Ειδησεογραφικό site

Τα σχέδια Τσίπρα για να περάσει τον Γολγοθά μετά το Πάσχα

Του Γιάννη Χρηστάκου

Πυκνώνει ο πολιτικός χρόνος για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, καθώς πλησιάζει η ώρα για την ψήφιση ενός εξαιρετικά επώδυνου πακέτου μέτρων πριν η χώρα μπει ξανά σε οικονομική στενωπό και οι εξελίξεις παρασύρουν όλα τα σχέδια.

Στο Μαξίμου δέχονται εισηγήσεις να εξεταστεί το σενάριο του διαζυγίου με το κόμμα του Πάνου Καμμένου και όσο κι αν διαψεύδονται από όλες τις πλευρές αυτά τα σενάρια η υπόθεση Μουζάλα προκάλεσε αλυσιδωτές αντιδράσεις. Οσοι γνωρίζουν καλά τις βαθιές ρίζες του ΣΥΡΙΖΑ, τις πολιτικές καταβολές του δυνατού αριστερού πυρήνα της Κουμουνδούρου και κυρίως τις θεσμικές αλλαγές στις οποίες πιστεύει πολύ και ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας, καταλαβαίνουν ότι μετά και την ψήφιση των μέτρων για την πρώτη αξιολόγηση δεν υπάρχει πλέον κανένα άλλοθι, που κάποτε συνέδεε δύο εκ διαμέτρου αντίθετους πολιτικούς κόσμους να συνεχίσουν μαζί. Αλλωστε το άλλοθι αυτό ήταν χρήσιμο σε αντιμνημονιακές περιόδους και δεν είναι λίγοι τώρα εκείνοι που πιστεύουν ότι έχει χαθεί οριστικά.

ΔΥΣΚΟΛΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ

Η κυβέρνηση βαδίζει στα πιο δύσκολα μονοπάτια της δεκατετράμηνης ώς σήμερα πορείας της, εχοντας μάλιστα εξαντλήσει και τις δυνατότητες των δύο εκλογικών αναμετρήσεων, ενός δημοψηφίσματος και, κυρίως, ενός μνημονίου. Οι κινήσεις μετά την ψήφιση των μέτρων, εάν μάλιστα αυτές έχουν την ένταση των 5,5 δισ. ευρώ για το 2016, θα πρέπει να είναι τέτοιες που να αντέχουν τους κραδασμούς τόσο στο εσωτερικό κυβερνητικό σχήμα όσο και από τις κοινωνικές αντιδράσεις. Στο Μέγαρο Μαξίμου έχουν σχεδιάσει να προχωρήσουν σε επόμενα βήματα, ακόμη πιο βαθιά σε θεσμικά θέματα που καταλήγουν στη Συνταγματική Αναθεώρηση αλλά και στον εκλογικό νόμο. Η πρώτη φάση που αφορά στα θέματα απονομής δικαιοσύνης και τερματισμού των φαινομένων διαφθοράς και συγκάλυψης ξεκίνησε να γίνεται πράξη και με τον πιο επίσημο τρόπο στη συζήτηση στη Βουλή. Επόμενος σταθμός θα είναι η προκήρυξη για την αδειοδότηση των τηλεοπτικών καναλιών, ένα θέμα το οποίο θα προκαλέσει άλλη μία σφοδρή αντιπαράθεση αλλά και πολιτική μάχη, πέραν της δικονομικής που θα παράξει η προκήρυξη αυτή ειδικότερα για τον αριθμό των αδειών και τις υποχρεώσεις των σχημάτων που θα τις διεκδικήσουν. Για παράδειγμα, το θέμα της αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου του MEGA, που δείχνει να παίρνει θετική τροπή, ασφαλώς δεν είναι θέμα της κυβέρνησης, θα ενέχεται όμως στη συνέχεια καθώς εάν ισχύσει ένα πρόγραμμα αυστηρής αναδιάρθρωσης για την εταιρεία, θα είναι περίεργο να έχουν συμφωνήσει σε αυτό οι τράπεζες και να μην μπορεί στη συνέχεια ο σταθμός να εκπληρώσει κριτήρια, όπως π.χ. αυτό για τον αριθμό των υπαλλήλων που θα απασχολεί.

ΤΑ ΕΠΩΔΥΝΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ

Οι τηλεοπτικές άδειες είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο από μόνο του και ένα στοίχημα για την κυβέρνηση που θα φανεί στο προσεχές διάστημα. Το κυβερνητικό σχήμα όμως δεν θα κριθεί από αυτό το θέμα, αλλά από αυτά που βασανίζουν έξι χρόνια τώρα την ελληνική κοινωνία και δεν είναι άλλα από τις μυλόπετρες των μνημονίων. Αυτό το ξέρει καλά ο πρωθυπουργός και αναζητά την στρατηγική εκείνη που θα μπορέσει να δημιουργήσει ξανά το αίσθημα της ελπίδας για ανάκαμψη, όπως αυτό υπήρξε τον Ιανουάριο του 2015 αλλά και τον Σεπτέμβριο στις εκλογές, μετά την υπογραφή του τρίτου μνημονίου. Οι συνεχείς εκρήξεις του κ. Καμμένου για θέματα όπως αυτό του Γ. Μουζάλα, των φόρων για την μπίρα και οι δηλώσεις για την Εκκλησία, τις παρελάσεις, τα Θρησκευτικά στα σχολεία κ.λπ. έχουν προκαλέσει οργή στον στενό πυρήνα των στλεχών του ΣΥΡΙΖΑ που σηκώνουν και το βάρος της πίεσης. Στον σχεδιασμό που υπάρχει για την επόμενη μέρα της αξιολόγησης αυτά τα θέματα, θεσμικού χαρακτήρα, θα μπουν μπροστά για να αποτελέσουν την ατζέντα αποσυμπίεσης. Εκεί διαπιστώνεται μεγάλη δυσκολία συνεννόησης με το κόμμα του κ. Καμμένου και κυρίως γιγαντώνεται το πολιτικό δίλημμα πώς συνεχίζει η κυβέρνηση έχοντας μπει βαθιά στην κατσαρόλα της λιτότητας. «Από δω και πέρα, οι ΑΝΕΛ αποτελούν βάρος για την κυβέρνηση», λένε σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ τονίζοντας ότι «το κόμμα μπορεί να πάρει νέο δρόμο περνώντας πια στην ελίτ της σοσιαλδημοκρατίας της Ευρώπης, που είναι η μόνη ισχυρή ανατρεπτική δύναμη για να γκρεμίσει την κυριαρχία του Ευρωπαικού Λαικού Κόμματος και να επιστρέψει το κοινωνικό πρόσωπο στις αποφάσεις των Βρυξελλών». Τι σημαίνει αυτό; Πολύ απλά, ότι για κάποιους που πιστεύουν ότι είναι ώρα για το μεγάλο άλμα του ΣΥΡΙΖΑ, θα πρέπει να περάσει το κόμμα τους, τώρα που κυβερνά, στη μεγάλη οικογένεια του Ευρωπαικού Σοσιαλιστικού Κόμματος. Ως λογική συνέχεια αυτού του εγχειρήματος είναι η επιχείρηση διαζυγίου με τον Πάνο Καμμένο και τους ΑΝΕΛ και η συνέχιση του κυβερνητικού έργου με άλλα κόμματα. Ασφαλώς αυτό δεν είναι καθόλου εύκολη ιστορία με την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί σήμερα στις σχέσεις μεταξύ των κομμάτων που θα μπορούσαν να στηρίξουν ένα τέτοιο εγχείρημα όπως η Δημοκρατική Συμπαράταξη, το ΠΟΤΑΜΙ και ίσως το κόμμα Λεβέντη, αν και τώρα πια δεν επιθυμούν να υπάρχουν κουβέντες μαζί του. Ωστόσο, έμπειροι πολιτικοί παρατηρητές επισημαίνουν ότι όταν το τρένο μπει σε τροχιά, τότε οι κουβέντες ξεκινούν από άλλη βάση και αφού υπάρχει η κατά εκείνους σωστή απόφαση να «ξεφορτωθεί» τον Πάνο Καμμένο τότε μηδενίζει το κοντέρ και αρκετοί θα θελήσουν να ανέβουν στα βαγόνια.

