Αλέξης Τσίπρας σε ρόλο …Σαμαράκη! – Ζητείται ελπίς για τη χώρα

 O επίλογος της ομιλίας του Αλέξη Τσίπρα την περασμένη Πέμπτη μάλλον έστω και συγκαλυμμένα βγάζει ειδήσεις: Πίσω από τις λέξεις μάλλον κρύβεται ο …Αλέξης!

Ο πρώην πρωθυπουργός ασκεί μεν σφοδρή κριτική στον Κυριάκο Μητσοτάκη για Τέμπη, δικαιοσύνη, υποκλοπές και κράτος δικαίου, ταυτόχρονα όμως κατεβάζει πλατφόρμα για την αντιπολίτευση.

Η φράση “ζητείται ελπίς” του τέως πρωθυπουργού και πρώην προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ αποτυπώνει ίσως την απόγνωσή του για την κατάσταση της προοδευτικής αντιπολίτευσης -και του δικού του κόμματος, του ΣΥΡΙΖΑ- σήμερα.

Δείχνει όμως και τις βαθιές διεργασίες που συντελούνται στο χώρο και που πιθανόν να οδηγήσουν σε ανασύνθεσή του, πιθανόν και με αβέβαιο αποτέλεσμα. Το αίτημα επιστροφής του Αλέξη Τσίπρα από μεγάλο κομμάτι των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και ανένταχτων αριστερών (για τους οποίους ΕΛΠΙΣ είναι ο ίδιος ο Αλέξης) καθίσταται καθημερινά όλο και πιο επιτακτικό. Το πρόβλημα όμως είναι πως ο Αλέξης Τσίπρας θέλει χρόνο, αλλά δεν έχει χρόνο.

Ας δούμε όμως τι είπε χαρακτηριστικά στον επίλογο της ομιλίας του ο Αλέξης Τσίπρας:

-Όταν σε μια τέτοια δύσκολη και πρωτόγνωρη κατάσταση ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΛΠΙΣ, επιβάλλεται απ’ όλους, κατά τη γνώμη μου, και κυρίως από το προοδευτικό φάσμα του πολιτικού μας συστήματος, από κάθε δημοκρατικό άνθρωπο, κάθε συλλογικότητα, μια νέα περίσκεψη. Και μια νέα ανάγνωση και στάση, χωρίς τα χτεσινά στερεότυπα και τους κομματικούς, μικροκομματικούς, ή και προσωπικούς εγωισμούς.   Η πρωτοφανής στον όγκο, αλλά και στην ώριμη και δημοκρατική αποφασιστικότητα, πρόσφατη κινητοποίηση, με το αίτημα για δικαιοσύνη, φως, οξυγόνο, αποτελεί κατά τη γνώμη μου μια απάντηση ελπίδας. Γιατί συνένωσε εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες, με διαφορετικές πολιτικές ή και κομματικές προτιμήσεις, διαφορετικά ιδεολογικά πιστεύω, από διαφορετικά κοινωνικά στρώματα, σε μια μαχητική ομοφωνία δημοκρατίας και δικαιοσύνης.

-Κι εδώ προκύπτουν από την πραγματικότητα κρίσιμα ερωτήματα για το πολιτικό σύστημα, ιδιαίτερα για τις πολιτικές δυνάμεις που διακηρύσσουν ότι παραμένουν πιστές, κάθε μια με το δικό της τρόπο φυσικά, στις δημοκρατικές και προοδευτικές αξίες. Μπορούν να επαναφέρουν την εμπιστοσύνη ; Μπορούν να συμφωνήσουν σε ένα μίνιμουμ σχέδιο αλλαγών και μεταρρυθμίσεων που θα επουλώσει τις πληγές της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης, όταν δε μπορούν να συμφωνήσουν ακόμη και για έναν κοινό βηματισμό μέσα στο κοινοβούλιο ;
Ας μη κρυβόμαστε, η εικόνα εκεί έξω δεν είναι καλή, ούτε για την αντιπολίτευση. Ανεξάρτητα ποιος έχει το δίκιο και ποιος το άδικο. Και αυτό μας αφορά όλους, τον καθένα από εμάς μας. Μας αφορά, αλλά και μας υπερβαίνει ταυτόχρονα, με την έννοια ότι είναι ευθύνη πρωτίστως των ηγεσιών της προοδευτικής αντιπολίτευσης, να δώσουν απαντήσεις.
Σε κάθε περίπτωση, τα Τέμπη, η Πύλος, οι υποκλοπές, οι μεγάλες λαϊκές κινητοποιήσεις, αποτελούν και μια προειδοποίηση προς όλους.  Αν δεν υπάρξει έγκαιρη και πειστική απάντηση, που θα λάβει υπόψη τις διεργασίες και τις αντιδράσεις της κοινωνίας, υπάρχει ο κίνδυνος να γίνουν μέρος του προβλήματος, και εκείνοι που εκ των πραγμάτων οφείλουν να είναι μέρος της λύσης.