«Η Δημοκρατική Παράταξη επιστρέφει»

Μεταξύ του «θυμήσου» και «ονειρέψου» νομίζω πως πάντα κοιτάζεις πίσω με σεβασμό και δέος μα η έμφυτη τάση του ανθρώπου ως πολιτικά σκεπτόμενο ον, είναι να ονειρευτεί. Με αρχές που βρίσκει στο «θυμήσου» για να φτιάξει το δικό του μέλλον. Να το διεκδικήσει, όχι να το ανασύρει από συρτάρια.

του Άγγελου Γαβρή

Η Δημοκρατική Παράταξη αξίζει τον δεύτερο γύρο και καλό είναι να σταθούμε στα πρόσωπα που εκπροσωπούν την πλειοψηφία της βάσης. Γιατί μόνο ενωμένοι μπορούμε να κάνουμε το επόμενο βήμα. Και ναι, η νέα γενιά οφείλει να παράξει νέες ιδέες, νέες ανατροπές, νέες μεγάλες αλλαγές για αυτόν τον τόπο που καταφαγώθηκε από λαϊκίστικα δίπολα εξουσίας που ασχολούνται είτε με μοτοκρός είτε με εξοχικά είτε χειροκροτούν από το μπαλκόνι τα έργα της μεγάλης Δημοκρατικής Παράταξης την στιγμή που πίσω από το «μπαλκόνι τους» έχουν πατήσει το κουμπί για την αποδόμηση του δημοσίου συστήματος υγείας.

 

 

Ο αγώνας είναι μακρύς και δύσκολος, και σε αυτή τη πορεία προς την επιστροφή στις δημοκρατικές ρίζες και τον πολιτικό πολιτισμό, όλοι μας χωράμε και μπορούμε να προσφέρουμε, ο καθένας από το δικό του μετερίζι ένα ακόμη λιθαράκι για να μπορέσουμε να διεκδικήσουμε μαζί, καθήμενοι στο ίδιο τραπέζι μετά από μια μακρά και έντονη προεκλογική και εκλογική περίοδο για την παράταξη, ένα καλύτερο , προοδευτικό αύριο.

 

Να κλείσουμε τον ασκό του διχασμού και της πόλωσης που το τελευταίο διάστημα “σαρώνουν” κάθε θεμέλιο ενότητας που τοποθετήθηκε με ήθος, πολιτισμό και αρχές ΚΑΙ από τους 6 υποψηφίους, διότι σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς κανείς δεν περισσεύει, αποτελεί ύψιστο καθήκον μας να κλείσουμε αφενός τα «αυτιά» μας στις σειρήνες του λαϊκισμού και αφετέρου όλοι μαζί και ενωμένοι να κάνουμε το πολυπόθητο βήμα για να επιστρέψει ξανά η μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη εκεί όπου πραγματικά ανήκει!

 

Είναι γεγονός πως στο Παπανδρεϊκό στρατόπεδο επικρατεί η λογική της πόλωσης η οποία σε συνδυασμό με το “μούδιασμα” μετά το τελικό αποτέλεσμα του Α γύρου , κάνουν την επιλογή να “θολώσουν” το τοπίο μετατρέποντας τον πολιτικό ηγέτη Γιώργο Παπανδρέου σε πολιτικό εκπρόσωπο μιας μειοψηφικής τάσης εντός του Κινήματος Αλλαγής

 

. Μια κίνηση που οφείλεται λίγο-πολύ στις λογικές “σωτηρίας” ενός παλαιού τύπου επιτελείου που, όχι στο σύνολο μα πλειοψηφικά, “λίμναζε” στους ορόφους της Χ. Τρικούπη. Θυμίζουμε για την “μούχλα” και τους “μηχανισμούς” μα και τις “κλίκες” που έκανε αναφορά ο Παύλος Γερουλάνος στο Debate των πολιτικών αρχηγών.

 

Ακόμα μια φορά που το asset Παπανδρέου έρχεται σε δύσκολη θέση λόγω της λογικής του delegate σε συνεργάτες που αποδεικνύονται κατώτεροι των περιστάσεων… Θυμίζουμε οτι την επόμενη ημέρα, οφείλουν όλοι να κάτσουν στο ίδιο τραπέζι και η λογική της ακραίας πόλωσης εκθέτει τόσο τον ίδιο τον κ. Παπανδρέου όσο και την ίδια την παράταξη σε κίνδυνο μακριά από επικρατούσα – μέχρις στιγμής – λογική της ενότητας.

Αποτελεί Χρέος όλων εμάς που θεωρούμε ότι η σοσιαλδημοκρατία ΔΕΝ έχει σβήσει από αυτή τη χώρα να παλέψουμε με «νύχια και με δόντια» προκειμένου να κρατήσουμε ψηλά τα ιδανικά και τις αξίες ενός σοσιαλισμού που όχι μόνο είναι πιο επίκαιρος από ποτέ, αλλά αποτελεί και τη μοναδική λύση.

Είναι ξεκάθαρο πια πως στον β γύρο των εσωκομματικών εκλογών υπάρχει ξεκάθαρο μήνυμα. Η σύγκρουση σε πολιτικό επίπεδο μεταξύ όλων των υποψηφίων που έδωσε το φιλί της ζωής στην Μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη που επιστρέφει. Το μήνυμα της ανανέωσης είναι σαρωτικό.