Ο καλός, ο κακός και η Σαρακοστή
Κάθε εβδομάδα ο θεατρικός συγγραφέας Λεωνίδας Τσίπης σχολιάζει με τον δικό του τρόπο καυτά θέματα της επικαιρότητας, από την πλευρά του καλού και του κακού.
Ο ΚΑΛΟΣ
Είμαστε χώρα φοβερή… Των δημοσίων σχέσεων,
ενώ είμαστε παράλληλα των αντιπαραθέσεων.
Ένας παράξενος λαός, του διάλογου να πούμε,
και συμφωνούμε πάντοτε: ότι δεν συμφωνούμε!
Μ’ αυτό τ’ ωραίο σκεπτικό, πολιτικοί αρχηγοί
επήγανε στον Πρόεδρο ως προβληματικοί,
να λύσουν το προσφυγικό, το θέμα το μεγάλο,
που όλους μας ταλαιπωρεί στη χώρα, δίχως άλλο.
Κι αντί αυτοί να το λύσουνε, προκάλεσαν σεισμό
κι αυτόν τον κόμπο κάνανε, πιο γόρδιο δεσμό!
Δέκα ώρες σε σύσκεψη, τι στο καλό πια λέτε;
Κι ο ένας λέει στον άλλονε: ότι «εσείς τα φταίτε!».
Ήταν μέρα και νύχτωσε και νεότερο ουδέν,
μας γκάστρωσαν μέχρι να βγει κοινό ανακοινωθέν.
Όπου δεν ήτανε κοινό γιατί οι μισοί είχαν φύγει
κι οι άλλοι μισοί κοιμόντουσαν κι η σύσκεψη έτσι λήγει.
Κι έτσι το ανακοινωθέν, το βαρυσήμαντό μας,
έγινε το ασήμαντο, το κουρελόχαρτό μας.
Είμαι καλός, το ξέρετε, ποτέ δε λέω κακίες,
αφήνω γι’ άλλους, διπλανούς, αυτές τις μ…κίες.
Αλλά το λέω σε εσάς με πολλή καλοσύνη
ότι χαμένος είναι αυτός όπου τα μάτια κλείνει
και δε μιλάει στη χώρα αυτή κι ας πάει για κρεμάλα,
καθώς Έλληνες χάσαμε και γήπεδα και μπάλα!
Και μια και το ανέφερα, υψώνω τη φωνή:
τι γίνεται στα γήπεδα πια κύριε Κοντονή;
Σταμάτησες πρωτάθλημα και κύπελλο συγχρόνως;
Κι εμάς όλες τις Κυριακές πώς θα κυλάει ο χρόνος;
Θα σου σφυρίξω πέναλτι και γκολ εσύ θα φας,
πέναλτι που δεν σφύριξε στον ΠΑΟΚ ο Παππάς.
Θα σου τραβήξω ένα σουτ, γκολάκι θα σου βάλω,
και ύστερα με κόκκινη κάρτα θα σ’ αποβάλλω!
Στο λέω εγώ που ’μαι ο λαός, όπου σε συμπονεί.
Γι’ αυτό σκέψου πιο συνετά την μπάλα, Κοντονή.
Υ.Γ.: Ξεχάστε όλους τους καημούς, πετάχτε στον αέρα,
τις έγνοιες και τους χαρταετούς την Καθαρά Δευτέρα.
Σε όλους τους φίλους Έλληνες, μία ευχή σωστή:
με υγεία και αγάπη, καλή Σαρακοστή!
Ο ΚΑΚΟΣ
Αυτός παιδιά ο διπλανός, που για Καλός περνάει,
δε ξέρει τι του γίνεται και ποιος τον κυβερνάει!
Κι εγώ που είμαι ο Κακός γιατί λέω την αλήθεια
δε με πιστεύει πια κανείς! Μα έχω καρδιά στα στήθια!
Γι’ αυτό κι αυτό το Σάββατο θα πω στο πι και φι
από τη στήλη του Κακού που έχω στο Καρφί
ότι οι καραγκιόζηδες μαζεύτηκαν και πάλι
και βγάλαν ανακοινωθέν σε σύσκεψη μεγάλη.
Αυτό που εγώ σε τρίλεπτο θα έλεγα στη χώρα
αυτοί το βγάλαν φίλοι μου, θαυμάστε όλοι τώρα:
σε δέκα ώρες σύσκεψη κι ενδελεχή μελέτη
και ήτανε η σύσκεψη αποτυχία σκέτη.
Και σ’ ένα συμφωνήσανε πως το προσφυγικό
είναι μεγάλο πρόβλημα! Σιγά το μυστικό!
Κι ότι γι’ ακόμα μια φορά θα πρέπει να το πούνε,
πως όλοι εσυμφώνησαν ότι δεν συμφωνούνε.
Μύλος ξανά η υπόθεση, λυπήθηκα τα μάλα,
ενώ όλοι οι Έλληνες εχάσαμε την μπάλα.
Την έχασε κι ο Κοντονής και έβαλε στην ΕΠΟ
που ’χει κηρύξει πτώχευση, οριστικά λουκέτο!
Τέλος τα πρωταθλήματα, τα κύπελλα, οι μπάλες!
Στη σέντρα μας εστήσανε, φίλαθλοι σε κρεμάλες!
Βλέπεις δε σφύριξε ο Παππάς, που ρέφερης τυγχάνει,
αυτό το παλιοπέναλτι και πάει να μας ξεκάνει!
Κι αφού μιλάμε για Παππά, κτυπάει ξανά ο Φίλης!
Και θα το πω για πλάκα, από αυτής της στήλης,
ότι έβγαλε απαγόρευση να παν’ σε μαθητάδες
και σε σχολεία γενικώς επίσκοποι, παππάδες.
Δεν θέλει αυτός κατηχητές εις τα σχολεία μέσα.
Ας βγουν στην τηλεόραση κι από την Πάνια μέσα.
Υπάρχει τέλος κι ο Παππάς ο της Επικρατείας.
Και με παππάδες μπλέξαμε άνευ καμιάς αιτίας.
Εγώ πάντα το έλεγα και το ’γραφα σ’ αράδες:
μακριά από δικηγόρους, γιατρούς μα και παππάδες.
Μα όπως καταντήσαμε, μια χώρα αεριτζήδες,
εδώ παπάς, εκεί παπάς, γίναμε παπατζήδες!
Υ.Γ.: Σ’ αυτή τη χώρα την τρελή -για του Θεού το όνομα!-
κάλλιο το μάτι να σου βγει παρά, παιδιά, το όνομα!
Παρόλο που με λεν Κακό, σ’ ολόκληρο το βιός μου
και θέλει να με «φάει» ο Καλός, αυτός ο διπλανός μου,
θα ξηγηθώ κι εγώ ευχή, δεν έχω άλλη ετέρα:
παιδιά, καλή Σαρακοστή και Καθαρά Δευτέρα!
Τα σχόλια είναι κλειστά.