Ειδησεογραφικό site

Θέλουμε Βουλή Ρητόρων ή Βουλή Αναγνωστών;

388

Το άρθρο 66 παράγραφος 6 του ισχύοντος Κανονισμού της Βουλής, είναι σαφές:
«Οι γραπτοί λόγοι δεν επιτρέπονται, εκτός αν πρόκειται για προγραμματικές ή άλλες δηλώσεις της Κυβέρνησης, τις απαντήσεις σ’ αυτές και τις πρωτολογίες Εισηγητών, Ειδικών αγορητών, των αρμοδίων υπουργών και των Προέδρων των Κοινοβουλευτικών Ομάδων, ή των αναπληρωτών τους στη συζήτηση επί της αρχής νομοσχεδίου ή πρότασης νόμου. Επιτρέπεται όμως η χρήση σημειώσεων για υπόμνηση ή επισήμανση ειδικών θεμάτων και ιδίως στις συζητήσεις για τον προϋπολογισμό».
Η παράγραφος 6 του άρθρου 66 του ισχύοντος Κανονισμού τροποποίησε την αντίστοιχη παράγραφο του άρθρου 66 του προϊσχύσαντος Κανονισμού, (ΦΕΚ 200Α/26-11-1993).
Η διατύπωση της διάταξης που τροποποιήθηκε ήταν αυστηρότερη. Όριζε η διάταξη: «Οι γραπτοί λόγοι δεν επιτρέπονται, εκτός αν πρόκειται για προγραμματικές ή άλλες δηλώσεις της Κυβέρνησης, καθώς και απαντήσεις σ’ αυτές. Επιτρέπεται όμως, η χρήση σημειώσεων …».
Συνεπώς, εκτός από τις προγραμματικές δηλώσεις της Κυβέρνησης, σε κάθε άλλη περίπτωση ο κοινοβουλευτικός λόγος, είναι προφορικός.
Τηρείται αυτή η διάταξη σήμερα;
Δυστυχώς όχι και φυσικά δεν είναι καινούριο φαινόμενο. Όμως έχει παραγίνει.
Σήμερα, ο προφορικός λόγος είναι είδος εν ανεπαρκεία, είναι η εξαίρεση και ο γραπτός λόγος, δηλαδή η ανάγνωση, είναι ο κανόνας. Και αυτό υπό την ανοχή του Προεδρείου της Βουλής.
Η Βουλή παλαιότερα ήταν ο χώρος στον οποίο κανοναρχούσε ο ζωντανός, ο προφορικός λόγος. Και ήταν λόγος μεστός, ουσιαστικός, λόγος πολιτικός, λόγος με επιχειρήματα, λόγος με θέσεις και αντιπαραθέσεις.
Αν εξαιρέσει κανείς τον λόγο και τον αντίλογο των αρχηγών των κομμάτων σε συζητήσεις υψηλού ενδιαφέροντος, η συντριπτική πλειοψηφία των βουλευτών, δεν αγορεύουν αλλά διαβάζουν εκθέσεις ιδεών που έχουν γράψει οι λογογράφοι τους.
Διερωτάται κανείς, βλέποντας αυτή την αποκαρδιωτική εικόνα: Αυτός είναι ο ρόλος της Βουλής; Είναι Βουλή βουλευομένων και διαλεγομένων εκπροσώπων του λαού αυτή, ή αναγνωστήριο;
Ο Πρόεδρος της Βουλής, σε κάθε περίπτωση ο Προεδρεύων, διευθύνει τη συζήτηση. Έτσι ορίζει ο Κανονισμός. Σε καμιά περίπτωση δεν «εποπτεύει» τον αναγνώστη.
*
Στη μακρά ιστορία του το Κοινοβούλιο έχει να επιδείξει σειρά ρητόρων και όχι αναγνωστών.
Εκεί συγκρουόταν ο δημοσθένειος λόγος του Γεωργίου Παπανδρέου, με το λόγο του Παναγιώτη Κανελλόπουλου. Εκεί αντιπαρατίθονταν, με συναρπαστικές αγορεύσεις, ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο Λεωνίδας Κύρκος, ο Ηλίας Ηλιού, ο Ηλίας Τσιριμώκος, ο Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος, ο Γεώργιος Ράλλης, ο Κωσταντίνος Μητσοτάκης, ο Αναστάσης Πεπονής και μια σειρά άλλων ρητόρων απλών βουλευτών, από όλα γενικά τα κόμματα της Βουλής.
Όλες οι αγορεύσεις ήταν βαθύτατα πολιτικές με ουσιαστικό περιεχόμενο, με ακαταμάχητα επιχειρήματα και κυριαρχούσε το ιδεολογικό τους πρόσημο.
Η σημερινή εικόνα της Βουλής πρέπει να αλλάξει. Πρέπει να πάψει να είναι αναγνωστήριο η Βουλή. Να ανακτήσει το ουσιαστικό της περιεχόμενο. Να γίνει χώρος διαλόγου, χώρος λόγου και αντιλόγου.
Η Βουλή είναι ο στίβος σύγκρουσης των πολιτικών ιδεών. Είναι το πεδίο προτάσεων και αντιπροτάσεων μέσα από την τέχνη της ρητορικής.
Θα ήταν προτιμότερο, οι βουλευτές να στέλνουν τις ομιλίες τους με FAX ή με e-mail για να καταχωρίζονται στα πρακτικά της Βουλής, έτσι για την ιστορία και να μην ταλαιπωρούνται οι πρακτικογράφοι.
*
Υπάρχει επίσης και άλλο μείζον θέμα που παραβιάζει τον Κανονισμό της Βουλής. Αναφερόμαστε στη διάταξη της παραγράφου 8 του άρθρο 66, κατά την οποία «ο αγορητής δεν μπορεί να απομακρύνεται από το θέμα» για το οποίο καλείται να μιλήσει, και αν απομακρυνθεί, «καλείται από το Προεδρείο να επανέλθει» και αν δεν το πράξει, ο Πρόεδρος του αφαιρεί το λόγο. Στην πραγματικότητα κανείς δεν μιλάει επί του θέματος, αλλά επί παντός επιστητού.
Δεν επιθυμούμε να αναφερθούμε σε άλλες παραβάσεις του Κανονισμού. Θα περιοριστούμε σε εκείνη που δεν επιτρέπει την υπέρβαση του χρόνου ομιλίας.
Τους κανόνες του Ερωκοινοβουλίου οι οποίοι είναι αυστηρότατοι, δεν τους διαβάζει κανείς;
Δυστυχώς, η Βουλή δεν έχει βουλευτές ρήτορες, αλλά βουλευτές αναγνώστες. Και το Προεδρείο έχει την ευθύνη να αποκαταστήσει το κύρος της Βουλής.

*Ο Παναγιώτης N. Κρητικός υπήρξε ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ, και π. Αντιπρόεδρος της Βουλής

Τα σχόλια είναι κλειστά.