Ο ΕΚΛΟΓΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ

Μετά το Πάσχα και το κλείσιμο της αξιολόγησης, η κοινωνία θα βράζει και η κυβέρνηση θα χρειάζεται νέα αφηγήματα για να συνεχίσει. Στο πολιτικό μίξερ, η κυβέρνηση έχοντας ήδη από τώρα βάλει το πρώτο συστατικό, τη μάχη κατά της διαπλοκής, θα προσθέσει και άλλα θέματα με πρώτο και κυρίαρχο τον εκλογικό νόμο. Οι σκέψεις που έχουν επεξεργαστεί στην κυβέρνηση είναι να υπάρχει μεταξύ άλλων μπόνους εδρών και στο δεύτερο κόμμα υπό την προϋπόθεση να υπάρχει συνασπισμός κομμάτων και ακόμα να μειωθεί το ποσοστό εισόδου στη Βουλή από το 3% που είναι σήμερα στο 2,5% ή και πιο κάτω. Ένας τέτοιος νόμος πιστεύουν στο Μαξίμου ότι θα είναι ιδιαίτερα ελκυστικός σε όλα τα κόμματα της σημερινής αντιπολίτευσης, εκτός της Ν.Δ. φυσικά, ώστε να το ψηφίσουν. Η ιδιαιτερότητα αυτής της ευρείας αποδοχής στην ψηφοφορία του εκλογικού νόμου είναι ότι εάν εγκριθεί από 180 βουλευτές μπορεί να ισχύσει βάσει Συντάγματος και από τις αμέσως επόμενες εκλογές. Ως τώρα εκλογικοί νόμοι ψηφίζονταν μόνο από το κόμμα που κυβερνούσε με την απλή πλειοψηφία των 150 βουλευτών και έτσι ο νόμος ίσχυε από τις μεθεπόμενες εκλογές. Στο Μαξίμου εκτιμούν ότι ο νόμος θα περάσει και αυτό θα δημιουργήσει ισχυρά εμπόδια στη Ν.Δ., η οποία εκτιμούν ότι θα δυσκολευτεί πολύ να σχηματίσει κυβέρνηση, σε αντίθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ που έχει δεξαμενές συνεννόησης. Για να συμβεί αυτό όμως θα πρέπει να υπάρχει η μαγιά από πριν για να γίνει ομαλά η μετάβαση σε νέα πολιτική ζύμωση και κατ’ επέκταση η μετέπειτα συνεργασία βάσει αυτού του σεναρίου. Το κόμμα που θα μπορούσε να ανοίξει τέτοιο διάλογο θεωρούν ότι είναι η Δημοκρατική Συμπαράταξη της μετριοπαθούς Φώφης Γεννηματά. Η ίδια συνηθίζει να τάσσεται υπέρ της εθνικής συνεννόησης στη βάση ειλικρινούς διαλόγου και παρ’ όλο που ζητά την παραίτηση αυτής της κυβέρνησης, προσθέτει με νόημα, όπως έκανε και την Τρίτη στη Βουλή, ότι «η παρούσα Βουλή μπορεί να δώσει λύσεις».

