Ειδησεογραφικό site

Η επανάσταση που (μισούν να…) τιμούμε και (αγαπούν να…) προδίδουμε

3.379

Την Επανάσταση του ΄21 τιμούμε και προδίδουμε από την έναρξή της. Την τίμησαν εκείνοι που την υπηρέτησαν, την πρόδωσαν εκείνοι που την πολέμησαν… Κοτζαμπάσηδες Καραβοκύρηδες και λοιποί Προεστοί από μέσα, Φαναριώτες και Αγγλο-Γάλλοι απ΄έξω. Κι ύστερα, όλοι όσοι καρπώθηκαν ανέντιμα, τ΄αποτελέσματά της. Την προδίδουμε όμως και μεις, γιατί ακόμα δεν εμπεδώσαμε όσο θα έπρεπε τις αρχές και τις αξίες της.

Γράφει η Μαρία Σπαντιδάκη

Η 198η Εθνική Επέτειος, έφτασε. Με… απαγορευτικούς όρους για τις παρελάσεις μαθαίνουμε. Ενδεχομένως και με… παρατράγουδα, αφού το γνωστό τραγούδι-εμβατήριο πρόκειται λένε, ν΄αφαιρεθεί. Κάποιοι, δεν θα παρελάσουν καν. Πιθανότατα και οι σύλλογοι Παύλου Μελά… Δηλώσεις μεγαλόστομες και κάμποσες ακόμα διχογνωμίες, προβλέπεται να είναι και για φέτος το εορταστικό «μενού» της επετείου, διανθισμένο με κάμποσες ακόμα… διεθνιστικές πινελιές πρόκλησης, όπως επιβεβαιώνεται και από το περιστατικό με τον Κρητικό αλεξιπτωτιστή για το «Μακεδονία ξακουστή», τραγούδι για τη Μακεδονία μας -άχρονο- που εκφράζει την ελληνική εθνική μας ταυτότητα και συνείδηση. Σκοπιανή αξιωματούχος, που ενοχλείται σφόδρα από το συγκεκριμένο τραγούδι, αξίωσε από τη χώρα μας να καταργηθεί, γιατί δεν προάγει λέει, τη… φιλία μας. Και μεις, ως αξιολύπητοι πρόθυμοι, συμφωνήσαμε και σ΄ αυτό. Αν αυτό είναι αλήθεια, είναι πολύ σοβαρό.

Δεν φτάνουν τα όσα εις βάρος μας τους παραχωρήσαμε, θα παρεμβαίνουν τώρα και στη συλλογική μας μνήμη, καθορίζοντας και τι θα τραγουδάμε; Στη Μνήμη ενός λαού είναι καταγεγραμμένη η Ιστορία και η Παράδοσή του. Η Μνήμη του, είναι ο,τι συνθέτει την ύπαρξή του. Και δεν διαγράφεται, όσες… παραλίμνιες συμφωνίες και αν υπογραφούν. Στη Μνήμη ενός λαού, δεν παρεμβαίνεις. Και όσο για την φιλία, της …ανησυχούσας αξιωματούχου εκ της Βορείως των συνόρων μας Χώρας, ας της πει κάποιος, ότι αυτή κερδίζεται, δεν επιβάλλεται. Φιλίες επιβαλλόμενες, δεν υπάρχουν.

Στις παρελάσεις, λέμε ναι, αλλά δεν μας αρκούν. Ούτε τα στερεότυπα λογύδρια με τα ανακυκλωμένα ευχολόγια μας αρκούν ούτε πολύ περισσότερο, οι εσχάτως… μαρξιστικές προσεγγίσεις, που προσπαθούν να μας πείσουν ότι η Επανάσταση του ΄21, ήταν « η ταξική επανάσταση της αναδυόμενης αστικής τάξης, ενάντια στη φεουδαρχική.» Των Οθωμανών εν προκειμένω. Κατ΄αρχάς, για ποια …αναδυόμενη αστική τάξη του ΄21 μιλούν; Των εξαθλιωμένων ραγιάδων και των μπαρουτοκαπνισμένων Κολοκοτρωναίων και άλλων, στα κορφοβούνια του Μοριά και της Ρούμελης; Αναδυόμενοι… αστοί οι αγωνιστές με τα γιαταγάνια; Αστοί, ο Κολοκοτρώνης και ο Νικηταράς; Γιατί-μην μπερδευόμαστε- εκείνοι έκαναν την Επανάσταση…

