Του Γιάννη Μιχαήλ – O ΣΥΡΙΖΑ σκιαμαχεί με τις ιδεοληψίες του

Την περασμένη πενταετία, οι Έλληνες πολίτες βίωσαν μια μεγάλη τραυματική εμπειρία, η οποία έχει σχέση με την διακυβέρνηση του αριστερο-δεξιού πολιτικού μορφώματος, το οποίο επεχείρησε να στήσει την κυριαρχία του επάνω στα συντρίμμια της χώρας. Ο ΣΥΡΙΖΑ, στηριζόμενος σε ένα ακροδεξιό δεκανίκι – το οποίο πάντως εξαερώθηκε – ανέλαβε την εξουσία, αφού προηγουμένως, επί μια πενταετία (από το 2010) αναλώθηκε σε πρωτοφανή ψεύδη και έωλες υποσχέσεις, αλλά και ανοίκειες κατηγορίες εναντίον των πολιτικών αντιπάλων, χαρακτηρίζοντάς τους προδότες και πουλημένους στους δανειστές, στους οποίους οι ίδιοι υποτάχθηκαν κάνοντας εκατοντάδες κυβιστήσεις.
***
Όλα όσα προηγήθηκαν, πριν από τις πρόσφατες εκλογές, οπότε ο λαός αποφάσισε να δώσει φύλλο πορείας στην κυβέρνηση του Τσίπρα, προς την αντιπολίτευση, είναι πασίγνωστα γιατί είναι νωπά και ενδεχομένως, πολλά από όσα συνέβησαν, ίσως δεν θα άξιζαν την οποιαδήποτε μνεία, εάν δεν συνέτρεχαν ουσιώδεις λόγοι. Και αυτοί έχουν σχέση με την αντιπολιτευτική τακτική που σήμερα ασκείται, η οποία από τις πρώτες κιόλας ημέρες, όχι μόνον είναι επιδερμική και ατελέσφορη, ου μην και παιδαριώδης.
***
Ο τέως πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και το ανερμάτιστο αριστερό γκρουπούσκουλο που τον ακολουθεί μέχρι τώρα, φαίνεται ότι τίποτα δεν διδάχθηκαν από την τραγική και καταστροφική τους θητεία. Προφανώς παραζαλισμένοι από το (απροσδόκητο γι’ αυτούς) τετραπλό εκλογικό χαστούκι, δεν επιχείρησαν ή δεν είναι ικανοί να προσαρμόσουν την αντιπολιτευτική τους τακτική στα νέα δεδομένα. Απεναντίας παραμένουν εγκλωβισμένοι στις σαθρές αριστερές και ξεπερασμένες ιδεοληψίες τους.
***
Ο θεσμικός ρόλος της αντιπολίτευσης είναι το αντίβαρο, που μπορεί να ισοσκελίσει κάθε λάθος κίνηση της κυβέρνησης, κάθε αβελτηρία και κάθε αντιδημοκρατική ενέργεια, η οποία αντίκειται στις συνταγματικές επιταγές. Τέτοιες κινήσεις δεν διαφαίνονται στον ορίζοντα. Αντιθέτως, οι βαρόνοι του ΣΥΡΙΖΑ, ασχολούνται με κομματικές διευθετήσεις, οι οποίες ποσώς αφορούν την κοινωνία. Παράλληλα ο αμετροεπής αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να ανυψώσει το πεσμένο ηθικό του ποιμνίου του, υποσχόμενος ότι το κόμμα θα μπει προσεχώς σε νέα ρότα, μεταλλασσόμενο σε … κίνημα Σοσιαλδημοκρατικό.
