιδιά τους και αν μας έβλεπαν στα αλήθεια με αυτόν τον τρόπο και όχι σαν αριθμούς σίγουρα θα έκαναν έναν πιο δίκαιο αγώνα για όλους μας.

Ένα μήνυμα στους αναγνώστες της εφημερίδας;

Μόνο αγάπη και χαμόγελο. Αυτό εύχομαι σε όλους και αυτό ζητώ στη ζωή μου.

της Πέννυς Κροντηρά