Ειδησεογραφικό site

Παύλος Χρηστίδης:H επανάσταση του… 2021 και ο νέος πατριωτισμός

Πίσω από τις ημερομηνίες και τα γεγονότα υπάρχουν καιροί και χώροι πολύ μεγαλύτερης σημασίας. Υπάρχουν κομβικά πρόσωπα και συμβάντα που δεν είναι πάντοτε τα προφανή.

Έχουν οι επαναστάσεις γενέθλια και επετείους;  Αποτελούν ορόσημα; Είναι αδιαμφισβήτητο ότι τα ορόσημα έχουν μεγάλη σημασία γιατί προσδιορίζουν την πορεία και νοηματοδοτούν το αύριο για τον καθένα και καθεμία από εμάς.

Ο αναστοχασμός της εθνικής μας αυτογνωσίας, της μάθησης και της υπέρβασης είναι για μένα ο στόχος του 2021. Οι πανωλεθρίαμβοι και οι ανταγωνισμοί μας, οι νίκες και οι ήττες μας, οι αγώνες και τα προβλήματα της νέας εποχής που αναδύεται.

Πολύ μελάνι έχει χυθεί για την περίοδο εκείνη. Και πολλές φορές αυτό έγινε σε αντίθεση και σε βάρος των ίδιων των γεγονότων και της ιστορίας.

Τα 200 χρόνια από την παλιγγενεσία αποτελούν μια αφορμή για την σε ένα βαθμό “επανεφεύρεση” της Ελλάδας που θέλουμε. Μια νέα σύνθεση και πρωτότυπη δημιουργία. Μαζί με τη διαχρονική Ελλάδα του Πολιτισμού και του Ανθρωπισμού, που τείνει χείρα φιλίας και συνεργασίας διεθνώς και πρωτοστατεί σε όσα η Ιστορία την ανέδειξε.

Είναι αναμφίβολα μία πρώτης τάξεως ευκαιρία. Κι αν ακόμα δεν μπορεί να συγκριθεί σε μεγέθη με το εγχείρημα του 2004, σε επίπεδο συμβολικό μπορεί να έχει παρόμοια αποτελέσματα. Γιατί δίνει την ευκαιρία, αν γίνει σωστά, για μια ευρεία δημόσια συζήτηση για την ελληνική ταυτότητα και ιδιοσυστασία. Μια συζήτηση που δεν έχει γίνει ποτέ οργανωμένα και οφείλεται. Που πάντοτε γινόταν με συνθήματα και φανατισμό, αφού εμφιλοχωρούσε σε αυτήν ο πολιτικός υπολογισμός και η αντιπαλότητα. Άρα, μια συζήτηση με σαφείς παγίδες. Ιδίως σε μία εποχή που οι ακραίες ιδεολογίες παραμονεύουν. Μια εποχή άκρως μεταβατική, όπου η συνάφεια των λαών δεν γίνεται μόνο με όρους ήπιους και συνεργατικούς, αλλά μάλλον βίαια, καθοδηγούμενη από το χέρι της ανάγκης και της γεωπολιτικής. Απαιτείται, λοιπόν, προσοχή και επαγρύπνηση. Σχεδιασμός και σοβαρότητα.

Να συζητήσουμε για το μέλλον, μιας και το παρελθόν είναι τόσο μακρύ, που κρύβει “παγίδες” για τους αμύητους. Να βρούμε το νήμα, τον συνεκτικό ιστό για την εθνική μας αφήγηση. Και κυρίως, να την καταστήσουμε επίκαιρη σε συνάφεια με την εποχή.

Η νέα Ελλάδα, άξια και συνειδητή φορέας της κληρονομιάς της, κομίζει προτάσεις, αισθητική και, ναι, τεχνογνωσία και για τη νέα εποχή. Γιατί πολλά γεννιούνται και θα γεννηθούν εδώ. Γιατί υπάρχει πάντα στον “αέρα” μια οσμή διαποτισμένη με ό,τι έχει αληθινά απασχολήσει τον Άνθρωπο διαχρονικά. Μέσω της Τέχνης, των Αγώνων για Ελευθερία και Δημοκρατία, της Επιστήμης, της Ομορφιάς, με όλους τους τρόπους που αυτή εκφράζεται.

