Τα ”καρφιά” µεταξύ των υποψήφιων προέδρων του ΠΑΣΟΚ

Στον μαραθώνιο για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ τρέχουν οι υποψήφιοι, οι οποίοι θέτουν το
δίλλημα της κάλπης, ενώ δεν λείπουν οι συμμαχίες και τα συντροφικά μαχαιρώματα.
Σε πρώτη φάση, όλοι οι διεκδικητές έχουν επιδοθεί σε έναν αγώνα δρόμου για την συλλογή
των υπογραφών, προκειμένου να προσκομίσουν στην αρμόδια επιτροπή (ΕΔΕΚΑΠ) τις 5.000
μοναδικές υπογραφές μελών του κόμματος που απαιτούνται για να ανακηρυχθούν ως
υποψήφιοι.

του Χρήστου Δ. Δρούζια
Μαζί με τη συγκέντρωση των υπογραφών και τη συγκρότηση πυρήνων σε όλη την
επικράτεια, οι υποψήφιοι – παρά τα μπάνια του λαού και τον καύσωνα διαρκείας –
βρίσκονται συνεχώς σε περιοδείες σε όλη τη χώρα και αναπτύσσουν τις πολιτικές και
προγραμματικές τους στρατηγικές, δείχνοντας τους στόχους που έχουν.
Παράλληλα, τρέχουν για να διορθώσουν λάθη και αστοχίες που θα μπορούσαν να
«θολώσουν» το αφήγημα της υποψηφιότητάς τους, αλλά και να ενισχύσουν τα δυνατά
σημεία της προεκλογικής τους εκστρατείας, προκειμένου να επιτύχουν ανταγωνιστικό
πλεονέκτημα έναντι των αντιπάλων τους. Εκτός από το διαφορετικό που εκπροσωπεί και
κομίζει η δική τους υποψηφιότητα, οι διεκδικητές του «πράσινου στέμματος» επιχειρούν
να αναδείξουν τα αδύνατα σημεία των αντιπάλων τους, με αρκετά κτυπήματα κάτω από τη
μέση, τα οποία στόχο έχουν να πλήξουν και να αποδομήσουν την υποψηφιότητά τους.
Για τον Νίκο Ανδρουλάκη, τρία είναι τα στοιχεία που συγκεντρώνουν τις περισσότερες
επικρίσεις των υπολοίπων διεκδικητών της ηγεσίας. Το πρώτο έχει να κάνει με το
αποτέλεσμα των ευρωεκλογών και την απώλεια του στόχου της δεύτερης θέσης με ένα
ισχυρό ποσοστό. Ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ ανταπαντά πως το ΠΑΣΟΚ σε δυόμισι χρόνια
αύξησε τα ποσοστά του, ενίσχυσε την παρουσία του στο πολιτικό σκηνικό και
κέρδισε μεγάλους δήμους.
Η δεύτερη κατηγορία που του προσάπτουν είναι η απουσία ενεργειών για τη θεσμική και
δημοκρατική λειτουργία του κόμματος υπό την ηγεσία του.  Οι επικριτές του τον
κατηγορούν για ελάχιστες γόνιμες συνεδριάσεις των οργάνων και ότι το κόμμα πήρε τη
μορφή ενός κλειστού σχηματισμού, που δεν ενέπνευσε τη συμμετοχή, τη διαβούλευση, τη
συνδιαμόρφωση.  Κάνοντας την αυτοκριτική του, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεσμεύεται πως
εφόσον επανεκλεγεί θα δοθεί περισσότερη βάση στη λειτουργία των τομέων πολιτικής,
καθώς και στην πιο εύρυθμη και συντονισμένη λειτουργία κόμματος και κοινοβουλευτικής
ομάδας.
Το τρίτο στοιχείο που συγκεντρώνει τις επικρίσεις των αμφισβητιών του είναι η θολή
πολιτική του γραμμή σε μια σειρά από κρίσιμα ζητήματα, όπως τα ομόφυλα ζευγάρια, η
επιστολική ψήφος και τα μη κρατικά Πανεπιστήμια, που στοίχησε εκλογικά στο κόμμα.
Ο Παύλος Γερουλάνος δέχεται πυρά από το στρατόπεδο Ανδρουλάκη αναφορικά με τις
χαμηλές πτήσεις των εκλογικών ποσοστών του κόμματος στην Αττική. «Όλοι οι βουλευτές
ίδρωσαν τη φανέλα», έχει επισημάνει κατ' επανάληψη ο Παύλος Γερουλάνος,
υπογραμμίζοντας ότι η Α΄ Αθήνας «είναι η μόνη περιφέρεια στην Ελλάδα που το ΠΑΣΟΚ
αύξησε τον απόλυτο αριθμό ψηφοφόρων παρά την τεράστια αποχή». Ο βουλευτής του
ΠΑΣΟΚ επικρίνεται, επίσης, από συνυποψήφιούς του για στρογγυλές θέσεις και δίχως
καθαρό πολιτικό στίγμα, που βέβαια δεν συμμερίζεται το περιβάλλον του.