Για την ιστορία, η αστική τάξη, προέκυψε με την εκβιομηχάνιση… Και μεις τέτοια, δεν είχαμε. Αστική τάξη Ελλήνων, υπήρχε μόνο στις Ευρωπαϊκές Παροικίες που βοήθησαν μεν, αλλά από μακριά. Όχι εδώ. Εδώ, άργησε πολύ και εκπροσωπήθηκε από λίγους. Στην υπόδουλη Ελλάδα του΄21, υπήρχε η άρχουσα τάξη, αποτελούμενη από Κοτζαμπάσηδες, Φαναριώτες, Καραβοκύρηδες κι΄ Εμπόρους. Και ο λαός. Αγρότες, βοσκοί και ψαράδες. Αυτή ήταν η κοινωνική σύνθεση της εποχής. Το ΄21, είχαμε φατρίες αλληλοσπαρασσόμενες. Και οι Ένγκελς και Μαρξ ήτανε… βρέφη. Άρα Μαρξιστική προσέγγιση και ΄21, δεν παίζει….

Η προσδιοριζόμενη ως αστική τάξη, που πράγματι πρόσφερε έργο κοινωνικό, δημιουργήθηκε στο Μεσοπόλεμο. Η τάξη εκείνη μετά τη Μεταπολίτευση, αντικαταστάθηκε από μια άλλη, ψευδο-αστική, αποτελούμενη από νεόπλουτους, κρατικοδίαιτους μεγαλοεργολάβους, κομματικοδίαιτους προπαγανδιστές, ψωνισμένους ανερχόμενους, δανειοσυντηρούμενους εκδότες, εμπόρους όπλων και κάθε λογής λαμόγια και μιζαδόρους που ξεσάλωναν προκλητικά στο γνωστό νησί της… επιβεβαίωσης, ξεκοκαλίζοντας το κρατικό χρήμα που είχαν τσεπώσει από υπερτιμολογήσεις, μίζες και λοιπές αρπαχτές, αδιάφοροι παντελώς για την ηθικοπνευματική κατάπτωση στην οποία οδηγούσαν τη Χώρα. Γιατί την οδήγησαν. Μέσα από τα ιλουστρασιόν έντυπά τους και την μετ΄ επιτάσεως προβεβλημένη ζωή τους, επέβαλαν το επιδερμικό life style τους, προτείνοντας ηλίθιο μιμητισμό και διαμορφώνοντας συνειδήσεις άρπαγα και παρτάκια. Επέβαλαν αρχές και αξίες που δεν εμπεριείχαν πουθενά τις έννοιες κοινωνική ευθύνη και υποχρέωση. Και πουθενά, τη Χώρα. Αβδηριτισμός στο έπακρο και με… δανεικά! Για το σημερινό μας χάλι, οι ευθύνες τους είναι τεράστιες. Των ξένων, ακολουθούν. Εμείς πρώτοι αφήσαμε χώρο για τα δεινά μας. Κανένας απ΄τους ψευτόμαγκες της εποχής δεν σκέφθηκε ότι τα δανεικά, ήτανε …φάκα, που κάποτε θα έκλεινε. Όμως η φάκα έκλεισε, το πάρτι τέλειωσε και ο λογαριασμός ήρθε. Μόνο που τον πληρώνουν και αυτοί που δεν ήταν ποτέ εκεί.. Αυτά για να μην ξεχνιόμαστε και να μην μεταθέτουμε ευθύνες…