Ο επαναστατικός εορτασμός «συνομιλεί» με τις παραστάσεις και τις αντιλήψεις της κοινωνίας για το γεγονός, με τα συναισθήματα, την αισθητική, τους μύθους και τους συμβολισμούς που αυτό έχει καλλιεργήσει και συνεχίζει να τροφοδοτεί. Αυτή η γονιμοποίηση είναι ασφαλώς βασικός στόχος του αναστοχασμού μας. Συνιστά βήμα βαθύτερης εθνικής αυτογνωσίας και εμπλουτισμού της εθνικής ταυτότητας. Ακόμα και όταν οι μύθοι επιβιώνουν σε πείσμα της Ιστορίας, είναι διαφορετικό να ξέρεις ότι πρόκειται για προσφιλείς μύθους, από το να τους αναγορεύεις σε αλήθειες.

Στον εορτασμό για τα 200 χρόνια από τη γαλλική επανάσταση η χώρα γιόρτασε λαμπρά τα διακόσια χρόνια και είχε προϋπάρξει για πάνω από δέκα χρόνια μια πλούσια και συγκρουσιακή συζήτηση των ιστορικών για την (επαν)ερμηνεία των επαναστατικών γεγονότων. Ουσιαστικά, με πολιτική επιλογή γιορτάστηκε η «φιλελεύθερη στιγμή του 1789» της Επανάστασης και η Διακήρυξη των δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη, αφήνοντας στο περιθώριο τη «ριζοσπαστική» ή κατ’ άλλους «ολοκληρωτική στιγμή του 1793» της ροβεσπιέρικης κυριαρχίας. Μέσω αυτής της επιλογής η Γαλλία διεκδίκησε να αυτοπαρουσιαστεί στην παγκόσμια κοινή γνώμη ως η μήτρα της πολιτικής Νεωτερικότητας σε μια περίοδο που άλλαζε ριζικά ο Κόσμος. Το σχήμα είναι χρήσιμο και για εμάς και τη γνώση μας.

Τα δικά μας 200 χρόνια δίνουν την αφορμή για να ανατρέξουμε και να αναστοχαστούμε την εθνική μας πορεία και την «άλλη επανάσταση» που θα συντελεστεί. Και όπως συμβαίνει με τους ανθρώπους, ο εορτασμός των γενεθλίων μιας χώρας εξαρτάται από τις συνθήκες. Αυτές καθορίζουν και τον άλλο μεγάλο στόχο της επετείου: την ενίσχυση του ηθικού τής κοινωνίας και τη δυναμικότερη παρουσία της Ελλάδας στη διεθνή σκηνή. Μιας κοινωνίας που βίωσε τη χρεοκοπία. Μιας χώρας που δυσφημίστηκε κατά την παγκόσμια κρίση του 2008, αλλά που παλεύει για τη διεκδίκηση ενός σύγχρονου ουσιαστικού τρόπου εκφοράς πολιτικής και κοινωνικής δυναμικής. Στο παρελθόν, σε κρίσιμες στιγμές εθνικής ανασυγκρότησης, έχουμε πετύχει να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων και να ανταποκριθούμε στις προκλήσεις της εποχής. Το ίδιο χρειαζόμαστε και πάλι. Οι κρίσεις μετασχηματίζουν τις κοινωνίες επαναστατικότερα από τις επαναστάσεις. Το αν θα είναι για το καλύτερο ή το χειρότερο, εξαρτάται από την πολιτική πράξη, η οποία, με τη σειρά της, εξαρτάται από την ποιότητα της ηγεσίας, τη συγκυρία, τις κυρίαρχες αντιλήψεις και δομές. Η ιστορική τροχιά είναι, εν πολλοίς, απρόβλεπτη.