***
Φαίνεται, όμως, ότι ο Τσίπρας, γι’ αυτά που σχεδιάζει δεν πήρε την άδεια από την παλιά φρουρά, η οποία υπερασπίζεται τα πεπαλαιωμένα σύμβολα του κόμματος και μάλιστα είναι αποφασισμένη να μην τα παραδώσει αμαχητί, αλλά και να απεμπολήσει τις ιδέες που έρχονται από ένα μακρινό παρελθόν, τις οποίες σήμερα μια μικρή μειοψηφία τις ασπάζεται. Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις ενός… δημογέροντα του ΣΥΡΙΖΑ, του Αριστείδη Μπαλτά, ο οποίος προειδοποίησε, για το τι μέλλει γενέσθαι στο κόμμα στην περίπτωση θεαματικών μεταβολών.
***
Συγκεκριμένα, ο τέως υπουργός Παιδείας που έγινε πασίγνωστος για την εχθροπάθειά του εναντίον της αριστείας (κάτι που προσπάθησε να το διορθώσει κατόπιν εορτής λέγοντας ότι ήταν λάθος διατύπωση – αλλά ποιος πιστεύει κάποιον που αποφάσισε οι σημαιοφόροι στα σχολεία να αναδεικνύονται με … κλήρωση;) έριξε τα βέλη του δηλώνοντας: «Δεν νοείται Τσίπρας χωρίς ΣΥΡΙΖΑ». Και για να κάνει πιο ευκρινή την μπηχτή του, ξεκαθάρισε ότι διαφωνεί με όσους υποστηρίζουν, πως η δυναμική αυτή τη στιγμή, εξαρτάται απολύτως από τον αρχηγό του.
***
Το μήνυμα είναι σαφές, όμως ο Τσίπρας σε τέτοιες τοποθετήσεις αποφεύγει να αντιπαρατεθεί τηρώντας σιγήν ιχθύος. Αυτή είναι μια πάγια τακτική την οποία ακολουθεί μονίμως, επιχειρώντας να κρύβει όλα τα προβλήματα κάτω από το χαλί. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι πέρασαν δύο μήνες από την εκλογική συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ και δεν έγινε καμία εσωκομματική συζήτηση για τα αίτια της ήττας, παρά μόνον κάποιες ατέρμονες συνεδριάσεις, για οργανωτικά ζητήματα, που αφορούν την εκλογή του προέδρου.
***
Ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει την αντιπολιτευτική του τακτική, με την ίδια λογική που κυβερνούσε. Ιδεοληπτική αντιμετώπιση όλων των προβλημάτων, χωρίς ρηξικέλευθες ιδέες, με μία πρωτοφανή χαλαρότητα και αναβλητικότητα, αλλά πάντα με το αίσθημα της μεγαλομανίας, ότι όσα κάνουν γίνονται για πρώτη φορά στη χώρα. Μια τέτοια απόφαση ιδεοληπτικής μεγαλομανίας, ήταν η προδοτική συμφωνία των Πρεσπών. Η εκχώρηση του ονόματος Μακεδονία είναι μια απάτη, γιατί νομιμοποιεί την κατασκευή ταυτότητας ψευδεπίγραφου «Μακεδονικού» έθνους αποκομμένου από την Ελλάδα και τους Έλληνες. Το έχουμε επισημάνει πάρα πολλές φορές, ότι οι Σλαβικές φυλές εμφανίστηκαν στα Βαλκάνια τον 16οαιώνα μ.Χ. Με βάση ποιά λογική ο Τσίπρας τους ονόμασε Μακεδόνες; Άγνωστες οι βουλές των ανθρώπων.