Καλό λοιπόν είναι, όταν μιλάμε για τους εθνικούς αγώνες και τα δεινά μας, να το κάνουμε με αντικειμενικούς όρους και να μην ερμηνεύουμε κατά το δοκούν, ιστορικά γεγονότα που μιλούν από μόνα τους. Το ΄21, ο Έλληνας ραγιάς, τον Τούρκο κατακτητή ήθελε να διώξει. Τόσο απλά. Και το ήθελε, από την πρώτη κιόλας μέρα της σκλαβιάς του. Επί της ουσίας, δεν χρειαζόταν ούτε τη Γαλλική Επανάσταση να τον… διαφωτίσει, ούτε Μαρξ να τον καθοδηγήσει. Ήξερε πολύ καλά πόσο σκλάβος ήταν και πόσο ήθελε ν΄ αποτινάξει τα δεσμά του. 123 φορές το είχε προσπαθήσει από το 1453 ως το 1821.

Η άρχουσα τάξη του ΄21, Κοτζαμπάσηδες, Υδραίοι και οι Φαναριώτες, δεν είχαν λόγο να κάνουν επανάσταση κατά των Φεουδαρχών Τούρκων με τους οποίους ήταν διαπλεκόμενοι. Γιατί να την έκαναν; Μια χαρά… μπέηδες ήταν. Να έχαναν το κεφάλι τους; Αυτοί δεν ήταν άλλωστε, που έκαναν τους εμφυλίους 1824-27 για να παραγκωνίσουν τους επαναστάτες; Οι Κοτζαμπάσηδες δεν ήταν που το 1805-6 μαζί με Τούρκους, εξαπέλυσαν διωγμούς κατά της « Κλεφτουριάς» της Πελοποννήσου, σκοτώνοντας εκατοντάδες οπλαρχηγούς; Είναι δυνατόν οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι που ο λαός αποκαλούσε… Χριστιανότουρκους, να επαναστατούσαν ενάντια σε κείνους με τους οποίους ήταν εναγκαλισμένοι και στους οποίους όφειλαν τα πλούτη και τα οφίτσια τους;

Την Επανάσταση του ΄21 την έκανε ο λαός. Η άρχουσα τάξη, έκανε… εμφύλιο. Οι φτωχοί ραγιάδες ήταν αυτοί που πήραν τον αγώνα στις πλάτες τους. Αυτοί πέτυχαν αυτό το « απίθανο εγχείρημα και θαύμα ». Οι της άρχουσας τάξης, περίμεναν υπονομεύοντας, να γίνουν «Τούρκοι» στη θέση των Τούρκων. Και η ανεξαρτησία, δεν προήλθε ούτε απ΄αυτούς ούτε ακριβώς από τον Κλήρο όπου ο κατώτερος θυσιαζότανε και ο ανώτερος… αφόριζε. Προήλθε από την ψυχή και τα γιαταγάνια των αγράμματων κλεφτών του Μοριά και της Ρούμελης και από Φιλέλληνες, που ήρθαν νωρίς και δεν ήταν τυχοδιώκτες κι… επενδυτές! Εκείνοι έδωσαν τις μάχες και το αίμα. Αυτοί πραγμάτωσαν τον εθνικό πόθο. Η Ευρώπη ευαισθητοποιήθηκε αργά. Ήρθε, όταν είχε χυθεί αίμα πολύ και μόνο όταν τα συμφέροντά της το υπαγόρευσαν.

Η μεγάλη διαφορά με την Γαλλική Επανάσταση
Όσο για τη Γαλλική Επανάσταση, που σε κάθε επέτειό μας αναφέρεται ως ταυτόσημη και ως η πηγή έμπνευσης της Ελληνικής, ήταν άλλη. Η Γαλλική ήταν κοινωνική και επιδίωκε την ανατροπή της απόλυτης μοναρχίας και η Ελληνική εθνικοαπελευθερωτική και επιδίωκε την ελευθερία και την ανεξαρτησία. Κοινωνική, θα μπορούσε να θεωρηθεί, μόνο στο βαθμό που η εξουδετέρωση του εξωτερικού δυνάστη, εξουδετέρωνε και τον εσωτερικό συνεργάτη του. Και τούτο δεν έγινε. Ο εσωτερικός …συνεργάτης, συχνά σκληρότερος του κατακτητή, ήταν εδώ. Και είναι αυτός που επέτρεψε μετά την απελευθέρωση, ναρθούν νέοι δυνάστες… Όλοι τους ήταν εδώ-δικοί και ξένοι- έτοιμοι να αρπάξουν από το νεογέννητο κράτος ό,τι μπορούσαν. Και το έκαναν. Άρπαξαν την ίδια την ανεξαρτησία, πριν καν… υπογραφεί.

