Νάντια Γιαννακοπούλου: «Είμαι αισιόδοξη ότι θα μπούμε ως ΠΑΣΟΚ σε μια νέα, δυναμική, ελπιδοφόρα πορεία»

Άρθρο της Νάντιας Γιαννακοπούλου, υποψήφιας Προέδρου και Βουλευτού

του ΠΑΣΟΚ στον Δυτικό Τομέα Αθήνας.
Πολλοί με ρωτούν γιατί κατέθεσα υποψηφιότητα για Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και τι
θέλω να εκφράσω.  Πήρα αυτή την απόφαση μετά από πολύ περίσκεψη.
Με αίσθηση ευθύνης κατέθεσα την υποψηφιότητά μου.
Δεν την κατέθεσα για να πάρω κάποιο ποσοστό. Την κατέθεσα γιατί πιστεύω ότι
μπορώ να τα καταφέρω, αν οι πολίτες που θα ψηφίσουν με τιμήσουν και με εκλέξουν
τελικά Πρόεδρο. Κατέθεσα την υποψηφιότητά μου, γιατί  διαθέτω την αντίληψη και
την ορμή να κάνω πράξη όσα έχω πει , επιφέροντας τις αναγκαίες  αλλαγές στην
φυσιογνωμία, την αντιπολιτευτική τακτική του ως κόμμα πρωταγωνιστής που δεν θα
ετεροκαθορίζεται, αλλά και στη δομή και την αναγκαία δημοκρατική λειτουργία του.
Γιατί, έχω δώσει δείγματα γραφής καταθέτοντας προτάσεις που συχνά ήταν και σε
αντίθεση με την στάση της ηγεσίας μας όπως στην περίπτωση της επιστολικής
ψήφου και των μη Κρατικών μη κερδοσκοπικών Πανεπιστημίων. Γιατί έχω σαφές ότι
χρειάζεται μια στροφή προς το Κέντρο , προς μία πολιτική που θα στηρίζεται στην
λογική και την κοινωνική ευαισθησία και θα αγκαλιάζει δυνάμεις από τις παρυφές της
Ν.Δ μέχρι τον ΣΥΡΙΖΑ , κόμματα που μετράνε απώλειες περίπου 2 εκατομμύρια
ψηφοφόρους που είναι πολίτες που αναζητούν φορέα πολιτικής εκπροσώπησης.
Γιατί έχω δείξει ότι είμαι αμετανόητα κατά αντιλήψεων σύμφωνα με τις οποίες δεν
συνιστά πρόβλημα η συντήρησή του ΠΑΣΟΚ σε μικρά ποσοστά, αλλά πιστεύω σε
ένα μεγάλο κόμμα  παράταξη που θα πρωταγωνιστήσει και πάλι.
Ασφαλώς η υπόθεση της ανόδου των ποσοστών του ΠΑΣΟΚ και η ανάκτηση των
χαρακτηριστικών ενός κόμματος εξουσίας δεν είναι θέμα ενός ανθρώπου.
Καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε ένα συνολικό πολιτικό πρόβλημα και αυτό δεν
αφορά ένα πρόσωπο, αν και το πρόσωπο του Προέδρου διαδραματίζει καθοριστικό
ρόλο για το στίγμα που εκπέμπει, για την κατεύθυνση που δίνει. Όχι βεβαίως ως
«απόλυτος άρχοντας» η ως «ομαδάρχης» αλλά ως ο επικεφαλής μιας μεγάλης
συλλογικής προσπάθειας, που για να διευρύνει τους ορίζοντες θα πρέπει να
διαλέγεται, να σέβεται την θεσμική δημοκρατική λειτουργία του ΠΑΣΟΚ, να συνθέτει
προωθητικά τις διαφορετικές απόψεις που θα υπάρχουν.
Υπάρχουν πολλές προκλήσεις που έχουμε να αντιμετωπίσουμε: Να ανταποκριθούμε
στην εθνική ανάγκη για μια ολική επαναφορά του ΠΑΣΟΚ όχι σαν κόμμα μικρών
βημάτων, συμβιβασμού με την ουσιαστική ακινησία γύρω από μικρά ποσοστά, αλλά
ως κόμμα που θα εκφράσει την κοινωνία ξανά, που θα εμπνεύσει ότι μπορεί να
κυβερνήσει άξια την χώρα. Να δούμε μπροστά, να αναζητήσουμε και να
καταθέσουμε προτάσεις ως δύναμη εθνικής ευθύνης για την αντιμετώπιση των
προβλημάτων που καθορίζουν την ποιότητα ζωής των πολιτών, προτάσεις για τα
νέα προβλήματα στην εποχή των πολυκρίσεων. Να αφήσουμε  πίσω σχήματα του
παρελθόντος και κάθε ετεροπροσδιορισμό, αναδεικνύοντας τον βαθιά
μεταρρυθμιστικό, αντιλαϊκίστικο χαρακτήρα του, μη αναζητώντας λύσεις σε
φαντασιακά σχήματα, μη πιστεύοντας ότι με σκεπτικά και τακτικές προηγούμενων
δεκαετιών, με ξύλινο λόγο μπορούμε να αγγίξουμε την κοινωνία σήμερα και ιδιαίτερα
τους νέους ανθρώπους.
Είμαι αισιόδοξη ότι δεν θα χάσουμε κι αυτή την ευκαιρία. Ότι μετά τις εκλογές θα
ξεκινήσουμε με νέα ορμή και αντίληψη, νέα φυσιογνωμία και ηγεσία, ώστε να

ανταποκριθούμε στο κάλεσμα της στιγμής, στην απαίτηση της κοινωνίας. Ότι θα
μπούμε σε μια νέα, δυναμική, ελπιδοφόρα πορεία.

Δημοσιεύθηκε στο Καρφί το Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου