Ειδησεογραφικό site

Στο πέταλο 16 Μαρτίου 2016

734

Την ώρα κατά την οποία η χώρα βρίσκεται επί ξύλου κρεμάμενη και ταλανίζεται από χίλια μύρια προβλήματα, σηκώθηκε ξαφνικά ένας πολιτικός κουρνιαχτός, μετά το απερίσκεπτο(;), αφελές(;), υστερόβουλο (;) -δεκτός κάθε προσδιορισμός- λεκτικό ατόπημα του ιατρού μαιευτήρα – γυναικολόγου Γιάννη Μουζάλα και επ’ εσχάτων υπουργού για τη Μετανάστευση.

Άναψε σαν σπίρτο ο «ευαίσθητος» περί τα πατριωτικοεθνικά ζητήματα κ. Καμμένος και ζήτησε την κεφαλή του υπουργού επί πίνακι, θέτοντας- μάλιστα- με αμετροέπεια το δίλημμα: ή αυτός ή εγώ.

Έπειτα από όλο αυτό το σκηνικό που δημιουργήθηκε, ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ-ίστας προσδιόρισε τα μελλούμενα: 1. Να δικαιωθεί (φεύγει ο υπουργός, παίρνει πόντους και ψηλώνει), 2. Να μείνει ο υπουργός (εάν δεν αντιδράσει τότε θα καταπιεί αμάσητο τον τσαμπουκά και θα γίνει περίγελος), 3. Να τα σπάσει με τον συνέταιρό του και να την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια από τη συγκυβέρνηση (το σενάριο αυτό στηρίζεται στο γεγονός ότι βλέπει τα δύσκολα που έρχονται με τα μέτρα του μνημονίου και δεν θέλει να σέρνεται στα τέσσερα – όπως κατηγορούσε τους πολιτικούς του αντιπάλους).

Ας έρθουμε τώρα στην ουσία του θέματος Μουζάλα. Ήταν ή όχι ατόπημα αυτό που εκστόμισε στην ΤV αποκαλώντας την ΠΓΔΜ σκέτη Μακεδονία; Όλοι οι «παροικούντες την Ιερουσαλήμ» γνωρίζουν πολύ καλά ότι όλοι όσοι θήτευσαν στο ΚΚΕ, όπως ο γνωστός γυναικολόγος, έχουν άλλη θεώρηση για τα εθνικά θέματα, ιδιαίτερα δε για το Σκοπιανό η θέση τους παραμένει ίδια από τα χρόνια εκείνα, όταν ο Κροάτης Τίτο ονόμασε αυτό το μόρφωμα «Μακεδονία» έχοντας κατά νου ύπουλα σχέδια για την πρόσβαση στο Αιγαίο, όπως άλλωστε το επιθυμούσε και ο πατερούλης Στάλιν.

Ο Μουζάλας, είπε το αυτονόητο γι’ αυτόν, εν τη ρύμη, βέβαια του λόγου του. Δεν αντελήφθη αμέσως την γκάφα του. Πάντως, δεν τον «βοήθησε» και ο παρουσιαστής της εκπομπής, ο οποίος προέρχεται από την ίδια «δεξαμενή σκέψης» της θρυλικής ΚΝΕ. Θα μπορούσε κάλλιστα να «διορθώσει» τον υπουργό και τότε όλα θα είχαν τελειώσει.

Πολλοί, ίσως, αναρωτηθούν, πώς ένας γυναικολόγος έγινε αρμόδιος υπουργός για τη μετανάστευση. Ο Γιάννης Μουζάλας, παράλληλα με την προσοδοφόρα ενασχόληση του με τη Γυναικολογία, ως ακτιβιστής ταξίδεψε σε χώρες του εξωτερικού προσφέροντας αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες του. Γεννημένος στη Νέα Σμύρνη, διατηρεί άριστες σχέσεις με τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη ακόμη και σήμερα, ενώ οι φίλοι του από τα χρόνια των σπουδών του στην Ιταλία τον αποκαλούν… μητέρα Τερέζα. Πάντως το κίνημα συμπαράστασης που δημιουργήθηκε στο υπουργικό συμβούλιο της κυβέρνησης ίσως επηρεάσει τις αποφάσεις του πρωθυπουργού.

Με όλα αυτά που συμβαίνουν με το τεράστιο πρόβλημα που δημιουργούν οι χιλιάδες μετανάστες που θα εγκλωβιστούν -όπως φαίνεται- για πολλά χρόνια στη χώρα μας, ξεχάσαμε το κουαρτέτο ή τους θεσμούς και τα μέτρα που πρόκειται να μας έρθουν σύντομα κατακέφαλα.

Πάντως, τρέχει και δεν φτάνει ο υπουργός Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού Γιώργος Σταθάκης ειδικά τις τελευταίες ημέρες, με τις ώρες εργασίας να προσεγγίζουν κατά πολύ ακόμη και τα περασμένα μεσάνυχτα. Δεν είναι μάλιστα λίγες οι φορές που ο κ. Σταθάκης… κοιμάται στο υπουργείο θέλοντας να εξοικονομήσει περισσότερες ώρες προκειμένου να λύσει τον γρίφο με τους δανειστές, τα κόκκινα δάνεια και την προστασία της πρώτης κατοικίας.

Πολλά τα παράπονα που δέχεται ο υπουργός από μέλη της οικογένειάς του, τα οποία τον πιέζουν να ξεκουράζεται και να προσέχει την υγεία του. Μάλιστα, λέγεται ότι ο υπουργός όταν χτυπάει το τηλέφωνό του και βλέπει το όνομα Δωροθέα δεν το σκέφτεται καθόλου: Αμέσως απαντά και συνήθως… τα ακούει! Πρόκειται για την κόρη του, Δωροθέα, η οποία σπουδάζει στην Ιατρική Αθηνών και προσέχει τον μπαμπά της σαν τα μάτια της!

ΚΟΤΖΙΑΣ: ΑΠΟ ΜΑΧΙΜΟΣ ΚΝΙΤΗΣ… ΣΥΡΙΖΑΙΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ – ΠΟΙΗΤΗΣ ΚΑΙ ΑΦΑΝΤΟΣ

Παντοδύναμο στέλεχος του ΚΚΕ, μεγαλοσχήμων επί Γιώργου Παπανδρέου στη Χαριλάου Τρικούπη και σήμερα, έπειτα από πολλά χρόνια αγώνα, χωρίς το πυκνό μαύρο μαλλί και το κνίτικο μουστάκι, με πολλά κιλά παραπάνω, βρίσκεται στο τιμόνι του κρίσιμου για εθνικά θέματα, αλλά και για την παρούσα συγκυρία, υπουργείου Εξωτερικών. «Θρόνο» που πάντα ονειρευόταν. Επί ΚΚΕ δεν είχε καμία προοπτική. Διεκδίκησε το υπουργείο επί ΠΑΣΟΚ, ο Γιώργος Παπανδρέου όμως είχε επιλέξει τον Δημήτρη Δρούτσα. Επί ΣΥΡΙΖΑ του ήρθαν τόσο βολικά τα πράγματα, που όχι μόνο άφησε πίσω αγώνες, ίντριγκες και παρεμβάσεις, αλλά άρχισε να γίνεται τόσο διακριτικός ως υπουργός που σχεδόν η παρουσία του περνάει… απαρατήρητη.

Την ώρα που η προσφυγική κρίση από παγκόσμιο ή, στην καλύτερη περίπτωση, από ευρωπαϊκό ζήτημα κινδυνεύει να γίνει διασυνοριακό μεταξύ Ελλάδος και Σκοπίων, την ώρα που το ΝΑΤΟ φτάνει στο Αιγαίο, την ώρα που οι Τούρκοι υπογράφουν και αναιρούν αυθημερόν συμφωνίες για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες και την ώρα που κινδυνεύει να πέσει η κυβέρνηση με τη λεκτική γκάφα του υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννη Μουζάλα να αποκαλέσει Μακεδονία τα Σκόπια, και δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνει, ο κ. Κοτζιάς… παραμένει άφαντος!

Σίγουρα ως παλαιός ιδεολογικός καθοδηγητής στο ΚΚΕ και σύντροφος του κ. Μουζάλα, θα έχει θέση και άποψη για το θέμα, αλλά προτίμησε να μην ανακατευτεί. Έχουν παρέλθει οι εποχές για τον κ. Κοτζιά που βρισκόταν στην πρώτη γραμμή. Το μάθημα από τη θητεία του στο ΠΑΣΟΚ άλλωστε ήταν τόσο δυνατό, που σίγουρα έχει λάβει το δίδαγμα. Στήριξε τόσο πολύ τον Γιώργο Παπανδρέου -για χάρη του ήρθε σε ρήξη με τον Βενιζέλο-, όμως έφτασε στην πηγή και δεν ήπιε νερό, αφού τη θέση του υπουργού Εξωτερικών την είχε καπαρώσει άλλος.

Ο Νίκος Κοτζιάς, ιδρυτής της κίνησης «Πράττω», που στήριξε τον ΣΥΡΙΖΑ, ήταν σύμβουλος του Αλέξη Τσίπρα επί θεμάτων εξωτερικής πολιτικής ήδη πριν από τις διπλές εκλογές του 2012.

Από διάφορες πλευρές τού ασκείται κριτική ότι είναι πολύ ρωσόφιλος και ότι διατηρεί σχέσεις με τον στενό σύμβουλο και θεωρητικό του Βλαντιμίρ Πούτιν, τον Αλεξάντρ Ντούγκιν, έναν άνθρωπο ο οποίος είχε ανοίξει δίαυλο επικοινωνίας με τη Χρυσή Αυγή.

Στο συγγραφικό του έργο υπάρχουν 24 επιστημονικά βιβλία που έχουν εκδοθεί σε πολλές χώρες του εξωτερικού, καθώς και μία συλλογή ποιημάτων… Ίσως να έχει εμπνευστεί κάποια καινούργια συλλογή και να την καταγράφει, γι’ αυτό χάθηκε από το προσκήνιο, την ώρα που η χώρα χρειάζεται περισσότερο από ποτέ τα διπλωματικά του προσόντα. Είναι τελικά πιο εύκολο να γίνεις υπουργός παρά ποιητής.

Τα σχόλια είναι κλειστά.