Ειδησεογραφικό site

Ιδού ο ηθικός αυτουργός της πολιτικής εκτροπής

Ασφαλώς και δεν έχουμε το <προνόμιο> του Προμηθέα να διαθέτουμε την προνοητικότητά του για να προβλέπουμε τις σημαντικές εξελίξεις. Έτσι, δεν θα… ευλογήσουμε τη δημοσιογραφική μας γενειάδα, αφού, μόλις την περασμένη εβδομάδα, σε αυτήν εδώ τη σελίδα επισημάναμε «τον ρόλο που παίζουν στο πολιτικό γίγνεσθαι ημιμαθείς πολιτικάντηδες, δημαγωγοί και λαϊκιστές, οι οποίοι, προκειμένου να ποδηγετήσουν ένα μέρος της κοινής γνώμης, καταφεύγουν σε άπειρα ψεύδη και κατασκευάζουν σενάρια συνωμοσιολογίας». Και πιο κάτω σημειώναμε για τους νεολαίους του ΣΥΡΙΖΑ, που διαδηλώνουν κάθε μέρα για τον Κουφοντίνα.

«Από ποιους εμποτίζονται με το δηλητήριο της σύγκρουσης; Είναι ηλίου φαεινότερον ότι οι καθοδηγητές τους επιχειρούν να διατηρηθούν ζωντανές οι μνήμες του διχασμού, ύστερα από μισόν αιώνα. Άλλωστε, το ίδιο το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ επαίρεται για τον τίτλο που υιοθετεί ως «πρώτη φορά αριστερά», ας μην απορούμε γιατί αυτό το κόμμα, χρόνια τώρα αφήνει να εκκολάπτεται στο εσωτερικό του ο μύθος του Φρανκενστάιν». Δυστυχώς, τα γεγονότα των τελευταίων ημερών μας δικαίωσαν στο ακέραιο, αλλά αποκάλυψαν και ποιος είναι ο ενορχηστρωτής που κρατάει την μπαγκέτα του διχασμού στο ρεσιτάλ της ντροπής.

Είναι ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος έδωσε τα διαπιστευτήρια του χαρακτήρος κατά την εικοσαετή σχεδόν δαιδαλώδη πολιτική του διαδρομή. Ξεκίνησε ως καταληψίας μαθητής Λυκείου (γι’ αυτό υποστηρίζει και σήμερα καταλήψεις όπου κι αν γίνονται – το χούι δεν κόβεται ποτέ), έγινε αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ και πρωτοστάτησε τη δεκαετία του 2010, μετά το πρώτο μνημόνιο, στις θυελλώδεις διαδηλώσεις και τα επεισόδια στις πλατείες και τους δρόμους της Αθήνας και των άλλων πόλεων, διεγείροντας τα αισθήματα των αγανακτισμένων με πύρινους λόγους, ενώ παράλληλα σερβίριζε ψεύτικες και έωλες υποσχέσεις, τις οποίες κατάπιναν αμάσητες οι στρατευμένοι υποστηρικτές του.

Με την τακτική αυτή, δημιουργήθηκαν σε στρώματα της κοινωνίας οι συνθήκες και οι προϋποθέσεις ώστε με την ψήφο τους να πάρει τα κλειδιά της εξουσίας το 2015, συνεπικουρούμενος από το ακροδεξιό μόρφωμα των ΑΝΕΛ. Από την αποφράδα εκείνη μέρα η Ελλάδα μπήκε σε μια χοάνη προβλημάτων με την ανερμάτιστη διακυβέρνηση υπό τον Τσίπρα. Καταρχάς, στο πρώτο κιόλας εξάμηνο του 2015 ξεφούσκωσαν όλες οι πομφόλυγες που είχε διασπείρει στον αέρα της χώρας και γι’ αυτό υποχρεώθηκε να ανακρούσει πρύμναν, την οποία, μάλιστα, πλήρωσε και με έναν επιχείλιο έρπη, επειδή υποχρεώθηκε να υποταγεί στις προσταγές της Τρόικας και να υπογράψει το τρίτο και πιο επαχθές μνημόνιο.