Μαυροκορδάτος, Τρικούπης και Κωλέττης ήταν εκείνοι που πήγαν 21 Ιουλίου 1825 στον Άγγλο ναύαρχο Χάμιλτον στη φρεγάτα “Κάμπριαν” και του ανακοίνωσαν ότι σαν εκπρόσωποι του ελληνικού λαού “καταθέτουν την τύχην της Ελλάδος εις την μεγαλοψυχίαν της Αγγλίας”. Συντάκτης του «σχεδίου » αυτού, ο… μεγαλόψυχος Άγγλος αρμοστής των Επτανήσων, Άνταμ. Στο όνομα του Ελληνικού λαού που προφανώς είχε πλήρη άγνοια, οι τρεις αυτοί πολιτικοί, μας κατέστησαν εξαρτώμενους, πριν καν υπογραφεί η ανεξαρτησία μας το 1828… Σας θυμίζει κάτι αυτό; Κάποιοι παραχώρησαν Ελλάδα σε… φρεγάτα, κάποιοι, σε… λίμνη! Τα σημερινά δεινά μας, δεν έπεσαν από τον ουρανό, έχουν αφετηρία…

Δυστυχώς, δεν είχαμε ούτε τότε, την ηγεσία που έπρεπε. Πρώτος υπονομευτής της Επανάστασης, ο εκ Φαναρίου καταγόμενος Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος. Εκείνος, που για τον Παπαρρηγόπουλο, « Υπήρξεν ο ολέθριος της Ελλάδος δαίμων απ΄αρχής μέχρι τέλους» και για τον Μακρυγιάννη, «Ο δουλευτής των Τούρκων και αγαπημένος των τυράγνων». Ως εντεταλμένος σε ειδική αποστολή, κατέφθασε στην επαναστατημένη Ελλάδα φθινόπωρο του 1821 και αναρριχήθηκε τάχιστα στην εξουσία, ως πρόεδρος της Πρώτης Εθνοσυνέλευσης, του Εκτελεστικού Σώματος και ύστερα του Βουλευτικού. Στο όνομα των φιλοδοξιών του και των Άγγλων προστατών του, ο Φαναριώτης αυτός, προκάλεσε μεγάλες συμφορές, με πρώτη, εκείνη της μάχης του Πέτα το 1822. Δεν δίστασε μάλιστα όταν η μάχη χάθηκε, να βρίσει τους Έλληνες Μεσολογγίτες, ως «ξευτελισμένον κόσμον», που παρέβλεψαν εντολές του και δεν… διευκόλυναν τους Τούρκους να καταλάβουν το Μεσολόγγι νωρίτερα!

Ως αρχηγός της αντιπολίτευσης μετά την επανάσταση, υπονόμευσε άγρια τον Κολοκοτρώνη και έως θανάτου-μέσω Μαυρομιχαλαίων- τον Καποδίστρια. Όταν ο Κολοκοτρώνης του είπε ότι θα τον διώξει μα τα… λεμόνια και τη… βελάδα πούρθε, εκείνος έτρεξε στην Ύδρα, στο…κράτος των Κουντουριώτηδων, όπου έστησαν την ανταρσία της Ύδρας, που κατέληξε στην πυρπόληση του ελληνικού στόλου στον Πόρο, 1η Αυγούστου 1831. Το χειρότερο που έκανε, ήταν η σύναψη του πιο καταστροφικού αγγλικού δανείου, από τους Rothschild, Μάιο του 1833. Όμως Οκτώβριο του ιδίου έτους, ο… προξενητής του δανείου, ήταν πρωθυπουργός!

