Η κρίση στον ΣΥΡΙΖΑ μεγάλη ευκαιρία για το ΠΑΣΟΚ

Eδώ και μήνες ο ΣΥΡΙΖΑ βαδίζει προς την ανυπαρξία και πολλά στελέχη του προς την ανυποληψία. Αυτή η διαδρομή δύσκολα έχει επιστροφή, αντιθέτως διαφαίνεται πως η κατηφόρα θα συνεχιστεί, καθώς δεν έχει τέλος. Οδός διαφυγής δεν υπάρχει και η σύγκρουση μοιάζει αναπόφευκτη. Σύγκρουση που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε νέα διάσπαση, ακόμα πιο δύσκολη από την αντίστοιχη που ζήσαμε στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης τον περασμένο Δεκέμβριο. Εκ των πραγμάτων, μόνο εύκολο δεν είναι για την ομάδα που θα αποχωρήσει να δημιουργήσει νέο πολιτικό φορέα. Είναι σαφές ότι «χώρος» δεν υπάρχει, φάνηκε και από την περιορισμένη απήχηση της Νέας Αριστεράς στις πρόσφατες ευρωεκλογές. Η πολιτική λογική λέει πως όσοι αποχωρήσουν από τον ΣΥΡΙΖΑ θα αναζητήσουν συνομιλητές και συμμάχους. Θα επιχειρήσουν να κολυμπήσουν στη μεγάλη θάλασσα της κεντροαριστεράς, ακόμα και να ζητήσουν σωσίβιο διάσωσης.

Για αυτό και τα όσα συμβαίνουν στην αξιωματική αντιπολίτευση, εκ των πραγμάτων επηρεάζουν το ΠΑΣΟΚ. Για πολλούς λόγους:

Πρώτον, γιατί αρχίζει να ξεχωρίζει η ήρα από το στάρι και φαίνεται η τεράστια διαφορά ενός θεσμικού κόμματος που οδεύει προς εσωκομματικές εκλογές, στον αντίποδα της εκφυλιστικής κατάστασης που επικρατεί σε ένα κόμμα που ήταν καρπός της μεγάλης κρίσης της προηγούμενης δεκαετίας.

Δεύτερον, γιατί αναδεικνύεται ακόμα περισσότερο ο ρόλος του ως τη μοναδική σοβαρή δύναμη σε όλο το γήπεδο της προοδευτικής αντιπολίτευσης.

Τρίτον, γιατί αφήνεται χώρος για να αναπτυχθεί το ΠΑΣΟΚ και να διευρύνει τα ακροατήριά του, μιας και οι απογοητευμένοι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ θα αναζητήσουν πολιτικό λιμάνι.

Τα προαναφερθέντα δεν τα επισημαίνουν για να ενισχύσουμε μια αλαζονική αντίληψη περί κραταιού και ελκυστικού ΠΑΣΟΚ, αλλά για να καταδείξουμε τις προοπτικές που ανοίγονται. Βεβαίως, όσο βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο δεν υπάρχει η δυνατότητα πρωτοβουλιών και μεγαλόθυμων κινήσεων από την Χαριλάου Τρικούπη.

Σε περίπου πενήντα μέρες αυτός ο κύκλος θα κλείσει για το ΠΑΣΟΚ και είναι βέβαιο πως θα βγει ακόμα πιο δυνατό από την εσωκομματική διαδικασία, χάρη και στην μαζική προσέλευση δεκάδων χιλιάδων μελών και φίλων του. Ακολούθως, όμως, θα πρέπει η ηγεσία του να προετοιμαστεί για τις πολιτικές εξελίξεις που έρχονται με φόρα, όπως θα έλεγε και η (επίκαιρη) Πόπη Τσαπανίδου.

Δυο, λοιπόν, είναι τα μεγάλα ζητήματα που θα κληθεί να προωθήσει η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ από τις 14 Οκτωβρίου και μετά. Το ένα είναι το εναλλακτικό-προοδευτικό σχέδιο απέναντι σε μια κυβέρνηση που βρίσκεται σε αποδρομή.  Το άλλο είναι οι συμμαχίες που θα (θελήσει να) οικοδομήσει. Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι κόμμα ανάδελφο, πάντα είχε συνομιλητές στην αριστερά. Τώρα, όμως, πρέπει αυτό να πάρει σάρκα και οστά, με γενναίες πρωτοβουλίες που θα αναληφθούν από την ηγεσία του κόμματος. Ο προοδευτικός κόσμος δεν αντέχει άλλο την κυριαρχία της δεξιάς, δεν αντέχει εξίσου και την πολυδιάσπαση των δυνάμεών του, που αποτελεί το καλύτερο βούτυρο στο ψωμί του Κυριάκου Μητσοτάκη.