Έμμεσες επικρίσεις για τα χαμηλά ποσοστά του ΠΑΣΟΚ στην Αττική έχει δεχτεί από το
περιβάλλον Ανδρουλάκη και η Νάντια Γιαννακοπούλου, η οποία σε κατ’ ιδίαν
συζητήσεις της με στελέχη κάνει λόγο για πολιτική σπέκουλα, με σκοπό να κρυφτούν οι
συνολικές ευθύνες του Νίκου Ανδρουλάκη για την θολή εικόνα που εξέπεμψε το ΠΑΣΟΚ
στους πολίτες των μεγάλων αστικών κέντρων, που ψηφίζουν με βάση την κεντρική πολιτική
εικόνα και επιρροή του αρχηγού και δεν μπορεί να καλυφθεί μόνο οργανωτικά.
Παράλληλα, το περιβάλλον Ανδρουλάκη καταλογίζει στη Νάντια Γιαννακοπούλου τις
συχνές διαφοροποιήσεις της σε μια σειρά από κεντρικά ζητήματα. «Είναι από τους
λιγοστούς πολιτικούς, που δεν έχει μάθει στην ζωή της να κρύβεται πίσω από το δάχτυλό
της, ενώ έχει αποδείξει ότι δεν φοβάται το πολιτικό κόστος», επισημαίνουν με νόημα
στενοί συνεργάτες της βουλευτίνας του ΠΑΣΟΚ.
Ο Χάρης Δούκας δέχεται επικρίσεις από το «προεδρικό στρατόπεδο» για αχαριστία και ότι
πρόδωσε και «πούλησε» τον Νίκο Ανδρουλάκη. Ο δήμαρχος Αθηναίων ανταπαντά πως δεν
υπάρχει «πολιτική αδελφοκτονία» και πως «η φιλία δεν είναι δουλεία!». Το στοιχείο,
επίσης, που συγκεντρώνει τις περισσότερες επικρίσεις έχει να κάνει με την απόφασή του
Χάρη Δούκα να διεκδικήσει την προεδρία του ΠΑΣΟΚ λίγους μήνες μετά την ανάληψη των
καθηκόντων του δημάρχου Αθηναίων. Σύμφωνα με τον ίδιο, οι δημότες θα κερδίσουν από
το διττό του ρόλο καθώς θα έχει μεγαλύτερη δυνατότητα διεκδίκησης για τις προσπάθειες
που κάνει.
Όσο αφορά τις επικρίσεις που δέχεται για το θέμα της ανασύνθεσης της Κεντροαριστεράς
και το ενδεχόμενο επιστροφής στελεχών που αποχώρησαν από το ΠΑΣΟΚ τα μνημονιακά
χρόνια και στεγάστηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ, ο δήμαρχος Αθηναίων αφήνει ανοιχτή την πόρτα, σε
περίπτωση που εκλεγεί ο ίδιος πρόεδρος τον Οκτώβρη, αλλά υπό την προϋπόθεση πως
αυτά τα στελέχη δεν θα έχουν «χλευάσει ή λοιδορήσει» το κόμμα.
Η Αννα Διαμαντοπούλου δέχεται «καρφιά» από συνυποψήφιούς της για την
αποστασιοποίησή της τα τελευταία 12 χρόνια από το ΠΑΣΟΚ. Η ίδια παραδέχεται ότι απείχε
από την κομματική ζωή, αλλά δεν αποστασιοποιήθηκε από την πολιτική της ταυτότητα.
Προσθέτει, μάλιστα, ότι δεν έλειψε ούτε μια μέρα από την υπόθεση
της Σοσιαλδημοκρατίας.
Η βασική κριτική που ασκείται στον Μιχάλη Κατρίνη αφορά, πρώτον, στον μονοπέτωπο
αγώνα που κάνει κατά της ΝΔ, αφήνοντας εκτός κάδρου τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεύτερον, του
καταλογίζεται ότι επί ηγεσίας του Νίκου Ανδρουλάκη παρέμεινε σιωπηλός, αποφεύγοντας
να πάρει θέση για λάθη, αστοχίες και παραλείψεις του.

Δημοσιεύθηκε στο Καρφί το Σάββατο 2 Αυγούστου 2024