Ζούμε τη ζωή μας προς τα μπρος, αλλά την κατανοούμε προς τα πίσω. Η κρίση ανέδειξε τις ανισότητες που υπάρχουν στις πλούσιες φιλελεύθερες δημοκρατίες. Ο φτωχός πλήττεται περισσότερο από τον ευκατάστατο. Πόσα παιδιά δεν είχαν φορητό υπολογιστή ή διασύνδεση με το διαδίκτυο για να κάνουν εξ αποστάσεως μαθήματα. Η πανδημία επανέφερε στην παγκόσμια συλλογική μνήμη τη σημασία της δημόσιας υγείας για κάθε είδους συλλογική δραστηριότητα. Όλα αλλάζουν ραγδαία και η νέα κανονικότητα δεν θα έχει καμία σχέση με τη νόρμα του παρελθόντος.

Είναι ευθύνη μας, λοιπόν, σε τέτοιες μεταβατικές εποχές και πρωτόγνωρες ιστορικές συγκυρίες  η ιστορική μνήμη να μας διδάσκει και να μας οδηγεί. Το 1821, η τραγωδία της υποδούλωσης μετατράπηκε σε σωτηρία και δημιουργία του εθνικού μας ανεξάρτητου κράτους, γιατί κυριάρχησαν οι αξίες, το κοινό και συλλογικό καλό και ο αγώνας για το ιδεώδες. Είναι ανάγκη λοιπόν η άλλη επανάστασή μας το 2021 και μπαίνοντας σε μια αχαρτογράφητη εποχή να ταυτιστούμε ξανά με αξίες.

Ας αποφασίσουμε να ξεκολλήσουμε από τις εμμονές και τη ναρκισσιστική μιζέρια μιας αποκαμωμένης κοινωνίας και ας «αποχαιρετίσουμε» ό,τι μέχρι χθες θεωρούσαμε δεδομένο και κατοχυρωμένο. Μετακινούνται οι τεκτονικές πλάκες στο παγκόσμιο, στο εθνικό, στο οικονομικό, κοινωνικό, πολιτικό, ιδεολογικό και ηθικό υπόστρωμα. Υπάρχουν επάλληλα ρήγματα σε διαφορετικά βάθη, μήκη και πλάτη, που συγχρονισμένα προκαλούν σεισμικές δονήσεις και απαιτούν ανακατασκευή του δικού μας οικοδομήματος. Οι κοινωνικές δυνάμεις δεν είναι οι ίδιες με χθες και βέβαια δεν είναι πια εκπροσωπήσιμες και κυβερνήσιμες με τον παλιό τρόπο. Η νέα εμπιστοσύνη του λαού και η νέα ικανότητα διακυβέρνησης δεν αποκτώνται δωρεάν. Ο προοδευτισμός ως κινητήρια δύναμη ανανέωσης και εξέλιξης της κοινωνίας είναι το επαναστατικό διακύβευμα του 21ου αιώνα.

Να οραματιστούμε: Στην Ελλάδα του 2021 και στο κλείσιμο της πρώτης δεκαετίας της, το 2030, ο παρασιτισμός, ο λαϊκισμός και η μιζέρια να δώσουν τη θέση τους στην Εθνική περηφάνια, στην ανάπτυξη και την προκοπή. Τώρα πρέπει απλώς να κάνουμε ένα πραγματικό βήμα μπροστά. Μέσα από έναν νέο πατριωτισμό, δομημένο με ευθύνη και αξιακή δυναμική.

Πιστεύω ακράδαντα ότι ο σύγχρονος πατριωτισμός συνάδει με μια εθνική στρατηγική ανάπτυξης και προοπτικής για το έθνος και τους πολίτες της Ελλάδας. Είναι η μετεξέλιξη του οράματος του 1821. Είναι με αλλά λόγια η ανάληψη της ευθύνης για εκεί που βρεθήκαμε και το πώς θέλουμε να προχωρήσουμε με πρόταξη του συλλογικού – εθνικού συμφέροντος αντί του προσωπικού, του παραταξιακού, του κομματικού. Ο πατριωτισμός της δύσκολης μάχης έχει αξία και προοπτική. Τον πατριωτισμό που αναγνωρίζει τα λάθη του και χρησιμοποιεί την αλήθεια για να τα διορθώσει. Όχι άδεια λόγια περί πατρίδας, όχι ο πατριωτισμός της πλειοδοσίας των ολίγων που δυστυχώς κυριάρχησε και διογκώθηκε ειδικά την τελευταία δεκαετία στη χώρα μας.