Ο έτερος πολιτικός… υψηλής ευθύνης, Ιωάννης Κωλέττης του Γαλλικού κόμματος, εξ ίσου υπονομευτής, ψεύτης και ρουσφετολόγος, μιλούσε για τη Μεγάλη Ιδέα, νόθευε εκλογές και… αβγάτιζε τα λεφτά του από το ταμείο του Δημοσίου. Οι Κουντουριώτηδες, ανενδοίαστα, ζητούσαν και κείνοι από το πάμπτωχο κράτος και το ήδη κατασπαταλημένο αγγλικό δάνειο… αποζημίωση για την «προσφορά» τους στην επανάσταση, ενώ ο γαμπρός τους, Ορλάνδος, ένας εκ ων απεσταλμένων για την παραλαβή του, είχε παρακρατήσει 5.000 λίρες, ως χρέος του κράτους προς στη… γυναίκα του και είχε ήδη κατασπαταλήσει μεγάλο μέρος του, κατά την παραμονή και καλοπέρασή του στο Λονδίνο για έναν ολόκληρο χρόνο.

Από την άλλη, οι ήρωες της Επανάστασης, οι αγράμματοι εκείνοι, που με αξιοπρέπεια και ψυχή ημιθέων, έφεραν τη λευτεριά και θάπρεπε να έχαιραν αναγνώρισης και τιμών, βρέθηκαν παραγκωνισμένοι, φυλακισμένοι ως συνωμότες δήθεν, φτωχοί, απαξιωμένοι κι αδικημένοι από το κράτος που δημιούργησαν και από εκείνους που άρπαξαν κτήματα κι αξιώματα, που θα έπρεπε να έχουν δοθεί σε κείνους. Παράδειγμα ντροπιαστικό, ο Νικηταράς, που σαν βγήκε από τη φυλακή που αδίκως τον είχαν βάλει, επαιτούσε για να ζήσει.. Ο ήρωας του ΄21, γινόταν κάθε Παρασκευή ζητιάνος, έξω από εκκλησία του Πειραιά. Αντί για τιμές, το κράτος που εκείνος είχε συμβάλει να δημιουργηθεί, τον είχε κάνει επαίτη…
Η Επανάσταση τέλειωσε με την μάχη της Πέτρας, το 1829 και την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους το 1830. Αλλά οι διαμάχες των φατριών συνεχίζονταν. Το 1832 ο Καποδίστριας δολοφονείται και ξένος βασιλιάς έρχεται. Έλληνες πολέμησαν, 17χρονος Βαυαρός βασιλιάς μας προέκυψε…

Στην Ελλάδα κατέφθασε το 1832, με 3.500 μισθοφόρους, «τυχοδιώκτες εκ των χειρότερων καθαρμάτων, που περιφρονούσαν και χλεύαζαν ανοιχτά τους ντόπιους»…γκιλοτίνες για αποκεφαλισμούς και 60.000.000 φράγκα δάνειο, που έπρεπε να πληρώσουμε. Με τόσα τον είχαν προικίσει οι Μεγάλες Δυνάμεις τον άνθρωπό τους εδώ, που σαν έφτασε, δεν άφησε τίποτα όρθιο απ΄όσα ο Καποδίστριας είχε κάνει.

Και το ερώτημα είναι: Η Επανάσταση του ΄21 έχει πράγματι τελειώσει; Γιατί ο Σκαρίμπας μας είπε, ότι η Επανάσταση χωρίς την κοινωνική της καταξίωση, είναι «φαινομενοφάνεια». Να το λάβουμε υπ΄όψιν, τώρα που ετοιμαζόμαστε για την επέτειο της Ελευθερίας, όντες… ανελεύθεροι ή να το προσπεράσουμε;

Τα σχόλια είναι κλειστά.