Οι επόμενοι μήνες μέχρι τις εκλογές του 2019 κύλησαν με αγκομαχητά των πολιτών, οι οποίοι κάθε μέρα διαπίστωναν ότι την εξουσία διαχειρίζονται ανίκανοι ερασιτέχνες. Γι’ αυτό και στις εκλογές του 2019 (σε τρεις μάλιστα αναμετρήσεις) ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας καταψηφίστηκαν και εστάλησαν στην αντιπολίτευση. Την καθολική αυτή αποδοκιμασία, όπως ήταν φυσικό, δεν μπορούσε να την καταπιεί ο Αλέξης και γι’ αυτό, ύστερα από μια μικρή περίοδο αμηχανίας και περισυλλογής, επανήλθε στην προτέρα τακτική που την είχε ήδη εφαρμόσει, πολλές φορές στη διάρκεια της πολιτικής του διαδρομής.

Αυτή η στάση εμπεριέχει το θανατηφόρο φάρμακο του διχασμού, το οποίο είχε πολλές φορές διαφημίσει στις παρεμβάσεις του ο… τέως. Συχνά – πυκνά τον ακούσαμε να εκστομίζει την αποκρουστική του δοξασία «Εμείς ή αυτοί, τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν». Αυτοί, λοιπόν, είναι οι Έλληνες πολίτες και όχι αλλότριοι εχθροί της πατρίδος. Ο Τσίπρας θέλει να αποτελειώσει όλους όσοι δεν συμφωνούν με τις απόψεις και τις θεωρίες του. Ο «μεγάλος τιμονιέρης» δεν δέχεται άλλη κουβέντα. Ομονοεί μόνο με εκείνους – όπως π.χ. ο Πολάκης – οι οποίοι έχουν τις ίδιες με εκείνον απόψεις. Οι άλλοι θεωρούνται εχθροί και βέβαια αντίπαλοι, γιατί αντιστρατεύονται την αριστερή ιδεολογική του καθαρότητα.

Η διχαστική αυτή πορεία του Αλέξη είναι σε πλήρη αντίθεση με τα όσα έλεγε ο ηγέτης της Δημοκρατικής Παράταξης Ανδρέας Παπανδρέου, τη φωνή του οποίου επιχειρεί να μιμηθεί ο ουτιδανός πολιτικάντης. Ο Ανδρέας καλούσε τον λαό σε συμπόρευση, λέγοντας σε όλες τις ομιλίες του «μαζί θα προχωρήσουμε», χωρίς να κάνει διακρίσεις για κανέναν Έλληνα. Άλλωστε, ο πρωθυπουργός της Αλλαγής, τα πρώτα νομοσχέδια που κατέθεσε στη Βουλή, μετά τον θρίαμβο του ΠΑΣΟΚ, αφορούσαν την εθνική συμφιλίωση. Αυτό ήταν το μεγαλείο ενός πολιτικού άνδρα, ο οποίος άλλαξε τη μορφή της Ελλάδος.

Αυτό είναι και το μεγαλείο των δημοκρατικών πολιτών. Δεν εγκλωβίζονται σε ψεύτικα διλήμματα. Και δεν ακούνε όσα διαδίδουν ψεύτες και συνωμοσιολόγοι πολιτικοί. Ούτε ποδηγετούνται από προσταγές και προτροπές, οι οποίες εκπορεύονται από αρρωστημένα μυαλά, που επιδιώκουν την αναταραχή και τον διχασμό. Ο κίνδυνος μισαλλοδοξίας στη χώρα μας προέρχεται από τους εσωτερικούς εχθρούς. Αυτούς θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε και να τους απομονώσουμε.

Άλλωστε, φαινόμενα διχασμού παρατηρούμε κατά κόρον το τελευταίο χρονικό διάστημα. Την ώρα κατά την οποία η χώρα χτυπιέται αλύπητα από την διασπορά του κορωνοϊού, μια μερίδα πολιτών, η οποία παίρνει εντολές από τους πολιτικούς καθοδηγητές της, όχι μόνο δεν εφαρμόζει τα μέτρα για την καταπολέμηση της πανδημίας, τα οποία αποφασίζουν ειδικοί επιστήμονες, αλλά προκαλεί το δημόσιο αίσθημα με τη συμπεριφορά της. Όχι μόνο δεν υιοθετεί τα μέτρα προστασίας, αλλά κάθε μέρα κατεβαίνει σε διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας και άλλων πόλεων, δημιουργώντας με τον συγχρωτισμό εστίες μόλυνσης.