«Χάσαμε» δέκα χρόνια εσωστρέφειας και διχασμού, λαϊκισμού και εθνικής παρακμής,  διαχειριζόμενοι την οικονομική κρίση στην Ελλάδα, αφήνοντας τα εθνικά θέματα στο περιθώριο και τώρα πρέπει να δράσουμε άμεσα και ουσιαστικά. Δεν μας παίρνει άλλο να παραγνωρίζουμε τους κινδύνους που ελλοχεύουν από τη γείτονα χώρα.

Η Τουρκία και ο Ερντογάν αψηφούν τη Δύση, ηγεμονεύουν στο Ισλάμ απομονώνονται και γίνονται ολοένα και πιο επικίνδυνοι. Τα νεο-οθωμανικά όνειρα του Ερντογάν για την Τουρκία πρέπει να βρουν την Ελλάδα ισχυρή. Είναι η ώρα της εθνικής ευθύνης και της ψύχραιμης στρατηγικής. Με πατριωτική αποφασιστικότητα και υψηλό αίσθημα ευθύνης πρέπει όλοι μας να σταθούμε απέναντι στην απειλή. Για εμάς δεν υπάρχει περιθώριο αποδοχής τετελεσμένων. Πρέπει ενωμένοι και αποφασισμένοι να σταθούμε απέναντι στην απειλή με αίσθηση καθήκοντος και δύναμης.

Σε οικονομικό επίπεδο η Ελλάδα, παρόλη τη δεκαετή εθνική της εσωστρέφεια, έχει μια μοναδική ευκαιρία σε σχέση με το Ταμείο Ανάκαμψης, που διαμορφώθηκε στην ΕΕ, να διαμορφώσει το νέο εθνικό και παραγωγικό σχέδιο ανασυγκρότησης. Με τον συνολικό εθνικό φάκελο να ξεπερνά τα 70 δισ. Ευρώ, συμπεριλαμβάνοντας 32,5 δισ. από το Ταμείο Ανάκαμψης, εκ των οποίων 19,5 δισ. (61%) επιχορηγήσεις και 12,5 δισ. δάνεια (39%), και περίπου 40 δισ. από τον Ευρωπαϊκό προϋπολογισμό για το ΕΣΠΑ και την Κοινή Αγροτική Πολιτική, είναι μια σημαντική ευκαιρία να χτίσουμε το νέο οικονομικό και παραγωγικό μοντέλο της Ελλάδας για τα επόμενα πολλά χρόνια.

Με εθνική στρατηγική και εθνικό όραμα θα πρέπει να δουλέψουμε όλοι με ευθύνη, με σύνεση, και να διαμορφώσουμε ένα αναλυτικό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης που θα μεταμορφώσει τη χώρα, αντιμετωπίζοντας σε μεγάλο βαθμό και τις στρεβλώσεις του παρελθόντος. Δεν πρέπει να σπαταληθεί ούτε ένα ευρώ σε λάθος κατεύθυνση ή για πελατειακούς σκοπούς, γιατί τότε ο οικονομικός μας πατριωτισμός θα μετουσιωθεί σε εθνική προδοσία για τις επόμενες γενιές.  Θα πρέπει να χτίσουμε επενδύοντας προς όφελος όλων των Ελλήνων. Να στηρίξουμε τον κόσμο της εργασίας, να δώσουμε έμφαση σε  τολμηρές πολιτικές πράσινης μετάβασης στις σύγχρονες τεχνολογίες, ενισχύοντας σημαντικά τις θέσεις εργασίας και ειδικά για τις νεότερες γενιές. Να μεταβούμε πια από το brain drain στο brain gain. Αυτό για εμένα είναι ο υγιής οικονομικός πατριωτισμός του αύριο. Χρειάζεται σοβαρότητα σε όλα τα μέτωπα και της Οικονομίας και της Ανάπτυξης και της Εθνικής Άμυνας, διότι είναι αυτονόητο ότι όσοι μας επιβουλεύονται πια, με πράξεις θα δράσουν εναντίον μας, και αυτό ας το κρατήσουμε ως υποσημείωση στη διαμόρφωση της εθνικής μας στρατηγικής.

Ο σύγχρονος πατριωτισμός του 2021 πρέπει να ταυτιστεί με την εθνική μας στρατηγική και το εθνικό μας όραμα. Σήμερα, η απαίτηση των Ελλήνων πολιτών για απελευθέρωση από τα δεσμά αυτού του συντεχνιακού πελατειακού συστήματος του παρελθόντος μπορεί και πρέπει να μετασχηματιστεί σε ένα κίνημα αξιών. Ο σύγχρονος πατριωτισμός του 2021 έχει ρίζες στην κοινωνία του υπεύθυνου πολίτη, του πολίτη που λογοδοτεί και απαιτεί να λογοδοτούν και εκείνοι. Βρίσκεται στα θεσμικά εχέγγυα και αντίβαρα του κράτους δικαίου.  Αυτός ο Πατριωτισμός δεν εξαντλείται στις θυσίες και στα θαυμαστά επιτεύγματα των προγόνων, εμπνέεται από την παράδοση, αλλά αγωνιά για το σήμερα και για το αύριο, παλεύει για τη δημιουργία των αναγκαίων προϋποθέσεων, ώστε να μη χρειάζονται πια θυσίες. Είναι αδήριτη ανάγκη να σφυρηλατήσουμε αυτόν τον νέο Πατριωτισμό. Πατριωτισμό που δεν φοβάται να μιλήσει για τις δικές μας αδυναμίες, που σπάει τη μοιρολατρία και πιστεύει στις δυνατότητές μας. Πατριωτισμό που αξιολογεί ψύχραιμα και τα συν αλλά και τα πλην άλλων λαών. Δεν ανέχεται εξαρτήσεις, δεν ψάχνει για έξωθεν σωτήρες, ούτε για αποδιοπομπαίους τράγους, αλλά αξιοποιεί ό,τι καλύτερο έχουμε εμείς, αλλά και τις όποιες καλές πρακτικές έχουν οι εταίροι μας ή άλλοι λαοί. Πατριωτισμό που δεν καπηλεύεται τα σύμβολά μας, αλλά υπηρετεί τις διαχρονικές αξίες μας. Μπορούμε να το πετύχουμε στρατηγικά και αποφασιστικά προς όφελος της πατρίδας και της προοπτικής της.

Οι στόχοι μας πρέπει να είναι καθαροί και σύγχρονοι για να πρωταγωνιστήσουμε ξανά.

Πρέπει να αποφασίσουμε να ξεκολλήσουμε από τις εμμονές και τη ναρκισσιστική μιζέρια μιας αποκαμωμένης κοινωνίας και να «αποχαιρετίσουμε» ό,τι μέχρι χθες θεωρούσαμε δεδομένο και κατοχυρωμένο.

Είμαστε εδώ με πίστη στις ιδέες μας, στις αξίες μας, με το όραμά μας για την παλιγγενεσία της νέας Ελλάδας και τον ελληνισμό, με τις θέσεις μας, έτοιμοι να χαράξουμε ξανά νέα πορεία για τη χώρα μας με μια άλλη επαναστατική ορμή και δυναμική, που προσομοιάζει αξιακά και δυνητικά στην ένδοξη επανάσταση του ’21. Χρέος μας να χτίσουμε ακόμα πιο δυναμικά μια Ελλάδα πολιτών που αισθάνονται ίσοι, συμμέτοχοι, ασφαλείς, δημιουργικοί, ελεύθεροι και με θετική προοπτική για την προσωπική τους αλλά και τη συλλογική τους ζωή.

Δημοσιεύθηκε στο Καρφί το Σάββατο 2.1.2021

Τα σχόλια είναι κλειστά.