***
Μπορεί η προδοσία της Μακεδονίας να είναι το μείζον εθνικό πρόβλημα, υπάρχουν όμως και πολλά άλλα θέματα, που άφησαν τεράστιες πληγές στην κοινωνία, εξαιτίας της αλλοπρόσαλλης διακυβέρνησης. Πριν από μερικές ημέρες έγινε η άρση των capital controls, ένα γεγονός που κόστισε στην ελληνική οικονομία 40 δις ευρώ περίπου. Ο Τσίπρας και ο Βαρουφάκης που τα επέβαλαν, αντί να ζητήσουν συγγνώμη, σφυρίζουν αδιάφορα. Μάλιστα ο τελευταίος, ως Υπουργός Οικονομικών την αλήστου μνήμης εποχή, πρωταγωνιστεί σε ταινία του Γαβρά, εμφανιζόμενος και στο κόκκινο χαλί του φεστιβάλ Καννών, με τον τίτλο «ενήλικες στο δωμάτιο». Είναι πολύ πιθανόν ο τίτλος της ταινίας σε λίγο καιρό να αλλάξει και να αποκτήσει έναν άλλον τίτλο, όπως π.χ. «ενήλικες στο κελί 33», οπότε θα απέδιδε πλήρως την πραγματικότητα.
***
Ο ΣΥΡΙΖΑ καταγγέλλει την κυβέρνηση για το πρόβλημα που δημιουργήθηκε τις τελευταίες ημέρες με την αύξηση των μεταναστευτικών ροών, αποκρύπτοντας, όμως, ότι είναι εκείνοι που δημιούργησαν τα κολαστήρια στα νησιά, που έγιναν θέμα σε όλα τα παγκόσμια ΜΜΕ, όπως ο καταυλισμός στη Μόρια. Αλλά τι να περιμένει κανείς από έναν αδαή πρωθυπουργό, να χειριστεί διαφορετικά κρίσιμα γεγονότα, όταν υποστηρίζει ότι «δεν υπάρχουν θαλάσσια σύνορα»;

Ο ίδιος πρωθυπουργός, αλλά και τα στελέχη της κυβέρνησής του, ανέχθηκαν τις έκνομες ενέργειες περιθωριακών γκρουπούσκουλων, αφού υπήρχαν σαφείς εντολές της πολιτικής ηγεσίας προς τους αστυνομικούς για αυτοσυγκράτηση και μη επέμβαση, με αποτέλεσμα να μετατρέπονται περιοχές του κέντρου της Αθήνας σε πεδία μαχών. Το άκρον άωτον, ήταν ο αφοπλισμός αποσπάσματος του λιμενικού στα Εξάρχεια, που ερευνούσε για την ύπαρξη διακινητών ναρκωτικών ουσιών. Το γεγονός του αφοπλισμού αποτελεί ισχυρό δείγμα κατάλυσης της κρατικής εξουσίας.
***
Ο κατάλογος με τις αβελτηρίες, τα λάθη, τις παραλείψεις της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ μεγάλος, αλλά και η αναλγησία τους πολύ μεγαλύτερη, αφού δεν ζήτησαν την παραμικρή συγγνώμη για την εκατόμβη των νεκρών στο Μάτι και την Μάνδρα. Επίσης χαρακτηριστική ήταν η αναβλητικότητα σε ό, τι αφορά τις επενδύσεις, για να μην πούμε ότι τις τορπίλισαν βάζοντας προσκόμματα μόνον και μόνον για να μην … βγάλουν κέρδη οι καπιταλιστές. Έτσι είχαν βαλτώσει τα επενδυτικά σχέδια, στο Ελληνικό, στο λιμάνι του Πειραιά ή τις Σκουριές.
***
Τώρα που βρίσκεται στην αντιπολίτευση ο Τσίπρας, μπορεί αν βρει καιρό για να σκεφθεί, πώς μπορεί να προοδεύσει η πατρίδα μας, αλλά και πώς ο ίδιος μπορεί να διορθώσει τα κακώς κείμενα στο κόμμα του. Όποιος δεν κοιτάει μπροστά μένει στάσιμος. Όπως έλεγε και ο λυρικός ποιητής Πίνδαρος (522-428 π. Χ.): «Σμικρός εν σμικροίς, μέγας εν μεγάλοις έσομαι». Δηλαδή «Μικρός ανάμεσα σε μικρούς, θα γίνω μεγάλος ανάμεσα σε μεγάλους». Όλα είναι θέμα επιλογής…