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ

Πάνω σε αυτές τις λύσεις εργάζονται και αξιωματούχοι των Βρυξελλών από το Ευρωπαικό Σοσιαλιστικό Κόμμα όπως ο Φρανσουά Ολάντ και ο Μάρτιν Σουλτς. Οι δυο τους επιχειρούν να πείσουν Τσίπρα και Γεννηματά ότι οι στόχοι των κομμάτων τους θα εξυπηρετηθούν καλύτερα εάν ο ΣΥΡΙΖΑ μπει στο ΕΣΚ και συνεργαστούν ώστε να προσθέσουν τη σημαντική δύναμή τους στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές σοσιαλιστικές δυνάμεις για να ανατρέψουν την πολυετή κυριαρχία του ΕΛΚ. Στο σχέδιο αυτό εντάσσεται και η προτροπή προς τον κ. Τσίπρα να φέρει κοντά τους και τους Ποδέμος της Ισπανίας. Προσθέτοντας δυνάμεις και μάλιστα κυβερνητικές στο ΕΣΚ είναι ο μόνος τρόπος να γκρεμίσουν την αυτοκρατορία του Βερολίνου και το σωστό timing είναι τώρα που η καγκελάριος δέχεται κλυδωνισμούς και λόγω προσφυγικού, πέραν των αυστηρών προγραμμάτων λιτότητας για τα οποία η διεθνής κοινότητα ζητά να χαλαρώσουν. Με αυτές τις σκέψεις, το επόμενο διάστημα θα είναι κρίσιμο και οι κινήσεις θα πρέπει να γίνουν γρήγορα ώστε το αποτέλεσμα να είναι η συνέχιση μίας κυβέρνησης χωρίς Καμμένο και με μία νέα προγραμματική συμφωνία που δεν έχει τώρα πολλά να χωρίσει, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ κινείται εντός των μνημονιακών προγραμμάτων και επιχειρεί να απεμπλακεί το συντομότερο δυνατό. «Με αυτό τον τρόπο μπορεί να μηδενίσει το κοντέρ και να συνεχίσουμε με περισσότερη εμπιστοσύνη στην πολιτική σταθερότητα που χάνεται σήμερα μέρα μέρα με τα κωμικοτραγικά του Καμμένου», εξηγεί στέλεχος που βρίσκει το συγκεκριμένο σενάριο ως καλή βάση διακομματικης διαπραγμάτευσης και κυρίως ως μεγάλο χτύπημα κατά του Κ. Μητσοτάκη και της Ν.Δ., η οποία θα απομωνωθεί. «Εάν εμείς έχουμε συνομιλητές στην Κεντροαριστερά, ο κ. Μητσοτάκης πού θα τους βρει, στο κόμμα Καρατζαφέρη και Μπαλτάκου;» διερωτάται το ίδιο στέλεχος ενισχύοντας την επιχειρηματολογία του.

Η «ΑΥΓΗ»

Οι σκέψεις για αλλαγή κυβερνητικού εταίρου περιγράφονται γλαφυρά και σε άρθρα της κομματικής εφημερίδας «Αυγή», στα οποία συνήθως το ιερατείο του ΣΥΡΙΖΑ εκμυστηρεύεται σκέψεις και πολιτικές για περάσουν στη δημοσιοποίηση και την ανάλογη ζύμωση. Ένα από αυτά δημοσιεύτηκε στην «Αυγή» της περασμένης Κυριακής και είναι του Βασίλη Πάικου με τον ξεκάθαρο τίτλο «Ας ξεβολευτεί, δεν πειράζει».

Στο άρθρο αυτό περιγράφεται ακριβώς ότι σήμερα δεν υπάρχει λόγος συνεργασίας με τον κ. Καμμένο αφού, όπως γράφει ο κ. Πάικος, «ο ΣΥΡΙΖΑ βολεύτηκε με τον κ. Καμμένο. Αν και τότε, τον Σεπτέμβρη, δεν υπήρχε καν (είχε εξαντληθεί πλέον ως προς την όποια χρησιμότητά του) το κοινό αντιμνημονιακό άλλοθι. Οπότε το λογικότερο θα ήταν να επικρατήσει άλλη γραμμή συμμαχιών».

Ουσιαστικά στο άρθρο καλείται ο κ. Τσίπρας να «ξεβολευτεί» με τον χρήσιμο Καμμένο και να αναζητήσει σε συγγενείς κομματικούς χώρους συνεργασία, σκέψη κρυστάλλινη για το τι πρόκειται να επακολουθήσει και πώς βλέπουν πια τη συνέχιση του ΣΥΡΙΖΑ τα στελέχη του. Ο αρθρογράφος επισημαίνει ότι στο επόμενο διάστημα ο κ. Τσίπρας θα πρέπει να προχωρήσει σε θεσμικές αλλαγές, όπως π.χ. ο διαχωρισμός Κράτους – Εκκλησίας και άλλα θέματα και αναρωτιέται τι θα συμβεί εάν π.χ. «σταματήσει την κωμωδία υποδοχής της άφιξης του Αγίου Φωτός με τιμές αρχηγού κράτους». Οι απορίες αυτές πάντως αναμένεται να απαντηθούν στο προσεχές διάστημα αμέσως μετά το Πάσχα και με ψηφισμένα μέτρα άνω των 5,5 δισ. ευρώ που εκ των πραγμάτων θα δημιουργήσουν νέα δεδομένα στο πολιτικό σκηνικό.

Τα σχόλια είναι κλειστά.