Πώς θα μπορούσε να λυθεί αυτό το πρόβλημα; Με μόνον ένα νεύμα από τους επικεφαλής της αντιπολίτευσης. Όμως, αυτοί, όχι μόνο σφυρίζουν αδιάφορα, αλλά υποκινούν με τις δηλώσεις τους τις πορείες διαμαρτυρίας, γιατί πιστεύουν ότι με αυτόν τον τρόπο θα πλήξουν την κυβέρνηση. Και όμως, το μόνο που τελικά κατορθώνουν είναι να μολύνουν με τον ιό τους συμπολίτες μας. Γι’ αυτό και είναι κατάπτυστοι, γιατί δεν συγκινούνται από το δράμα όσων νοσούν στα νοσοκομεία, αλλά και δεν συμμερίζονται τον πόνο χιλιάδων οικογενειών, οι οποίες θρηνούν τον χαμό των οικείων τους. Τόση και τέτοια αναλγησία για λόγους μικροπολιτικής εκμετάλλευσης δεν έχει προηγούμενο στην ιστορία της χώρας.

Είναι γνωστά τα θλιβερά επεισόδια που έγιναν στη Νέα Σμύρνη, από ένα οργισμένο και κατευθυνόμενο μιλέτι του ΣΥΡΙΖΑ, που ήθελε να πάρει «εκδίκηση» για τον τραυματισμό ενός πολίτη από αστυνομικό. Κατακριτέα η ενέργεια του αστυνομικού, όμως, από τη στιγμή που δόθηκε εντολή για έρευνα από το αρχηγείο αστυνομίας, ήταν πρόκληση προς τη φιλήσυχη κοινωνία της Νέας Σμύρνης από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ το μένος των οπαδών του να επιβάλλουν την άποψη ότι ζούμε σε καθεστώς χούντας. Εκείνο, όμως, που προκαλεί εντύπωση είναι η αιδήμων σιωπή του… τέως Αλέξη Τσίπρα.

Εάν νομίζει ότι η τακτική τού «λάθε βιώσας» θα τον ευνοήσει για να επανέλθει εκ νέου στην εξουσία, κάνει τεράστιο λάθος. Ο ελληνικός λαός θέλει να γλιτώσει μια ώρα νωρίτερα από το μαρτύριο της πανδημίας και να βάλει τη ζωή του σε νέες ράγες, απαλλαγμένος από διχαστικά μίση και πάθη. Μια πρόταση για το αύριο της Ελλάδος δεν έχει βγει από το στόμα του, δεν έχει πει για το τι μέλλει γενέσθαι την επαύριον που θα λήξει η καραντίνα. Μονίμως εξοργισμένος προκαλεί τη νοημοσύνη των πολιτών.

Το έχουμε επισημάνει πολλές φορές. Τώρα είναι η ευκαιρία για το ΚΙΝΑΛ να βγει μπροστά με έναν προγραμματικό λόγο, σοβαρό και τεκμηριωμένο. Να μην αναλώνεται σε άγονες αντιπαραθέσεις, προσπαθώντας να φανεί βασιλικότερο του βασιλέως, καθώς με τον τρόπο αυτό θα βρίσκεται στη σκιά του ΣΥΡΙΖΑ. Η Σοσιαλδημοκρατία έχει καθαρές απόψεις για την πρόοδο και την ευημερία του λαού. Άλλωστε, τον δρόμο αυτό χάραξε το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα.

Η αριστερά σε όλες τις εκδοχές της θέλει μια Ελλάδα ήσσονος προσπάθειας, της γκρίνιας και της μιζέριας. Θέλει τα πανεπιστήμια να διαφεντεύονται από τους μπαχαλάκηδες, την ανομία να κυριαρχεί παντού και οι οπαδοί της να κυκλοφορούν με κόκκινη παντιέρα, ως σημαία ευκαιρίας. Ας τους αφήσουμε στη μοναξιά τους να τρώνε τις σάρκες τους. Ο Κομφούκιος (551- 479 π.χ) έλεγε «Ο ανώτερος άνθρωπος νοιώθει απόλυτα άνετα. Ο κατώτερος άνθρωπος είναι πάντοτε εκνευρισμένος». Κινέζικη φωτογραφία που λέει πολλά…

Τα σχόλια είναι κλειστά.