Στέφανος Παραστατίδης: Ζήτημα Παιδείας

Ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε και ερμηνεύουμε τον κόσμο και πολύ
περισσότερο οι πολιτικές συμπεριφορές, το ύφος και το ήθος της εξουσίας,  η λήψη
αποφάσεων και η  χάραξη πολιτικών, είναι θέμα παιδείας.
Ως προς το τελευταίο, δηλαδή τη διαμόρφωση πολιτικών στο χώρο της εκπαίδευσης, το
κυβερνητικό έλλειμμα παιδείας είναι προφανές: κυβερνητικές “πρωτοβουλίες” χωρίς
όραμα, αποσπασματικές νομοθετικές παρεμβάσεις, απουσία προγραμματισμού, μεγάλες
δόσεις επικοινωνίας και ελάχιστη  ουσία.
Δεκαέξι  μήνες μετά από τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης στη Βουλή
γινόμαστε μάρτυρες της παντελούς αδυναμίας να ανταποκριθεί σε όσα πανηγυρικά
εξήγγειλε: “Πρόγραμμα για διεθνώς αναγνωρισμένα πιστοποιητικά γλωσσομάθειας και
ψηφιακών δεξιοτήτων, νέο σύστημα προσλήψεων για εκπαιδευτικούς, εθνικό πρόγραμμα
αναβάθμισης των κτιριακών υποδομών των σχολείων, διάλογο για το εθνικό απολυτήριο,
ειδικό πρόγραμμα για το σχολικό εκφοβισμό, πολλαπλό βιβλίο.”
Είναι προφανής η αδυναμία ανταπόκρισης στα στοιχειώδη και η απουσία ενός εθνικού
σχεδίου για την παιδεία.
Όπως αντίστοιχα είναι προφανής και η αποδυνάμωση του ανθρωπιστικού χαρακτήρα της
παιδείας.
Η κουλτούρα  αυτή απουσιάζει ακόμη και από τον τρόπο με τον οποίο η πολιτεία
αντιμετωπίζει τα φαινόμενα βίας και παραβατικότητας.
Η μονοδιάστατη εμμονή στη λογική της τιμωρίας και του πειθαρχικού ελέγχου, ακόμη και
αν κρίνεται σε αυτή τη φάση  αναγκαία, δεν επιφέρει οριστικές και μόνιμες μεταβολές που
θα οδηγούσαν στη ριζική αντιμετώπιση του φαινομένου.
Οι πανηγυρισμοί επειδή αυξήθηκε ο αριθμός των αποβολών στα σχολεία, αποκαλύπτουν
μία κοντόφθαλμη λογική και απουσία σχεδίου για την αντιμετώπιση της κατάστασης.
Η βελτίωση των συνθηκών και των όρων άσκησης του εκπαιδευτικού έργου καθώς και η
αναβάθμιση του παιδαγωγικού ρόλου των εκπαιδευτικών οφείλει να συνοδεύεται από
απαντήσεις στα οικονομικά και ηθικά ζητήματα, στα ζητήματα υποδομών, επιμόρφωσης
και αξιολόγησης.
Ακόμη και η ένταξη των τεχνολογικών εργαλείων στην εκπαίδευση αναδεικνύει την
αναγκαιότητα να δοθεί έμφαση στο ρόλο του δασκάλου στην παιδαγωγική – και διδακτική
του λειτουργία. Η επένδυση οφείλει να γίνει στην επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, στην
επαγγελματική τους εξέλιξη με τρόπο ώστε  να μπορούν να ανταποκριθούν ικανοποιητικά
στις σύγχρονες απαιτήσεις.
Απέναντι σε αυτή την αναγκαιότητα, η κυβέρνηση αντιπαρατάσσει εργαλειακή λογική.
Απαντά στο τι και όχι στα γιατί της εκπαίδευσης. Δεν εγκιβωτίζεται σε ένα συνολικό
αφήγημα  για το σχολείο, δεν εντάσσεται σε κάποιο  σχέδιο με απαντήσεις στα μείζονα
θέματα.

Είναι  προφανές ότι οι δικές μας πολιτικές και ιδεολογικές αναφορές υπαγορεύουν
διαφορετικές επιλογές  στη χάραξη εκπαιδευτικής πολιτικής  σε πολλά και σημαντικά
ζητήματα.  Οι δικές μας βασικές προτεραιότητες και θέσεις έχουν να κάνουν με :
•       Την  άρση των εκπαιδευτικών ανισοτήτων που διευρύνονται τα τελευταία χρόνια σε
βάρος των ασθενέστερων οικονομικά και κοινωνικά μαθητών.
•       Την ανάδειξη του παιδαγωγικού και μορφωτικού ρόλου του σχολείου, με την
παράλληλη ανάσχεση της μετάπτωσής του  σε ένα γραφειοκρατικό διοικητικό μηχανισμό
•       Τη  γενναία χρηματοδότηση για την κάλυψη των λειτουργικών και επισκευαστικών
αναγκών των σχολικών μονάδων.
•       Την έγκαιρη και πλήρη κάλυψη όλων των αναγκών σε εκπαιδευτικό προσωπικό.
•       Την ουσιαστική  στήριξη της ειδικής αγωγής και την αναβάθμιση των δομών της.
•       Την  επιμόρφωση των εκπαιδευτικών με έμφαση στη στροφή σε νέες διδακτικές
προσεγγίσεις και μεθόδους που προάγουν τη συνεργασία και την ομαδικότητα.
•       Την ανατροφοδοτική αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου με σύγχρονες μεθόδους
και σεβασμό στο έργο και στην αξιοπρέπεια των εκπαιδευτικών.
•         Την αύξηση της χρηματοδότησης της Παιδείας από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Σήμερα γίνεται περισσότερο αναγκαία από ποτέ η επανέναρξη του Εθνικού διαλόγου για
την παιδεία.
Εκεί σε ένα πλαίσιο διαλόγου, συζήτησης και ανατροφοδότησης, είμαστε έτοιμοι να
καταθέσουμε τις θέσεις μας για ένα σχολείο ίσων ευκαιριών, που υπηρετεί  ανθρωπιστικές
αξίες και ανταποκρίνεται  στην παιδαγωγική και κοινωνική του αποστολή.
Για να μη χάσουμε άλλη μία ευκαιρία. Για να μην χάσουμε άλλο χρόνο.

Βουλευτής Κιλκίς, Τομεάρχης Παιδείας του ΠΑΣΟΚ ΚΙΝΑΛ