Ο καλός, ο κακός και οι κλειστές τηλεοράσεις

Γράφει ο Λεωνίδας Τσίπης

Κάθε εβδομάδα ο θεατρικός συγγραφέας Λεωνίδας Τσίπης σχολιάζει με τον δικό του τρόπο καυτά θέματα της επικαιρότητας, από την πλευρά του καλού και του κακού.

 

 

Ο ΚΑΛΟΣ

Κλειστά μένουν τα σύνορα, κλειστές τηλεοράσεις,

κλειστοί οι δρόμοι απ’ τα τρακτέρ και όλο σ’ αντιφάσεις,

ξανά μανά η κυβέρνηση κρατά κλειστά χαρτιά

κλειστά μένουν τα δάνεια, κλειστά τα μαγαζιά.

Κι εμείς κλειστά τα μάτια μας σ’ αυτήν εδώ την μπόρα

και όλα κλείνουν γενικώς και κλείσαμε σαν χώρα.

 

Και του Αλέξη οι οπαδοί του λένε ρυθμικά

τραγούδια με μπουζούκια, ατόφια, λαϊκά:

«Προχώρα μάγκα Αλέξη μου, προχώρα αγάλια αγάλια.

Και μαύρο ρίξε γενικώς σε όλα τα κανάλια.

Ρίξε το μαύρο άφθονο σε όλες τις οθόνες

να πάψουν Πρετεντέρηδες να βγάζουνε κορώνες.

Την ΕΡΤ μονάχα άφησε… την ΕΡΤ άφησε μόνο

που είναι διαχρονική κι αθάνατη στο χρόνο,

για να μιλάει Αλέξη μου για σε! Για σένα μόνο!».

 

Κι από απέναντι άδουνε κύριοί μου και κυράδες

και της ΝουΔου οι οπαδοί και λένε μαντινάδες:

«Μητσοτάκη Τραμπαρίφα,

έβαλες διπλή ταρίφα.

Φουλαριστός απ’ τη Συγγρού

εις το Μοσχάτο πας ντουγρού.

Για να γλιτώσεις τη ΝουΔου από χρέη μανίκια

αφού χρωστά το μαγαζί του κόσμου τα ενοίκια».

 

Όλα αυτά στον ύπνο μου έβλεπα εχθές το βράδυ

και ξύπνησα χαράματα κι ήταν βαθύ σκοτάδι.

Κι ως Έλλην άνθρωπος καλός, φεύγω για τη δουλειά μου

μα πίσω με εφώναξε ξανά η πεθερά μου!

Μου θύμισε πως άνεργος τυγχάνω δύο χρόνια

και σαν το σκύλο τριγυρνώ μέσα εις την Ομόνοια.

 

Κι έτσι αφού είμαι άνεργος και μ’ αδειανά τα χέρια

με τους αγρότες θ’ ανεβώ επάνω στα τρακτέρια

μαζί να διαδηλώσουμε και να τους βάλω πλάτες

μήπως τυχόν μου δώσουνε τσουβάλι με πατάτες.

Κι έτσι μ’ αυτά που γίνονται εγώ θα τραγουδώ

«συννεφιασμένη Κυριακή κι όνειρο απατηλό».

 

Ο ΚΑΚΟΣ

 

Τί έγινε; Χαθήκαμε! Είμαι γεμάτος λάβρα!

Είμαι κακός! Πολύ κακός! Τα βλέπω όλα μαύρα!

Ανοίγω τηλεόραση να δω ξανά ειδήσεις

κι αρχίζω να ’χω τρέμουλο και κάποιες παραισθήσεις.

Μαύρο παντού! Επήρανε άδειες απ’ τα κανάλια

και τις ειδήσεις πια θα δω από την ΕΡΤ! Τι χάλια!

Τώρα θα πείτε μάγκες μου, αυτήν πληρώνουμε όλοι

με τη ΔΕΗ, κοινόχρηστα κι είν’ άδειο πορτοφόλι.

Και πώς θα ζήσω ρε παιδιά δίχως να βλέπω αλάνια;

Δίχως Κατέλη δεν μπορώ και θα μου λείψει η Πάνια.

Καλύτερα να μου ’κοβαν -ναι- το δεξί μου χέρι

παρά να ζήσω μια ζωή με δίχως Πρετεντέρη.

Κι ύστερα κάθε απόγευμα μπορώ εγώ να χάνω

τον καραφλό μου κουλτουρέ, τον Κωνσταντή Μπογδάνο;

 

Παιδιά, έχω εξάρτηση απ’ τη μικρή οθόνη!

Χωρίς οθόνες είμαστε στην έρημό μας μόνοι!

Κι αν δεν το καταλάβατε, είμαστε εξαρτημένοι!

Με την Τατιάνα είμαστε αφόρητα δεμένοι!

Αλέξη όλα θα τα φάω! Τα πάντα θα υποστώ!

Μνημόνια, τον ΕΝΦΙΑ κι ας μην είναι σωστό.

Αλλά αυτό δεν το μπορώ… Αυτό δεν το αντέχω…

Χωρίς εγώ στο χέρι μου τηλεκοντρόλ να έχω.

Λύσε μου αυτό το πρόβλημα κι ό,τι θες από μένα!

Θα σε ψηφίζω συνεχώς και όλα ξεχασμένα!

 

Μα αν δεν βάλεις πια μυαλό, θα ’ρθω στην Κουμουνδούρου

θα ’μαι αγκαζέ με τη Ζωή! Ζωή Κωνσταντοπούλου

και μ’ άλλους τηλεθεατές μέσα από τα στήθια

θα κράξουμε με τη Ζωή όλοι μαζί: «ΒΟΗΘΕΙΑ!».

Και τότε θέλω να σε δω τι κάνεις μάγκα Αλέξη

γιατί εμείς θα έχουμε την τελευταία λέξη.

Θα κάνουμε το έδαφος εις την πλατεία να τρέμει

Στ’ ορκίζομαι υπεύθυνα εις την ζωή της Τρέμη!

 

Υ.Γ.: Σα να μη φτάνουν όλα αυτά που παραπάνω δίνω

γιορτάσαμε με έρωτες τον Άγιο Βαλεντίνο!